🔹پاسخ آیت‌الله علیدوست به دکتر سروش (بخش پنجم) البته حقیر از درماندگی ایشان در مقدمات چیزی نگفته‌ام، هر چند این جمله را گفته‌ام که ایشان به تفاوت صاغرون با مصغرون توجه نکرده‌اند. و این در حالی است که نسبت عدم توجه دادن در مباحث علمی، به معنای درماندگی شخص در مقدمات نیست؛ با این همه با اینکه از سخن من چنین برداشتی نمیشود (البته داوری با مخاطبان)، چون سخن من خاطر ایشان را آزرده از ایشان عذر خواهی میکنم. لکن به هرحال این انتظار ما از ایشان باقی است که جنابشان در ورود به برخی ساحت‌ها بیشتر احتیاط کنند. هنوز زمان زیادی نگذشته که جناب ایشان در یک سخنرانی به روحانیون حمله کردند که حتی عربی را نیز نمی‌فهمند و لذا ده‌ها سال است که در زیارت امیرالمؤمنین می‌گویند: «السلام علیک ایها الانزع البطین» و انزع بطین را به «کچلِ شکم گنده» معنا کردند و در تحلیل تاریخی بیان کردند که این را دشمنان علی به ایشان بستند! در حالی که انزع بطین را - حسب برخی نقل‌های متعدد - پیامبر به امیر مؤمنان فرمودند و معنای آن انسانی است که جلو سر او پُر مو نیست، و انسانِ پُری است (ر.ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۸ ، ص۳۵۲). آیا شاعری که ولید بن عبدالملک را به انزع بطین مدح می‌کند، نیز قصدش این بوده که به ممدوح خودش بگوید: کچل شکم گنده؟! عرب بر کچل اطلاق «اقرع» می‌کند نه «انزع» و وجود شخص انزع و دیدن او را به فال نیک گرفته و مایه برکت می‌داند. ح. ایشان بیان داشته‌اند که مرابطون مرزنشینانی بوده‌اند که با اسلحه می‌رفتند تا بهانه‌ای جور کنند، چند کافر را بکشند و چیزی به دست آورند و این را از قرآن، الهام گرفته بودند، در عریضه «دین و حکمت» به این سخن ایشان چنین پاسخ دادم‌: این چه جفایی است به قرآن. از کجای قرآن این بداخلاقی‌ها به دست می‌آید؟! سپس بدون این که بحث ما تاریخی باشد و به قصد آشنایی با احکام شرعی مرابطه، به دو کتاب فقهی آدرس داده‌ام. ایشان اظهارات این جانب را در ارتباط با مرابطه نپذیرفته و با لحنی غیرخالی از تمسخر بیان کرده‌اند که خوب است به کتب تاریخی مراجعه کنم نه فقط فتاوای فقیهان. و همه چیز را شاید نتوان در شرایع الاسلام و مسالک الافهام و جواهر الکلام پیدا کرد! این جانب نمی‌فهمم نقد و تمسخر ایشان متوجه چه قسمت از اشکال این جانب بر سخنان ایشان است؟ سخنرانی «دین و قدرت» موجود، نقد «دین و حکمت» نیز موجود است. تنها چیزی که در این مورد گفته‌ام این است که از قرآن چنین رفتاری (که مرزنشینان به مردم حمله کنند و اموال آنها را تصاحب کنند) قابل برداشت نیست و قرآن نمی تواند منبع الهام چنین رفتار هایی باشد. نسبت به سایر نقدهای ایشان نیز، ملاحظاتی وارد است که از طرح آن‌ها می‌گذرم؛ به عنوان مثال: ایشان مکرر از عدم مراجعه عموم عالمان شیعه از جمله اینجانب به تراث سنیان یاد می‌کنند! آیا شرط انصاف این نیست که حداقل به آثار این جانب در خصوص همین امر مراجعه نمایند؟ 3️⃣۳. نقد ایشان در ترازوی ... ایشان در نقد خود، بیش از بیست حمله را متوجه این جانب کرده‌اند و از آن جا که می‌گویند: «کتاب فقه و عقل را ندیده‌ام و نخوانده‌ام» و این کتاب اولین تالیف اینجانب در آغاز دهه هشتاد است، می‌توان حدس زد که با سایر آثار و مقالات اینجانب که بعد از «فقه و عقل» تالیف شده نیز آشنا نیستند. با این حساب چگونه بنده را کسی می‌دانند که از فقه و اصول فراتر نرفته، دیدی تاریخی و تمدنی ندارد و .... البته حقیر هیچ ادعایی ندارم، هیچ. لکن خوب بود ایشان کتاب‌های فقه و عرف، فقه و مصلحت، فقه و حقوق قراردادها، روش‌شناسی اجتهاد، حق هستی و مقالاتی چون «خانه مشترک بشریت» ، «برادری انسانی» ، «فقه و مقاصد شریعت» ، «عدالت و فقه» ، «فقه تعامل نه تقابل» ، «گستره‌شناسی تصدی زنان» ، «پدیده‌شناسی ازدواج در دوران معاصر و حقوق زوجین بر بنیان آن» و ده‌ها مقاله دیگر و نشست‌های علمی از حقیر را می‌دیدند. آیا ده‌ها برنامه و سخنرانی علمی از این جانب با عنوان «حکومت مهدوی» و «اصول اخلاق اجتماعی» که همه آن‌ها در سایت اینجانب است، ملاحظه کرده‌اند و اینگونه قضاوت میکنند؟! جناب سروش این جانب را با غلظت و شدت عتاب می‌کنند که چرا بر مبلغان و مداحان گزافه‌گو، خرده نمی‌گیرم و ... در حالی که کافی بود به برخی کانال‌ها (که از قضا برخی از آنها با ایشان نیز مرتبط‌اند، از قبیل مدرسه مولانا) و خبرگزاریها https://fa.shafaqna.com/news/۹۳۶۶۵۰/)) مراجعه می‌نمودند. تا عتاب مرا و دعوت صدا و سیمای ج. ا. ایران را به تدوین شیوه‌نامه‌ای در این باره ملاحظه نمایند. یا کلیپ آسیب‌شناسی تبلیغ را ملاحظه می‌نمودند: (a-alidoost.ir) تا این گونه قضاوت نکنند!👇

