🔸بررسی قدرت موشک بالستیک فتاح در رسانه های غربی 🔹‌ کارشناس هلندی:ایران دارایِ ابزاری است که به تهدید‌ها تحقق می‌بخشد از این روی من به هیچ‌وجه آنها را دستِ کم نمی‌گیرم وستانیوز @amniatemeli

🎥 فیلم کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب در دیدار خانواده‌های شهدا @amniatemeli

🔺نهادگرائی نئولیبرال: 🔹یکی از زیر شاخه های نهادگرائی لیبرالیسم بوده که در کنار دیگر زیر شاخه های این شاخه از لیبرالیسم نظیر کارکردگرائی و نوکارکردگرائی، به نقش سازمانها و نهادهای بین المللی بعنوان بازوی رژیمهای بین المللی در ایجاد و گسترش همکاریهای بین المللی تاکید دارد. از جمله نظریه پردازان معروف آن، رابرت کیون رهبر مکتب هاروارد( نظریه لیبرال بین المللی) می باشد که در ادامه نظریه پردازی خود در حوزه فراملی و وابستگی متقابل به آن پرداخته است. بر اساس تقریر جدید کیون، او همان اندازه که وامدار لیبرالیسم بود، بر واقع گرائی نیز تکیه داشت. لذا نهادگرائی جدید خود را با پذیرش استدلالهای نو واقع گرائی تدوین کرد. کیون ضمن تاکید بر پذیرش مفروضات پایه رئالیسم نظیر آنارشیک بودن نظام بین الملل، کنشگران اصلی بودن دولتها در عرصه بین الملل، رفتار یکپارچه و عقلانی دولتها بر اساس تامین منافع ملی، اهمیت قدرت و توانمندی برای دولتها، وجود ارتباط میان رژیم های بین المللی و قدرت( هژمونی ایالات متحده) و سرانجام عدم استقلال قدرت و وابستگی متقابل( اعتقاد به اینکه وابستگی متقابل نوعی از قدرت است)، بر استدلالات اصلی لیبرالیسم که رئالیسم بیش از حد بر تعارض تاکید دارد و ظرفیت نهادهای بین المللی را برای پیشبرد همکاری دست کم می گیرد، حفظ می کند. 🔸این نظریه می کوشد تا نشان دهد که چگونه به رغم وجود همان خصوصیاتی که نو رئالیست ها برای نظام بین الملل و واحدهای تشکیل دهنده آن قائل اند، همکاری شکل گرفته و تداوم می یابد. او نظریه ثبات هژمون را که بر اساس آن، وجود قدرت هژمون به شکل گیری و فعالیتهای نهادهای بین المللی منجر می شود را می پذیرد، اما معتقد است که همکاری بین المللی فراتر و پایدارتر از آن است که این نظریه پیش بینی می کرد.لذا معتقد است که همکاری حتی پس از افول هژمون نیز می تواند به شکل با ثباتی ادامه یابد. @amniatemeli

