🔶مقدمه #ﺷﺮح_ﺻﺤﯿﻔﻪ_ﺳﺠﺎدﯾﻪ ـ آﯾﺖ ﷲ ﻣﻤﺪوﺣﯽ (رحمه الله علیه) دﻋﺎى درﺧﻮاﺳﺖ #ﻣﮑﺎرم_اﺧﻼق و ﮐﺮدارﻫﺎى ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه : #دﻋﺎى_ﻣﮑﺎرم_اﺧﻼق ، اوج اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ و ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﻧﯿﻞ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺗﻮﺣﯿﺪ اﺳﺖ ، اﺧﻼﻗﻰ ﮐﻪ از ﺗﻮﺟﻪ ﺗﻮﺣﯿﺪى ﻧﺎب ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﺎ اﺧﻼﻗﻰ ﮐﻪ از ﭘﯿﺶ ﻓﺮض ﻫﺎ و زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎى ﻏﯿﺮ ﺗﻮﺣﯿﺪى ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ، ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ . ﺗﮏ ﺗﮏ ﻓﺮازﻫﺎى اﯾﻦ دﻋﺎ ، ﭘﺮده از اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﺧﻼق در زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﻧﺪﯾﺸﻪ ، ﮔﻔﺘﺎر و ﮐﺮدار ﺑﺮﻣﻰ دارد . @mamduhi_ir

❇️شرح دعای مکارم الخلاق #امام_سجاد(ع) مرحوم آیت الله ممدوحی 🔶فراز اول : اللهم صل على محمد و آله، و بلغ بایمانى أکمل الایمان، و اجعل یقینى أفضل الیقین، و انته بنیتى الى أحسن النیات، و بعملى الى أحسن الأعمال . خدایا! بر حضرت محمد و خاندان او درود فرست و ایمان مرا به عالى ترین مرتبه ى ایمان و یقین مرا به بالترین درجه ى یقین و نیت مرا به بهترین نیت ها و عملم را به خالص ترین اعمال مبدل و نایل فرما . 🍃شرح : صلوات پیش از شروع هر فراز امام سجاد علیه السلام پیش از شروع در هر فراز، بر جد مکرم خود و خاندان معصوم او درود فرستاده است که شامل حال خود آن بزرگوار نیز مى شود و این شیوه ى همه ى امامان معصوم علیهم السلام است که ان شاء اﷲ در برخى از فرازهاى آینده به نکات جالب آن اشاره خواهیم کرد . این فراز مشتمل بر چهار درخواست است : ۱. (درخواست کامل ترین مرحله ى ایمان ): درخواست نخست امام علیه السلام ، همانا کامل ترین مرحله ى ایمان است . ایمان به معناى باور راستین قلبى به خدا و ملائکه وحى و پیامبر اکرم و امامان معصوم علیهم السلام است ، اگر چه برخى از متکلمان معناى ایمان را اعتقاد قلبى و عمل به ارکان اسلام دانسته اند ، ولى در حقیقت عمل به وظایف ، لازمه ى حتمى ایمان است، نه جزء ماهیت آن ، لذا در آیات بسیار عمل صالح بعد از ایمان ذکر شده است ؛ مانند : (والعصر، ان الانسان لفى خسر ، الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات)؛ سوگند به زمانى که انسان در زیان است ، مگر کسانى که ایمان آورده و اعمال شایسته انجام دهند . این آیات نظایر بسیار دارد که همگى گویاى این نکته اند که اگر عمل صالح جزء ایمان بود ، لازم به ذکر نبود و مسلم است که فقدان یا نقص عمل ، دلیل عدم ایمان و یا ضعف آن است . ۲. (درخواست برترین مرتبه ى یقین) خواسته ى دوم ، تقاضاى برترین مرتبه ى یقین است . بعضى پنداشته اند که یقین ، باورى قطعى است که ایمان به نقیض آن به هیچ وجه محتمل نیست . بنابراین ، معنا ندارد که یقین را داراى مراتب مختلف بدانیم ، ولى حقیقت این است که علم الیقین یکى از مراتب یقین است و بالاتر از آن عین الیقین است و مرتبه ى بالاتر از آن حق الیقین است که عالى ترین مرتبه ى یقین به شمار مى رود . مثلا اگر دیدن دود دلیل بر آتش گرفتن ، علم الیقین به آتش باشد ، رؤیت خود آتش ، عین الیقین و در متن آتش سوختن حق الیقین خواهد بود . مراتب باور اولیا و صلحا نیز به همین ترتیب است . ۳.