🔹پاسخ آیت‌الله علیدوست به دکتر سروش (بخش ششم) 4️⃣ ۴. تحول خواهی و اصلاح (مقصد اصلی گفتگوی حاضر با ایشان) جناب آقای سروش، امر هشتم و پایانی خویش را با این مطلب شروع کرده‌اند: «فقیه محترم بر من تاخته‌اند که پای سخن را از گلیم صلاحیت فراتر برده و به فقه تاخته‌ام». سپس به ده نکته اشاره کرده‌اند که اولا این بنده به فقه نتاخته‌ام، بل به «علم فقه» پرداخته‌ام، علم فقه موجود را در خور جهان کهن و جهان بینی و عقلانیت کهن دانسته که با رفوگری‌ها و پاره‌دوزیهای فقیهانه در دل پارادایم، کهن نمی‌توان با آن گرهی گشود. سپس به نه نکته دیگر اشاره کرده‌اند؛ بدین قرار(با اختصار): · تحول و پویا شدن فقه در گرو تحول در جهان‌بینی و پیش فرضهای فقیهان است؛ · محدود ندانستن نیاز فقیه به علم اصول یا منطق؛ · توصیه به ورود اخلاق به علم فقه؛ · عدم غنای حکمی و برنامه‌ای فقه؛ · علمی متراکم از تبعیض؛ · علمی متراکم از تکالیف؛ · دانشی مصرف کننده (همه چیزش وابسته به علوم دیگر است)؛ · فربهی سرطان وار علم فقه؛ · جامعه فقهی جامعه ای عبوس و پر از ریا است در حالی که ما به جامعه‎ای اخلاقی نیاز داریم. در پایان نیز به مؤمنان توصیه کرده اند که - اگر بنا بر تقلید دارند - از علم فقه تقلید کنند نه از فقیهی خاص. بل از همه فقیهان زنده، مرده، زن ، مرد، شیعه وسنی. این نکته را نیز فروگذار نکرده‌اند که ایشان چون باغبانی مهربان برای آبیاری باغچه زرد و پژمرده فقه کهن پای پیش نهاده‌اند. در این پیوند نیز نکاتی را بیان می‌کنم. أ‌. ما سه اصطلاح داریم که نباید به هم بیامیزد: شریعت، فقه و علم فقه. «شریعت» گاه به مجموعه دین گفته می‌شود که از آن به «شریعت بالمعنی الاعم» یاد می‌کنند و گاه به مجموعه اعتبارات و قوانین الهی که از آن به «شریعت بالمعنی الاخص» تعبیر میشود. واژه «فقه» سه کاربست عمده دارد: در کاربست اول به معنای عملیات استنباط است. در کاربست دوم بر مجموعه گزاره های فقهی که خروجیِ استنباط است، اطلاق می شود. در کاربست سوم به معنای دانش کاشف شریعت است.در این کاربست فقه و علم فقه به یک معناست؛ مثل علم شیمی و شیمی یا علم ریاضی و ریاضی و اضافه علم به مثل فقه اضافه بیانیه است نه لامیه یا ظرفیه. ظاهرا جناب آقای سروش از «فقه» اراده شریعت کرده‌اند (که کاربستی قابل دفاع نیست) و از علم فقه، دانش کاشف شریعت و به تفاوت آشکار بین فقه و علم فقه رسیده‌اند. چنان چه جناب ایشان مایل بودند می‌توانند به کتاب فقه و عرف مراجعه نمایند تا اسناد، منابع و توضیحات بیشتر این بیان را ملاحظه نمایند. البته این صحیح است که علم فقه (= فقه) دانش بشری، غیر معصوم و متاثر از عوامل مختلف است که باید در چارچوب خوش و با ابزارهای خودش تجزیه و تحلیل شود. ب‌. نسبت به موارد نُه گانه‌ای که جناب ایشان در ادامه بیان کرده‌اند، باید گفت: بدون تردید دانش فقه و عملیات استنباط قابل تجدیدنظر، تنقیح و - بالطبع - تکامل است. شاید آقای سروش اینجانب را نشناسند، حقیر از کسانی هستم که لزوم تحول در همه دانش‌ها از جمله در دانش فقه را ضروری می‌دانم لکن اختلاف ما با امثال آقای دکتر سروش در روش کار، شروع و ختم آن است. ما معتقدیم: اولا: باید فقه - به معنای دوم آن (مجموعه گزاره‌ها) - را از ظرفیت دانش فقه جدا کرد. این گسست مبارک موجب می‌شود برخی انتقادها که متوجه برخی گزاره‌های فقهی است دامن دانش فقه را نیالاید (ر.ک: مقاله ظرفیتهای فقه در رویارویی با مسائل دنیای معاصر، فصلنامه اقتصاد اسلامی ، ش ۶۲، تابستان ۹۵). ثانیا: آقای سروش تراث گذشته را مرده، غیر قابل اصلاح و خرافه می‌دانند (به موضع گیری‌های ایشان نسبت به روایات، فقاهت، فقه، عالمان دین و حوزه توجه کنید) که باید به همه این‌ها یک «نه بزرگ» گفت! آن‌ها را سوزاند یا سوخته دید و (مثلا) به اصلاح پرداخت. البته هر چند ایشان در این رفتار شاخص ترند (تاریخ چند ده ساله برخی روشنفکران دینی را ببینید) اما این رفتارْ ویژه‌ی ایشان نیست، و این در حالی است که اندیشه رقیب معتقد است باید بر تراث گذشته تکیه کرد، ظرفیت‌های آن را کشف کرد پرورش داد و به تنقیح، تکمیل و روزآمد کردن آن پرداخت. این فرضیه، این رفتار را شرط لازم تحول خواهی می‌بیند. ثالثا: تحول ممکن است با فشار از خارج صورت پذیرد، لکن باید به دست متخصصان کار و در محیط‌های آکادمیک و علمی نه در قالب سخنرانی و بیان احساسات در جمع‌های غیر متخصص انجام شود! و الا همچون رعد و برق بی بارانی است که در حد یک «نه بزرگ» و «صفر درشت» متوقف می‌شود یا از دل آن پیشنهادهایی خام بیرون می‌آید.

