بسمه تعالی 💠إن‌شاءالله جلسۀ بعدی درس خارج فقه حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری بعد از ماه مبارک رمضان برگزار می‌گردد.

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت چهارم؛ امانت‌داری- جلسۀ اول بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث این جلسۀ اخلاق راجع به امر مهم «ادای‌امانت» است. فضیلت ارزنده‌ای که متأسفانه در جامعۀ ما فراموش شده و بیشتر افراد، از مردم گرفته تا مسئولان نسبت به آن بی‌تفاوتند. 🔹امیرالمؤمنین«ع» در زمان حکومت، روزی خبردار شدند یک گردنبند از خزانۀ بیت‌المال نزد یکی از دخترانشان است. ناراحت شدند و مسئول بیت‌المال را احضار کرده، به وی فرمودند: آن گردنبند چه شد؟ او گفت: دختر شما برای روز عید، گردنبند را عاریۀ مضمونه گرفته تا پس از استفاده، برگرداند و اگر خسارتی به آن وارد شد یا مفقود گردید، جبران کند. امیرالمؤمنین«ع» گردنبند را از دخترشان گرفتند و فرمودند: چرا چنین کردى؟! آیا همۀ زنان چنین امکانی را دارند؟ تو نباید از بیت‌المال استفاده کنى، ولو عاریۀ مضمونه باشد. 🔹قرآن کریم در ابتدای سورۀ مؤمنون، به ذکر برخی از صفات و ویژگی‌های مؤمنان اشاره فرموده است. در ادامۀ بیان خصوصیّات افراد با ایمان، از امانت‌داری به‌عنوان یکی از صفات مؤمنان یاد کرده، می‌فرماید: «وَ الَّذينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُون‏»؛ یعنی مؤمن آنست که به امانتش خوب عمل می‌کند، مراعات امانت را می‌نماید و امانت‌دار است؛ اگر هم تعهدی با کسی کرده، به عهدش عمل می‌کند. 🔹امانت‌ها و عهدها اقسام گوناگونی دارند؛ 🔸اوّلین و ابتدایی‌ترین نوع امانت‌، اموال مردم است. مال مردم گاهی به صورت امانت‌ است که باید سر موعد مقرّر و در زمان طلب صاحب مال، صحیح و سالم بازگردانده شود. گاهی هم در بازار و معاملات مطرح می‌شود، مانند آنکه اگر نسیه گرفت، باید فوراً سر وقت نسیه را رد كند یا لاأقل از آن طلب‌کار عذرخواهى نماید و با اجازۀ او، تأخیر بیندازد. 🔹برخی افراد به‌عنوان مضاربه از افراد مختلفی پول می‌گیرند تا با آن مضاربه کنند و وقتی مال فراوانی جمع شد، ناگهان ناپدید می‌شوند. اینها کار مسلمان نیست، حقّه‌بازى است. همچنین مسألۀ معاملات هرمی که علاوه بر اینکه اكل مال به باطل و حرام و رباخواری است، نوعی خیانت در مال مردم به شمار می‌رود. 🔹پیامبر اکرم«ص» به امیرالمؤمنین«ع» می‌فرمایند: اى على! مسلمان‌ها پس از من با تمسّک به حیله‌های شرعی، حرام خدا را حلال می‌شمارند؛ شراب را به نام نبیذ، رشوه را با عنوان هدیه و ربا را به اسم معامله می‌خورند. 🔸قسم دوم امانت، راجع به نحوۀ کارکرد افراد در محلّ کار و در اداره‌ها است. هرکس باید در کار خود کم‌کاری، بیکاری یا بدکاری نداشته باشد. در اداره‌ها باید تراکم پرونده نداشته باشیم. جمع شدن پرونده‌ها و تأخیر در رسیدگی، حقّ‌النّاس است و نوعی فریب و خیانت در امانت است. 🔸قسمت سوم، راجع به بیت‌المال است. بیت‌المال به‌عنوان امانت در اختیار متصدّیان امور است و باید امانت‌داری کنند. 🔹بیت‌المال برای اینست که مردم در رفاه باشند. همه، به‌خصوص مسئولان باید مواظب بیت‌المال باشند و امیرالمؤمنین«ع» را سرمشق خود قرار دهند. 🔹إن‌شاءالله جلسۀ آینده باز در مورد ادای امانت صحبت می‌کنم. امیدوارم خدا لطف کند و خدا توفیق به همۀ ما بدهد تا بتوانیم ادای امانت کنیم و خیانت در امانت اصلاً و ابداً نداشته باشیم. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/j23687 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت چهارم؛ امانت‌داری- جلسۀ دوم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹طبق روایتی از امام صادق«ع» خداوند عزّوجلّ، هیچ پیامبرى را جز با راستگویى و ادای امانت، مبعوث نفرموده است: «إِنَّ الله عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبِيّاً إِلَّا بِصِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ». 🔹امیرالمؤمنین«ع» در دوران حکومت خویش جدیّت و قاطعیّت ویژه‌ای راجع به حراست از بیت‌المال مسلمان‌ها داشتند. 🔹قسم دیگر از ادای امانت راجع به گفتار، رفتار و اسرار دیگران است. همۀ افراد بايد مواظب باشند که سرّ کسی را فاش نکنند. اگر گناهی از کسی دیدیم حق نداریم این طرف و آن طرف بگوییم. اگر هم کسی برای ادای شهادت وظیفه پیدا کرد، باید طبق آداب و احکام آن رفتار کند، مثلاً نزد قاضی علیه کسی شهادت بدهد، وگرنه حق افشای سرّ دیگران را ندارد. 🔹قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ». 🔹امام صادق«ع» در حدیثی فرموده‌اند: به روزه و نماز مردم فریب نخورید، زيرا چه بسا انسان به نماز و روزه شيفته مى‏شود تا آنجا كه اگر ترك كند به هراس و وحشت می‌افتد، پس مردم را به راستگوئى و ادای امانت بيازمائيد؛ یعنی اگرچه نماز و روزه واجب است، ولی برای امتحان و آزمایش مردم، صداقت و امانت‌داری آنها ملاک است. 