🎥سازمان ملل متحد به زبان ساده @amniatemeli

✅ ابرقدرت بعدی کسی نیست که شما تصور می‌کنید. بخش ۱ فارن پالسی 🔺 چه کسی دنیا را اداره می‌کند؟ 🔹 قبلاً جواب دادن به این سؤال آسان بود. اگر بیش از 45 سال سن دارید، در دنیایی بزرگ شده‌اید که تحت سلطه دو ابرقدرت بود. ایالات متحده و متحدانش قوانین را در یک طرف دیوار برلین تعیین کردند، در حالی که اتحاد جماهیر شوروی از طرف دیگر آن را هدف قرار داد. تقریباً هر کشور دیگری مجبور بود سیستم های سیاسی، اقتصادی و امنیتی خود را با یک طرف یا طرف دیگر هماهنگ کند. آن دنیای دوقطبی بود. 🔸 سپس، در سال 1991، اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید و ایالات متحده به عنوان تنها ابرقدرت جهان باقی ماند. ایالات متحده هم از طریق نقش مسلط خود در سازمان های بین‌المللی و هم با اعمال قدرت خام، نتایج را دیکته کرد. این دنیای تک قطبی بود. 🔹 ‌حدود 15 سال پیش، جهان دوباره تغییر کرد - و پیچیده‌تر شد. ایالات متحده کم‌تر علاقمند بود که افسر پلیس جهان، معمار تجارت جهانی و حتی تشویق‌کننده ارزش های جهانی باشد. کشورهای دیگر که قدرتمندتر می‌شدند، به طور فزاینده‌ای می‌توانستند قوانینی را که دوست نداشتند نادیده بگیرند و گه‌گاه برخی را خودشان وضع کنند. این یک دنیای "G-Zero" است: جهانی غیرقطبی بدون رهبران جهانی. 🔺 سه اتفاق کلیدی  سه چیز اتفاق افتاد که باعث این رکود ژئوپلیتیکی شد، زمانی که معماری جهانی دیگر با توازن قدرت زیربنایی همخوانی نداشت. 🔶 اولا، روسیه وارد نظم بین المللی تحت رهبری غرب نشد. روسیه که در این شرایط یک قدرت بزرگ سابق است، به شدت عصبانی شده و غرب را دشمن اصلی خود در صحنه جهانی می‌بیند. چه بیشتر مقصر این امر متوجه آمریکا و متحدانش باشد یا روسیه، واقعیت این است که ما اکنون در این نقطه هستیم. 🔹 دوم، چین به نهادهای تحت رهبری ایالات متحده وارد شد - اما با این فرض که چینی‌ها هر چه یکپارچه‌تر، ثروتمندتر و قدرتمندتر شوند، آمریکایی‌تر خواهند شد - یعنی یک دموکراسی با بازار آزاد که مایل به تبدیل شدن به یک سهامدار مسئول به رهبری ایالات متحده. همانطور که معلوم است، آنها هنوز چینی هستند - و ایالات متحده آماده پذیرش آن نیست. 🔶 و سوم، ایالات متحده و متحدانش ده ها میلیون شهروند خود را که احساس می‌کردند از جهانی شدن عقب مانده بودند، نادیده گرفتند. نارضایتی‌های آن‌ها بیشتر به دلیل افزایش نابرابری درآمد و دستمزد، تغییر جمعیت‌شناسی و سیاست‌های هویتی و دوقطبی شدن، تقویت شد. پس از دهه‌ها بی‌توجهی خوش‌خیم، اکثر این شهروندان اساساً نسبت به دولت‌های خود و خود دموکراسی بی‌اعتماد شده‌اند و به نوبه خود باعث می‌شوند که رهبران آن‌ها توانایی یا تمایل کمتری برای رهبری داشته باشند. منبع https://foreignpolicy.com/2023/06/17/china-russia-us-multipolar-world-technology/ @amniatemeli

🔺 قابلیت های موشکی و پهپادی حزب الله لبنان @amniatemeli

🔺 بی اعتمادی آمریکایی‌ها به بایدن 🔸به گزارش موسسه نظرسنجی پیو، در شرایطی که دیدگاه عمومی نسبت به اقتصاد آمریکا در #منفی‌_ترین حالت ممکن در سال‌های اخیر بوده است، جایگاه سیاسی جو بایدن نیز در #پایین‌_ترین نقطه از زمان آغاز ریاست جمهوری او قرار دارد. 🔹بر اساس این گزارش، حدود ۶۳ درصد آمریکایی‌ها از عملکرد بایدن به عنوان رئیس جمهور ناراضی هستند و تنها ۳۷ درصد از نحوه مدیریت او به عنوان رئیس جمهور استقبال می‌کنند. ❇️‌ لینک گزارش: https://www.pewresearch.org/politics/2022/07/13/bidens-job-rating-slumps-as-publics-view-of-economy-turns-more-negative/ @amniatemeli

🎥شاید تا حالا اسم پان‌ترکیسم رو شنیدیم ولی دقیق ندونیم چیه... اگه می‌خواهید در مورد سابقه و چگونگی تشکیل پان‌ترکیسم اطلاعات کسب کنید این فیلم رو ببینید @amniatemeli

