بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام بر شما 🌱 به‌راستی آنچه از دل و قلمِ کسی چون علامه‌طباطبایی تراویده، حقیقت، نه مجاز است. بر آنیم اندکی از این حقیقت را در فضای مجازی با شما به اشتراک بگذاریم. 🌿 یاری شما در نشر چنین اندیشه نابی، عزم ما را راسخ‌تر خواهد کرد. سپاس از حضور و همراهی شما🌺

بهشتِ عذاب‌آور معناى جمله" وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ" بطورى كه سياق آن را افاده مى‏كند اين است كه خوشنودى خدا از ايشان از همه اين حرفها بزرگتر و ارزنده‏تر است. و اگر رضوان را نكره آورد براى اشاره به اين معنا است كه معرفت انسان نمى‏تواند آن را و حدود آن را درك كند، چون رضوان خدا محدود و مقدر نيست تا وهم بشر بدان دست يابد، و شايد براى فهماندن اين نكته بوده كه كمترين رضوان خدا هر چه هم كم باشد از اين بهشت‏ها بزرگتر است، البته نه از اين جهت كه اين بهشت‏ها نتيجه رضوان او و ترشحى از رضاى اوست- هر چند اين ترشح در واقع صحيح است- بلكه از اين جهت كه حقيقت عبوديت كه قرآن كريم بشر را بدان دعوت مى‏كند عبوديتى است كه بخاطر محبت به خدا انجام شود، نه بخاطر طمعى كه به بهشتش و يا ترسى كه از آتشش داريم. و بزرگترين سعادت و رستگارى براى يك نفر عاشق و دوستدار اين است كه رضايت معشوق خود را جلب كند، بدون اينكه در صدد ارضاء نفس خويش بوده باشد... اين رضوان، حقيقت هر فوز و رستگارى بزرگى است، حتى رستگارى بزرگى هم كه با رسيدن به جنت خُلد دست مى‏دهد حقيقتش همان رضوان است، زيرا اگر در بهشت حقيقت رضاى خدا نباشد همان بهشت هم عذاب خواهد بود، نه نعمت. ترجمه المیزان، ج۹، ص۴۵۶ با ما همراه باشید: ایتا: https://eitaa.com/allameh_media تلگرام: https://t.me/allameh_media

همه، او... اثبات وجود خدا از طريق برهان‌هاى منطقى، ممكن نيست؛ چون وجود خدا وجودى مطلق و بى‏قيد و حد است و داراى جنس و فصل نمى‏باشد و هر موجودى كه جنس و فصل منطقى نداشته باشد؛ در ذهن نخواهد گنجيد و عقل به او احاطه ماهوى پيدا نخواهد كرد. نتيجه اين‏كه: خداوند داراى وجود ذهنى نيست، فقط هستى خارجى دارد و بس و ذات او در مقام ثبوت و در مقام اثبات يك چيز بيش نيست، پس او برتر از علم و جهل ذهنى است. پس از دو حال خارج نيست يا وجود خدا به وصف خارجى‏اش معلوم و شناخته شده است و او از هيچ موجود غايب و چيزى هم فاقد او نيست و يا اين‏كه وجود او صددرصد مجهول و ناشناخته است؛ ولى چون خداوند سبحان از هيچ موجودى غايب نيست و هيچ پديده‏اى بى او نمى‏باشد، پس قطعا او وجود ناشناخته‏اى‏ نيست و همه وجدانا هستى او را دريافته‏اند. با ما همراه باشید: https://eitaa.com/allameh_media

کفر و ایمان " بركات" به معناى هر چيز كثيرى از قبيل امنيت، آسايش، سلامتى، مال و اولاد است كه غالبا انسان به فقد آنها مورد آزمايش قرار مى‏گيرد. در جمله" لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ" استعاره به كنايه به كار رفته، براى اينكه بركات را به مجرايى تشبيه كرده كه نعمت‏هاى الهى از آن مجرا بر آدميان جريان مى‏يابد، باران و برف هر كدام در موقع مناسب و به مقدار نافع مى‏بارد، هوا در موقعش گرم و در موقعش سرد شده، و در نتيجه غلات و ميوه‏ها فراوان مى‏شود، البته اين در موقعى است كه مردم به خداى خود ايمان آورده و تقوا پيشه كنند و گر نه اين مجرا بسته شده و جريانش قطع مى‏گردد. جمله" وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا ..." دلالت دارد بر اينكه افتتاح ابواب بركت‏ها مسبب از ايمان و تقواى جمعيت‏ها است، نه ايمان يك نفر و دو نفر از آنها، چون كفر و فسق جمعيت، با ايمان و تقواى چند نفر، باز كار خود را مى‏كند. با ما همراه باشید: ایتا: https://eitaa.com/allameh_media تلگرام: https://t.me/allameh_media