(طلب بهترین نیت ) درخواست سوم ، طلب بهترین نیت است و مرحوم »سید على خان« در شرح صحیفه ى خود فرموده است : »نیت همان میل باطنى به سوى غایت عمل است که آدمى را به منظور دستیابى به نتیجه ى مترتب بر عمل، به اقدام وادار مى سازد ؛ مثلا گرسنه براى رفع خلأ دستگاه گوارش به طرف غذا مى رود و شخص تشنه براى سیراب شدن، به دنبال آب مى رود ؛ چنان که نجات از حمله ى درنده موجب فرار مى گردد. در همه ى این موارد اگر میل باطنى به حصول نتیجه در کار نباشد ، فاعل هرگز به طرف آن عمل نمى شتابد. به دیگر سخن ، هیچ عملى بدون نیت قبلى امکان وقوع در خارج ندارد ». با این توضیح، تا حدودى معناى نیت روشن شد ، اما درباره ى تعبیر «احسن النیات« باید گفت : از آن جا که تمام حقیقت هر عمل قایم به نیت است ، بهترین نیت آن است که از هرگونه شائبه مبرا باشد ؛ بدین معنا که از هواهاى نفسانى تأثیر نپذیرفته و جز رضاى حضر حق – جل و علا – در آن دخیل و ملاك نباشد و این مقوله ، خود قابل شدت و ضعف است ؛ از این رو ، بایسته است انسان بهترین نیت ها و عالى ترین درجات آن را از خداوند سبحان بطلبد، چه مخلص با مخلص تفاوت بسیار دارد ؛ مخلص کسى است که فقط عملش به خاطر خدا انجام گرفته و خالص است ، ولى مخلص کسى است که افزون بر اعمال ، تمام وجودش خالى از استقلال به خود گردیده است و هر چه دارد به محبوب على الاطلاق واگذار کرده است و همین واگذارى کامل و مطلق – تا جایى که حتى نفس تفویض و تسلیم را نیز از خود نداند – مورد نظر امام معصوم علیه السلام است . @mamduhi_ir

۴. (درخواست برترین اعمال ) برترین اعمال خواسته ى چهارم امام است. هر عمل نیکى ، خود به خود انجام دهنده ى آن را به سوى عمل بهتر سوق مى دهد و بسان پله اى براى ارتقا به مرتبه ى بالاتر است و در این حال قهرا کمال پذیرى انجام مى گیرد البته تشخیص عمل نیکو مقوله اى است که با روح پیوند دارد ، زیرا پیکره ى هیچ عملى قابل شناخت و درجه بندى نیست ، مگر آن که نیت دانسته شود ؛ چنان که اگر به ساده ترین کارها ، مانند از جا برخاستن بنگریم ، خواهیم یافت که حسن و قبح آن به روح عمل پیوند خورده است ، چرا که اگر به هنگام ورود فردى و به نیت بزرگداشت و احترام او قیام کنیم یا به نیت عبادت از جا برخیزیم ، این کار نیکو شمرده مى شود و اگر عمل یاد شده به قصد تمسخر و استهزا باشد ، قبیح و زشت قلمداد مى گردد ، اگر چه صورت عمل در خارج ماهیت فیزیکى واحدى دارد . بنابراین ، تباین احکام از ماهیت ها ناشى مى شود و آن هم به نیت ها برمى گردد . حسن عمل نیز خود به دو چیز وابسته است : ۱.عمل با نیت خالص که همان »حسن فاعلى« است . ۲.کیفیت مناسب شکل گیرى عمل که مربوط به «حسن فعلى« است . عنصر نخست مربوط به ظرف نفس شخص فاعل است و عنصر دوم در ارتباط با متن عمل خارجى است . شرح و بسط این مطلب ، موکول به بحث هاى مفصل اخلاقى است . @mamduhi_ir

💥عمر ... این سرمایه ی عزیز و قیمتی .... با عمر میشود عزت به اسلام داد ... میشود اینطور تفسیر نوشت این طور کتب اخلاقی و روایی نوشت ⛔️نفله کردن این عمر انصافا خیلی سفاهت میخواد .... 🎤مرحوم آیت الله ممدوحی @mamduhi_ir

از اﯾﻦ رو ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﯾﻘﯿﻦ را ﻃﻠﺐ ﻓﺮﻣﻮده و از اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﺎﻻت اﻧﺤﺮاﻓﻰ ﺑﻪ ﺧﺪا ﭘﻨﺎه ﺑﺮده اﺳﺖ . ( ﻃﻠﺐ اﺻﻼح نفس ): ﻗﺴﻤﺖ آﺧﺮ اﯾﻦ ﻓﺮاز ، ﻃﻠﺐ اﺻﻼح ﻧﻔﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﻰ آن اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻪ او را ﺑﺎ رﻓﻖ و ﻣﺪارا ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻧﻤﻮده و ﮐﺎﺳﺘﻰ و ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎى ﻧﻔﺲ او را اﺻﻼح ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﻗﯿﺪ ﻣﺪارا از واژه ى «اﺳﺘﺼﻠﺢ« ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰ ﮔﺎﻫﻰ دﻻﻟﺖ «اﺳﺘﻔﻌﺎل» آﯾﺪ ، زﯾﺮا ﺑﺎب ﺑﺮ ﺗﺪرﯾﺞ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . «اﺳﺘﺨﺮاج»ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﯿﺮ از اﺳﺖ ؛ اوﻟﻰ دﻻﻟﺖ «اﺧﺮاج« ﺑﺮ ﺧﺮوج ﺗﺪرﯾﺠﻰ دارد و دوﻣﻰ ﺣﺎﮐﻰ از ﺧﺮوج دﻓﻌﻰ اﺳﺖ و اﺳﺘﺼﻼح ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى اﺻﻼح ﺑﺎ ﻣﺪارا اﺳﺖ ؛ ﯾﻌﻨﻰ اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن ﻣﻰ ﻃﻠﺒﺪ ﮐﻪ زﻧﮕﺎر دل را آرام و ﺑﺎ ﻣﺪارا ﭘﺎك ﮐﻨﺪ ، ﻧﻪ آن ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻓﻠﺰى ﮐﻪ دﻓﻌﺘﺎ در آﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪه و ذوﺑﺶ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ وى ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﻮد ، ﭼﻪ آن ﮐﻪ ﮐﻢ ﺗﺮ ﮐﺴﻰ ﺗﺎب و ﺗﻮان دﮔﺮﮔﻮﻧﻰ ﯾﮏ ﺑﺎره ى زﻧﺪﮔﻰ و ﻓﺸﺎر ﻓﻮق اﻟﻌﺎده را دارد ؛ ﭼﻮﻧﺎن ﮐﻪ ﻗﺎﻟﺐ زﻧﺪﮔﻰ او را ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ ﺗﺎ از ﻧﻮ ﺑﺎ ﻗﺎﻟﺐ ﺟﺪﯾﺪى ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺎزﮔﺮدد . ﺑﺮ اﯾﻦ ﭘﺎﯾﻪ ،ﺣﻀﺮت از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻓﺮج و ﮔﺸﺎﯾﺶ و اﺻﻼح ﺗﺪرﯾﺠﻰ را درﺧﻮاﺳﺖ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ

شرح دعای مکارم الخلاق امام سجاد مرحوم آیت الله ممدوحی 🔶فراز دوم : اﻟﻠﻬﻢ وﻓﺮ ﺑﻠﻄﻔﮏ ﻧﯿﺘﻰ، و ﺻﺤﺢ ﺑﻤﺎ ﻋﻨﺪك ﯾﻘﯿﻨﻰ ، و اﺳﺘﺼﻠﺢ ﺑﻘﺪرﺗﮏ ﻣﺎ ﻓﺴﺪ ﻣﻨﻰ؛ ﺧﺪاﯾﺎ ! ﻧﯿﺖ ﻣﺮا ﺗﺎم و ﺧﺎﻟﺺ ﻗﺮار ده و ﯾﻘﯿﻨﻢ را ﺻﺤﯿﺢ و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ واﻗﻊ ﮔﺮدان و ﮐﺎﺳﺘﻰ ﻫﺎ و ﺗﺒﻪ ﮐﺎرى ﻫﺎى ﻣﺮا ﺑﺎ رﻓﻖ و ﻣﺪارا اﺻﻼح ﻓﺮﻣﺎ . شرح : 🍃ﻧﯿﺖ ﺻﺎﻟﺢ ، رﯾﺸﻪ ى ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ در ﻓﺮاز ﭘﯿﺸﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ، ﻧﯿﺖ ، روح ﻋﻤﻞ اﺳﺖ و درﺳﺘﻰ و ﻧﺎدرﺳﺘﻰ ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﻧﯿﺖ ﺳﻨﺠﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد و ﺧﻮﺑﻰ و ﺑﺪى ﻋﻤﻞ ﻫﺮﮔﺰ از ﭘﯿﮑﺮه ى آن ﭘﯿﺪا ﻧﯿﺴﺖ و اﯾﻦ از ﻣﺰاﯾﺎى آﯾﯿﻦ و ﻣﮑﺘﺐ اﺳﻼم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﺪ : ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن ﻣﺮدم را ﺑﺎ ﻧﯿﺖ ﻫﺎى آﻧﺎن ﻣﻮرد ﺳﺆال و ﻣﺆاﺧﺬه ﻗﺮار ﻣﻰ دﻫﺪ و اﯾﻦ ﺷﯿﻮه در ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻣﮑﺘﺐ ﻫﺎى ﺗﺮﺑﯿﺘﻰ و ﯾﺎ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﻫﺎى ﻗﻀﺎﯾﻰ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا ﻧﯿﺴﺖ ، زﯾﺮا ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻋﻤﻞ آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ؛ ﯾﻌﻨﻰ ﺣﺴﻦ ﻇﺎﻫﺮ ﻋﻤﻞ را دﻟﯿﻞ ﺑﺮ ﺻﺤﺖ ﻣﻰ اﻧﮕﺎرﻧﺪ و ﻫﻤﯿﻦ را ﮐﺎﻓﻰ ﻣﻰ داﻧﻨﺪ و ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮﺟﻬﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺸﺄ ﻋﻤﻞ و ﻧﯿﺖ آن ﻧﺪارﻧﺪ ، در ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ آﯾﯿﻦ ﻣﻘﺪس اﺳﻼم ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺨﺺ را ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻧﯿﺎت او ﺳﻨﺠﯿﺪه و ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . ﭘﺲ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺣﺴﻦ ﻓﻌﻠﻰ ، اﯾﻦ ﺣﺴﻦ ﻓﺎﻋﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ اول را ﺑﺎزى ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . از اﯾﻦ رو ، ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن در ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﻣﺴﺠﺪﺳﺎزى را از ﺑﻌﻀﻰ ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و از آن ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ «ﻣﺴﺠﺪ ﺿﺮار« ﻓﺮﻣﻮده و ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ دﺳﺘﻮر ﺗﺨﺮﯾﺐ آن را داده اﺳﺖ ؛ آن ﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : (و اﻟﺬﯾﻦ اﺗﺨﺬوا ﻣﺴﺠﺪا ﺿﺮارا و ﮐﻔﺮا و ﺗﻔﺮﯾﻘﺎ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ و ارﺻﺎدا ﻟﻤﻦ ﺣﺎرب اﷲ و رﺳﻮﻟﻪ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ و ﻟﯿﺤﻠﻔﻦ ان أردﻧﺎ اﻻ اﻟﺤﺴﻨﻰ و اﷲ ﯾﺸﻬﺪ اﻧﻬﻢ ﻟﮑﺎذﺑﻮن(؛ آﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ اﺳﺒﺎب ﺿﺮر و ﮐﻔﺮ و ﺗﻔﺮﻗﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺷﻮد و ﺳﻨﮕﺮ ﻣﺤﺎرﺑﺎن ﻗﺪﯾﻤﻰ ﺑﺎ ﺧﺪا و رﺳﻮل ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و ﻗﺴﻢ ﻣﻰ ﺧﻮرﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺖ آﻧﺎن ﻧﯿﮑﻮﮐﺎرى اﺳﺖ ، ﺧﺪا ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺎن دروغ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﻨﺪ . ﺧﺪاوﻧﺪ آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻧﯿﺖ ﻓﺎﺳﺪﺷﺎن ﻣﺆاﺧﺬه و ﻣﺤﮑﻮم ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ؛ ﭼﻪ از ﺣﺴﻦ ﻓﺎﻋﻠﻰ ﺗﻬﻰ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻧﺎﻫﻢ ﮔﻮﻧﻰ ﺑﯿﻦ ﺣﺴﻦ ﻓﺎﻋﻠﻰ و ﺣﺴﻦ ﻓﻌﻠﻰ را ﺑﺮﻣﻰ ﺷﻤﺎرد «ﻧﻔﺎق» ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﻃﻠﺐ ﻧﯿﺖ ﺻﺎﻟﺢ ، رﯾﺸﻪ ى ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ و ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ . اﻣﯿﺮﻣﺆﻣﻨﺎن ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻧﯿﺰ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ : ﺗﺨﻠﯿﺺ اﻟﻨﯿﮥ ﻣﻦ )ﻋﻦ( اﻟﻔﺴﺎد أﺷﺪ ﻋﻠﻰ اﻟﻌﺎﻣﻠﯿﻦ ﻣﻦ ﻃﻮل اﻟﺠﻬﺎد ؛ ﺧﻠﻮص ﻧﯿﺖ و ﭘﺎﮐﺴﺎزى آن از ﺗﺒﺎﻫﻰ ، از ﺟﻬﺎد در ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ اﺳﺖ . ﭼﺮا ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻫﻤﺎن ﺟﻬﺎد اﮐﺒﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻮاى ﻧﻔﺲ و ﺷﯿﻄﺎن ﺟﻨﮕﯿﺪ . ﺑﺪﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮد : ﻧﯿﮥ اﻟﻤﺆﻣﻦ ﺧﯿﺮ ﻣﻦ ﻋﻤﻠﻪ ؛ ﻧﯿﺖ ﻣﺆﻣﻦ از ﻋﻤﻞ او ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ . درﺧﻮاﺳﺖ ﯾﻘﯿﻦ درﺳﺖ و ﺣﻘﯿﻘﻰ در اداﻣﻪ اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻋﺮض ﻣﻰ ﮐﻨﺪ : ﺧﺪاﯾﺎ ، ﯾﻘﯿﻦ ﻣﺮا درﺳﺖ ﻗﺮار ده . اﯾﻦ از آن رو اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎل اﻧﺴﺎن آن ﮔﺎه اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﻘﯿﻦ او ﺟﻬﻞ ﻣﺮﮐﺐ ﺑﺎﺷﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ، ﺑﻪ ﮐﺎرى ﯾﻘﯿﻦ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﻠﻂ اﺳﺖ ، ﮐﻪ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاد را ﺑﻪ ﻫﯿﭻ روى ﻧﻤﻰ ﺗﻮان ﺑﻪ راه راﺳﺖ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ دﻋﻮت ﮐﺮد ، زﯾﺮا ﺧﻼف ﯾﻘﯿﻦ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدن ﮐﺎرى ﺑﺲ دﺷﻮار اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻫﻢ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ، ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد . ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﻫﺮ ﯾﻘﯿﻨﻰ ﻧﺎﻓﻊ ﻧﯿﺴﺖ و از اﯾﻦ روﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻄﻊ ﻗﻄﺎع ﺣﺠﺖ ﻧﯿﺴﺖ زﯾﺮا ﺑﺪون ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﻮدن ﻣﻘﺪﻣﺎت ﻋﻘﻼﻧﻰ ، ﯾﻘﯿﻦ ﭘﯿﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﭼﻮن اﯾﻦ ﯾﻘﯿﻦ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﯿﺰان ﻣﻨﻄﻘﻰ ﻧﯿﺴﺖ ، ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺑﺮ ﺧﻼف واﻗﻊ اﻋﺘﻘﺎد ورزد ؛ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻮاس در آﻟﻮدﮔﻰ و ﭘﺎﮐﻰ دﭼﺎر ﺑﻮده و ﺳﺮﯾﻌﺎ ﻗﻄﻊ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و در زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺮاى ﺧﻮد و دﯾﮕﺮان ﺳﺨﺘﻰ و ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻰ آورﻧﺪ . اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﻫﺎ ﺟﻬﻞ ﻣﺤﺾ اﺳﺖ و ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع ﺟﻬﻞ ؛ ﯾﻌﻨﻰ ﺟﻬﻞ ﻣﺮﮐﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ از دو ﺟﻬﻞ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻣﻰ ﻧﻤﻰ داﻧﺪ – ﺷﻮد . زﯾﺮا اوﻻ و ﻧﻤﻰ داﻧﺪ – ﺛﺎﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﻰ داﻧﺪ . @mamduhi_ir

