عرفان و اخلاق عرفان و اخلاق https://eitaa.com/ostadsamadiamoli1 مدیر: @hosseina5959 https://eitaa.com/ostadsamadiamoli1

⭐️طهارت، شرطِ جاری شدنِ فیوضات⭐️ اگر رودخانه ای که از دریا آب می گیرد، گِل و لای و خار و خاشاک داشته باشد، نمی تواند آبِ دریا را به صورت زلال از خود عبور دهد. پس سالک باید در ابتدای راه، خود را در تمامی مراتب تطهیر بکند و از آلودگی دور بدارد. آن وقت است که فیوضات الهی بر او جاری می شود؛ چراکه از آن ناحیه هیچ نحوه بخلی وجود ندارد: ((یا مَن لا تَزیدُهُ کَثْرَهُ الْعَطآءِ الاّ جُوداً وَ کَرَماً)) سالک فقط باید کانال وجودی اش را باز کرده و آن را لای روبی کند، چهره ی نفس ناطقه اش را رو به بالا کند، تا دَمادم از آن سو اخذ فیض کند. #شرح_معرفت_نفس ✅ عرفان و اخلاق https://eitaa.com/ostadsamadiamoli1 مدیر: @hosseina5959

ای عزیز،بدون نردبان معرفت نفس نمی شود #امام_زمان شناس شد، پس خویش رادریاب و انتظار زمانی #ظهور امروز و فردا و سوف سوف نکن که پشیمان می شوی، بلکه انتظار عقلانی داشته باش که هر روزت از دیروز بهتر باشد. ✅ کانال استاد صمدی آملی در پیام رسان ایرانی: 💠 https://eitaa.com/ostadsamadiamoli1

🔅نزدیکترین راه، کسب معرفت نفس انسانی است که راه مستقیمِ حق است و نزدیکترین راه به ماوراء طبیعت است. 🔅در نماز اگر سخن از «اهدناالصراط المستقیم» داریم در حقیقت معنای این آیۀ شریفۀ سورۀ حمد این است که خدایا ما را به خودمان هدایت کن خودمان را بفهمیم بیابیم، که هستیم چه هستیم؟ و به این حقیقت می رسیم که: مرا به هیچ کتابی مکن حواله دگر که من حقیقتِ خود را کتاب می بینم 🆔 @ostadsamadiamoli1

💠 افاضات استادصمدی آملی در ماه مبارک رمضان 97 📅 از یکشنبه 30 اردیبهشت ماه به مدت 10 شب 🕘 هر شب ساعت 22:00 تهران مسجد جامع قلهک ✅ عرفان و اخلاق https://eitaa.com/ostadsamadiamoli1 مدیر: @hosseina5959