🔹همه باید سِرپوش باشند، به‌ویژه همه باید در حفظ اسرار خانوادگی بکوشند. آبروی هر انسانی محترم است و باید حفظ شود و هیچ کس حق ندارد با افشای اسرار دیگران، آبروریزی کند. 🔹نوع دیگری از افشای اسرار که نوعی خیانت در امانت است، در نمامي و سخن‌چینی اتفاق می‌افتد. به این معنا که وقتی یک نفر غیبت کسی را می‌شنود، آن غیبت را به شخصی که از او غیبت شده، منتقل کند و بگوید فلانی نزد من پشت سر تو حرف زد. 🔹گناه سخن چینی به اندازه‌ای بزرگ است که پیامبر اکرم«ص» می‌فرمایند: پروردگار عالم به عزت و جلال خودش قسم خورده است که هشت گروه از آدمیان در بهشت جای ندارند، یک دسته از آنها افراد نمّام و سخن چین هستند. 🔹پذیرش سخن‌چینی از شخص نمّام و توجه به او و تشویق او نیز گناهش خیلی بزرگ است. 🔹هنگام شنیدن غیبت، دفاع از آنکه غیبت او می‌شود واجب است. اگر دشمن به شهری هجوم آورد، چطور بر همه واجب است که از شهر دفاع کنند؟ دفاع از آبروی مردم مهم‌تر از آن است. 🔹باید توجه شود که خیانت در امانت آبرویی مردم، مهم‌تر از خیانت در امانت مالی آنان است. برای اینکه همه، اموال دنیا را برای آبرویشان می‌خواهند و اگر آبرو برود، مال به چه دردی می‌خورد؟ 🔹اگر کسی شاهد آبروریزی از دیگران باشد، باید دفاع کند، نه اینکه تمایلی به شنیدن غیبت و سخن چینی نشان دهد و اجازه دهد تا سخن چین تا آخر حرفش را بگوید. 🔹افشای اسرار حکومتی و نظامی نیز مذمّت شده و نوعی خیانت در امانت است. این نوع افشای اسرار منجر به جاسوسی خواهد شد و گناه آن بسیار بزرگ است. 🔹کسی حق ندارد اسرار و رازهای محلّ کار خود را نزد دیگران افشا کند، حتی مثلاً یک نیروی نظامی نمی‌تواند در جلسۀ خودمانی و نزد خویشان و دوستان خود از اسرار ارگانی که در آن کار می‌کند، سخنی بر زبان براند. 🔹انسان باید مراقبت کند و از خدا هم کمک بگیرد که با حرکات و سخنان نسنجیده و حساب نشده، سبب آبروریزی و افشای اسرار نشود. 🔹یکی از دعاهای پیغمبر اکرم«ص» در دل شب، موقعی که حالی داشتند این بود: «اللَّهُمَّ وَ لَا تَكِلْنِي‏ إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً»؛ یعنی خدایا مرا یک لحظه به خودم وانگذار. من از همۀ آقایان و از همۀ خانم‌ها تقاضا دارم که این دعا را همیشه برای خودتان و مخصوصاً برای نسل جوان و برای بچه‌هایتان بخوانید. 🔸امانت‌داری اقسام دیگری نیز دارد که إن‌شاء‌الله در جلسۀ بعدی راجع به آن صحبت خواهیم کرد. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/z37516 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت چهارم؛ امانت‌داری- جلسۀ سوم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹امام سجاد«ع» می‌فرمایند: در ادای امانت کوشا باشید، قسم به خدایی که محمد«ص» را به پیامبری مبعوث کرد، اگر قاتل پدرم امام حسین«ع» به من اعتماد کند و شمشیری که با آن پدرم را به شهادت رسانده، نزد من به امانت بسپارد، آن امانت را به وی بازمی‌گردانم. 🔹در شرح انواع امانت‌داری بحث به لزوم امانت‌داری راجع به اسرار مردم رسید. پیامبر اکرم«ص» می‌فرمایند: لغزش‌ها و عیوب مؤمنان را دنبال نکنید، هرکه لغزش مؤمنى را جستجو کند، خداوند تمام لغزش‌هاى او را دنبال خواهد کرد و او را حتی در میان خانه‌اش رسوا مى‌سازد. 🔹امیرالمؤمنین«ع» در عهدنامۀ مالک اشتر می‌فرمایند: «تنها خداست که در رابطه با عیوب و لغزش‌های مردم حکم می‌کند». 🔹قسم ديگرى از امانت‌داری، حفظ نعمت‌هایی است که خداوند متعال به عنوان امانت و ودیعه به انسان‌ عطا فرموده و از او خواسته است که امانت‌دار خوبی برای آنها باشد. 🔹یکی از امانت‌های الهی، «روح» انسان است. روح مقدس ما، نزد ما امانت است. 🔹پس ما باید روح خود را حفظ کنیم. چه چیز به روح ضربه می‌زند؟ گناه، مانند دروغ، غیبت، نمامی، سخن‌چینی، مال مردم خوردن، پر شدن شکم از حرام، دروغ‌گویی و دوری از صداقت و بالاخره ارتکاب هر نوع گناه. 🔹در روايتى از امام باقر«ع» می‌خوانیم: هیچ عاملی مثل گناه، دل و روح انسان را فاسد و تباه نمی‌سازد؛ چراکه گناه، قلب انسان را وارونه مى‏كند. 🔹گناه وجهۀ ملکوتی و معنوی انسان را می‌کُشد و در واقع دل او را می‌میراند، به‌تعبیر روایت دل را وارونه می‌سازد. 🔹روح انسان باید به‌عنوان یک امانت الهی، حفظ و تقویت گردد تا صاحب خود را به مقام عنداللهی و به لقای پروردگار متعال برساند. آنچه سبب تقویت روح و جلای دل می‌شود، اجتناب از گناه، عبادت، مداومت بر مستحبات و ارتباط با خداوند متعال است. 🔹یکی دیگر از انواع امانت الهی، اموال و دارایی انسان است که به‌عنوان امانت در اختیار او قرار می‌گیرد. قرآن کریم راجع به اموال انسان می‌فرماید: «وَ آتُوهُمْ مِنْ‏ مالِ‏ اللَّهِ‏ الَّذي‏ آتاكُمْ»؛ یعنی از اموال خداوند که به شما عطا کرده، به دیگران بدهید. 