✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه نهم بالاترین نعمتِ جسم سلامتى است، که گفته‌اند: «نِعْمَتان مَجْهولَتان: اَلصِّحَّةُ وَ الْأمان.» پرسش اینجاست: انسانى که درنتیجۀ کم‌ظرفیتى، هر آن گرفتار غم‌ها و غصه‌هاى گوناگون است که مثلاً چرا فلان‌ کس آن سخن را گفت یا چرا آن خیال را دربارۀ من کرد و...، آیا ممکن است داراى مزاج سالمى باشد؟ مگر منشأ همۀ امراضْ اختلالات فکرى نیست؟ آیا در سرلوحۀ توصیه‌هاى بهداشتى، شادى روح مورد تأکید قرار نگرفته است؟ 🔻عزیزم، کسى که روحش کوچک است، اگرچه ممکن است لبخند مصنوعى هم بزند، چون گرفتار غم‌هاى درونى است، امکان ندارد از سلامتِ کاملِ جسم برخوردار باشد. در گذشته بزرگانى بودند که با غذاى بسیار ساده عمر طولانى داشتند. علتش بزرگى روح و شادى و انبساط خاطرشان بود. غم و غصه از کوچکى روح سرچشمه مى‌گیرد و علت اصلى پیرى و مرگ زودرس است. این مطلبْ قولى است که جملگى بر آن‌اند. #علامه_کرباسچیان #نامه_ها 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian

✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه نهم ریشه و علت همۀ صفات کمالیه که مایۀ امتیاز انسان از سایر حیوانات است بزرگى روح است و، در مقابل، کلیۀ صفات رذیله که بشر را از حیوانات درنده پست‌تر مى‌کند از کم‌ظرفیتى و کوچکى روح سرچشمه مى‌گیرد. به‌عنوان مثال، آیا صفت حسد که علت همۀ شرارت‌ها و جنگ‌ها و فسادها و خونریزى‌هاست معلول چیزی جز روح کوچک است؟ آیا انسانى که داراى روحى بزرگ است، اگر همۀ عالم را هم به دیگری بدهند، ممکن است کمترین ناراحتى‌ای در خود احساس کند و به آن شخص حسد بورزد؟ آیا بُخل که یکى دیگر از صفات رذیله است، از غیر کم‌ظرفیتى سرچشمه مى‌گیرد؟ انسان بخیل چرا انفاق نمى‌کند؟ چون مى‌ترسد فقیر شود و دیگر مردم به او اعتنا نکنند؛ درحالى‌‌که انسانِ باظرفیت به مردم و اعتنا یا عدم‌اعتناى آنان کوچک‌ترین توجهى ندارد. #علامه_کرباسچیان #نامه_ها 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian

✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه نهم آیا صفات عالی انسانى مانند عفو و گذشت و اغماض، منشأیى غیر از بزرگى روح دارند؟ مالک اشتر فرمانده لشکر امیرمؤمنان علیه السلام ‌بود. اگر او روحى بزرگ نداشت، آیا ممکن بود وقتى گِل به صورتش مى‌زدند به مسجد برود و براى کسى که چنین جسارتى کرده طلب آمرزش کند؟ بزرگان چنین بودند که اگر مورد اهانت کسى واقع مى‌شدند، ازآن‌پس طورى با او برخورد مى‌کردند که تصور کند توهین او را اصلاً درک نکرده‌اند. 🔻خواجه عبدالله انصارى مى‌گوید: «بدى را بدى‌‌کردن سگسارى است. نیکى را نیکى‌‌کردن خرکارى است. نیکى را بدى‌‌کردن کار بازارى است. بدى را نیکى‌کردن کار عبدالله انصارى است.» آرى 🔰کینۀ دشمن مرا گفتى چرا در سینه نیست بس که مهر دوست آنجا هست جاى کینه نیست🔰 شیخ‌‌الرئیس بوعلى سینا در وصف این افراد مى‌گوید: «صَفّاحٌ لِلذُّنوبِ وَ کَیْفَ لا وَ نَفْسُهُ أکبَرُ مِنْ أنْ تُجْرِحَها زَلَّةُ بَشَرٍ» ؛ یعنى مى‌دانى چرا کسانى که داراى روحى بزرگ‌اند باگذشت‌اند؟ زیرا روحشان بزرگ‌تر از آن است که لغزش‌هاى مردم آن را جریحه‌دار کند. #علامه_کرباسچیان #نامه_ها 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian

✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه نهم آرى، انسان باید از راه برود تا به مقصد برسد. اگر در بىراهه گام بردارد، هرچه جلوتر برود، از مقصد دورتر مى‌شود. خدا کند که به خود آییم و پیش از اینکه پروندۀ ما بسته شود، قدمى در راه پرظرفیتى خود برداریم. اگر این حال نصیب ما شود، نه‌تنها در دنیا بلکه در عالم بعد هم آسوده خواهیم بود؛ یعنى خداوندِ عالَم با انسانِ پرظرفیت به‌نسبت بزرگىِ روحش معامله مى‌کند. خداوند در آیه‌ای مى‌فرماید: 🔅وَلْیَعْفوا وَلْیَصْفَحوا. ألا تُحِبّونَ أنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ🔅 ؛ (و باید مؤمنان دیگران را ببخشایند و از آنان درگذرند. مگر دوست ندارید خدا شما را بیامرزد؟) مى‌بینیم که خداوندِ عالَم مغفرت و بخششِ خودش را شامل کسانى مى‌کند که پرظرفیت‌اند و آزاردیدن از دیگران آنان را ناراحت نمى‌کند. در این آیه بسیار بیندیش که مشکلات فراوانى را حل خواهد کرد. خدانگهدار ۲۵بهمن۱۳۶۴ #علامه_کرباسچیان #نامه_ها 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian

✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه دهم حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام مى‌فرماید: «من اسلام را به‌گونه‌ای معنا مى‌کنم که تاکنون کسى معنا نکرده و بعدازاین هم نخواهد کرد: ’اَلإسْلامُ هُوَ التَّسْلیم.‘» 🔻اسلام حقیقى یعنی تسلیم‌بودن در مقابل ارادۀ حق و شادبودن در برابر کلیۀ ناملایمات، و تا وقتى این حالت در روح آدمى به وجود نیاید، مسلمان نیست. مسلمان واقعى مى‌گوید: 🔰عاشقم بر لطف و بر قهرش به‌جِد ای عجب من عاشق این هر دو ضد🔰 در صدر اسلام وقتى مى‌گفتند فلانى مسلمان شده است، دیگران مى‌پرسیدند آیا سکینه داخل قلبش شده یا نه. یعنى تسلیم و سکونِ روح و آرامشِ قلب را دلیل اسلام واقعى مى‌دانستند. چقدر مایۀ تأسف است که از اسلام تنها به پوستۀ آن قناعت کرده‌ایم و از حقیقت آن به‌کلى غافل مانده‌ایم و تصور مى‌کنیم با حلواحلوا گفتن، دهان شیرین مى‌شود، درحالى‌که 🔰تا قیامت گر کسى مِى مِى کند تا ننوشد باده مستى کِى کند نام فروردین نیارد گل به باغ شب نگردد روشن از نام چراغ🔰 تا وقتى ارادۀ ما در مقابل ارادۀ حق فانى نشود و از خودمان بیرون نیاییم، مسلمان نشده‌ایم، و تا وقتى مسلمان نشویم، مشمول عنایات خاص پروردگار نخواهیم شد. #علامه_کرباسچیان #نامه_ها 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian

✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه دهم عین‌القضات همدانى مى‌گوید: «اگر کسى بگوید من مى‌دانم که سعادت باقى هست، نشانش آن بوَد که عُشرى از آن سعى که در طلب سعادت فانى مى‌کند در طلب سعادت باقى کند.» او مى‌گوید یک عُشر، یعنى یک‌دهم؛ شما را به‌خدا قسم، آیا ما یک‌صدم و یک‌هزارم و یک‌میلیونم کوششى را که براى خوشى در این عالم نشان مى‌دهیم براى سعادت عالم بعد مى‌کنیم؟ پس اگر بگوییم به قیامت و عالم بعد از مرگ عقیده نداریم، بیراه نگفته‌ایم! خدا کند مردم بفهمند که به‌جاى اینکه خودشان را به درودیوار بزنند و به‌تصور اینکه به خدا نزدیک مى‌شوند، مسجد و بیمارستان بسازند و عبادت‌هاى طولانى کنند، باید ابتدا به اصلاح خودشان بپردازند و «بنده» شوند، که اگر «بنده» شدند، عالى‌ترین مقام را خواهند داشت. 🔻توجه داشته باش که بالاترین مقامِ خاتم انبیا صلی‌الله‌علیه‌وآله عبودیت و بندگى است. عبودیت یعنى چه؟ یعنى انسان در مقابل امر مولا بى‌اراده باشد و تسلیم شود. آیا انسانِ کم‌ظرفیت مى‌تواند تسلیم باشد و «چرا» نگوید؟ مردم پیغمبر اکرم را همواره متبسم مى‌دیدند. آیا ما نباید آن حضرت را الگو و اسوۀ زندگى خودمان قرار دهیم؟ آیا نباید فکر کنیم که چرا آن حضرت این‌گونه بود؟ اگر راهش بزرگى روح است، چرا در ایجاد آن قدمى برنمى‌داریم؟ #علامه_کرباسچیان #نامه_ها 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian