🎤سخنران: حجةالاسلام علیزاده 🗓شنبه 10 شهریور ۱۴۰۳ ⏰ از نماز مغرب وعشاء 📍شهرک شهید محلاتی میدان بسیج خیابان توحید یکم 🕌 مسجد حضرت ولیعصر(عج) @Masjed_valiasr_ajt

‌لیلة المبیت، شبی بود که سران قریش تصمیم بر قتل پیامبر گرامی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) داشتند ولی به امر الهی و خوابیدن امام علی (علیه‌السّلام) در بستر پیامبر، نقشه آنان نقش بر آب شد. سران قریش تصمیم گرفتند در آن شب پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به قتل برسانند که جبرئیل پیامبر را از نقشه آنان آگاه ساخته و پیامبر جریان را با امیرالمومنین علی (علیه‌السّلام) در میان گذاشت. حضرت علی (علیه‌السّلام)، آن شب، در بستر پیامبر خوابیده و پیامبر به یثرب هجرت کرد و بدین‌گونه از خطر قریش در امان ماند. بسیاری از مفسران شیعه و اهل سنت شان نزول آیه ۲۰۷ سوره بقره را درباره این فداکاری امیرالمومنین علی (علیه‌السّلام) دانسته‌اند. تاریخ این واقعه در اول ماه ربیع‌الاول سال چهاردهم بعثت ذکر شده است

بسمه تعالی خلأها و غفلت ها ! امام خامنه ای (مد ظله العالی ) : « محصول تلاش چهل‌ساله، اکنون برابر چشم ما است: کشور و ملّتی مستقل، آزاد، مقتدر، باعزّت، متدیّن، پیشرفته در علم، انباشته از تجربه‌هایی گران‌بها، مطمئن و امیدوار، دارای تأثیر اساسی در منطقه و دارای منطق قوی در مسائل جهانی، رکورددار در شتاب پیشرفتهای علمی، ر کورددار در رسیدن به رتبه‌های بالا در دانشها و فنّاوری‌های مهم از قبیل هسته‌ای و سلّول‌های بنیادی و نانو و هوافضا و امثال آن، سرآمد در گسترش خدمات اجتماعی، سرآمد در انگیزه‌های جهادی میان جوانان، سرآمد در جمعیّت جوان کارآمد، و بسی ویژگی‌های افتخارآمیز دیگر که همگی محصول انقلاب و نتیجه‌ی جهت‌گیری‌های انقلابی و جهادی است. و بدانید که اگر بی‌توجّهی به شعارهای انقلاب و غفلت از جریان انقلابی در برهه‌هایی از تاریخ چهل‌ساله نمیبود -که متأسّفانه بود و خسارت‌بار هم بود- بی‌شک دستاوردهای انقلاب از این بسی بیشتر و کشور در مسیر رسیدن به آرمانهای بزرگ بسی جلوتر بود و بسیاری از مشکلات کنونی وجود نمیداشت.» ۱۳۹۷/۱۱/۲۲ بیانیه «گام دوم انقلاب» خطاب به ملت ایران

مقدمه: غفلت از غفلت! بزرگی می فرمود بدترین آفت که ریشه همه ی بیچارگی ها و بدبختی هاست؛ غفلت از خود غفلت است. غفلت ام الامراض و سر منشاء بسیاری از ناکامی ها و شکست ها و عقب ماندگی هاست. اما آنچه از آن هم بدتر و فاجعه آمیزتر است؛ غفلت از خود غفلت است. دامنه ی این هشدار آنقدر وسیع هست که تمام شئون فردی و اجتماعی و سیاسی زندگی انسان را در بر می گیرد. از اخلاق فردی و رشد و تعالی و تزکیه و تهذیب نفس گرفته تا بنیان خانواده و حریم منزل و عشیره و فرهنگ عمومی و نظام تعلیم و تربیت و تعاملات اجتماعی و بینش و مواضع سیاسی و تا تار و پود اقتصادی و.... از غفلت از خدا گرفته تا قیامت و نبوت و امامت و تکالیف دینی و مکتبی و اجتماعی و سیاسی... و بالاخره مسئله ای که در همه ی ابعاد حیات و زندگی قابل تحلیل و بررسی و تامل است. هرچند ریشه اصلی غفلت، جهل و ناآگاهی و جاذبه های فریبنده و چرب و شیرین دنیا و لقمه های حرام و مستی شهوت قدرت است. اما اساسی ترین عامل مبنایی آن در شرایط کنونی؛ پوچ انگاری و خود باختگی در برابر فرهنگ بیگانه و سند های مرموزی همچون 2030 است که رسالت آن لیبرالیزه کردن جهان و تحمیل ایسم و ایزم های ساخته و پرداخته شده فکر و اندیشه محدود و ناقص بشر است.