🔹در واقع خدا می‌فرماید: من مال به تو دادم، هم برای خودت و هم برای دیگران، پس رسیدگی به دیگران به اندازۀ ¬توان لازم است. اگر کسی تمام اموالی که خداوند به او داده است را فقط برای خودش بخواهد، خیانت در امانت کرده است. صرف اموال در کارهای حرام یا در تجمّل‌گرایی، از مصادیق خیانت در امانت است. 🔹از دیگر اقسام امانت‌داری و پای‌بندی به عهدها، تعهّد به پیوندی است که زن و شوهر در پی ازدواج با یکدیگر برقرار می‌سازند. زن و شوهر متعلق به یکدیگرند؛ عفت خانم، مال شوهرش است، چنان‌که ناموس و عِرض مرد مربوط به همسر اوست. کوتاهی در حفظ عفّت، چه از سوی مرد و چه از سوی زن، خیانت در امانت است. 🔹امانت دیگر الهی، اعضاء و جوارح بدن انسان است. چشم، گوش، دست و پا، از جمله نعمت‌های خداست که نزد آدمی امانت است و خیلی ارزش دارد. 🔹اگر کسی از اعضای بدن خلاف نظر خداوند و در جهت گناه استفاده کند، خیانت در امانت کرده است. 🔹نعمت بزرگ دیگری که در اختیار انسان است، نعمت ثقلین، یعنی «قرآن» و «عترت» است. 🔹هرکه در متابعت از اهل‌بیت«ع» کوتاهی کند و پیرو ایشان نباشد یا هرکه به آیات نورانی قرآن کریم عمل نکند، امانت‌دار نیست و در حفظ و استفاده از این دو ثقل گرانبها و این دو امانت رسول گرامی«ص» خیانت ورزیده است. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/n84799 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

📝پيام مرجع عاليقدر حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری«مدّظلّه‌العالی» به مناسبت رحلت عالم مجاهد و خدوم آیت‌الله آقای حاج سید کمال فقیه ایمانی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ «إِنَّا لِلهِ وَ إِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» 🔹️ رحلت عالم مجاهد و خدوم مرحوم آیت‌الله آقای حاج سید کمال فقیه ایمانی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» موجب تأسّف و تأثّر فراوان گردید. 🔹️این عالم جلیل‌القدر، عمر مبارک و شریف خویش را یکسره در خدمت به اسلام و مسلمین و حوزه‌های علمیّه و ترویج و تحکیم معارف والای قرآن کریم و عترت طاهره«علیهم‌السّلام» مصروف ساخته و کارنامه‌ای پربار و سرشار از برکات درخشان دینی، فرهنگی و اجتماعی از خود به یادگار نهادند. 🔹️تأسیس مراکز متعدّد حوزوی و مذهبی و مساجد و کتابخانه‌ها و بیمارستان‌ها و مؤسّسات خیریه و نظایر اینها و همچنین نقش برجستۀ این عالم بزرگوار در حوزۀ علمیّۀ اصفهان و تربیت جمع کثیری از طلّاب و روحانیّون و نیز در جریان مبارزات و امور مربوط به انقلاب اسلامی و نهضت امام راحل عظیم‌الشّأن«قدس‌سرّه‌الشّریف»، جلوه‌هایی روشن از این کارنامۀ ماندگار است که امید است اینک در آستان واسعۀ پروردگار متعال مورد عنایت ویژه و قبول الهی واقع گردیده باشد. 🔹️با عرض تسلیت به بیت محترم این عالم جلیل خصوصاً به همسر مکرّمه و آقازادگان و فرزندان گرامی و سایر بازماندگان و شاگردان و ارادتمندان ایشان و به حوزۀ علمیّه و عموم مردم بزرگوار اصفهان، از خداوند سبحان علوّ درجات این عالم فقید و حشر و نشر ایشان با اجداد طاهرینشان«صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین» و همچنین صبر و اجر و سلامت و سعادت خاندان مصاب را مسألت می‌کنم و امیدوارم خدمات بزرگ دینی و حوزوی و اجتماعی ایشان همچنان با لطف پروردگار متعال به نحو احسن، استمرار یابد. ان‌شاءالله‌تعالی. والسّلام علیه و علی جمیع عبادالله‌الصالحین و رحمة‌الله و برکاته. حسين‌المظاهرى ۱۲/محرم‌الحرام/۱۴۴۳ ۳۰/مرداد/۱۴۰۰ #پیام 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت ششم؛ عفو- جلسۀ اول 🔹بحث این جلسۀ اخلاق در مورد یکی از فضیلت‌های فراموش شده، به نام «عفو و گذشت» است. 🔹️قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ الله لَكُم‏»؛ آیا دوست داری در قیامت نه فقط از گناهانت بگذرم، بلکه تو را رسوا هم نکنم؟ معلوم است که در جوابش همه می‌گویند: آری. قرآن می‌فرماید: اگر دوست داری، تو باید در دنیا چنین باشی. باید عفو داشته باشی و از بدی دیگران بگذری. 🔹️چه کسی می‌تواند مورد شفاعت اهل‌بیت«ع» واقع شود؟ آنکه به اهل‌بیت«ع» شبیه است، اساساً شباهت لازمۀ شفاعت است. از بالاترین فضائل اهل‌بیت«ع»، عفو، صفح، گذشت، ایثار، فداکاری و به دل نگرفتن کینۀ دیگران است. 🔹️آدم سخت‌گیر که از بدی دیگران نمی‌گذرد و بلکه حسّ انتقام‌جویی در او زنده است، در قیامت نمی‌تواند مورد شفاعت اهل‌بیت«ع» واقع بشود. 🔹️اگر زن بدی کرده است، مرد حق ندارد کینۀ او را به دل بگیرد. چنانکه اگر مرد مرتکب کار بدی شده، زن حق ندارد که عفو نکند و کینۀ او را به دل بگیرد. 