eitaa logo
هیئت الحسین علیه السلام
79 دنبال‌کننده
242 عکس
68 ویدیو
2 فایل
🏳️ السلام علیک یا قتیل العبرات کانال اطلاع رسانی هیئت الحسین علیه السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ در شرح زیارت جامعه کبیره رسیدیم به تفسیر عبارت «عَناصِرَ الاَبرار». عنصر به معنای حقیقت بسیط است. مرحوم ملاصدرا در فلسفه، ذیل قاعده بَسیطُ الحَقیقَةِ کُلَّ الاَشیا صفت خدا را اینگونه بیان میکند که خدا یک حقیقت بسیطی است که در همه حقایق عالم وجود دارد. امیرالمؤمنین‌ (ع) در نهج البلاغه میفرمایند: « داخِلٌ فِی الاَشیا، لا کَشَئٍ داخِلٍ فی شَئ وَ خارِجٌ عَنِ الاَشیا لا بِا المُزایلة». یعنی خداوند داخل در اشیاء است ولی با اشیاء ترکیب نشده است و غیر از اشیاء است اما وجودی نیست که جدا از اشیاء باشد. حضرت امام رابطه موج و دریا را برای این موضوع مثال میزنند چرا که موج غیر از دریا است ولی از دریا تشکیل شده است. در این مثال موج انسان ها و دریا خداوند است. «مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّة». ✳️ «اَبرار» جمع بِر است و بِر از ماده بَر و مخالف بحر است. ابرار یعنی کسانی که بیابانی هستند. کلمه ابرار در قرآن از اهمیت بالایی برخوردار است. ابرار دلشان خنکی ویژه ای دارد. این خنکی یعنی دلشان بیابانی هستند و لوتی منش هستند. خصوصیت بیابانی ها این است که هیچ کینه و خشمی در دل آنها نیست و خط و مرز برایشان معنا ندارد و کاری ندارند که چه کسی به آنها خوبی یا بدی کرده است. وقتی عمر بن عبدود آب دهان به روی امیرالمؤمنین انداخت، امیرالمؤمنین کمی راه رفتند و بعد عمر بن عبدود را کشتند. از امیرالمؤمنین سوال کردند که چرا همان لحظه او را نکشتید، امیرالمؤمنین پاسخ داد: چرا که اگر همان لحظه او را میکشتم، او را با خصومت شخصی میکشتم. این کار امیرالمومنین یعنی بیابانی صفت. خدا وقتی به حضرت موسی امر کرد که فرعون و فرعونیان را به یکتا پرستی دعوت کن و با آنها با ملایمت حرف بزن، حضرت موسی جواب داد: رَبِّ اشرَح لی صَدری. یعنی خدایا سینه مرا بیابانی کن، سینه مرا وسیع کن. پیامبر اکرم(ص) وقتی در جنگ احد دندانشان شکست، فرشتگان به پیامبر گفتند که نمیخواهی آنها را نفرین کنی؟. پیامبر دست برد بالا و فرمودند: اَللّٰهُمَ اهدِ قَومی فَاِنَّهُم لا یَعلَمون. این کار یک سینه بزرگ میخواهد لذا اگر ما با دشمنان خود میجنگیم به خاطر کینه با دشمن نیست بلکه به خاطر نجات جان انسان ها است. پیامبر در طی ده سال خلافتشان سی بار جنگیدند و جنگ با دشمنان به خاطر کینه نبود بلکه برای نجات جان انسان ها است. ❇️ لمَ سمّیَتِ الزَّهراءُ زَهراءاً. از امام صادق(ع) سوال کردند که چرا نام حضرت زهرا(س)،زهرا نامیده شد؟. امام جواب دادند: لِاَنَّ اللّٰه خَلَقَها مِن نورِ عَظِمَتِة. خدا حضرت زهرا را از نور عظمت خودش آفرید. ابرار گوهرشان حضرت زهرا است. خداوند دومرتبه در قرآن کلمه علی و عظیم را با یکدیگر ترکیب کرده است. وَ لا یَؤدُهُ حِفظُهُما وَ هُوَ العَلیُ العَظیم. خداوند یک لحظه هم از حفظ عالم خسته نمیشود چون خداوند هم علی و هم عظیم است. ما وقتی می‌خواهیم برتری خدا را مشاهده کنیم باید امیرالمؤمنین را مشاهده کنیم. روزی یک مرد یهودی با امیرالمؤمنین راه می‌رفتند که در یک مکان آب زیادی جمع شده بود و پلی هم نبوده تا رد بشوند. مرد یهودی که آدم لاغر و ریز جثه ای بود پای خود را روی یک تکه چوب گذاشت و از روی آن به آنطرف آب رفت و به امیرالمؤمنین ‌خندید و گفت اگر تو هم مانند من لاغر بودی میتوانستی این طرف آب باشی. امیرالمؤمنین نگاهی به آب کردند و آب منجمد شد و به آرامی از روی آب رد شدند. آن مرد یهودی به امیرالمومنین گفت که تو چه چیزی خواندی که توانستی از روی آب رد بشوی؟ امیرالمومنین فرمودند شما اهل یهود چگونه دعا میکنید؟ مرد یهودی گفت ما خدا را به وصی پیامبرش قسم میدهیم. امیرالمؤمنین گفتند که: اَنا وَصی رَسول الله. 🔰 آینه عظمت خداوند حضرت زهرا است. در قرآن برتری خداوند و عظمت خداوند با یکدیگر ترکیب شدند. «مَرَجَ البَحرَینِ یَلتَقیان». لذا گوهر همه بیابانی صفت ها، عظیم ها، آنهایی که شرح صدر دارند عنصرشان حضرت زهرا است. امام باقر(ع) میفرمایند: اَلشَّجَر‍‌َةُ هِیَ رَسولَ الله وَ فَرعُها عَلیُ بن اَبی طالِب وَ نَحنُ الاَئِمَة اَقسامُها وَ شیعَتُنا اَوراقها. یعنی شاخه اصلی این درخت امیرالمؤمنین است و شاخه فرعی آن اهل بیت هستند و شیعیان اهل بیت برگ های آن است. و بعد امام فرمودند: اُمُّنا فاطِمَة عُنصُرُ هٰذِهِ الشَّجَرَة. یعنی عنصر این درخت مادر ما حضرت زهرا است. لذا بنابر «اِنّا اَنزَلناهُ فی لَیلَةِ القَدر» حقیقت قرآن لیلة القدر است و لیلة القدر حضرت زهرا است. وَالسَّلامُ عَلَیکُم وَ رَحمَةُ الله وَ بَرَکاتُه 99/10/10
بِسمِ اللّٰهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیم 📝 در ادامه بحث زیارت جامعه کبیره رسیدیم به عبارت « دَعائِمَ الاَخیار » . دَعائِمَ الاَخیار یعنی اهل بیت ، اساس خیر هستند. دَعائِم جمع دَعامَة است. دَعامَة یعنی اساس و رکن. اَخیار ، نیز جمع خیر است. خیر یعنی انتخاب مطلوب بالذات. آن چیزی که ذاتاً به صلاح ما و خوب است، خیر نامیده میشود. خداوند در قرآن میفرماید: بِیَدِکَ الخَیر اِنَّکَ عَلیٰ کُلَّ شَیئٍ قَدیر. به دلیل اینکه خداوند قدرت مطلق است، همه خیرات در دستان خداوند است . لذا هر چیزی که به سعادت ما است به ما میدهد . ( عَسیٰ اَن تَکرَهوا شَیئً وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم ) . خداوند هر چیزی را که به ما میدهد و یا اینکه میگیرد، به صلاح و خیر ما است . معنای خیر نه اینکه بهتر از چیز دیگری باشد بلکه خودش مطلوب است 📖 خداوند در قرآن میفرماید : وَ اِذا رَاَوا تِجارَتاً اَو لَهوً انفَضّوا اِلَیها وَ تَرَکوکَ قائِماً ، قُل ما عِندَاللهِ خَیرٌ مِنَ الَّهوا . ما اگر کاری را که خداوند در زمان خاصی از ما خواسته است را درست انجام بدهیم، بالاتر از آن چیزی است که خودمان تصور میکنیم . این آیه زمانی نازل شد که پیامبر ( ص ) در مسجد در حال خواندن خطبه بودند که ناگهان یک کاروان تجاری از شام آمد. بعد مردم به خاطر آن کاروان از مسجد بیرون رفتند و خداوند به پیامبر وحی کرد: ما عِندَ الله خَیر. یعنی آن چیزی که نزد ما است برای شما خوب است و چیزی به غیر از آن خوب نیست. خیر، مطلوب مطلق است. یکی از مطلوب های مطلق « رُحَماءُ بَینَهُم اَشِداءُ عَلیَ الکُفّار » است . 🔶 امام حسن مجتبی ( ع ) میفرماید : الخَيرُ الّذي لا شَرَّ فيهِ: الشُّكرُ مَع النِّعمَةِ ، و الصَّبرُ على النّازِلَةِ. مفهوم این روایت این است که وقتی خدا به ما نعمت میدهد آن را شکر کنیم و شکر یعنی فَاَمّا بِنِعمَتِ رَبِّکَ فَحَدِّث . و معنای دیگر آن این است که شکر از ماده کَشر است و کَشر یعنی کشف و کشف به معنای بُروز است. یعنی ما باید خداوند را نشان بدهیم. اگر علمی داریم آن را به دیگران یاد بدهیم به دیگران کمک کنیم و ... . 🔷 انَّ رَجُلً کَتَبَ اِلَی الحُسَینِ ابنِ عَلی : یا سَیِّدی اَخبِرنی بِخَیرِ الدُّنیا وَ الآخِرَة . فَکَتَبَ اِلَیهِ : بِسمِ اللّٰهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیم ، فَاِنَّهُ مَن طَلَبَ رِضَا الله بِسَخَطِ النّاس کَفّاه الله اُمورَ النّاس از امام حسین ( ع ) به طور مکتوب سوال کردند : خیر دنیا و آخرت چیست ؟ حضرت فرمودند: اگر کسی رضایت خدا را در نظر بگیرد و به حرف مردم توجهی نکند، این آدم میشود خیر. وَ السَّلامُ عَلَیکُم وَ رَحمَةُ الله وَ بَرَکاتُه 99/10/11