شرح دعای #مکارم_الخلاق امام سجاد (ع) مرحوم آیت الله ممدوحی 🔶#فراز_سوم اﻟﻠﻬﻢ ﺻﻞ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ و آﻟﻪ ، و اﮐﻔﻨﻰ ﻣﺎ ﯾﺸﻐﻠﻨﻰ اﻻﻫﺘﻤﺎم ﺑﻪ ، و اﺳﺘﻌﻤﻠﻨﻰ ﺑﻤﺎ ﺗﺴﺄﻟﻨﻰ ﻏﺪا ﻋﻨﻪ ، و اﺳﺘﻔﺮغ أﯾﺎﻣﻰ ﻓﯿﻤﺎ ﺧﻠﻘﺘﻨﻰ ﻟﻪ ، و أﻏﻨﻨﻰ و أوﺳﻊ ﻋﻠﻰ ﻓﻰ رزﻗﮏ ، و ﻻ ﺗﻔﺘﻨﻰ ﺑﺎﻟﻨﻈﺮ ، و أﻋﺰﻧﻰ و ﻻ ﺗﺒﺘﻠﯿﻨﻰ ﺑﺎﻟﮑﺒﺮ ، و ﻋﺒﺪﻧﻰ ﻟﮏ و ﻻ ﺗﻔﺴﺪ ﻋﺒﺎدﺗﻰ ﺑﺎﻟﻌﺠﺐ ، و أﺟﺮ ﻟﻠﻨﺎس ﻋﻠﻰ ﯾﺪى اﻟﺨﯿﺮ و ﻻ ﺗﻤﺤﻘﻪ ﺑﺎﻟﻤﻦ ، و ﻫﺐ ﻟﻰ ﻣﻌﺎﻟﻰ اﻷﺧﻼق ، و اﻋﺼﻤﻨﻰ ﻣﻦ اﻟﻔﺨﺮ ﺧﺪاﯾﺎ ! ﺑﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ و ﺧﺎﻧﺪان او درود ﻓﺮﺳﺖ و ﻣﺮا از اﻗﺪام ﺑﻪ آن ﭼﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻰ ﺳﺎزد ، ﺑﻰ ﻧﯿﺎز ﮔﺮدان و ﺑﻪ ﮐﺎرى ﮐﻪ در ﻓﺮداى ﻗﯿﺎﻣﺖ از آن ﺳﺆال ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﻰ ، ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدان و ﻓﺮاﻏﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ ارزاﻧﻰ دار ﺗﺎ در اﯾﺎم ﻋﻤﺮم ﺑﻪ آن ﭼﻪ آﻓﺮﯾﺪه اى ، ﺑﭙﺮدازم و روزى ﻣﺮا وﺳﯿﻊ ﻗﺮار ده و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن ﭼﻪ از دﻧﯿﺎ در دﺳﺖ دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ، ﺑﻰ ﻧﯿﺎز ﮔﺮدان ﺗﺎ آن ﮐﻪ ﭼﺸﻢ داﺷﺘﻰ از ﮐﺴﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و ﻣﻔﺘﻮن آﻧﻬﺎ ﻧﮕﺮدم و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﺰت ﺑﺪون ﮐﺒﺮ و ﻋﺒﺎدت ﺧﺎﻟﻰ از ﻋﺠﺐ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ﻋﺒﺎدﺗﻢ را ﻓﺎﺳﺪ ﻧﮑﻨﺪ و ﻣﺮا ﻣﺠﺮاى ﺧﯿﺮ و ﻧﯿﮑﻰ ﺑﻰ ﻣﻨﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻗﺮار ده و اﺧﻼق ﺑﺮﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ و از ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷﻰ ﺑﺎزدار . شرح : ( ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ رﺷﺪ و ﺗﻌﺎﻟﻰ اﻧﺴﺎن ): در ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ى اﯾﻦ ﻓﺮاز ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ رﺷﺪ و ﺗﻌﺎﻟﻰ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺎﻟﺐ و دﻗﯿﻖ ﺷﻤﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻰ از اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﻮاﻧﻊ ﺧﺎرﺟﻰ اﻧﺪ و ﺑﻌﻀﻰ ﺑﺎﻃﻨﻰ و روﺣﻰ . ﻣﻮاﻧﻊ ﺧﺎرﺟﻰ ﻋﺒﺎرت از ﺣﻮادﺛﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﻰ را اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮده و وﻗﺖ ﻓﺮاﻏﺘﻰ ﺑﺮاى آدﻣﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻤﻰ ﮔﺬارد و واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻫﻤﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮدى ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻏﯿﺮﺧﺪا ﻣﻰ ﺷﻮد . از اﯾﻦ رو ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل ﻓﺮاﻏﺖ ﺧﺎﻃﺮ را درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ، زﯾﺮا ﻓﺮاﻏﺖ از ﺷﻮاﻏﻞ ﻏﯿﺮﻣﻌﻘﻮل دﻧﯿﺎﯾﻰ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮط ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ . ﻣﺆﻟﻒ ﺧﺎﻃﺮه اى از ﺣﻀﺮت ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﻰ رﺣﻤﻪ اﷲ ﺑﻪ ﯾﺎد دارد : در ﻣﺠﻠﺴﻰ ﺷﺎﮔﺮدان از اﯾﺸﺎن ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎر را ﺗﺮك ﮐﻨﻨﺪ ( البته ایشان در ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﮐﻰ ، ﺷﺎﯾﺪ ﺳﻪ ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎر ﻣﻰ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ و ﻫﺮ ﺑﺎر ﻫﻢ ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎر را ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻰﮐﺮدﻧﺪ ) ایشان در ﺟﻮاب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ : ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﭼﻨﺪ روزى ذﻫﻨﻢ را ﺗﺮك ﺳﯿﮕﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﮐﻨﺪ و ﺣﯿﻒ اﺳﺖ ﮐﻪ ذﻫﻦ ﺧﻮد را در اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺮف ﮐﻨﻢ ! آرى ، ذﻫﻦ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ اﺷﺘﻐﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻗﯿﻤﺖ ﺣﻘﯿﻘﻰ ﺷﺨﺼﯿﺖ او را ﻫﻤﺎن ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ . ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﺳﺨﻦ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ارزد ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮه و ﻓﮑﺮ او را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . ﮔﺮ در ﻃﻠﺐ ﮔﻮﻫﺮ ﮐﺎﻧﻰ ، ﮐﺎﻧﻰ ور در ﻃﻠﺐ ﺟﺴﺘﻦ ﺟﺎﻧﻰ ، ﺟﺎﻧﻰ ﻣﻦ ﻓﺎش ﮐﻨﻢ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻄﻠﻮب را ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﻦ آﻧﻰ ، آﻧﻰ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺒﻨﺎ ، اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ : ﺗﻮﻓﯿﻖ ده وﻗﺘﻢ را در آن ﭼﻪ ﻣﺮا ﺑﺮاى آن آﻓﺮﯾﺪه اى ، ﺑﮕﺬراﻧﻢ . @mamduhi_ir

ﺑﺨﺶ دﯾﮕﺮ از ﻣﻮاﻧﻊ ، داﺧﻠﻰ اﺳﺖ ؛ ﻫﻢ ﭼﻮن ﭼﺸﻢ داﺷﺖ و ﻃﻤﻊ ﺑﻪ داﺷﺘﻪ ﻫﺎى دﯾﮕﺮان ﮐﻪ اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ روزى ﻓﺮاخ و اﺷﺒﺎع ﻧﻈﺎم اﻗﺘﺼﺎدى زﻧﺪﮔﻰ ، اﯾﻦ ﻃﻤﻊ ﺧﺎم را ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺰرﮔﻰ ﺑﺮاى ﺗﻮﮐﻞ و زﯾﺎن ﺑﺎر ﺑﻪ روح ﯾﮑﺘﺎﭘﺮﺳﺘﻰ اﺳﺖ ، از داﯾﺮه ى وﺟﻮد آدﻣﻰ ﺑﯿﺮون ﺑﺮد . ﻓﻘﺮ ﻫﻤﻮاره ﯾﮑﻰ از ﻋﻠﺖ ﻫﺎى ﭼﺸﻢ داﺷﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻋﻼج اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎرى ، ﺑﻰ ﻧﯿﺎزى از دﯾﮕﺮان اﺳﺖ . اﻟﺒﺘﻪ راه ﺣﻞ ﭘﯿﺶ ﮔﻔﺘﻪ ، ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻮرد ﻣﻠﺖ اﺳﻼﻣﻰ ﮐﺎرﺳﺎز و ﻣﺸﮑﻞ ﮔﺸﺎ اﺳﺖ ، زﯾﺮا ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ از ﺗﺮﺑﯿﺖ اﺳﻼﻣﻰ ﺑﻪ دوراﻧﺪ ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﭘﻮل دارﺗﺮ ﺷﻮﻧﺪ ، ﻣﺤﺘﺎج ﺗﺮ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و اﺻﻮﻻ ﻏﻨﺎ و ﺑﻰ ﻧﯿﺎزى ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﺗﻤﻮل و ﺑﺮﺧﻮردارى ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﻏﻨﺎى ﺣﻘﯿﻘﻰ ﻓﻘﻂ در ﺳﺎﯾﻪ ى ﺗﺮﺑﯿﺖ اﻟﻬﻰ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻨﻰ اﺳﺖ. ﺗﻨﺎوب ﻣﻮاﻧﻊ اﺳﺘﮑﻤﺎل اﻧﺴﺎن اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در اﯾﻦ ﻓراز ﺑﻪ ﻣﻮاﻧﻌﻰ اﺷﺎره ﻓﺮﻣﻮده ﮐﻪ ﺳﺮ راه ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻤﺎل ﺧﻮاﻫﺎﻧﻪ ى اﻧﺴﺎن ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﺷﯿﻄﺎن و ﻧﻔﺲ اﻣﺎره ، ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ داﻣﻰ ﭘﺲ از دام دﯾﮕﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ راه او ﮔﺴﺘﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻧﺴﺎن از ﯾﮑﻰ ﺟﺴﺖ ، ﺑﻪ ﮐﻤﻨﺪ دﯾﮕﺮى ﺑﯿﻔﺘﺪ ؛ ﻣﺜﻼ ﺑﺎﯾﺪ از ذﻟﺖ و ﺧﻮارى ﭼﺸﻢ داﺷﺖ و ﺑﻪ دﯾﮕﺮان رﻫﺎﯾﻰ ﯾﺎﺑﺪ ، وﻟﻰ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﭘﺲ از ﻓﺮار از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ دام ﺧﻮد ﺑﺰرگ ﺑﯿﻨﻰ و اﺳﺘﻘﻼل و ﺗﺤﻘﯿﺮ دﯾﮕﺮان درﻣﻰ ﻏﻠﻄﺪ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎرى آن ﮐﻤﺘﺮ از اوﻟﻰ ﻧﯿﺴﺖ ، ﯾﺎ آن ﮐﻪ وﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﻋﺒﺎدت و ﺑﻨﺪﮔﻰ و ﻧﻤﺎز ﺷﺐ و ﻣﺠﺎﻫﺪه ﻓﻰ ﺳﺒﯿﻞ اﷲ ﭘﺮدازد ، ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ اﯾﺎﻣﻰ ، ﮔﻮﯾﺎ ﺧﻮد را از ﺧﺪا ﻃﻠﺒﮑﺎر دﯾﺪه و ﺑﻪ ﻋﺠﺐ ﮐﻪ ﺑﺪﺗﺮ از ﻫﺮ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ ، ﻣﺒﺘﻼ ﻣﻰ ﺷﻮد و ﯾﺎ ﭘﺲ از دﺳﺖ ﮔﯿﺮى از ﺑﯿﭽﺎرﮔﺎن و ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺑﯿﻨﻮاﯾﺎن و اﻓﺘﺎدﮔﺎن ، ﺑﺮ اﯾﺸﺎن ﻣﻨﺖ ﻣﻰ ﻧﻬﺪ و ﮐﻤﮏ ﺧﻮد را ﺑﻪ رخ اﯾﺸﺎن ﻣﻰ ﮐﺸﺪ و آﻧﺎن را ﺷﺮﻣﻨﺪه ﻣﻰ ﮐﻨﺪ؛ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﺑﺎاﺷﺎره ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دام ﺷﯿﻄﺎن ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ: (ﻻ ﺗﺒﻄﻠﻮا ﺻﺪﻗﺎﺗﮑﻢ ﺑﺎﻟﻤﻦ واﻷذى) ؛ (ﺻﺪﻗﻪ ﻫﺎى ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎدن و آزار و اذﯾﺖ رﺳﺎﻧﺪن ، ﻧﺎﺑﻮد نکنید.) و اﮔﺮ ﺳﻌﻰ ﮐﻨﺪ از