🔹️رسول خدا«ص» به روایت امام صادق«ع» می‌فرمایند: اگر دو مسلمان با هم قهر کنند و قهرشان سه روز طول بکشد و آشتی نکنند، آنها از ربقۀ اسلام بیرونند. 🔹️ما کارمان به آنجا رسیده که پدر با پسر قهر است و پسر با پدر قهر است؛ به خاطر مسائل عروس و مادر شوهر، پسر با مادرش کینه‌توز شده و کینۀ مادرش به دلش است؛ در اثر حرف‌های زنانه، مادر کینۀ پسر به دلش است. این مادر، این پدر، این پسر، این دختر، در قیامت نمی‌توانند مورد عفو خدا واقع شوند و لیاقت شفاعت ندارند. 🔹️مقدس کینه‌توز نمی‌تواند مورد شفاعت اهل‌بیت«ع» واقع شود، چون از نظر فضائل اخلاقی به ایشان شبیه نیست. 🔹️سیرۀ اهل‌بیت«ع» سرشار از عفو، گذشت و ندیده گرفتن است. از امام صادق«ع» روایت شده که فرمودند: ما خاندانى هستيم كه روشمان بخشيدن كسانى است كه به ما ظلم كرده‏اند. 🔹️در جنگ احد که جنایات کفار و مشرکین شدّت داشت، پیامبر اکرم«ص» در پاسخ به درخواست دسته‌ای از مسلمان‌ها مبنی بر نفرین به کفّار و طلب نابودی آنان از خداوند، نه تنها نفرین نکردند، بلکه فرمودند: «اللَّهُمَ‏ اغْفِرْ لِقَوْمِي‏ فَإِنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ»؛ یعنی خدایا! قوم من را ببخش، گناهان آنها را بپوشان، آنان جاهلند و نمی‌فهمند چه می‌کنند! 🔹️پیامبری که ما باید پیرو او باشیم، عفو و صفح دارد. کسی با کینه‌توزی و با فراموشی فضیلت عفو، لایق شفاعت نمی‌شود، از عفو خداوند تعالی نیز برخوردار نخواهد شد. چه خوب است که ما دست کم خودمان را فریب ندهیم. نگوییم همه غرق گناهیم و یک حسین داریم، نگوییم همه غرق گناهیم و با شفاعت پیغمبر اکرم«ص» به بهشت می‌رویم. 🔹️از رسول خدا«ص» روایت شده که به اصحاب خود فرمودند: آيا می‌خواهید شما را از بدترينِ مردم خبر دهم؟ گفتند: آری يا رسول‌ الله، فرمودند: او كسى است كه مردم را دشمن دارد، و مردم نيز او را دشمن دارند. سپس فرمودند: آيا شما را از بدتر از اين خبر ندهم؟ گفتند: چرا يا رسول الله، فرمودند: او كسى است كه از هيچ خطائى ‏چشم پوشى نمي‌كند، عذرى را نمى‏پذيرد و گناهى را نمى‏بخشد. 🔹️همه توجه داشته باشند که امام حسن مجتبی«ع» در لحظات آخر عمرشان حاضر نشدند بگویند که همسر من، مرا کشت. ایشان شهید شدند و آن زن را رسوا نکردند. کدام زن؟ بدترینِ زن‌ها و شقی‌ترینِ زن‌ها. حال ببینید که بین زن و شوهرها چه اختلاف‌ها و چه رسوایی‌هایی وجود دارد. این طرز رفتار از اسلام به دور است و تناسبی با شیوۀ زندگی معصومین ندارد. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/k39669 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت ششم؛ عفو- جلسۀ دوم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹فراموش شدن فضیلت عفو در جامعه خیلی خطرناک است. این وضع سرسختی و نگذشتن از گناه دیگران که در بین برخی از مردم شایع است، خسارت دارد. 🔹قرآن کریم می‌فرماید: ‏«وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ»؛ یعنی نگذارید این فضیلت‌ها در بین شما فراموش شود که خداوند به آنچه انجام می‌دهید بیناست. 🔹یکی از تبعات فراموشی فضیلت عفو در جامعه، آن است که افرادی صرفاً بابت مهریّه در زندان به‌سر می‌برند که این مسأله مفاسد فراوانی دارد و برای جامعۀ اسلامی ننگ است. 🔹هنگامی که حق با انسان است و از حقّش می‌گذرد و عفو می‌کند، معنا ندارد که خدا در این دنیا به او کمک نکند. کسی که بدون دلیل موجه و با سرسختی و لجاجت عفو نمی‌کند نیز، معنا ندارد که در این دنیا نجات پیدا کند. 🔹فضیلت عفو، مراتبی دارد که در این جلسه به برخی از آن مراتب اشاره می‌گردد: 🔸مرتبۀ اوّل از عفو، همان بخشیدن و گذشتن است. این مرتبه، مربوط به عموم مردم است و تمام بندگان باید آن را تحصیل کنند. حتی اگر طرف مقابل انسان مقصّر باشد، باز هم به‌کارگیری این مرتبه از عفو پسندیده است. 🔹در آیه‌ای از قرآن شریف می‌خوانیم: «جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها»؛ برخی از مفسرین در معنای این آیه نوشته‌اند: «اگر کسی به تو بدی کرد، تو به اندازۀ بدی او می‌توانی به او بدی کنی». امّا معنای ظریف و دقیق‌تری هم می‌توان برای این آیه در نظر گرفت که با روش اهل‌بیت«ع» سازگار است و آن اینکه: «بدی کردن در مقابل بدی دیگران، به همان اندازه بد است»؛ یعنی اگر کسی به تو بدی کرد، چنانچه تو هم بخواهی به او بدی کنی، چه فرقی با او خواهی داشت؟ 🔹بر این اساس، بخشیدن دیگران و خودداری از مقابله به مثل، در هر صورت پسندیده است. حتی قرآن کریم در مبحث قصاص، چه قصاص نفس و چه قصاص عضو، که حقّ مسلّم بندگان است، عفو و بخشش را کفّارۀ گناهان دانسته است. 