✅ ابرقدرت بعدی کسی نیست که شما تصور می‌کنید. بخش ۲ فارن پالسی 🔺 رکود ژئوپلیتیکی 🔸 همه بحران‌های ژئوپلیتیکی که هر روز در تیتر اخبار می بینید - جنگ در اوکراین، رویارویی بر سر تایوان، تنش‌های هسته‌ای با ایران و کره شمالی - حدود 90 درصد آن ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم به دلیل رکود ژئوپلیتیکی ناشی از این سه موضوع است. به عبارت دیگر، بحران ها مربوط به رهبران فردی نیست. آنها ویژگی ساختاری چشم‌انداز کنونی ژئوپلیتیک ما هستند. با این حال، خوب یا بد، رکودهای ژئوپلیتیکی برای همیشه دوام نمی‌آورند. و نظم جهانی آینده چیزی است بسیار بسیار متفاوت با آنچه که ما به آن عادت کرده‌ایم. 🔺 چرا در دنیای تک‌قطبی یا دوقطبی یا چندقطبی زندگی نمی‌کنیم؟ 🔸 ما دیگر در دنیای تک‌قطبی یا دوقطبی یا چندقطبی زندگی نمی‌کنیم. چرا؟ زیرا ما دیگر ابرقدرت‌های چندبعدی نداریم - مانند کشورهایی که در هر حوزه‌ای قدرت جهانی را اعمال می‌کنند. درست است، ایالات متحده و چین امروز ابرقدرت نیستند - حداقل نه به روشی که ما همیشه از این اصطلاح استفاده می کنیم. و اینکه ابرقدرت به معنای نظم جهانی واحد نیست. در عوض، آنچه ما امروز داریم، نظم‌های جهانی متعدد است، مجزا اما با همپوشانی. 🔹 در وضعیت کنونی ما یک نظم امنیتی تک‌قطبی داریم؛ ایالات متحده تنها کشوری است که می تواند سرباز، ملوان و تجهیزات نظامی را به هر گوشه از جهان بفرستد. هیچ کس دیگری چنین شرایطی را دارا نیست. نقش آمریکا در نظم امنیتی امروز ضروری‌تر - و در واقع، غالب‌تر - از یک دهه پیش است. 🔸 چین به سرعت در حال افزایش توانمندی‌های نظامی خود در آسیا است. این به طور فزاینده‌ای برای متحدان هند و اقیانوس آرام آمریکا نگران کننده است، که اکنون بیش از گذشته به چتر امنیتی ایالات متحده متکی هستند. حمله روسیه به اوکراین به طور مشابه اروپا را به ورطه‌ی وابستگی به ناتو به رهبری ایالات متحده در چند دهه گذشته فروکشانده است. در همین حال، ارتش روسیه با از دست دادن حدود 200000 نیرو و بسیاری از تجهیزات حیاتی خود در اوکراین تضعیف شده است، که بازسازی همه آنها در مواجهه با تحریم های غرب دشوار خواهد بود. 🔹 بله، چین، روسیه و سایرین سلاح های هسته‌ای دارند، اما در واقع استفاده از آنها هنوز مساوی با خودکشی است. ایالات متحده تنها ابرقدرت امنیتی جهان است و حداقل تا یک دهه آینده نیز چنین خواهد ماند. 🔸 اما قدرت نظامی به واشنگتن اجازه نمی‌دهد تا قوانینی را برای اقتصاد جهانی تعیین کند، زیرا نظم اقتصادی چندقطبی است. ایالات متحده اقتصاد قوی و پویا دارد، هنوز هم بزرگترین اقتصاد جهان است، اما قدرت جهانی در همه ابعادش امری مشترک میان قدرتمندان و بازیگران برجسته است. 🔹 علی‌رغم تمام صحبت‌ها در مورد یک جنگ سرد جدید، ایالات متحده و چین از نظر اقتصادی به حدی وابسته هستند که نمی‌توانند از یکدیگر جدا شوند. تجارت دوجانبه بین این دو هم‌چنان به بالاترین حد خود ادامه می‌دهد و سایر کشورها می‌خواهند هم به بازار آمریکا و هم به بازار رو به رشد چین (به زودی به بزرگترین بازار جهان تبدیل شود) دسترسی داشته باشند. شما نمی توانید جنگ سرد اقتصادی داشته باشید اگر کسی حاضر به مبارزه با آن نباشد. منبع https://foreignpolicy.com/2023/06/17/china-russia-us-multipolar-world-technology/ @amniatemeli