ﻋﺠﺐ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮد و ﺧﻮد ﺑﺰرگ ﺑﯿﻨﻰ را از ﺧﻮد دور ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ از ﻣﻨﺖ ﮔﺬارى ﺑﺮ دﯾﮕﺮان ﻣﺒﺮا ﺷﻮد ، ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺎز دوم وارد ﻣﻰ ﺷﻮد و در ﮐﻤﻨﺪ ﭘﻨﻬﺎن ﺗﺮى ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد و ﭘﺲ از ﮔﺮﯾﺰ از دوﻣﯿﻦ ﮐﻤﻨﺪ ﺑﻪ دام ﺳﻮﻣﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻣﺪه و ﺑﻪ ﻣﻔﺎﺧﺮه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺬاران ﭘﺮداﺧﺘﻪ آﻧﺎن را ﻣﻌﯿﻮب و ﺧﻮد را ﺧﺎﻟﻰ از ﻋﯿﻮب آﻧﺎن ﻣﻰ اﻧﮕﺎرد . اﺷﺎره ﺑﻪ وﯾﮋﮔﻰ ﻫﺎ و ﭘﻰ آﻣﺪﻫﺎى ﻣﻮاﻧﻊ ﺳﺮ راه اﻧﺴﺎن در ﻫﺮ ﺣﺎل ، اﻣﺎم ﻣﻌﺼﻮم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم اﺻﻼح ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎرى ﻫﺎ را ﯾﮑﺎﯾﮏ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﭘﺎك ﺷﺪن از ﻫﺮ آﻟﻮدﮔﻰ را از ﺧﺪاوﻧﺪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ، در ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ وﯾﮋﮔﻰ ﻫﺎى اﯾﻦ ﺻﻔﺎت آﮔﺎﻫﯿﻢ و ﻧﻪ ﭘﻰ آﻣﺪ آﻧﻬﺎ را ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ و ﻧﻪ از ﮐﮋى و ﮐﺎﺳﺘﻰ ﻫﺎ ﻫﺮاﺳﻨﺎﮐﯿﻢ و آن ﭼﻪ را ﮐﻪ اﻣﺎم ﻣﻌﺼﻮم از ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ، ﺑﺪون ﻓﻀﻞ اﻟﻬﻰ از ﻣﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ، زﯾﺮا ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻫﺮ ﯾﮏ ﮐﻪ ﻣﻰ ﮔﺮﯾﺰﯾﻢ ، ﺑﻪ ﺑﺪﺗﺮ از آن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻰ ﺷﻮﯾﻢ . اﯾﻦ ﺑﺪان ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮن و ﻻﯾﻪ ﻫﺎ و ﺳﺎﺣﺖ ﻫﺎى وﺟﻮدى اﻧﺴﺎن ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﺪان دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ ، اﮔﺮ ﭼﻪ اﻣﺮوز روان ﮐﺎوان از ﻋﻘﺪه ﻫﺎ و ﻣﻌﻀﻼت روﺣﻰ ﺑﺴﯿﺎرى ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ و ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﺎ روش ﻣﺘﻤﺎﯾﺰى ﺑﻪ ﻣﺪاواى آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ ، وﻟﻰ راه ﺑﺴﻰ دورﺗﺮ و ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺎن ﭘﯿﻤﻮده اﻧﺪ . ﮔﺬﺷﺘﻪ از آن ﮐﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎى ﻣﺎده اﻧﮕﺎراﻧﻪ ى ﺑﺴﯿﺎرى از آﻧﻬﺎ ﮐﺠﺎ و ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺮد و ﻣﻠﮑﻮﺗﻰ اﻧﺴﺎن ﮐﺠﺎ ؟ اﯾﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﮋوﻫﺶ و اﺑﺰار ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﮐﺎوش ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻧﺪارﻧﺪ و اﯾﻦ از ﯾﮏ ﺧﻄﺎى ﺳﻬﻤﮕﯿﻦ روش ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﺣﮑﺎﯾﺖ دارد. @mamduhi_ir

شرح دعای #مکارم_الخلاق امام سجاد (ع) مرحوم آیت الله ممدوحی 🔶#فراز_چهارم أﻟﻠﻬﻢ ﺻﻞ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ و آﻟﻪ ، و ﻻ ﺗﺮﻓﻌﻨﻰ ﻓﻰ اﻟﻨﺎس درﺟﮥ اﻻ ﺣﻄﻄﺘﻨﻰ ﻋﻨﺪ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﺜﻠﻬﺎ ، و ﻻ ﺗﺤﺪث ﻟﻰ ﻋﺰا ﻇﺎﻫﺮا اﻻ أﺣﺪﺛﺖ ﻟﻰ ذﻟﮥ ﺑﺎﻃﻨﮥ ﻋﻨﺪ ﻧﻔﺴﻰ ﺑﻘﺪرﻫﺎ ؛ ﺧﺪاﯾﺎ ! ﺑﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ و ﺧﺎﻧﺪان او درود ﻓﺮﺳﺖ و ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻘﺎم ﻣﺮا ﻧﺰد ﻣﺮدم ﺑﺎﻻ ﻣﺒﺮ ، ﻣﮕﺮ آن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﯿﺰان ﻣﺮا ﻧﺰد ﺧﻮﯾﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯿﺎورى و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺳﺮﺑﻠﻨﺪى آﺷﮑﺎر )در ﻣﯿﺎن ﻣﺮدم( روزى ام ﻣﮑﻦ ﻣﮕﺮ آن ﮐﻪ ﺗﻮﻓﯿﻖ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﻘﺪار در ﺑﺎﻃﻦ ﺑﻪ ﺧﻮارى ﺧﻮد آﮔﺎه ﺷﻮم . 