💢آوینی و چالش تقدسِ هنرمندان صرفاً هنری!💢
🔹یکی از مهمترین محورهای جهاد تبیین شهید آوینی را می‌توان مواجهه‌ی با شعار «هنر برای هنر» دانست.
🔹شعاری که شهید آوینی یکی از پرحجم‌ترین هجمه‌های خود را متوجه آن کرده است تا از
#تقدس طیفی از هنرمندان که حاضرند سرباز تبلیغاتچی سیستم سرمایه‌داری و استکباری بشوند، ولی هرگاه از آنها تقاضای جانبداری از حقیقت می‌شود، در پشت شعار به ظاهر شیکِ «هنر برای هنر» سنگر می‌گیرند و از تعهد انسانی و مسئولیت اجتماعی خود شانه خالی می‌کنند، جلوگیری کند.
🔹موضوعی که شهید آوینی در شماره اول دور اول سوره بدان پرداخته است:👇
➖ «هنر برای هنر» عنوانِ توصیفی تلاشی است که سعی دارد هنر را بی‌نیاز از دین و حکمت و تعهّد، در خود هنر معنا کند، اما مگر این کار ممکن است؟ آیا هنرمندان به خود اجازه نمی‌دهند که در همه‌ی مسائل عالم وجود اظهار نظر کنند؟ آیا اعتقادات هنرمندان نسبت به آفرینش جهان، انسان، اخلاق، اجتماع و یا سیاست در آثارشان ظهور نمی‌یابد؟
شاید در بعضی از انواع موسیقی و یا معدودی از سبکهای نقاشی مدرن که توانسته‌اند به آبستراکسیون خالص و یا فرمالیسم محض دست پیدا کنند، معنای هنر برای هنر تا حدی محقق شده باشد، اما از این استنثنائات گذشته، در کدام یک از هنرها امکان وفاداری به این شعار ـ هنر برای هنر ـ موجود است؟ آن هم در عصری که هنر به تمامی در خدمت تبلیغات تجارتی و یا سیاسی است.
➖ هنرمندان با رغبت فراوان حاضرند در خدمت تبلیغات صابون و پودر لباس‌شویی و .... و آفیشهای فیلمهای سینمایی کار کنند، اما چون سخن از صدور انقلاب و یا پشتیبانی از رزم‌آوران میدان مبارزه با استکبار جهانی به میان می‌آید روی ترش می‌کنند که؛ نه آقا، قبول سفارش، هنر را می خشکاند! این کدام هنر است که برای پروپاگاند تجارتی فوران می‌کند اما برای عشق به خدا، نه؟! آیا هنرمند با این انتخاب نوع تعهّد خویش را مشخص نکرده است؟ حال آینکه آزادی حقیقی تنها در عشق به خداست و هنر آنگاه حقیقتاً آزاد می‌شود که غایتش «وصول به حق» باشد؛ هنر برای وصول به حق:
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلّق پذیرد آزاد است ....
#هنر_انقلابی
#عقلانیت_انقلابی
#تمدن_نوین_اسلامی
https://eitaa.com/alimohammadi1389/753
