خدایی که همیشه مهربون و بخشنده هست ؛
همون خدا گفته رجب ماه منه ، همون ماهی که دعوت خدا جلوتر از حسابکشی و بخشش اون پیش از گفتن ماست...
امشب ، شب لیلةالرغائب ؛
یعنی شب آرزوها شب نشستن با خدا ؛
اونجا که خدای متعال می فرماید: همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند، فرمانبردار کسی هستم که فرمانبردارم باشد و بخشنده کسی هستم که خواهان بخشایش است ...
با دلی پر، با تنی خسته ، با کوله باری از گناه و چهره ای شرمنده میریم در آغوش خدا ...
مثل بچه ای که بعد از اشتباه کردن بر میگرده و خودش رو میندازه بغل مامان گریه میکنه و بازم نازش خریددار داره ...
خدا نمیگوید میبخشم و تمام؛
خدا مبدل سیات بالحسنات هست .
میگوید بدیها را به خوبی ها تبدیل میکنم !؟
یعنی با توبه و استغفار؛
همون شبهای غفلت تبدیل میشه به شبهای مناجات.
همون شرمندگی از خدا تبدیل میشه به حیای دائمی پیش خدا.
همون دلِ شکسته با گناه تبدیل میشه به دلِ تسلیم برای خدا.
همون یادِ تلخِ گذشته تبدیل میشه به زنگ هشدارِ بیداری.
همون ضعفِ نفس تبدیل میشه به تواضعِ واقعی.
و....
و این میشود نقطه شروع آدم شدن ؛
شروع تغییر سرنوشت ، شروع جدید ...
قشنگ نیست :)
من اعتقاد دارم خدا نه گفتن بلد نیست ؛
یا میده یا دیر میده یا بجاش یه چیزه دیگه میده که به صلاحه ...
معتقدم ؛ با این خدا ،در این ماه ، و در چنین شبی هیییچ دستی که به امید مهربانی اش رو به آسمان بلند شود خالی بر نمیگردد ان شاءالله