‌ ای بندگان خدا! شما را به ترک دنیایی سفارش می‌کنم که شما را رها می‌کند، هرچند شما جدایی از آن را دوست ندارید. دنیایی که بدن های شما را کهنه و فرسوده می‌کند با اینکه دوست دارید همواره تازه و پاکیزه بمانید... چگونه می‌تواند به مقصد رسد، کسی که روز معینی در پیش دارد و از آن تجاوز نخواهد کرد؟! مرگ به سرعت او را می‌راند، و عوامل مختلف او را برخلاف خواسته اش، از دنیا جدا می‌سازد! نهج‌البلاغه، خطبه۹۹ #مرگ ‌

با چند قطره اشــک، دل من سبک نشد اَبری شدم به پای تو باران شدم #حسین

خوندم حرفا و اسماتونو

آقا امیرالمؤمنین: کسی‌که فکرمیکند هنوز مهلت زندگی دارد #مرگ ناگهان خفه‌اش خواهدکرد. | غُررالحِکم

‌ دُرِّ نَجَف از عرش، روی خاک می‌بارید وقتی علی‌ع خاک عبایش را تکان می‌داد ‌

امیرالمومین فرمودند: همانا من در میان شما مثل چراغی در تاریکی هستم که هرکس به حریم آن در آید از نور آن روشنایی گیرد . . . [غررالحکم، ح۳۸۸۳]

‌ مردم! شما چونان مسافران در راهید، که در این دنیا فرمان کوچ داده شدید، و دنیا خانه ی اصلی شما نیست آگاه باشید! این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد! پس به خود رحم کنید، شما مصیبت های دنیا را آزمودید، آیا ناراحتی یکی از افراد خود را بر اثر خاری که در بدنش فرو‌رفته ، یا در زمین خوردن پایش مجروح شده، یا ریگ های داغ بیابان او را رنگ داده دیده اید که تحمل آن مشکل است. پس چگونه میشود تحمل کرد که در میان دو طبقه آتش، در کنار سنگ های گداخته، همنشین شیطان باشید..؟ نهج‌البلاغه،‌خطبه‌۱۸۳ #مرگ ‌

فقط فکر!