خلأها و غفلت ها (۱) وقتی خواص را خواب می برد! قال الله تعالی:" وَدَّ الَّذينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَميلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً" آیه 102نساء امان از ام الامراض (غفلت)، سرمنشاء همه ناکامی ها و شکست ها. غفلت از نمادهای عزت و اقتدار و توانمندی های علمی و هسته ای و موشکی و نظامی و امنیتی و.... غفلت از داشته ها و سرمایه های مادی و معنوی و استقلال و نیروی انسانی انباشته و زمینه های رشد و پیشرفت و.... والبته خصم دون با سوء استفاده از غفلت ها بسان گرگ های در کمین نشسته بناگاه به دار و ندارمان حمله ور می شود و دیگر چیزی باقی نمی گذارد. لطفا به قصیده پروین اعتصامی (گرگ و شبان) مراجعه فرمایید که نقل حال و روز امروز ماست! به شمار مصادیق غفلت بویژه از ناحیه خواص، اضافه کنید نقش پلید نفوذ را که سالها پیش، رهبری حکیم و بصیرمان هشدارش را دادند و ما نیز از کنارش ساده عبور کردیم. همان نفوذی که با راه انداختن جریانی موازی، از خودما پر رنگ تر دم از مردم و ولایت و دین زده و می زند ولی آرزویش همان است که سر به تن احدی از خواص و عوام امت انقلابی و دینمدار نباشد. روزی جنگ مرموز اصلاح طلبی و اصولگرایی و روز دگر با حربه برجام های نافرجام یک و دو و سه، عزت و اقتدار ملت را هدف می گیرد و در آن سو، برخی خواص و عوام را به ورطه ی عاملان و معینان و راضیان و ساکتین ظلم می کشاند. تجزیه و تحلیل غفلت های چهل ساله اول انقلاب، و یافتن راه برون رفت و رهایی از آنها پیش کش. آنچه اکنون خلأ و غفلتی مزمن است، آسیب شناسی هوشمندانه و صادقانه اوضاع فعلی است که بر خواص امت و بلکه همه آحاد مردم ،لازم و واجب است. و البته در این فرصت های حساس؛ بر همگان بویژه تریبون داران و علما و اندیشمندان مخلص و بصیر است، جهادی بزرگ در حوزه تبیین . انشالله تعالی.

خلأها و غفلتها (۲) مولودی که تنهایش گذاردیم! نظام سیاسی مبتنی بر آموزه های دین، خروجی انقلابی است عظیم که با پشتوانه غدیر و عاشورا و قیام های بزرگ و خونبار مشروطیت و تحریم تنباکو و کشتار مسجد گوهرشاد و نهضت ملی نفت، از ۱۵ خرداد ۴۲ به اوج رسید و با علمداری امام خمینی (ره) در ۲۲بهمن ۱۳۵۷ نوید بهار آزادی را به مردم شریف ایران داد. در این ۴۵ ساله بعد از پیروزی انقلاب، گویا دشمنانش بیش از دوستان سرچشمه اصلی آن را باور داشتند. کیست که نداد نهاد دین و فیضیه و مسجد، با جلوداری علما و مراجع و روحانیت بودند که باعث ظهور امیدبخش انقلاب اسلامی و بدنبال آن مولود خجسته جمهوری اسلامی و نظامات سیاسی مبتنی بر آموزه های دین بوده است. آنچه متاسفانه بعد از ۴۵ سال ایستادگی و مقاومت ملت ایران پای آرمان های انقلاب و نظام اسلامی شاهد آن هستیم رها کردن این مولود مبارک به حال خود و در میان گرگ های در کمین نشسته است. به راستی اکنون خواص از علما و روحانیت، فیضیه و مساجد ، این سنگرهای اصلی انقلاب آیا هیچ مسئولیتی در حفظ و صیانت از نظام اسلامی برآمده از انقلاب ۵۷ ندارند؟ براستی کجا رفت مرجعیت قابل اعتماد سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه محترم مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز تهران که با یک اشارت و هدایت آنان اکثریت قاطع مردم بدون کمترین تردیدی از آنان تبعیت می کردند. خلأ چبست و اشکال کار کجاست؟ به نظر نگارنده، اشکال اصلی نوع ولایتمداری آخرالزمانی است که متاسفانه کمترین توجه ای به منویات امامین انقلاب و هشدارها و تذکرات بموقع و بهنگام آنان نیست. والا در مقاطع مختلف بویژه رهبری حکیم و فرزانه انقلاب هشدارهای لازم را داده اند. نمونه بارز آن در جریان دیدار استانی ده روزه به قم (۱۳۸۹) که تکیه کلام و کلید واژه پرتکرار معظم له در دیدارهای مختلف، ضرورت انقلابی اندیشی و انقلابی گری و انقلابی عمل کردن و انقلابی ماندن بود!