🎥فیلمی واقعی از شکار سربازان توسط پهپاد در جنگ روسیه #روسیه #سرباز #پهباد #مستند @amniatemeli

🔺شیوه‌های جنگ روانی در رسانه‌ها #اینفوگرافیک #جنگ_روانی @amniatemeli

✅ ابرقدرت بعدی کسی نیست که شما تصور می‌کنید. بخش 3 فارن پالسی 🔺 تنش بین نظم امنیتی و اقتصادی و نظم سوم 🔸 بین نظم امنیتی و اقتصادی تنش است. ایالات متحده می‌خواهد حوزه‌های بیشتر و بیشتری از اقتصاد را به‌عنوان حوزه‌های حیاتی برای امنیت ملی تعریف کند و سایر کشورها را تحت فشار قرار می‌دهد تا سیاست‌های خود را بر این اساس، در مورد نیمه‌رساناها، مواد معدنی حیاتی، و شاید به زودی در TikTok هماهنگ کنند. چین به نوبه خود می‌خواهد از اهرم تجاری و تجاری برای افزایش نفوذ دیپلماتیک استفاده کند. اروپا، هند، ژاپن و سایر کشورها می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که به نظم امنیتی و اقتصادی دیگران تن ندهند و به احتمال زیاد موفق خواهند شد. 🔺 سه سناریو برای آینده؛ جهان پساوستفالی و نظمی تکنوقطبی 🔸 اما شرکت‌های فناوری چگونه از قدرت جدید خود استفاده خواهند کرد؟ سه سناریو احتمالی وجود دارد. اگر رهبران سیاسی آمریکا و چین همچنان با قدرت بیشتری در فضای دیجیتال خود را مطرح کنند، و اگر شرکت‌های فناوری با دولت‌های خود همسو شوند، در نهایت به جنگ سرد فناوری بین ایالات متحده و چین خواهیم رسید. دنیای دیجیتال به دو قسمت تقسیم خواهد شد، سایر کشورها مجبور خواهند شد طرف‌هایی را انتخاب کنند و جهانی شدن تکه‌تکه خواهد شد، زیرا این فناوری های استراتژیک دوقطبی، به قله‌های فرماندهی امنیت ملی و اقتصاد جهانی تبدیل می‌شوند. 🔸 اگر شرکت‌های فناوری به استراتژی‌های رشد جهانی پایبند باشند و از همسویی با دولت‌ها خودداری کنند و شکاف موجود بین عرصه‌های فیزیکی و دیجیتالی رقابت را حفظ کنند، آن‌گاه شاهد جهانی‌سازی جدید خواهیم بود: نظم دیجیتال جهانی‌شده. شرکت‌های فناوری در فضای دیجیتال حاکم خواهند ماند و عمدتاً برای کسب سود با یکدیگر و با دولت‌ها برای قدرت ژئوپلیتیک رقابت می‌کنند، دقیقاً به همان روشی که بازیگران اصلی دولتی در حال حاضر برای نفوذ در فضایی که موازین اقتصادی و امنیتی با هم تداخل دارند تلاش می‌کنند. 🔹 اما اگر فضای دیجیتال خود به عرصه بزرگ رقابت تبدیل شود و قدرت دولت ها نسبت به قدرت شرکت‌های فناوری به کاهش و فرسایش ادامه دهد، خود نظم دیجیتال به نظم جهانی غالب تبدیل خواهد شد. اگر این اتفاق بیفتد، جهان پساوستفالن خواهیم داشت – نظمی تکنوقطبی که تحت سلطه شرکت های فناوری به عنوان بازیگران اصلی ژئوپلیتیک قرن بیست و یکم است. 🔶 هر سه این سناریوها کاملا قابل قبول و باورپذیر هستند. اینکه کدامیک محقق می‌شود در نهایت به این بستگی دارد که ماهیت انفجاری هوش مصنوعی چگونه باعث ایجاد تغییرات در ساختارهای قدرت موجود می‌شود، آیا دولت‌ها قادر هستند و می‌خواهند شرکت‌های فناوری را تنظیم کنند، و - مهم‌تر از همه - رهبران فناوری چگونه تصمیم می‌گیرند که از قدرت جدید خود استفاده کنند؟ منبع https://foreignpolicy.com/2023/06/17/china-russia-us-multipolar-world-technology/ @amniatemeli