خدانشناس! خداوند برتر از اين است كه ديگران از طريق توصيف، محيط بر ذات او باشند و يا از اين رهگذر به شناخت حقيقت او نايل آيند؛ زيرا هرآن‏كه خدا را به صفتى محدود كند، او را نشناخته است. و همين «اخلاص در معرفت» يعنى اين مرتبه از توحيد است كه براى انسان مسلّم مى‏سازد كه او از شناخت ذات حق‏تعالى قاصر و عاجز است؛ چون تنها وسيله براى شناخت اشياء توصيف آنها با مفاهيم و معانى ذهنى است كه در عالم تصوّر كاملا از هم جدا و ممتازند و محدوديّت، لازمه آنها مى‏باشد. پس عقل انسان به آن هنگام كه مى‏خواهد چيزى را با صفتى توصيف كند در عين حالى كه مى‏خواهد بين صفت و موصوف از نظر مصداق، نوعى وحدت و اتّحاد برقرار كند ولى از نقطه‏نظر اين‏كه صفت از لحاظ مفهوم غير از موصوف است، خواه و ناخواه به مغايرت و بيگانگى آنها حكم مى‏كند. پس وقتى كه انسان خدا را با صفتى موصوف مى‏كند و آن‏را امر زايد بر ذات مى‏انگارد خدا را قرين و همدم چيزى مى‏سازد و همدم‏ ساختن در پرتو دوگانگى صورت مى‏گيرد و دوگانگى لازمه‏اش تجزيه و به اصطلاح داشتن ما به‏الاشتراك و ما به‏الامتياز است و جزء داشتن موقعى معقول است كه بتوانيم به اين جزء و به آن جزء اشاره كنيم و تنها هنگامى مى‏توانيم به چيزى اشاره كنيم كه آن، حدّ فاصلى داشته و از موجودات و پديده‏هاى ديگر مشخّص و متمايز گردد و محدوديّت فقط با وحدت عددى سازگار است و آن از توحيد حقيقى فرسنگ‌ها به دور مى‏باشد. علی و فلسفه الهی ص۶۰ با ما همراه باشید: ایتا: https://eitaa.com/allameh_media تلگرام: https://t.me/allameh_media

📝 «دست‌نوشته‌ها» مجموعه‌ای است از یادداشت‌های مرحوم سیداحمد ذوالمجدطباطبایی از جلساتِ خصوصی مرحوم علامه‌طباطبایی در دهه‌‌های ۴۰ و ۵۰ شمسی، که در منزل مرحوم ذوالمجد( تهران)برگزار شده است. حاضران این جلسات افراد مختلفی بوده‌اند از جمله: شهیدمطهری، مرحوم سیدجلال‌الدین آشتیانی، هانری کُربن، دکتر سیدحسین نصر، دکتر ابراهیمی‌دینانی، دکتر داریوش شایگان و... . در این جلسات که معمولاً شب‌های جمعه و روز جمعه برگزار می‌شد، به علوم و معارف فلسفی، عرفانی، قرآنی و گاه مباحث فقهی، اصولی و تاریخی و همچنین مطالعات تطبیقی میان ادیان و مذاهب پرداخته شده است. 🛒 برای دریافت و ثبت سفارش این کتاب می‌توانید به سایت انتشارات ذکرا و یا کانال علامه‌طباطبایی(ره) مراجعه نمایید. 🌐 سایت انتشارات ذکرا: http://www.zekraa.ir 📱کانال علامه‌طباطبایی(ره) https://eitaa.com/allameh_media

آئین بزرگداشت علامه سید محمدحسین‌طباطبایی 📌همراه با رونمایی از کتاب" دستنوشته‌ها"( یادداشت‌هایی از جلسات خصوصی علامه طباطبایی) 🗓زمان: چهارشنبه، ۲۳ آبان‌ماه ۱۴۰۳ 🕰 ساعت: ۱۵ تا ۲۰ 📍مکان: خیابان شهید صدوقی خیابان حضرت ابوالفضل‌علیه‌السلام خیابان دانش، کوچه سوم، پلاک ۷۱، موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با ما همراه باشید: ایتا: https://eitaa.com/allameh_media تلگرام: https://t.me/allameh_media