🔹پاسخ آیت‌الله علیدوست به دکتر سروش (بخش هفتم) به عنوان مثال : این چه پیشنهادی از جناب آقای سروش است که می‌توان از فقه تقلید کرد؟! جناب ایشان - به حق - بر دخالت عناصر غیراصول و منطق در استنباط احکام اصرار دارند که قهرا یکی از این عناصر ، عنصر باورهاست. حال تصور کنید فقیهی که به سنت معصومان - غیر از سنت پیامبر عظیم الشان - صلی الله علیه و آله - قائل نیست و بر اساس آن - بدون توجه به سنت ائمه معصوم - که مورد باور شیعه است - به استنباط پرداخته، چگونه می‌تواند نظرش، مرجع برای تقلید یک شیعه امامی باشد؟ چنان که نمی‌توان یک مقلّد از سنیان را - با فرض حفظ اعتقادش - به فقیهی شیعی حواله داد و باید از فقه خودشان برای آن ها گفت. ائمه معصوم - علیهم السلام - ما به اصحاب خود دستور می‌دادند که در پاسخ به پرسش سنیان از شما، از فقه خود آن ها بگویید و کار به نقل نظر ما نداشته باشید (شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۲۲،ش۶۰۲). واضح است که قصد ما از بیان این نکته، ایجاد شقاق و شکاف بین جامعه اهل سنت و شیعه نیست، قطعا همگرایی اسلامی از ضروریات جامعه اسلامی است، لکن هر چیزی حساب خود را دارد. ضمنا ما به باور کلامی جناب آقای سروش در زمینه امامت و وصایت کار نداریم و ایشان نباید انتظار پیروی دیگران را از خود در این باره داشته باشند. رابعا: اینجانب در موافقت یا مخالفت با ده‌گانه‌ای که ایشان بیان کرده‌اند سخن بسیار دارم، لکن مجال پرداختن تفصیلی و حتی اجمالی به همه آن ها در این مقام نیست. بدون تردید با برخی از آنها میتوان موافقت کرد. مثلا اخلاقی دیدن شریعت و انعکاس آن در فقه از مقولات قابل قبول است. باید به این شعار رسید که شریعت اخلاقی است و فقه هم باید چنین باشد و آن چه غیر اخلاقی می‌نماید یا اصلاً غیر اخلاقی نیست (مثلا با یک احساس مخالف است) یا اگر واقعا غیر اخلاقی باشد، شرعی نیست (نگارنده به این مساله در کتابی با عنوان «روش شناسی اجتهاد/ مطالعه مکاتب اجتهادی معاصر» پرداخته است. این اثر در آستانه چاپ است). و با برخی از نکات مورد اشاره هم نمی‌توان موافقت کرد. از این رو باب گفتگو را در مجال یا مجال‌هایی دیگر با ایشان بسته نمی‌بینم. دیگران نیز می‌توانند این مسائل را دنبال کرده و نقد و بررسی نمایند. در پایان با پوزش از جناب ایشان، از ایشان درخواست می‌کنم در صورتی که ادامه این گفتگو را به صلاح دانستند، لطف کنند و از دیگران به اشاره یا تصریح نامی جز به نیکی نبرند تا بتوان گفتگو را در فضای بهتری ادامه داد. امروز همانطور که جناب ایشان اشاره کرده اند ـ نیازمند اخلاق هستیم و البته باید این را در عمل بالعیان نشان داد و الا اصحاب طرد و تشر، و حمله و هجمه کم نیستند و گوش شنوایی هم به هیچ کس نمی‌سپارند. قم - حوزه علمیه - ابوالقاسم علیدوست - ۱۳۹۹/۱۲/۲۶ ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh

💠 #خارج_اصول_جلسه صد و هفتم، سال تحصیلی 99-1400 💢 استاد علیدوست 💠💠💠💠💠 موضوع: دوران امر بین تخصیص و تخصص تاریخ جلسه: 99/12/27 صفحات : 1816 (3324) #استاد_علیدوست #خارج_اصول #خارج_اصول99 #صوت_درس ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh

💠 #خارج_فقه_سیاسی - جلسه بیست و چهارم (48) سال تحصیلی 99-1400 💢 استاد علیدوست 💠💠💠💠💠 موضوع: تاریخ جلسه : 99/12/27 صفحات : #استاد_علیدوست #خارج_فقه #خارج_فقه_سیاسی #صوت_درس ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh

✍️ متن فقه سیاسی صفحات 75 و 76 موضوع: اندیشه دوم در مساله عدم توقف مشروعیت حکومت بر رای مردم تاریخ جلسه: 99/12/27 #استاد_علیدوست #خارج_فقه #خارج_فقه_سیاسی #متن_درس ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh

#نکته_اخلاقی 💠 فضای خانه را برای عبادت مدیریت کنیم 🔹 استاد علیدوست اکنون در #ماه_شعبان‌المعظم قرار داریم؛ ماهی شریف منسوب به پیامبراکرم(ص) که اعمال زیادی هم برای آن ذکر شده که در شرایط حاضر و به دلیل حضور بیشتر در خانه بهتر است که زن و مرد با مدیریت برنامه‌های داخل منزل شرایط را برای استفاده حداکثری از این زمان برنامه‌ریزی کرده و محیطی را برای انجام آن ایجاد کنند. در روایات داریم که در خانه جایی را به عنوان مصلی قرار دهید و آنجا نماز بخوانید؛ گر چه در روایاتی دیگر هم داریم که در جاهای مختلف خانه نماز بخوانید تا زمین در روز قیامت به نفع شما شهادت دهد، اما کنار این دستور این را هم داریم که جایی برای نماز خواندن قرار دهید. مشابه این دستور را می‌توان برای خواندن دعا نیز انجام داد؛ اینکه در وقت خلوتی که تلویزیون خاموش باشد یا فرزندان در حال تماشای برنامه‌های مخصوص به خود هستند و... به اعمال مداومت شود؛ زیرا این موارد مستحبی است و نباید مؤمنان به خود سخت بگیرند. در تراث دینی نیز داریم که در ذکرهای مستحب نباید به خود سخت گرفت؛ لازم نیست که حتماً اتاق آرام باشد، تلویزیون خاموش و بچه‌ها ساکت باشند. باید افرادی که مشتاق به انجام اعمال و ذکرهای وارد شده در این ماه عظیم هستند، شرایط را مدیریت کرده و سعی کنند مزاحم دیگران نباشند و به بهترین نحو این اعمال را انجام دهند؛ حال اگر گوشه‌ای نشسته و این کار را انجام دهند، بهتر از این است که یک نگاه آن‌ها به صفحه تلویزیون یا افراد و نگاهی دیگر به صفحه‌ای از مفاتیح باشد. اگر در مساجد و اماکن متبرکه بودند، حتماً این تمرکز بیشتر بود اما حالا که این امکان سلب شده، بهتر است که این اماکن در فضای خانه مشابه‌سازی شوند و از یاد نبرد که در این راه، به خود و سایر اعضای خانواده هم سخت‌گیری نداشته باشیم. #المراقبات #شعبان_المعظم #نکات_اخلاقی #استاد_علیدوست ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh

#تامل_کوتاه #خلط چند گزاره مهم پیرامون #عرف در #فقه : 1- #عرف 👈 منبع شریعت است/نیست 2- #عرف 👈 سند و دلیل شریعت است/نیست 3- #عرف 👈 ابزار فهم شریعت است/نیست 4- #عرف 👈 امضاء و تصحیح آن رویه و رفتار شارع در غیر عبادات است/نیست ● عدم تفکیک گزاره های فوق پیرامون #عرف -فارغ از اثبات یا رد آنها- در برخی بیانات و نوشته ها ، باعث سوء فهم ها و نتیجه گیری های غلط بسیاری شده است. ● با مطالعه کتاب نفیس و ارشمند #فقه_و_عرف به قلم استاد معظم آیت الله #علیدوست ، تفصیل و تبیین مطلب فوق را متوجه می شویم. #فقه_و_عرف ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh

"انا لله و انا الیه راجعون" مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم در روزهای پرشکوه ماه رسول خدا (ص) شعبان المعظم و در آغازین روز طبیعت داغدار عزیزی مهربان شدیم. حاج حسین علیدوست پدر حضرت آیت الله علیدوست به رحمت ایزدی پیوست. امید است با قرائت فاتحه ای تسلی بخش دل غمدیده مان باشید.

#پیام 🔸 از سوی آیت الله #علی_اکبر_رشاد صورت گرفت: 🔰 پیام تسلیت در پی ارتحال والد آیت الله #ابوالقاسم_علیدوست  حضرت آیت الله ابوالقاسم علیدوست – دام بقائه عضو مکرم گروه فقه و حقوق پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بدین وسیله ارتحال والد گرامی تان را، به جناب عالی تسلیت عرض کرده، از بارگاه بلند باری برای خاندان سوگوارصبر و سلامت ، و برای آن فقید سعید، که دامان برکتآثارش فرزند فاضل و فرزانه‌ای همچون حضرت مستطاب عالی را پرورد، غفران الاهی و حشر با اولاءالاهی(ع) مسئلت می دارم.بی شک آن فقید در اجر خدمات علمی و معنوی گران و شایانی که ارائه می‌فرمایید سهیم است. ابقاکم الله و اسکنه فسیح جنانه علی اکبررشاد ۱/ ۱/ ۱۴۰۰

