❇️قدر طلبگی را بدانیم 🔹مستندی با موضوع سیره علمی آقای محمدجعفرجعفری لنگرودی از شبکه مستند سیما پخش شد. در این مستند، شخصی با عنوان «حقوقدان و رئیس پژوهشکده حقوق و قانون» از وزانت آثار علمی مرحوم لنگرودی سخن میگفت. در بخشی از توضیحات، به پایان نامه دکتری ایشان که بعدها کتابی با این عنوان شد؛ «تأثیر اراده در حقوق مدنی» اشاره کرده و اینگونه گفت: «در این کتاب، به آراء فقها ارجاع داده شده مانند میرزای نائینی. من معتقدم که اگر کسی این متنها را بخواند و بفهمد شایسته دکتری است». 🔹این توصیف از وزانت آثار مرحوم لنگرودی بخاطر اینکه از متون فقهی و اصولی فقهایی استفاده کرده است که، کتابهای مورد مراجعه دائمی و روزمره طلاب سطح و خارج است، هم حکایت از بزرگی و عظمت این آثار دارد و هم نشان از آن دارد که، حیات علمی «طلبگی» دارای چه منابع سرشار و غنی ای است که از آن غفلت میشود و قدر آن دانسته نمیشود. این وضعیت فقط در متون فقهی و در بخش فقه معاملات یا فقه سیاسی نیست، بلکه اصولیین امامیه در تحقیقات اصولی به مرزهایی از دانش رسیده اند که فلاسفه زبان و صاحب نظران هرمنوتیک و اندیشمندان حوزه حکم و قانون هنوز به آن افق نیاندیشیده اند. 👈👈تکلیف ما است که با این سرمایه هایی که در اختیار حوزه علمیه قرار گرفته است، تحقیقات اصولی و فقهی را به پیش برده و به همین داشته ها اکتفا نکنیم و گرهی از کارها بگشاییم. و اینکه.... خود را به کمتر از رضایت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نفروخته و در پی دنیای دیگران (دکتری و...) نباشیم. https://eitaa.com/alfigh_alosul

✅بنده به همان میثاق طلبگی هستم..... https://eitaa.com/alfigh_alosul

✅تأملی در پاسخ استفتاء ✍️صالح رحمتی 🔹اشاره درباره مسئله «تعطیلی روز شنبه» و استفتائی که از آیت الله جوادی آملی انجام گردیده است، نکات چندی قابل طرح است که تقدیم میشود. در این یادداشت، به عناوینی که میتوانند خلاف شرع بودن «تعطیلی روز شنبه» را اثبات نماید، استدلال میشود. ✅تشبّه به یهود اولین عنوانی که به ذهن میرسد و در کتب فقهی نیز موضوع احکام قرار گرفته است، عنوان «تشبّه به یهود» است. ابتدائاً به اخباری اشاره میشود که، در منابع معتبر روایی با مضمون «نهی از تشبّه به یهود و مجوس» و «نهی از تزیّی به زی جاهلیت و یهود» وارد شده است: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ اكْنُسُوا أَفْنِيَتَكُمْ وَ لَا تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ. (المحاسن، ج2 ص 624/ الکافی، ج6 ص 531) وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ حُفُّوا الشَّوَارِبَ وَ أَعْفُوا اللِّحَى وَ لَا تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ. (الفقیه، ج1 ص 130) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ حُفُّوا الشَّوَارِبَ وَ أَعْفُوا اللِّحَى وَ لَا تَتَشَبَّهُوا بِالْمَجُوسِ. (معانی الأخبار، ص291) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ غَيِّرُوا الشَّيْبَ وَ لَا تَتَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ وَ النَّصَارَى. (الخصال، ج2 ص498 / نهج البلاغه ص 471) وَ رَوَى صَفْوَانُ عَنْ يَزِيدَ بْنِ خَلِيفَةَ قَالَ‏ رَآنِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَطُوفُ حَوْلَ الْكَعْبَةِ وَ عَلَيَّ بُرْطُلَةٌ فَقَالَ بَعْدَ ذَلِكَ تَطُوفُ حَوْلَ الْكَعْبَةِ وَ عَلَيْك‏ بُرْطُلَةٌ لَا تَلْبَسْهَا حَوْلَ الْكَعْبَةِ فَإِنَّهَا مِنْ زِيِ‏ الْيَهُود. (الفقیه، ج2 ص 411/ تهذیب الاحکام، ج5 ص 134) عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَا يَنْبَغِي أَنْ تَتَوَشَّحَ بِإِزَارٍ فَوْقَ الْقَمِيصِ وَ أَنْتَ تُصَلِّي وَ لَا تَتَّزِرْ بِإِزَارٍ فَوْقَ الْقَمِيصِ إِذَا أَنْتَ صَلَّيْتَ فَإِنَّهُ مِنْ زِيِ‏ الْجَاهِلِيَّةِ. (الکافی، ج3 ص 395) با وجود روایات متعدد در نهی از تزیّی و تشبّه به کفار و یهود، نیازی به بررسی سندی آنها نیست و همین مقدار روشن میسازد که، عدم تشبّه و عدم تزیّی به زی آنها - به عنوان مناط اصلی حکم- مورد اهتمام اولیاء دین بوده است. لازم به ذکر است که برخی از این اخبار نبوی در منابع روایی عامه نیز نقل شده است. ادامه در فرسته بعدی 👇👇👇