#نکته_ناب 🌙 رمضان، اسم‌الله 1⃣ 🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙 رمضان از مصدر رَمَضَ یا رمیض است. رَمَضَ به معنای گرمای شدید یا شدت حرارت است که بر رمل می‌تابد. رمیض را نیز باران آخر تابستان و ابتدای پاییز گفته‌اند که می‌آید و گرمای تابستان را از بین می‌برد لذا رمضان، گرمای گناه را از بین می‌برد. ریاضتی که انسان در این ماه می‌کشد، آن گرمای معاصی که در درون ما هست را از بین می‌برد لذا برخی گفته‌اند که رمضان مساوق «ماحی ‌السیئات» است؛ محو کننده و سوزاننده گناهان است. ماه رمضان پس از شعبان می‌آید و ۲۹ یا ۳۰ روز بعد می‌رود، این ماه رمضان است که اینگونه است اما رمضان چطور؟ او نیز می‌رود؟! روایتی نورانی و بسیار شریف از جناب هشام بن سالم از امام محمد باقر علیه‌السلام وارد شده است که شایسته است تمام ماه رمضان را در آن مستغرق شویم که این روایت حقیقتاً به انسان جان می‌دهد، ارتقاء وجودی می‌یابی و جور دیگری به رمضان می‌نگری. او می‌گوید: به همراه هشت نفر از رجال به محضر حضرت امام باقر علیه‌السلام رسیدیم. سخن از ماه رمضان به میان آمد. برخی گفتند که رمضان آمد و از اینگونه حرفها، حضرت فرمود: «لَا تَقُولُوا هَذَا رَمَضَانُ وَ لَا ذَهَبَ رَمَضَانُ وَ لَا جَاءَ رَمَضَانُ فَإِنَّ رَمَضَانَ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَا یجِیءُ وَ لَا یذْهَبُ وَ إِنَّمَا یجِیءُ وَ یذْهَبُ الزَّائِلُ وَ لَکنْ قُولُوا شَهْرُ رَمَضَان فَالشَّهرُ المُضاف إلي الإسمِ وَ الإسمُ إسمُ الله وَ هُوَ الشَّهر الَّذی أنزَل فِیه القُرآن» (بحار، ج ۹۶، ص ۳۷۶). نگویید که رمضان رفت و رمضان آمد. چرا؟! چون رمضان، اسم‌الله است... اسم عبارت است از تجلی ذات حق متعال به صفتی از صفاتش. این اسم رمضان، تجلی حق متعال به صفت غفاریت و ماحی السیئات بودن و تو بگو به هر صفتی که تطهیر کننده انسان باشد است! سبحان الله... یا رمضان... در اسماء الهی که وارد شده است بنده "یا رمضان " را ندیده‌ام ولی حتی اگر مبنایمان را توقیفیت اسماء الله بر اساس نگاه فقهای عظام قرار دهیم، بنا بر این روایت می‌توانیم بگوییم «یا رمضان»... وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا. خدا می‌فرماید مرا با اسم من بخوانید، بگو یا رمضان... توجه کنید به حقیقت ماه رمضان. در این زمینه چند حدیث از معصوم وارد شده است که رمضان، اسمی از اسماء الله است. نباید تعجب کنیم، داریم که امام صادق علیه‌السلام به عیادت یکی از اصحاب که بیمار شده بود رفتند. در آنجا، یکی از این بوالفضول ها (که وجودشان گاهی اوقات بد نیست و سبب خیر می شوند تا معارف از وجود امام نازل شود) در محضر امام به این بیمار تشر زد که چرا اینقدر آه می‌کشی؟! به جای آه کشیدن پروردگارت را بخوان و به او استغاثه کن! حضرت فرمود چه کارش داری؟! إِنَّ آهِ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ قَالَ آهِ فَقَدِ اسْتَغَاثَ بِاللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى (توحید شیخ صدوق/ص ۲۱۹) شما عظمت آه را ببین! این اسم، «یا»(حرف ندا) بر نمی‌دارد. وقتی حق متعال را با دیگر اسماء می‌خوانیم کمی فاصله داریم، البته یا در معنای لطیف‌تر به معنی هو است و عدد یا در ابجد با عدد هو برابر ۱۱ است لذا وقتی شما می‌گویی یا رحیم اعنی می‌گویی هو الرحیم اما نمی‌گوییم یا آه... در قرآن داریم که خدا راجع به حضرت ابراهیم می‌فرماید «إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ» (هود/۷۵). او بسیار آه می‌کشید. حضرت علامه نیز در الهی‌نامه می‌فرمایند که «الهی، از من آهی و از تو نگاهی... الهی، عمری آه در بساط نداشتم و اینک جز آه در بساط ندارم... » حضرت فرمودند که رمضان اسمی از اسماء الله است... چرا نگوییم که آمد و رفت؟! ببینید که امام چه درس بزرگی در معرفت به توحید و اسماء حسنای الهی به ما می‌دهند. آقا می‌فرمایند: «وَ إِنَّمَا یجِیءُ وَ یذْهَبُ الزَّائِل» آنکه زائل شدنی است، می‌آید و می‌رود. ما زائل هستیم، مگر در خدا زوال راه دارد که در اسم او نیز راه داشته باشد؟! اسماءالله باقی‌اند. چقدر خیالمان راحت شد... ما گاهی اوقات دلمان برای رمضان تنگ می‌شد... اینجاست که حضرت سیدالساجدین و زین العابدین علیه‌السلام در آن دعای وداع با ماه رمضان، رمضان را مخاطب ذوی العقول قرار می‌دهد. اسم الله است دیگر و اسماء الله که لفظ نیستند... اسماء الله حقایق علمی و مبدأ عالَم هستند و باقی و برقرارند اما وقتی بخواهند در عالَم حد و شهادت و ناسوت خود را نشان دهند در این قوالب زائل شدنی نشان می‌دهند چون این عالم، عالم ضیق و تنگی است. خیالمان راحت شد... شما شوال و ذی القعده و... هم در محضر رمضان باش! 🍃🌸   https://eitaa.com/ostadsamadiamoli1🌸