🎥ماجرای کمتر شنیده شده از ترور رهبر انقلاب 🔸️امروز ۶ تیر سالروز اقدام خصمانه منافقین برای ترور نافرجام حضرت آیت‌االله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب که در سال ۱۳۶۰ به وقوع پیوست. 🗂منبع: مستند "در لباس سربازی" #مسائل_ایران #تحلیل #دنیای_تحلیل #رهبرانقلاب #ترور @amniatemeli

🔺‏اتصال بنادر چین به شمال اروپا تصویر ذیل کریدور آبی انتقال بار بین چین و شمال اروپاست. این مسیر، از شبکه لجستیکی عربستان سعودی که شمال اروپا و آسیا را به خلیج فارس وصل می‌کند، بهره می‌برد. @amniatemeli

🔺برخى از مهمترین اهداف جنگ روانى : ۱-تأثیرگذارى شدید بر افکار عمومى جامعه مورد هدف از راه طرح جنگ نرم و با ابزار خبر و اطلاع رسانى هدفمند و کنترل شده که نظام سلطه همواره از این روش براى پیشبرد اهداف خود سود جسته است و البته موفقیت هایى هم در این زمینه داشته است. ۲-ترساندن از مرگ یا فقر یا قدرت خارجى سرکوبگر و پس از آن دعوت به تسلیم از راه پخش شایعات و دامن زدن به آن براى ایجاد جو بى اعتمادى و ناامنى روانى. ۳-اختلاف افکنى در صفوف مردم و برانگیختن اختلاف میان مقام هاى نظامى و سیاسى کشور مورد نظر در راستاى تجزیه سیاسى کشور. ۴-اشاعه بذر یأس و نومیدى درمیان مردم و بویژه نسل جوان به منظور بى تفاوت کردن آنها نسبت به کشور خود و تحولات احتمالى آتى. ۵-کاهش روحیه و کارآیى رزمى ( در زمان جنگ نظامى). ۶-ایجاد اختلال در سامانه هاى کنترلى و ارتباطى کشور هدف. ۷-تبلیغات سیاه (با هدف براندازى و آشوب) به وسیله شایعه پراکنى، پخش تصاویر مستهجن ، جوسازى از راه پخش شب نامه ها و … ۸-تقویت نارضایتى هاى ملت به دلیل مسائل مذهبى، قومى، سیاسى و اجتماعى نسبت به دولت خود به طورى که در مواقع حساس این نارضایتى ها زمینه تجزیه کشور را فراهم کند. ۹-تلاش براى بحرانى و حاد نشان دادن اوضاع کشور از راه ارائه اخبار نادرست و نیز تحلیل هاى نادرست و اغراق آمیز که مقام معظم رهبرى نیز در دیدار اخیر اعضاى مجلس خبرگان با ایشان به آن اشاره داشته و آن را در راستاى خط تهاجمى دشمن توصیف کردند. @amniatemeli

📹 ببینید | فیلم کامل بیانات دیروز رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه. ۱۴۰۲/۰۴/۰۶ @amniatemeli