🔸مرتبۀ دوّم از عفو، «صفح» نام دارد. صفح به معنای ندیده گرفتن و به دل نگرفتن بدی دیگران است. در این مرتبه، انسان علاوه بر اینکه می بخشد، خطاى او را در نظر نمى‏آورد، گويا او اصلاً مرتكب خطا نشده است. 🔹این مرتبه مربوط به خواص جامعه است که توانسته‌اند نفس خود را مهذّب سازند. آنان که درخت رذالت را از دل کنده و درخت فضیلت به جای آن کاشته‌اند و دلشان پاک است. دل پاک یعنی دل بدون کینه و دل بدون بغض دیگران. دلی که بتواند بدی دیگران را فراموش کند. 🔹دل پاک اقتضاء می‌کند که انسان با مواجهه با بدی دیگران، اصلاً ناراحت نشود تا نوبت به عفو و صفح برسد. یعنی اصلاً و ابداً کینه در آن نیست. 🔹این مرتبه از عفو، به طور ویژه در روابط اجتماعی و در معاشرت با خویشان، رفقا، همکاران، همسایه‌ها و نظایر آن کاربرد دارد، به‌خصوص در بین اقوام و خویشاوندان که اگر صفح و ندیده گرفتن در روابط بین آنها فراموش گردد، رفته رفته مرتکب گناه ترک رحم می‌شوند و با هم قهر می‌کنند که از گناهان کبیره است. قرآن کریم در سه موضع تارک رحم را لعن کرده است. 🔹همه باید از بدی همدیگر بگذرند و آن بدی را به دل نگیرند، حتی اگر خودشان مقصّر نباشند و تقصیر را با طرف مقابل بدانند. حساب اینکه چه کسی تقصیر دارد نیست، حساب اینست که تو باید گذشت داشته باشی! مگر ما بندگان گناهکار و مقصّر نیستیم؟ اما خداوند سبحان در صورت توبه و عذرخواهی از ما می‌گذرد و پروندۀ گناه را محو و نابود می‌کند. 🔸مرتبۀ سوم عفو، «غفران» نام دارد. این مرتبه به أخصّ الخواص مربوط می‌شود. غفران بر ستر و پوشش دلالت دارد، به این معنا که انسان روي گناه یا خطای دیگران را با چيزي اضافه‌تر از آن بپوشاند؛ يعني علاوه بر بخشیدن و افزون بر ندیده گرفتن، بدی دیگران را با نيکي و احسان پاسخ گويد. 🔹عمل کردن به این مرتبه از عفو، یعنی پوشاندن خطا و بدی با نیکوکاری، به‌طور ویژه در رابطۀ بین اعضای خانواده کاربرد دارد. به‌خصوص زن و شوهر در خانه، هر دو باید نه تنها خطا و گناه دیگری را عفو کنند و ندیده بگیرند، بلکه در پاسخ بدی، احسان کنند؛ یعنی اگر یکی از آنها قهر کرد، دیگری با او آشتی و به وی محبّت کند. این طرز رفتار او را شرمنده ساخته و محبّت را در خانه حکم‌فرما خواهد کرد. 🔹نکته‌ای که در پایان این مبحث لازم است بدان توجه جدی شود، آن است که عمل به این فضیلت ارزشمند نباید منجر به گسترش ظلم ظالمان و ترویج رذائل اخلاقی گردد. پس فضیلت عفو برای بخشیدن مجازات مجرمين يا گناهکاراني که پشيمان نيستند و به جرم و معصيت خويش ادامه مي‌دهند، کاربرد ندارد و نتایج نامطلوبی در پی خواهد داشت. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/f45223 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت هفتم؛ صبر بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹یکی از فضیلت‌های مهمّ اخلاقی، فضیلت «صبر» است. 🔸صبر به سه قسم کلّیِ «صبر در عبادت»، «صبر در معصیت»، و «صبر در مصیبت» منقسم می‌گردد. 🔹«صبر در عبادت و اطاعت»، همان اهميت ويژه به واجبات و مستحبّات است. 🔹«صبر در برابر معصيت»، با اجتناب جدی انسان از گناهان میسّر می‌گردد. 🔹راجع به «صبر در مصیبت»، قبل از هر چیز باید بدانیم که مصیبت و بلا برای تمام بندگان رخ می‌دهد، در نسل‌های قبلی بوده و در نسل‌های بعدی نیز خواهد بود. 🔹اميرالمؤمنين«ع» راجع به دنیا مي‌فرمايند: دنیا خانه‌اي است که در بلا و مصيبت پيچيده شده است. 🔹شدیدترینِ بلاهای دنیوی نیز طبق حدیثی از امام صادق«ع» نصیب انبیاء الهی می‌شود، پس از آنان افرادی که به پیامبران نزدیک‌ترند، به ترتیب مقامی که دارند، بیش از دیگران طعم مصیبت را خواهند چشید. 🔹جزر و مد دنیا و سختی و آسانی زندگی در بسیاری از موارد، امتحان بندگان است؛ زیرا به تصریح قرآن کریم، نوع بشر حتماً امتحان می‌شود. 🔹اهل معرفت بر اين باورند که مصائبی که انسان دخالتی در وقوع آن نداشته، الطاف خفيّۀ خداوند متعال هستند. الطاف خفيّه، از آن نظر که نعمت‌هاي باطني هستند و ظاهري دشوار و بلاگونه دارند، صبر و استقامت مي‌طلبند. 🔹هرچه از طرف خدا بيايد، خير است و حتماً مصلحت دارد. اساساً شر و بدي از طرف خداوند نيست؛ زيرا اگر خداوند براي بندۀ خود بد و شر بخواهد، با صفات او نظير اينکه عالم، رحمان، رحيم، قادر، حکيم، رئوف، کريم و جواد است، سازگار نخواهد بود. 🔹قرآن کريم به کساني که در مشکلات و در مصیبت‌ها خود را نبازند بشارت داده، سپس برای آنان درود و صلوات فرستاده است. علاوه بر اینکه درود و رحمت و صلوات خود را نثار افراد صابر و شکیبا کرده، آنان را در بن‌بست‌ها هدایت می‌کند و راه مستقیم را به ایشان نشان می‌دهد تا گمراه نگردند. 🔹صبر در برابر مصائب، در قیامت، ثواب و پاداش فراواني دارد. قرآن کريم، اجر چنين صبري را بدون اندازه و بي‌حساب مي‌داند. 