پیام تسلیت آیت الله فاضل لنکرانی به مناسبت ارتحال پدر گرامی آیت الله علیدوست

◼️آیت‌الله اعرافی در پیامی درگذشت پدر آیت‌الله علیدوست عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را تسلیت گفت که متن آن به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم  انا لله و انا الیه راجعون   جناب مستطاب آیت‌الله آقای علیدوست دامت برکاته سلام علیکم درگذشت والد ماجد مرحوم آقای حاج حسین علیدوست طاب ثراه را به جناب عالی و بازماندگان محترم تسلیت و تعزیت عرض کرده، علو درجات و روح و رضوان الهی را برای آن فقید سعید و شکیبایی و پاداش نیک الهی را برای جناب عالی و بازماندگان محترم از خداوند مهربان خواستارم. علی رضا اعرافی مدیر حوزه‌های علمیه ۱ فروردین ماه سال ۱۴۰۰

▪️رئیس مرکز خدمات حوزه های علمیه در پیامی درگذشت پدر آیت الله علیدوست را به ایشان تسلیت گفت. بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون حضرت آیت الله جناب آقای علیدوست دامت برکاته سلام علیکم و رحمت اله درگذشت تأسف بار پدر گرامیتان را تسلیت و تعزیت عرض می نمایم. داشتن فرزند برومندی مانند حضرتعالی برای آن مرحوم مغفور صدقه جاریه است که از آن متنعم خواهند بود. ان‌شاء الله از پیشگاه حضرت احدیت برای آن مرحوم غفران و رحمت الهی و برای حضرتعالی و سایر بازماندگان گرامی صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت دارم. سید حسن ربانی رییس مرکز خدمات حوزه های علمیه

▪️إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ پیام تسلیت آیت الله دوزدوزانی تبریزی به حجت الاسلام و المسلمین استاد علیدوست جناب مستطاب حجةالاسلام و المسلمین آقای #علیدوست دام عزة درگذشت والد مکرمتان مرحوم آقای حاج حسین علیدوست رحمة اللّه علیه را به حضرتعالی و وابستگان تسلیت می گویم. از خداوند متعال شادی روح آن مرحوم و صبر جمیل برای بازماندگان مسئلت دارم. 9 شعبان المعظم 1442

پیام تسلیت حضرت آیت الله محسن فقیهی دامت توفیقاته

پیام تسلیت جناب حجت الاسلام و المسلمین حاج سید حسن خمینی دامت توفیفاته

پیام تسلیت جناب مستطاب حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسین انصاریان دامت توفیقاته

پیام تسلیت جناب مستطاب حضرت آیت الله علوی بروجردی دامت توفیقاته

پیام تسلیت جناب مستطاب حضرت آیت الله یثربی کاشانی دامت توفیقاته

بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و‌انا الیه راجعون صدیق مکرم حضرت آیةالله علیدوست دامت برکاته سلام علیکم و رحمةالله خبر درگذشت والد محترم حضرتعالی مرحوم حاج حسین علیدوست موجب تأثر و تأسف گردید. مسلماً وجود فرزند عالم و فقیه روشن بینی چون حضرتعالی برای آن مرحوم مایه رو‌سفیدی در محضر رسول الله و خاندان مطهر ایشان خواهد بود. برای آن مرحوم علو درجات و‌برای جنابعالی و سایر داغداران صبر و اجر مسألت دارم. محمد هادی مفتح هامبورگ ۱۴۰۰/۱/۲

پیام تسلیت جناب مستطاب حضرت آیت الله هادی نجفی اصفهانی دامت توفیقاته

پیام تسلیت جناب مستطاب آیت الله حسینی قزوینی دامت توفیقاته استاد ارجمند ، حضرت مستطاب آیت الله آقای حاج شیخ ابوالقاسم علیدوست ابرقویی دامت برکاته سَلاَمٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ خبر ارتحال والدِ خلیق حاج حسین علیدوست طاب ثراه مایه‌ی تالّم و تأسف گردید . اینجانب این ضایعه‌ی مولمه را، از سوی خود و اعضای موسسه و شبکه جهانی حضرت ولیعصر عج، و مدیر، مدرسان و طلاب مدرسه ی علمیه‌ی باقرالعلوم (علیه السلام ) تهران  ، تسلیت عرض کرده، از بارگاه بلند باری برای حضرت عالی و خاندان معزی صبر و سلامت، و برای آن فقید سعید، که عمر شریف و دستان با برکتش در  تربیت فرزندان صالح و عالمی همچون شما گزراند، غفران الهی و حشر با حضرت سیدالشهداء علیه السلام  و اصحاب باوفایش مسئلت می‌دارم.   سید محمد حسینی قزوینی