✅ بازدارندگی بالای ایران در مقابل دشمنان 🔺اندیشکده‌ #فیشر بر این باور است که با توجه به سرعت و دقت بالای موشک‌های سپاه پاسداران، #ایران می‌تواند به راحتی اهداف مهم دشمنان خود را در منطقه و حتی در دورترین نقاط جهان هدف قرار دهد. 🔻همچنین، این اندیشکده بیان می‌کند ایران با داشتن تکنولوژی موشک‌های #مافوق_صوت در آینده به عنوان یک نیروی نظامی #قدرتمند در جهان شناخته خواهد شد. ❇️‌ لینک گزارش: https://defence-industry.eu/irans-fattah-hypersonic-missile-real-threat-and-technological-challenge/ @amniatemeli

🔺براندازی نرم، تهدید نرم، انقلاب مخملین، انقلاب رنگین 🔸در سال های پایانی جنگ سرد، اولین پروژه براندازی نرم در لهستان و با رهبری “لخ والسا” در جنبش کارگری این کشور در سال ۱۹۸۴ تحقق یافت و با فروپاشی شوروی و یوگسلاوی و چند کشور دیگر اروپای شرقی براندازی نرم به مسئله جدیدی در حوزه قدرت و امنیت تبدیل شد. 🔹استعمارگران از براندازی حکومت ها در یوگسلاوی، گرجستان، اوکراین، قرقیزستان و امثال آن با عنوان انقلاب های رنگی، به جای واژه خشن جنگ نرم یاد می نمایند. 🔸 انقلاب های مخملی یا “انقلاب های رنگی” و “گلی” از شیوه های براندازی نرم است که نوعی دگرگونی و جابجایی قدرت به همراه مبارزه منفی و نافرمانی مدنی را شامل می‌شود. انقلاب های رنگی و مخملی در جوامع پسا کمونیستی در اروپای مرکزی، شرقی و آسیای مرکزی اتفاق افتاد. این واژه برای نخستین بار از سوی “والسلاوهادل” رئیس جمهور پیشین چک که در آن زمان رهبر مخالفان چکسلواکی سابق بود، وارد ادبیات سیاسی شد. مخالفان حکومت در چکسلواکی با انجام سلسله اقدامات مرتبط و زنجیره‌ای در طی یک دوره شش هفته‌ای از ۱۷ نوامبر تا ۲۹ دسامبر ۱۹۸۹ در این کشور موفق به نوعی دگرگونی و جابجایی قدرت شدند. این پدیده سپس به شکل زنجیره‌ای در صربستان طی دو مرحله ۱۹۹۷ – ۲۰۰۰ ، گرجستان ۲۰۰۳ ، اوکراین ۲۰۰۴ و قرقیزستان ۲۰۰۵ ادامه یافت. @amniatemeli

🎥ویدیو / ناگفته‌های آزمایش‌های اتمی آمریکا در خاک آمریکا 🔹بمباران هیروشیما و ناکازاکی صرفا اقدام جنگی نبود، در واقع آزمایش‌های هسته ای بودند 🔹آمریکا در ابتدا آزمایش های هسته ای خود را در جزایر مارشال انجام می‌داد. به دلیل هزینه های زیاد به دنبال مکانی نزدیک‌تر بودند و آزمایش ها را به نوادا انتقال دادند 🔹این آزمایش ها منجر به خساراتی به مردم شد که آمریکا آن را فداکاری برای حفاظت از دموکراسی نامید @amniatemeli