خلأ ها و غفلت ها (۳) در میان انبوه گفتمان ها که بیشتر معطوف به سطح و ظاهر حیات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی است جای موضوعات و مباحثی عمیق و ژرف و مبنایی متاسفانه خالی است. از آن جمله است هویت حکمرانی اسلامی ، یعنی ماهیت سیاست و مدیریت کلان حیات اجتماعی بر مبنای آموزه ها و معیار ها و در چارچوب مکتب و دین. در نظام سیاسی مبتنی بر شرع و دین(راه و روش و سلوک دینمدارانه) البته دمکراسی و مردم سالاری دینی تحت عنوان امت که جامع تر از جمهوریت است، در متن و دل اسلامیت ، بعنوان موضوع و مخاطب اصلی قرار دارد. چه آنکه بدون امت، امامت هم معنی و مفهوم ملموس و روشنی نخواهد یافت. اما آنچه در اولویت و در جهت کلی شکلگیری جامعه ی پویا و منسجم دینی مد نظر می باشد اصالت بخشی به نهاد دین و آموزه های مکتب است. زیرا مطلوب همه ی انبیا و اولیای خدا و بلکه فلسفه ارسال رسل و نبوت و امامت اعمال ولایت الهی از مجرای نهادینه شدن دین و مکتب در تار و پود حیات اجتماعی بشر می باشد و به عبارتی پیشرفت و تعالی و کمال انسان و سعادت و رستگاری او در ماهیت زندگی اجتماعی دینمدارانه تجلی می یابد و قابل دسترس خواهد بود. ولذا فهم عمیق از هویت حکمرانی اسلامی و مبانی حکومت دینی و جوهره ی امامت و ولایت بویژه ولایت فقیه در عصر غیبت و انتظار و نیز مبانی اندیشه سیاسی اسلام، اساسی ترین نیاز گفتمانی دائم و مستمر و البته اثربخش و هدایت گر می باشد. از این رو لازم و ضروری است صاحبان خرد و اندیشه در راس دغدغه ها و تکالیف جدی خود این مهم را قرار داده و همواره و پیوسته در مقام جهاد تبیین به گفتمان هایی از سنخ مباحث فوق به تناسب شرایط و اقتضاآت هر زمان مجاهدانه بپردازند. قطعا به هر میزان غفلت و سستی در این عرصه عوارض سوئی گریبان جامعه را خواهد گرفت. چه آنکه از رسالت های خواص جامعه همین امر مهم و البته مورد غفلت قرار گرفته تلقی می گردد.