⁉️آیا تشبّه، عنوان قصدی است؟ 🔹ممکن است، برخی اینگونه اشکال کنند که همانطور که در پاسخ استفتاء نیز آمده است، عنوان «تشبّه» عنوانی قصدی است و اگر کسی قصد تشبّه نداشته باشد، صدق تشبّه نکرده و مرتکب حرام نشده است. 🔹پاسخ این است که؛ اساساً در ظهور عناوین افعال، با مراجعه به عرف میتوان قصدیت و عدم قصدیت را نتیجه گرفت. درباره عنوان «تشبّه» نیز که نتیجه آن «شبیه شدن» است، حصول چنین نتیجه ای متوقف بر قصد عنوان نیست. شاهد بر این مطلب اینکه، این عنوان فقط در خصوص انسانها که صاحب اختیار و قصد هستند به کار نمیرود، بلکه درباره اشیاء نیز استعمال میشود، درحالیکه، هیچ امکان قصد در آنها وجود ندارد. مانند مثالی که فراوان در کتب لغت ذیل ماده «شبه» بیان میشود: «و في الحديث: فإن اللبن يَتَشَبَّهُ.» معنای این عبارت این است: همانا شیر، شبیه چیزی میشود. همین استعمال نشان میدهد که، ماده «شبه» در باب «تفعّل» که معنای غالبی آن اثرپذیری است، به معنای «شبیه شدن» استعمال میشود که، متقوم به قصد نیست. ضمن اینکه، اختیاری بودن فعلی که نهی به آن تعلق گرفته است، ملازم با قصدیت آن هم نیست. ممکن است کسی فعلی را به اختیار خود انجام دهد اما قصد نداشته باشد که آن فعل را به عنوان خاصی مانند «تشبّه» انجام دهد. مانند اینکه، مردی لباس زنان را بپوشد بدون آنکه قصد تشبّه داشته باشد، اما ظهور عرفی این فعل آن است که او شبیه زنان شده است. نهی از تشبّه، به چنین فعلی هم تعلق میگیرد؛ زیرا اختیاری بودن انجام این فعل کفایت میکند برای تعلق نهی به آن، و نیازی به اخذ قصد در ذات متعلق نیست. 🔹و در همین مبحثی که شیخ انصاری ذیل روایت «لعن الله المتشبهین» گشوده است محقق خوئی جمع بندی خود را از عدم اعتبار قصدیت در مفهوم «تشبّه» چنین بیان میکند: «و قد علم مما تقدم أيضا أنه لا وجه لاعتبار القصد في مفهوم التشبه و صدقه، بل المناط في صدقه وقوع وجه الشبه في الخارج مع العلم و الالتفات، كاعتبار وقوع المعان عليه في صدق الإعانة، على أنه قد أطلق التشبه في الاخبار، على جر الثوب و التخنث و المساحقة مع أنه لا يصدر شي‌ء منها بقصد التشبه، و دعوى أن التشبه من التفعل الذي لا يتحقق إلا بالقصد دعوى جزافية، لصدقه بدون القصد كثيرا». (مصباح الفقاهة، ج1 ص 210) ادامه در فرسته بعدی 👇👇👇