✅ زمین بازی ابرقدرت‌ها؛ تقابل نظامی چین و آمریکا در خلیج فارس چقدر محتمل است؟ بخش ۱ آسیاتایمز 🔸 در حالی که اکثر ناظران موافق هستند که اهداف استراتژیک چین در منطقه فراتر از معاملات سنتی انرژی است، بحث‌هایی وجود دارد در مورد اینکه این کشور به دنبال جانشینی ایالات متحده در خاورمیانه است و اینکه آیا ممکن است برای قدرت‌نمایی، در منطقه نیرو مستقر کند؟ 🔹 در زمینه رقابت قدرت‌های بزرگ بین ایالات متحده و چین، استراتژیست‌ها از خود می‌پرسند که این برای نقش آمریکا در منطقه و معماری امنیتی که حضورش امکان آن را فراهم کرده است، چه معنایی دارد. 🔺امنیت انرژی 🔸 چین به وضوح دارای منافع امنیت ملی در این منطقه نفت خیز است. بیش از 53 درصد از واردات نفت خام این کشور از خاورمیانه می‌آید، جریانی از هیدروکربن که پکن نمی‌تواند آن را از دست بدهد. با توجه به این وابستگی و آسیب پذیری که در صورت درگیری نظامی برای پکن ایجاد می‌شود، منطقی است که فرض کنیم چین می‌خواهد نیروهای خود را در منطقه داشته باشد. منطقی است، اما آیا این فرض درست است؟ شاید نه. 🔹 دو حوزه‌ای که بر منابع انرژی پکن تأثیر می‌گذارد، تولید و حمل و نقل است. بزرگترین تهدید برای مورد اول در بی‌ثباتی داخلی یا درگیری‌های بین کشورها نهفته است. چالش‌های حفاظت از حمل‌ونقل انرژی متنوع‌تر است و شامل بی‌ثباتی منطقه‌ای، اختلال در ارتباطات خطوط دریایی، دزدی دریایی، یا در بدترین سناریو، محاصره دریایی می‌شود. 🔸 تا زمانی که وابستگی چین به منابع انرژی خاورمیانه بالا باشد، خطر اختلال در تولید و حمل و نقل برای پکن واقعی خواهد بود. با این حال، رهبران چین نتیجه‌گرا هستند و بین مستعد بودن و آسیب پذیری تمایز قائل می‌شوند. علیرغم وابستگی زیاد خود به انرژی خاورمیانه، پکن معتقد است که مستعد آسیب است اما لزوما آسیب‌پذیر نیست. این به این دلیل است که چین به همان اندازه برای نفت خود به خاورمیانه نیاز دارد که منطقه به چین به عنوان مشتری نیاز دارد. بیزاری از اخلال متقابل است. 🔹 علاوه بر این، در صورت بروز یک بحران منطقه‌ای که تولید یا حمل و نقل را مختل کند، چین تنها قربانی نخواهد بود. این پیامدها بر کشورهای واردکننده نفت از آسیا تا اروپا تأثیر خواهد گذاشت، سناریویی که نه چین و نه آمریکا آن را نمی‌خواهند. منبع https://asiatimes.com/2023/06/will-china-build-a-military-presence-in-the-middle-east/ @amniatemeli

🎥 با ما می‌جنگند، چون آزادیم! ‌ 🔸️سید محمد بهشتی، چهره برجسته دوران پیش و پس از انقلاب، اصلا از جهت توجه اساسی‌اش به کار سازمانی و تشکیلاتی، مورد حمله سازمان مجاهدین خلق قرار گرفت. سازمان مجاهدین از پیش از انقلاب قصد ترور بهشتی را داشت، از همان زمان حضور اساسی او در صحنه‌هایی که روحانیت و کار انقلاب نیاز به سازمان‌دهی داشتند، مشهود بود. این خصلت در شهید بهشتی از او چهره‌ای پیشرو و متفاوت در میان روحانیون ساخت، چهره‌ای که همینجا در چند جمله‌ای که ایشان درباره مسئله جمهوری اسلامی ایران و استقلال و آزادی می‌گوید روشن است. او می‌گوید وقتی می‌توانیم نامی از آزادی بیاوریم که استقلال ما به رسمیت شناخته شده باشد. 🔸️این سخنرانی سال ۱۳۵۹ و در جمع ارتشیان ایراد شده است. 🗂منبع: سیمافکر @amniatemeli

🔺 فرا رسیدن عید سعید قربان، عید ایثار و بندگی بر تمامی مسلمانان مبارک باد. @amniatemeli

