امن‌ترین جای جهان
یک ساعتی از شروع مراسم گذشت. «ای اهل حرم میروعلمدار نیامد» بر سر زبان‌ها بود. شاید مرتبط‌ترین شعار امروز، همین بود! بالا سر مردم، نگاهم به پرچم «زیر علمت امن‌ترین جای جهان است» افتاد. شبیهش را شب‌های محرم، نزدیک خانه‌مان دیده بودم. آن موقع عکس آن را استوری کردم.
بالا پله وسط خیابان رفتم و از آن عکس گرفتم. نوشتم: من هنوزم میگم «زیر علمت امن‌ترین جای جهان است.» استوری‌اش کردم.
همینطور اطرافم را برانداز می‌کردم، که خانمی از هلال احمر دیدم. دختربچه دو سال و نیمه توی بغلش خواب بود.صورت بچه سرخ شده بود.
پرسیدم: شیفت کاریتون امروز بود؟
-نه، با شوهرم داوطلب اومدیم.
_با بچه کوچیک، واجب بود؟! شوهرتون که بود!
-واجبه. ممکنه اتفاقی برای کسی بیفته و کمک نیاز داشته باشن. سال قبل هم برای تشییع شهدای شاهچراغ، با بچه اومدم.
همکارش وسط حرفمان آمد. کلاه امداد برای دخترش آورد، تا صورت بچه را بپوشاند.
ادامه داد: «بچه‌م رو آوردم تا زیر پرچم امام حسین، مانوس با شهدا بشه. همین چند روز پیش، حرم بودیم. توی بوستان کودک، نقاشی کشید.»
اینجا که رسید بغض کرد و چشمانش خیس شد. گفت: «براشون از کشتی.. نجات ..امام حسین گفتن.»
اشک‌هایش را پاک کرد و سرش را با غرور بالا آورد و گفت: «ولی ما مظلوم نیستیم! اونا میخوان ناامن کنن که مردم حرم نیان؛ برعکس بیشتر میایم.»
روایت فهیمه نیکخو از مصاحبه با نوشین ریحانی در روز تشییع شهدای شاهچراغ؛ ۲۵ مرداد ۱۴۰۲
روایت‌های حادثه تروریستی حرم شاهچراغ را از حافظ‌هـ دنبال کنید:
@hafezeh_shz
@alfavayedolkoronaieh🌱