🔹راوی می‌گوید از بیماری و از سختی‌ها که به من مي‌رسيد، به امام صادق«ع» شكايت كردم، حضرت به من فرمودند: اگر مؤمن بداند چه پاداشى براى مصيبت‌ها دارد، آرزو مي‌كند در دنیا او را با قیچی تكه تكه كنند. 🔹انسان بايد هنگام برخورد با مصيبت‌، صبر و استقامت داشته باشد؛ به اين معنا که در صورت توان، مشکل را حل ‌کند، وگرنه از کنار مشکل بگذرد و اگر نشد، بايد مشکل را به‌دوش بگيرد و به‌ حرکت خود در زندگي ادامه دهد و در آن مشکل متوقف نشود که خطر و ضرر دارد. 🔹امیرالمومنین«ع» به منظور تسليت گفتن به کسی که فرزندش از دنیا رفته بود، فرمودند: حق داری برای مرگ او اندوهگین باشی، امّا هر مصیبتی، در صورت صبوری، نزد خداوند پاداشى دارد. بعد فرمودند: توجه داشته باش که چنانچه شكيبا باشى، تقدير الهى بر تو جارى مى‏شود و اجر خود را خواهی گرفت؛ و اگر صابر نباشی و بى‌تابى كنى، باز هم تقدير الهى بر تو می‌گذرد، در حالی که مأجور نیستی و مرتکب گناه شده‌ای! 🔹وقتي انسان در برابر مصائب و مشکلات صابر باشد، به «آرامش درونى» یا «نفس مطمئنّه» دست مى‏يابد. به این معنا که زندگی او هرچند سرشار از مصیبت و گرفتاری است، امّا غم و غصه نسبت به گذشته و دغدغه و نگرانی برای آینده، نخواهد داشت. 🔹اهتمام به نماز، انس با قرآن، دعا و توسّل و مداومت بر ذکر، نظیر ذکر: «إِنَّا لله وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ‌» و ذکر: «الْحَمْدُ لله عَلَى‏ كُلِ‏ حَالٍ‏» نیز برای رسیدن به آرامش روحی، هنگام ابتلا به مصیبت مؤثر است. 🔹همچنین اگر افراد مصیبت دیده، مصائب خاندان وحی در کربلا، به‌خصوص مصیبت‌های جانگداز حضرت زینب«س» را به خود یادآوری کنند و صبر و استقامت ایشان را سرمشق زندگی قرار دهند، بهتر می‌توانند به مقام صبر دست یابند. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/m53206 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ ◾️به تناسب فرارسیدن سال‌روز شهادت سه معصوم بزرگوار يعني پيامبر اکرم«ص»، امام حسن مجتبی«ع» و امام رضا«ع»، در اين جلسه سه جملۀ اخلاقی از بيان مبارک آن سه نور مقدّس ذکر می‌کنم. 🔳پیغمبر اکرم در آخرين روزهای حيات مبارک، به مسجد آمدند و روایت ثقلین را که شايد بيش از هزار مرتبه در هر فرصتي براي مردم فرموده بودند، بازگو کردند. ▪️فرمودند: من از میان شما می‌روم و دو ثقل گران‌بها برای شما می‌گذارم: یکی قرآن و دیگری عترت؛ قرآن منهای عترت ناقص است و عترت منهای قرآن ناقص است. ▪️دين شما وقتی تامّ و تمام است که به یک دست شما قرآن و به دست دیگر عترت باشد. ▪️پيامبر اکرم«ص» به طور مکرّر عترت را نيز معرّفي کرده‌ و حتّي آنان را با نام و نشان مشخّص فرموده‌اند. ▪️مسلمان کسي است که به یک دست خود قرآن و به دست دیگرش عترت دارد؛ اگر تمسک به این دو باشد، سعادت است؛ امّا اگر تمسّک به هر دو نباشد و یا یکی از این دو نباشد، شقاوت و گمراهی است. 🔳يکي از ياران امام مجتبي«ع» در آخرين لحظات حيات مبارک آن حضرت خدمت ايشان رسيد و از ايشان خواست نصيحتي به او بفرمايند. امام«ع» در يک روايت، سه نصیحت به او فرمودند. ▪️در نصیحت اول فرمودند: پيش از آن‌که شب اوّل قبرت برسد و زاد و توشه‌ای نباشد، مهیّای مرگ باش. ياد مرگ، در روند زندگي انسان بسيار تأثيرگذار است و علمای علم اخلاق دستور مي‌دهند در هر روز هفت هشت مرتبه به یاد مرگ باشید. ▪️جملۀ دوّم آن بود که فرمودند در زندگی باید کوشا و جدّی و فعال باشید و هم براي دنيا و هم برای آخرت کار کنيد. در دنیا چنان جدی و فعّال و محکم‌کار باشيد که گويي مي‌خواهد آن کار تا قيامت باقي بماند، راجع به آخرت نيز بايد چنان جدّي باشيد که گويا امشب، شب اوّل قبر شماست. ▪️آن حضرت در سوّمين نصيحت فرمودند: اگر می‌خواهید در میان مردم عزیز باشید، اگر می‌خواهید در میان مردم دارای ابهّت و شخصيّت باشید، اگر می‌خواهید محبّت شما در دل‌ها باشد و بر دل مردم حکومت کنید، بايد از گناه اجتناب کنيد و رابطۀ خود را با خداي سبحان محکم نماييد. ▪️ لباس ذلّت معصيت را از تن درآوريد و لباس تقوا بپوشيد. در اين صورت، در دنيا و آخرت عزیز هستید و ابهّت اجتماعی پیدا می‌کنید. 