خلأها و غفلت ها (۴) به راستی چه میزان از خواص و عوام جامعه از اطلاعات و آگاهی های اجتماعی و سیاسی به روز و به موقع برخوردار می باشند؟ و آیا لایه های میانی و زیرین جامعه که از آنها به قشر خاکستری همواره یاد می شود چه میزان از پدیده های سیاسی و اجتماعی و تحولات فرهنگی و اقتصادی، بطور واقعی باخبر بوده و هستند؟ از این میان چه میزان از آگاهان و باخبران، دارای ظرفیت و توانایی تجزیه و تحلیل و فهم و درک سیاسی مناسب و قریب به صواب می باشند؟ اینها نمونه ای از سوالات بی پاسخی است که متاسفانه خلأ جدی در افکار عمومی و بدنه جامعه اعم از خواص و عوام به وجود آورده و مزید بر این غفلت هایی است که بمرور در این خصوص دامن جامعه را فرا گرفته و همچنان ادامه دارد. براستی جامعه ای که اکثریت خواص و عوامش ناآگاه و بی خبر از تحولات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و امنیتی و.... بوده و توان تحلیل درست از پدیده ها و تحولات را نداشته باشند چه بلایی به سرشان خواهد آمد؟ خواص و عوام بی بصیرت و بی تحلیل چگونه می توانند در برابر فتنه ها و دشمنی ها از طرفی و در مواجهه با دشواری ها و بحران ها از جهتی، بایستند و در نهایت آینده را تضمین نمایند؟ و آیا مسئولیت به روز نگهداشتن آحاد مردم، و ارتقاء سطح بینش و فهم مسائل روز، بویژه برای نسل جدید بعهده کیست؟ آنچه از این رهگذر تاسف برانگیزتر است این استکه، این خلأ و غفلت، جریان رسانه ای دشمن را به طمع واداشته و با وجود فضای مجازی بی در و پیکر، بیشترین بهره برداری را می کند و بوسبله امپریالیسم خبری و پروپاگاندای تبلیغاتی مسموم، بارانی از شبهه و تردید و دروغ و شایعه را بر فکر و دل آحاد مردم بویژه نسل آینده ساز می ریزد و اینجاست که نه تنها اقدامات آفندی که رصد و دیدبانی و پدافند هم از اوجب واجبات تلقی می گردد. حسن ختام این قسمت دو حدیث شریف است که بلحاظ راهبردی تکلیف را برای ما روشن و ضرورت توجه به این نیاز جدی جامعه را دوچندان می کند: الكافی،كلینی، ج ۱، ص ۲۶ ؛ تحف العقول ،ص ۳۵۶ ؛ بحارالانوار ، مجلسی، ج ۶۸ ص ۳۰۷. الْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَيْهِ اللَّوَابِسُ/ امام صادق (علیه السلام) فرمود: شبهات به کسی که زمانه خود را بشناسد هجوم نمی‌آورد. قال الامام امیر المؤمنین (علیه‌السلام): «مَنْ عَرَفَ الایّام لم یُغْفَلْ عن الاستعداد» (تحف‌العقول، ص 98) امام علی علیه‌السلام فرمودند: «کسی که اوضاع روزگار خود را می‌شناسد از آمادگی در مقابل مقتضیات آن غفلت نمی‌ورزد. امام خامنه ای (مد ظله): « اینهایى که بصیرت ندارند – مثل این بیچاره‌هایى که در فتنه گرفتار شدند – مثل کسانى‌اند که در تاریکى شب، در مه غلیظ، در غبار میخواهند مخالفى را، دشمنى را بزنند؛ خب نمیداند دشمن کجا است؛ یکى از اوّلین شرایط جنگهاى نظامى، اطّلاعات است؛ بروید اطّلاع کسب کنید و ببینید دشمن کجا است. اگر بدون اطّلاع رفتید، شما ممکن است جایى را بزنید که دوست آنجا است؛ کسى را بزنید که با شما دشمن نیست و به دشمن کمک کنید؛ گاهى این‌جورى میشود. اگر بصیرت نبود، میشود این؛ که فرمود: العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِس؛ شبهات و نادانى‌ها و نفهمى‌ها به کسى که عالم به زمان خود است، هجوم نمى‌آورند؛ میفهمد چه‌کار باید بکند. اگر این نبود، مشکل به‌وجود خواهد آمد، حتّى اگر آن احساس مسئولیّت هم باشد.» ۱۳۹۳/۰۹/۰۶ بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اعضاى مجمع عالى بسیج مستضعفین. @alizadeh43

خلأ ها و غفلت ها (۵) اگر سیاسی بودن را عالم به شرایط زمان بدانیم و مبنای علمی و اعتقادی آن را نیز ضرورت فهم و درک و در نهایت ارتقاء بینش و قدرت تجزیه و تحلیل پدیده های سیاسی و به عبارتی روشن تر، دشمن شناسی و دانش و آمادگی مقابله با انواع حیلت و نیرنگ و آرایش جبهه ی دشمن بدانیم... آیا جای آن در محافل علمی حوزوی خالی نیست؟ و آیا پرداختن به ایندست مباحث سیاسی برای بروز نگهداشتن طلاب و اساتید حوزه های علمیه و قاطبه روحانیت، سیاست زدگی مذموم و مزاحم است؟ وآیا در کنار دروس متداول مدارس علمی حوزوی و البته همه ی محافل علمی حتی دانشگاهی و نیز در کنار کرسی دروس اخلاق هفتگی که بطور سنتی در همیشه زمان در حوزه های علمیه رواج داشته و دارد، ایجاد کرسی های هفتگی گفتمان انقلاب و مباحث بصیرتی سیاسی از اقدامات لازم و واجب مورد غفلت قرار گرفته نیست؟ تصور کنید جلسات منظم هفتگی تحلیل مسائل سیاسی روز با محوریت تبیین فرمایشات به روز مقام معظم رهبری و بررسی پدیده های سیاسی روز، با استفاده از هادیان سیاسی آشنا با فرهنگ حوزه های علمیه و ترجیحا روحانی چقدر می تواند اثربخش باشد. حتی در آینده متربیان حوزه های علمیه و در نهایت هدایت افکار عمومی و توده های مردم که در فرصت های تبلیغی و آموزشی و مدیریتی در مسیر رسالت های روحانیت و طلاب علوم دینی قرار می گیرند. بنابراین مدارس علوم دینی و مراکز حوزه های علمیه لابد و ناگزیرند برای ارتقاء بینش و بروز نگهداشتن اساتید و طلاب و مرتبطین با حوزه های علمیه ، در کنار کرسی درس اخلاق ، فرصتی را نیز برای ایجاد کرسی هفتگی گفتمان انقلاب اسلامی و آگاهی رسانی و تحلیل مسائل سیاسی روز و تبیین فرمایشات جدید و به روز رهبری حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی..... در مراکز و‌مدارس علمیه ، فراهم نمایند.