✅اصل برتری اسلام بر کفر 🔹امروزه کشور اسلامی ایران در دنیا به عنوان «مرکز اسلامی» شهرت یافته است که تمام تلاش حاکمان آن، تحقق دین اسلام در متن و بطن زندگی مردم است. در چنین وضعیتی، هر برنامه، تصمیم و اقدام و عملی به عنوان «اسلامیت» شناخته شده و تبدیل به «شعار» میشود و تمایز میان این کشور و ملت و حاکمیت با سایر ملل که بیرون از فرهنگ اسلامی هستند در همین شعائر برجستگی ویژه ای پیدا میکند. این هویت یابی ایرانیان مسلمان و تمایز آنان از کشورهای غیر اسلامی در حیطه «فرهنگ» از اهمیت دوچندان برخوردار است؛ زیرا عرصه فرهنگ، عرصه نمادها و شعائر است. 🔹با این وصف، هر نماد و شعاری که در درون کشور اسلامی ساخته و پرداخته میشود، حامل معنا و مفهومی است که در همین فرهنگ به آن اشراب شده است، و اگر نماد و شعاری بیرون از مرزهای فرهنگی به داخل آن آید، به دلیل وجود آن تمایز آشکار و واضح میان هویت ایرانی با سایر هویت ها، به سهولت میتوان چنین عملی را «تبعیت» فرهنگی ایرانیان از بیگانگان خواند. و همین تبعیت است که، دست برتر کفر بر اسلام را فراهم میسازد، درحالیکه باید از سوی حاکمان مسلمان «اصل برتری اسلام بر کفر» مراعات و ملاحظه گردد. 🔹خداوند متعال در آیات سه گانه ای، از «اظهار دین حق بر همه ادیان» به عنوان هدف رسالت سخن گفته است: «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» شیخ طوسی در المبسوط، مقصود از آیه شریفه را تغلیب از طریق حجج و ادله میداند. (المبسوط ج2 ص 13). اظهار و غلبه از طریق حجت و برهان، یعنی اظهار و غلبه فکری و فرهنگی بر سایر ادیان. هرچند، نمیتوان ظهور آیه شریفه را منحصر در همین اظهار و غلبه فرهنگی دانست، اما پرواضح است که، غالب شدن دین اسلام از جهت فرهنگی بر سایر ادیان نمیتوان تخصیص بردارد و در حوزه و بخش خاصی استثناء بگیرد و تابعیت و مغلوبیت مسلمانان از یهود و نصارا را به دنبال خود داشته باشد. 🔹یا روایت نبوی مشهور «الاسلام یعلو و لایعلی علیه» که آن را شیخ صدوق در الفقیه آورده(الفقیه، ج4 ص 334) و سایر فقها نیز آن را تلقی به قبول کرده و به آن استناد کرده و فتوا داده اند. به عنوان نمونه، یکی از فتاوای مشهور میان فقها با استناد به این قاعده آن است که، نباید بناء خانه ذمی بالاتر از خانه مسلمان باشد. (الرسائل التسع محقق حلی، ص 245) صاحب مستمسک، علوّ در این روایت نبوی را به معنای «ظهور» در آیه شریفه «لیظهره علی الدین کله» میداند. (مستمسک العروة الوثقی، ج14 ص 482) 📛ممکن است اینگونه به ذهن برسد که «تعطیلی روز شنبه» موجب علو و برتری یهود بر مسلمان نمیشود، اما چنین نیست. چرا که، علوّ و برتری در هر موضوعی به تناسب با آن معنا میشود. و از آنجا که، تعطیلی روز شنبه از موضوعات فرهنگی است، در اذهان عامه حکایت از «تبعیت از یهود» پیدا میکند. به عنوان نمونه تاریخی میتوان به قضیه تغییر قبله در صدر اسلام اشاره کرد. در ذیل آیه شریفه « قَدْ نَرى‏ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها» در تفسیر قمی چنین آمده است: «أَنَّ الْيَهُودَ كَانُوا يُعَيِّرُونَ بِرَسُولِ اللَّهِ وَ يَقُولُونَ أَنْتَ تَابِعٌ لَنَا تُصَلِّي إِلَى قِبْلَتِنَا- فَاغْتَمَّ مِنْ ذَلِكَ رَسُولُ اللَّهِ ص غَمّاً شَدِيدا». (تفسیر القمی، ج1 ص 63) همانطور که از این عبارت معلوم است، یهودیان به پیامبر اکرم طعنه میزدند که او تابع قبله یهودیان است و رسول الله (صلی الله علیه و آله) از این قضیه غم و اندوه شدیدی داشت. مفهوم «تابعیت» به خوبی در چنین مواقفی قابل تطبیق است، چرا که بالاصاله و الاولی، قبله بیت المقدس برای یهودیان بوده و وقتی مسلمانان قبله خود را به جانب بیت المقدس قرار میدهند، نشان از برتری یهود بر مسلمین و تبعیت مسلمین از ایشان دارد. درباره تعطیلی رسمی هفتگی نیز این واقعیت در اذهان عموم مردم مرتکز است که، تعطیلی مسلمانان روز جمعه است و تعطیلی یهود روز شنبه. و وقتی که روز شنبه به عنوان تعطیلی رسمی انتخاب میشود، نوعی تبعیت از یهود را در اذهان جلوه گر میسازد. https://eitaa.com/alfigh_alosul