🔳امام رضا«ع» را به اجبار، امّا با ظاهرسازي و تشریفات، از مدينه به سمت طوس حرکت دادند. ▪️در نيشابور استقبال عجیب و بي‌نظيری از امام رضا«ع» صورت گرفت. وقتي ایشان در وسط جمعیت قرار گرفتند، خودشان پردۀ کجاوه را کنار زدند. همه از امام«ع» خواستند تا يک جمله و روايتی براي ايشان بگويند. ایشان نيز روايتی فرمودند که به روايت «سلسلة الذهب» معروف شد. ▪️فرمودند: خداوند متعال کلمۀ «لا اله الاّ الله» را حصن و قلعۀ محکم خود قرار داده که هرکسي در آن وارد شود، از آتش جهنّم ايمن است. ▪️حضرت رضا«ع» پردۀ هودج را انداحتند و احساسات بالا گرفت. دوباره پرده را کنار زدند و به مردم رو کرده و فرمودند: «بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا»؛ يعني کلمۀ «لا اله الاّ الله» برای کسی که ولایت داشته باشد، قلعۀ محکمی است. ▪️بر اين پايه، اگر شیعه با ولايت وارد قلعۀ «لا اله الا الله» شود، مصونیّت دارد و به جهنّم نخواهد رفت. ▪️امام رضا«ع» در طوس نیز در يکي از مجالس، روايتي مشابه روايت قبل را بيان کردند: ولایت امیرالمؤمنین«ع» قلعۀ محکم خداست، هرکه وارد این قلعه شود، از آتش جهنّم مصونیت دارد و بهشت برای اوست. ▪️ولایت سه معنا دارد: یک معنا آن است که از نظر اعتقاد، امیرالمؤمنین علی«ع» را خلیفۀ بلافصل پيامبر اکرم«ص» بدانیم و معتقد به دوازده امام بعد از پيامبر اکرم باشيم. ▪️معنای دوم ولايت، تعظيم شعائر و اهمیّت به شعارهای تشیّع است. ▪️سوّمین معنا، متابعت از اهل بیت«سلام‌الله‌علیهم» است. ▪️شيعۀ حقيقي کسي است که از نظر عقیده، ولایت داشته باشد، از نظر زبان و شعار، ولایت داشته باشد و از نظر عمل، بهترين متابعت‌ها را از سيرۀ اهل‌بیت«سلام‌الله‌علیهم» داشته باشد. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/r40919 #درس_اخلاق 🆔 @almazaheri_dorous

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت هشتم؛ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹یکی از فضیلت‌های فراموش شده «امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر» است. 🔹پیامبر گرامی«ص» به سلمان فرمودند: زمانی می‌رسد که مسلمان‌ها امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را زشت و ناپسند برمی‌شمرند. 🔹در روایت دیگری از ایشان نقل شده است که مردم در زمانی، نه تنها امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر را ترک می‌کنند، بلکه بدتر از آن، امربه‌منکر و نهی‌ازمعروف مي‌کنند! و بدتر آنکه، جای معروف و منکر در بین مردم عوض می‌‌شود، یعنی منکر را معروف می‌دانند و معروف را منکر تلقّی می‌کنند. 🔹امام علی«ع» می‌فرمایند: همۀ خوبی‌ها یک طرف، از جمله جهاد در راه خدا، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر هم یک طرف. همۀ خوبی‌ها در مقابل خوبی امر‌به معروف و نهی‌ از منکر، قطره از دریاست. 🔹قرآن کریم می‌‌فرماید: اسلام بهترینِ ادیان است. امت اسلامی بهترین امم است؛ اگر بهترین هستید به خاطر اینست که امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر دارید، می‌فرماید: «كُنْتُمْ خَیرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَر». در روایتی از پیغمبر اکرم«ص» نقل شده است: اگر ملّتی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر نداشته باشد، دو مصیبت بزرگ نصیبشان خواهد شد؛ یک مصیبت اینکه بدها بر سر خوب‌ها مسلط می‌‌شوند و دیگر اینکه مؤمنین و آن افرادی که به راستی نیکوکارند و اولیاء خدا هستند، برای آن ملت دعا می‌‌کنند، اما دعایشان مستجاب نمی‌شود. 🔹امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، مراتبی دارد: 🔸مرتبۀ اول: اهميّت دادن به واجبات و اجتناب از گناهان است، به طورى كه ديگران از رفتار انسان سرمشق بگیرند و متنبّه شوند. 🔸مرتبۀ دوم: آنست که انسان از یک سو به نیکوکاران و افراد با تقوا محبّت بورزد و رفتار شایستۀ مردم را دوست بدارد، از سوی دیگر قلباً از گناهکار ناراحت باشد و او را دوست نداشته باشد، همان‌طور که گناه را دوست ندارد و از آن منزجر است. 🔸مرتبۀ سوّم: تذکّر زبانی است؛ البته با تلطّف، تواضع و مهربانی. در این مرتبه، بيان مسألۀ شرعی کافی است و امر و نهی زبانی یا دستور دادن واجب نیست. در خانواده، در جلسه، در مغازه، در بازار و در اداره و محلّ کار، همه باید بر یکدیگر نظارت ملی داشته باشند؛ البته بدون تندی و تنش، و بدون اینکه سخنان تند و اهانت‌آمیز زده شود. 🔸مرتبۀ چهارم: مبارزۀ منفی است که تأثیرش فوق العاده مهم است. آمر به‌معروف و ناهی ازمنکر وقتی ببیند که گناهکار مرتکب گناه علنی می‌شود و مراتب قبلی نهیازمنكر در وی اثر ندارد، در مواجهه و برخورد با او، ناراحتی از گناه در چهره‌اش آشکار می‌گردد و با حالت غضب آلود با وی برخورد می‌کند. 🔹رفتار با گناهکار در این مرتبه باید به‌گونه‌ای باشد كه تشویق به ارتکاب معصیت نشود و بفهمد براى ارتكاب گناهش با او به نحوی متفاوت از دیگران برخورد می‌شود تا از این راه به زشتی عملش پی ببرد و خود را اصلاح کند. 🔹اگر افراد جامعه مبارزۀ منفی داشته باشند، خیلی تأثیر دارد. امّا خودداری از رفت‌وآمد با گناهکاری که متظاهر به گناه است و بی‌اعتنایی به او، برای عمل به فضیلت مهمّ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر اشکال ندارد، بلکه لازم است. با این مبارزۀ منفی گناه از جامعه زوده می‌شود. 