خلأها و غفلت ها (۶) براستی ما را چه شده است؟ که با وجود هزاران نهاد و موسسه و کانون و تریبون و رسانه ی تبلیغاتی و فرهنگی و آموزشی و پژوهشی و دینی و مذهبی و راهبردی و.... متاسفانه با وضعیت نامطلوب فرهنگ عمومی و تربیت اجتماعی و رو به سستی و ضعف اعتقادات دینی، و رشد فزاینده تهاجمات فرهنگی و سیاسی و رسانه ای و تبلیغاتی و القاء شبهات و کسادی بازار امربمعروف و نهی از منکر، مواجه گردیده و میان انبوهی از آسیب ها و تردیدها دست و پا می زنیم و ره به جایی نمی بریم؟ آیا مجموعه های فوق الذکر دچار روز مرگی و سستی و بی رمقی شده اند؟ و آیا روش ها و راهبردها، کهنه و سنتی و بی خاصیت شده است؟ و یا عنصر نفوذ و نفاق و فتنه ما را در هماوردی پیچیده و مرموز غافلگیر کرده است؟ و یا غفلت ها و بدعملی ها و بی عملی ها کار دست ما داده است؟ و یا علت دیگری درکارست. به نظر می رسد نسخه همه این درد ها در بیانیه گام دوم انقلاب نهفته است و ما همچنان اندر خم یک کوچه ایم و آب در هاونگ میکوبیم. و آیا وقت آن نرسیده است که بر مبنای راهبردها و‌منویات رهبری فرزانه انقلاب و آرمان های امام و شهدای والا مقام طرحی نو دراندازیم و در حوزه نهاد سازی به تناسب شرایط زمان تغییر و تحولی در ساختارها بوجود آوریم؟ البته دراین عرصه ی حساس و سخت گاو نر میخواهد و مرد کهن و البته اراده ای پولادین و مردان مرد و صد البته شجاع و غیور و آماده ایثار جان و آبرو...!

خلأها و غفلت ها (۷) در حکمرانی اسلامی و شاکله نظام و دولت مبتنی بر دین و مکتب ، اصول و مبانی ، چه در حوزه گفتمانی و تئوری پردازی و چه حوزه عمل و اقدام و اجرا ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چه آنکه با درک درست از اصول و مبانی است که مسیر حرکت رو به جلو و رشد و پیشرفت، با منطق و اطمینان ریل گزاری می گردد. متاسفانه از جمله خلأهایی که پس از حدود ۴۶ سال از پیروزی انقلاب و تجربه حکمرانی اسلامی بطور ملموس احساس می گردد خلأ عدم آگاهی توده مردم بویژه نسل جوان نسبت به اصول و مبانی حاکمیت و نظام دینی و مکتبی و انقلابی است. براستی نسبت به ماهیت و جوهره و مبانی ولایت فقیه که تجلی همان حکمرانی مکتبی است چه تعداد آحاد مردم بویژه نسل جوان و یا حتی مدیران ریز و درشت کشور اسلامی در حد باور و ایمان و اعتقاد، آشنا بوده و هستند؟ تبعیت و اطاعت و حمایت جانانه و گوش به زنگ فرمان مولی بودن پیش کش....؟ به امید روزی که سرلوحه همه نظامات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی اصول و‌مبانی دینی و انقلابی قرار داشته باشد و در تمامی حوزه های علمی و پژوهشی و گفتمانی و تصمیم سازی و تصمیم گیری و حوزه های اجرایی و اقدامی و عملیاتی اصول و مبانی و اندیشه زلال ولایت و رهبری ملاک و معیار حرکت و سنجش و ارزیابی قرار گیرد. انشالله ابوالقاسم علیزاد. @alizadeh۴۳