❇️مقبوله عمربن حنظله 🔹جناب سیدجعفرمرتضی العاملی (رضوان الله علیه) تحقیقاتی پیرامون مقبوله عمربن حنظله انجام داده است که، متأسفانه فقط در برخی سایتها و با پرداخت پولی به دست می آید. 🔹این مقالات را به نیت انتشار علم و گشودن باب تحقیقات و پژوهشهای نوین پیرامون مسائل بنیادین اندیشه اسلامی در اختیار عزیزان قرار میدهم. https://eitaa.com/alfigh_alosul/2199

📚ولایة الفقیه فی صحیحة عمربن حنظلة و غیرها ✍نویسنده: آیت الله سیدجعفر مرتضی العاملی 1⃣شماره اول https://eitaa.com/alfigh_alosul

📚ولایة الفقیه فی صحیحة عمربن حنظلة و غیرها ✍نویسنده: آیت الله سیدجعفر مرتضی العاملی 2⃣شماره دوم https://eitaa.com/alfigh_alosul

📚ولایة الفقیه فی صحیحة عمربن حنظلة و غیرها ✍نویسنده: آیت الله سیدجعفر مرتضی العاملی 3⃣شماره سوم https://eitaa.com/alfigh_alosul

❇️عقد الذمة 🔹علامه حلی در قواعد الأحکام ذیل بحث از شرایط «عقدالذمة» میگوید، شایسته است که امام در این عقد به اهل ذمه اینگونه شرط کند که، آنها باید در چهار چیز از مسلمین متمایز باشند: «و ينبغي للإمام ان يشرط في العقد التميز عن المسلمين بأمور أربعة: في اللباس و الشعر و الركوب و الكنى.» 📚قواعد الأحكام في معرفة الحلال و الحرام، ج‌1، ص: 482‌ https://eitaa.com/alfigh_alosul

🔹عکس فوق، مربوط به تابلویی است نصب شده در پایگاه مقاومت بسیج شهید مدنی. در میانه عکس، تصویر شهید آیت الله مدنی است و بر گرداگرد ایشان تصاویر شهدای این پایگاه مقاومت. به دستور فرمانده پایگاه، جای دو تصویر خالی گذاشته شده بود تا سرنوشت یاران خمینی پیش چشم بسیجیان پایگاه باشد تا خود را به دنیای دنی و پست ارزان نفروشند و بدانند که خریدارشان خداست. 🔹فرمانده این پایگاه در سالیان متمادی و در دوران اوج فعالیتها و شکوفایی آن، حاج صالح رحمتی بود و است؛ برادر بزرگتر شهید دکتر مالک رحمتی، استاندار فقید آذربایجان شرقی. شهید مالک رحمتی دوران نوجوانی خود را در این پایگاه گذرانید و تبدیل به عنصری فکری- فرهنگی شد به گونه ای که مشارٌبالبنان بوده و مایه فخر و افتخار. وقتی به دانشگاه امام صادق (سلام الله علیه) راه یافت، از همان ابتدای ورود، مرحوم آیت الله مهدوی کنی او را گزینش کرده و روی او حساب ویژه ای باز کرد. بعد از اتمام تحصیل، در سنگرهای مختلفی حضور داشت و تمام تلاشش، سربازی برای نظام مقدس اسلامی بود. به خاطر سلوک بسیجی و متعهدانه و مخلصانه ای که داشت، هماره به رفاقت و دوستی با او افتخار میکردم. و امروز، که عنوان مقدس «شهید» را نصیب خود ساخت، امیدوارم دعاگوی ما باشد و شفیع و دستگیر ما. رحمه الله و حشره مع اولیائه الصالحین. https://eitaa.com/alfigh_alosul