🟢 خاطره دکتر عزیزی از مرحوم آیت الله حاج سید ابوالحسن مولانا ♦️سال ۱۳۷۹ ش یکی از دوستان بنده بامن تماس گرفت تا جهت حل مشکلی که برایش پیش آمد کرده است ملاقاتی داشته باشیم .لذا بعد از ظهر همان روز قرار دیدار جهت همفکری در خصوص حل آن موضوع گذاشتیم . ♦️در آن جلسه ایشان شرح مشکلش را چنین بیان کرد که در شرکتی که کار میکنم با رییس قسمت مختصر حرف و حدیثی بین من و ایشان روی داده لکن او به یکباره عصبی شده و حکم اخراج بنده را نوشت. بعد از چند روز من را جهت تسویه خواستند. ♦️پس از آن ، هر که را واسطه قرار دادم نتیجه ای نبخشید و لذا بنده در شرف از دست دادن کارم قرار گرفته ام . ♦️پس از این که بنده حرفهای آن دوستم را شنیدم کم کم نزدیک اذان ظهر و عصر شدیم. به ایشان گفتم : نزدیک اذان است و بهتر است که جهت اقامه نماز به مسجد استاد و شاگرد برویم و آنجا نمازمان را به امامت آیت الله حاج سید ابوالحسن مولانا اقامه نماییم . ♦️ بعد از اتمام نماز به یکباره به دلم افتاد موضوع را به آیت الله مولانا عرض کنیم و از ایشان جهت حل این مشکل طلب دعا کنیم . ♦️وقتی به عرض حضرت استاد رساندیم حاج آقا تبسمی کرده و فرمودند : " ان شاالله بخیر تمام خواهد شد ". از حضرتشان تقاضای دعا کردیم و ایشان طبق عادت همیشگی فرمودند : شما بنده را دعا نمایید بنده نیز شما را دعا خواهم نمود . ♦️پس از مرخص شدن از خدمتشان رفیقم گفت : " نگاه این سید خیلی دلم را از آشوب نجات داد ." ♦️ دو روز پس از آن ملاقات آن دوست بنده تماس گرفت و گفت : همان شخص که حکم اخراج من را نوشته و تا حد پایانی برده بود خودش تلفن کرده و خواسته پیشش بروم ، یعنی کسی که مرا حتی به اتاقش هم راه نمی داد به پایم بلند شده و ضمن عذرخواهی خواستار شروع مجدد کار بنده شده است . https://eitaa.com/alemolana1 https://www.alemolana.ir https://www.youtube.com/@alemolana