🔹شعری که آقا حسن سهرابی و بعدش آقا رضا هلالی خواند و گفت: «آقا مرا به لاک سیاه همان زنی که پشت دسته‌های عزا می‌رود، ببخش»، نقص فاحشی دارد و آن این است که نمی‌توان به #فعل_حرام متوسل شد، و شاید به همان اندازه غلط، آن است که بخواهیم از گنه کاری که دل در گروه محبت اهل بیت علیهم السلام دارد، #تبری پیدا کنیم (مراجعه شود به روایات منع از تبری از گناهکاران شیعه). 🔹البته بی‌تردید #فسق_عملی، موضوعِ فریضه‌ی بسیار مهم و بی‌بدیل «امر به معروف و نهی از منکر» است که باطنش «تبری از فعل حرام و فسق» است در بستر «طرح اخوت» و در ظرف همان «عدم تبری از شخص محبّ». 🔹اگر بخواهم با برداشتی که از فرمایش بزرگان دین دارم، شعر «آقا مرا به لاک سیاه همان زنی که پشت دسته‌های عزا می‌رود، ببخش» را ویرایش بزنم، خواهم نوشت: «آقا مرا به اشک‌های چشم زنی ببخش که با لاک سیاه در پس هیأت زار میزند ...» https://virasty.com/Alimohammadi89/1690784181221373252 https://eitaa.com/alimohammadi1389/1426