🍃شرح : ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺎﻃﻨﻰ و رذاﯾﻞ اﺧﻼﻗﻰ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ در ﻓﺮاز ﭘﯿﺸﯿﻦ آﻣﺪ ، روان اﻧﺴﺎن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪه اى دارد ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﻰ ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ ﯾﺎ ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺑﻌﺪ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ او ﻧﯿﺴﺖ ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ، ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﻃﺐ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ى ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻫﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻫﻨﻮر در ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ى اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﻧﺪوزى ﻫﺎ و آزﻣﻮن و ﺧﻄﺎ ﻧﯿﺎز دارد و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ روز ﺑﻪ روز ، ﻫﺮ دارو ﮐﻪ ﺗﺠﻮﯾﺰ م ﺷﻮد ، ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪى ﻋﻮارض زودرس و ﯾﺎ دﯾﺮرس آن اﻋﻼم ﻣﻰ ﺷﻮد . ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻮرت و ﺑﻠﮑﻪ دﻗﯿﻖ ﺗﺮ از آن ، ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺮد وﺟﻮد او ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎن روﺣﻰ و ﻣﺮﺑﯿﺎن اﻟﻬﻰ ورزﯾﺪه ﻧﯿﺎز دارد ، ﺗﺎ ﻣﺸﮑﻼت روح و روان او را ﮐﻪ ﻫﺰاران ﺑﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ از درﻣﺎن ﺑﯿﻤﺎرى ﻫﺎى ﺟﺴﻤﻰ اﺳﺖ ، ﺣﻞ ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ، اﻣﺎم ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در اﯾﻦ ﻓﺮاز ﺑﻪ ﻧﮑﺘﻪ اى ﻇﺮﯾﻒ در ﻣﻮرد ﮔﺮﻓﺘﺎرى ﻫﺎى دروﻧﻰ و ﻣﻮاﻧﻊ ﺑﺎﻃﻨﻰ و رذﯾﻠﺖ ﻫﺎى اﺧﻼﻗﻰ ﻧﻬﻔﺘﻪ در وﺟﻮد اﻧﺴﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﭘﺲ از ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪن ﯾﮑﻰ ، ﺻﻔﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﺟﻮش در ﺑﺎﻃﻦ ﺟﺎن اﻧﺴﺎﻧﻰ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰ ﮔﺮدد و ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺑﺪﺗﺮ ﺑﺮاى ﺻﻔﺖ ﻗﺒﻠﻰ ﻣﻰ ﮔﺮدد . درﺧﻮاﺳﺖ ﻋﺰت ﻧﺎب اﻣﺎم ﺳﺠﺎد ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ اﺷﺎره ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آن ﭼﻪ اﺳﻼم از اﻧﺴﺎن ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ، ﺗﻮان ﮔﺮى و ﻋﺰت ﺑﺪون ﺗﮑﺒﺮ و ﺗﻮاﺿﻊ ﺧﺎﻟﻰ از ﻋﺠﺐ و ﺧﺪﻣﺎت ﺧﺎﻟﻰ از ﻣﻨﺖ و ﺑﺮﺗﺮى اﺧﻼق ﺑﺪون ﻓﺨﺮﻓﺮوﺷﻰ و ﻋﺒﺎدت دور از ﺧﻮدﺑﯿﻨﻰ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﮐﻪ از ﻧﮕﺎه ﻗﺮآﻧﻰ ، ﻣﺆﻣﻨﺎن از ﻋﺰﺗﻰ ﻫﻢ ﺳﻨﺦ ﺑﺎ ﻋﺰت ﺧﺪا و رﺳﻮل ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ؛ ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : (و ﷲ اﻟﻌﺰة و ﻟﺮﺳﻮﻟﻪ و ﻟﻠﻤﺆﻣﻨﯿﻦ( و ﺧﻮاه–ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻋﺰت آﻧﺎن ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ى دﯾﮕﺮان و ﯾﺎ ﭘﺎﻣﺎل ﮔﺮدد . ﺳﯿﺮه – ﺧﻮد آﻧﺎن ى ﻋﻤﻠﻰ ﻣﻌﺼﻮﻣﺎن ﻋﻠﯿﻬﻢ اﻟﺴﻼم و رواﯾﺎت وارده از آن ﺑﺰرﮔﻮاران ﮔﻮاه ﺑﺮ اﯾﻦ اﺻﻞ اﺳﺖ ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻰ از آﻧﻬﺎ اﺷﺎره ﻣﻰ ﺷﻮد : ب ) ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ﺻﻠﻰ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮد : ﻃﻮﺑﻰ ﻟﻤﻦ ﺗﻮاﺿﻊ ﻓﻰ ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻘﺼﮥ ، و أذل ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻰ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﮑﻨﮥ ؛ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺗﻮاﺿﻊ ﮐﻨﺪ ، وﻟﻰ ﻧﻪ در ﺣﺪى ﮐﻪ ﺧﻮد را در اﻧﻈﺎر ﻣﺮدم ﺧﻮار ﮐﻨﺪ و ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل آن ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ را ﺧﻮار ﺑﺒﯿﻨﺪ ، وﻟﻰ ﻧﻪ آن ﮐﻪ ﺧﻮد را در دﯾﺪﮔﺎن ﻣﺮدﻣﺎن ﻧﺎﺗﻮان و ﺗﻬﻰ دﺳﺖ ﺑﻨﻤﺎﯾﺎﻧﺪ . @mamduhi_ir