🔸مرتبۀ پنجم: برخورد با گناهکار است، که مربوط به مردم عادی نیست و مربوط به حکومت است. یعنی وقتی موعظه تأثیر نکرد و وقتی لجبازی شد، آنگاه حکومت، طبق قانون و مقررات، با توسّل به زور و جبر، مانع ارتکاب گناه می‌شود. 🔹متأسفانه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر با مراتبی که دارد، فعلاً در جامعه فراموش شده و متروک است. نتیجۀ آن، گسترش فساد اداری، فساد اخلاقی و فساد اقتصادی است. 🔹دولت، ملت و خصوصاً جوان‌ها بیایند تجربه کنند و یک سال تقیّد به ظواهر شرع داشته باشند و ببینند که درست می‌‌شود یا نه؟ 🔹بیایید همه تجربه کنیم، قرآن کریم می‌‌فرماید: هرکه تقوا داشته باشد، از راه بی‌گمان خدا گره‌‌هایش را باز می‌‌کند و خدا از راه بی‌گمان روزی او را می‌‌رساند. 🔹ما راه را گم کرده‌ایم. راه مستقیم که فقط اسلام حرفی و اسلام اعتقادی نیست، بلکه اسلام هم اعتقاد است، هم لفظ و گفتن است و هم عمل کردن است. 🔹همه باید علاوه بر تعظیم شعائر و اهمیّت به شعارهای اسلام، در عمل متقی شویم. همه باید به امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر اهمیّت بدهیم و نظارت ملی داشته باشیم. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/t71228 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺نوشتار مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری«مدّظلّه‌العالی» با موضوع پیامبر اکرم«ص» مظهر فضائل اخلاقی خلاصۀ نوشتار: بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹خداوند تعالی در قرآن کریم خلق و خوی رسول خویش را «عظیم» توصیف کرده است: «وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ‏ عَظيمٍ». 🔹اميرالمؤمنین«ع» در توصیف پیامبر«ص» می‌فرمایند: «رسول خدا از همۀ مردم بخشنده‏تر، دليرتر، راستگوتر، باوفاتر و نرم‌خوتر بودند و برترین معاشرت را با مردم داشتند». 🔹بعثت ایشان به‌خاطر تهذیب نفوس آدمیان و رساندن آنان به مقام آدميّت بوده است: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ‏ الْأَخْلَاقِ». 🔹امیرالمؤمنین«ع» از پیامبر گرامی«ص» راجع به روش و سنّت ایشان سؤال کردند. رسول اکرم«ص» رمز موفقیّت خویش را برخورداری از اهمّ فضیلت‌ها دانسته، به برخی از فضائل نیز اشاره کردند؛ از جمله فرمودند: «وَ الْحُبُّ أَسَاسِی»؛ یعنی شخصیّت من بر اساس محبّت پایه‌ریزی شده است. 🔹در بحبوحۀ جنگ احد، برخی از اصحاب از ایشان خواستند که مشرکان را نفرین کنند. نبیّ رحمت«ص» در پاسخ به این درخواست فرمودند: من برای لعن و نفرین مبعوث نشده‌ام، بلکه مبعوث شده‌ام تا بشریّت را به‌سوی «حق» دعوت کنم و وسیلۀ «هدایت» آنان و مایۀ «رحمت» مخلوقات خداوند باشم. سپس از سر خیرخواهی و مهربانی، به‌جای نفرین، دشمنان سرسخت خود را دعا کردند و به درگاه احدیّت عرضه داشتند: خدایا! قوم من را ببخش، گناهان آنها را بپوشان، آنان جاهلند و نمی‌فهمند چه می‌کنند! 🔹پس از فتح مكّه نیز نبیّ رحمت«ص»، تمام افراد تسلیم شده را بخشیدند. سپس به آنها فرمودند: «بروید که شما آزادشدگان هستید». 🔹از ابو سعيد خدرى، صحابی مشهور پیامبر«ص» روایت شده است که: «حیای رسول خدا«ص» از دختران پرده‏نشين بیشتر بود». 🔹امام صادق«ع» با توجه به ضرورت الگوگیری از اخلاق پیامبر اکرم«ص» فرمودند: خداوند تعالی رسول خويش را به «مکارم اخلاق» مخصوص گردانيد؛ یعنی ایشان به‌طور ویژه از «فضیلت‌های اخلاقی» برخوردارند. سپس خطاب به پیروان آن حضرت فرمودند: «شما هم خود را بيازماييد، اگر آن اخلاق نيكو را در خود می‌یابید و اگر از فضائل برخوردارید، شکر خداوند را به‌جا آورید و از او بخواهيد تا خلق نیکو را در شما بيفزايد». سپس امام«ع» ده خصلت از خصائل و صفات نیکوی پیامبر گرامی«ص» برشمردند که عبارتند از: «يقين، قناعت، صبر، شكر، بردبارى، خوش‏خلقى، سخاوت، غيرت، شجاعت و جوانمردى». 🔹رسول خدا«ص» برخی از معیارهای شباهت به خوشان را در روایتی متذکّر شده‌اند؛ ایشان روزی خطاب به اصحاب خود فرمودند: آيا می‌خواهید خبر دهم كدام یک از شما شباهت بيشتری به من دارد؟ سپس به آنها فرمودند: او خوش خلق‌ترینِ شماست، ملايم‏ترین برخورد را با مردم دارد، نسبت به خويشانش نيكوكارترین است و برادران دينی خود را بيش از همه دوست دارد؛ او صبورترین افراد است، بیش از همه خشم خود را فرو می‌خورد و گذشتش از همه بهتر است، او در هر حال، چه خشنود و چه خشمگین باشد، با انصاف‌ترینِ مردم است. 🔸شیعه باید به تبع اولیای خویش و با پیروی از اسوه‌های حسنه، خیرخواه، دیگرخواه، بخشنده، متواضع، انعطاف‌پذیر و صابر باشد و غیر از عمل صالح، عملی از او سرنزند. 🔸کوتاهی در تهذیب نفس و تزکیۀ روح و سستی در زدودن صفات رذیله و کسب صفات حسنه، خطایی بزرگ است که هیچ توجیهی برای آن پذیرفته شده نیست. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/u24399 #درس_اخلاق 🆔 @almazaheri