✅ زمین بازی ابرقدرت‌ها؛ تقابل نظامی چین و آمریکا در خلیج فارس چقدر محتمل است؟ بخش ۲ آسیاتایمز 🔺 محاصره دریایی 🔹در حال حاضر بزرگترین نقطه اشتعال بالقوه  بین ایالات متحده و چین، تایوان است. در صورت درگیری در آنجا، واشنگتن می‌تواند در تلاش برای سرکوب عملیات چین در تنگه تایوان، از ارتش خود برای مسدود کردن یا خفه کردن خطوط انتقال انرژی چین استفاده کند. بنابراین چین باید بخواهد با حفاظت از حمل و نقل انرژی خود از خاورمیانه، برای چنین احتمالی آماده شود. 🔸 اما چینی‌ها این آسیب پذیری را از دو منظر کاملا متفاوت می‌بینند. از یک سو، محاصره انرژی توسط نیروی دریایی ایالات متحده برای چین کمتر نگران کننده خواهد بود تا احتمال جنگی همه جانبه با رقیب ابرقدرتش. اختلال در عرضه انرژی بسیار مهم خواهد بود، اما بعید است که عامل تعیین کننده در جنگ بین ایالات متحده و چین باشد. 🔹 از سوی دیگر، حتی اگر پکن از محاصره احتمالی واردات انرژی از خاورمیانه توسط ایالات متحده هراس داشته باشد، هزینه و فایده آن به نفع حضور نظامی چین در منطقه نیست. برای اینکه چین قابلیت مؤثر و کافی برای مقابله با ایالات متحده را ایجاد کند، حداقل مستلزم استقرار نظامی هم‌رده با آمریکا توسط پکن در منطقه است. هر چیزی کمتر از آن به هر حال آسیب پذیری چین را برطرف نخواهد کرد. 🔸 ایالات متحده در حال حاضر بیش از 70 میلیارد دلار برای بودجه نظامی منطقه‌ای خود هزینه می‌کند. کل بودجه دفاعی چین در سال 2023، 224 میلیارد دلار است. برای اینکه پکن بتواند با سطح فعلی هزینه‌های نظامی واشنگتن در منطقه برابری کند، باید حداقل یک سوم کل هزینه‌های دفاعی خود را صرف خاورمیانه کند. 🔺قدرت نرم 🔸 با توجه به این موضوع، چین راه‌های کم‌هزینه دیگری برای کاهش خطرات امنیت انرژی خود ایجاد کرده است. پکن به دنبال پایان دادن به درگیری‌های منطقه‌ای از طریق میانجی‌گری قراردادهای صلح بین دشمنان دیرینه است. این کشور خود را در معماری اقتصادی آینده بازیگران کلیدی منطقه‌ای گنجانده و درگیر می‌کند. و بر روی ایجاد وابستگی متقابل بین کشورهای تولید کننده انرژی و 1.4 میلیارد جمعیت چین کار می‌کند. در مجموع، این ابزارها ممکن است بسیار مؤثرتر از سخت افزارهای نظامی باشند. 🔹 استراتژیست‌های آمریکایی در مورد حضور رو به رشد چین در خاورمیانه - هر شکلی که باشد - احساسات دوگانه‌ای دارند. در حالی که واشنگتن متقاعد شده است که پکن به دنبال جایگزینی ایالات متحده به عنوان ضامن امنیت منطقه است، بسیاری از دیپلمات‌های کارکشته آمریکایی نیز بی سر و صدا مشتاق دیدن چین در منطقه‌ای هستند که گرفتار درگیری‌های آشتی ناپذیر است. منبع https://asiatimes.com/2023/06/will-china-build-a-military-presence-in-the-middle-east/ @amniatemeli

♦️‌ ایران راه هایی یافته تا دشمنان شدیدا مجهزتر خود را شکست دهد 🔹‌ اساتید دانشکده های نظامی آمریکا: اگر پادشاه بودم کاری میکردم که ایران با دشمنانمان متحد نشود!/نیروی نظامی ایران بهترین نمونه چیزی است که به آن جنگ ترکیبی میگوییم! @amniatemeli

🔴 فتاح و قدرت مقابله با شبکه یکپارچه پدافندی آمریکا در غرب آسیا 🔻بنیاد #هریتج ضمن ارائه گزارشی کامل از مانور مشترک «جونیپر کبرا» که میان آمریکا و رژیم صهیونیستی در پایگاه هوایی «ختسور» متعلق به نیروی هوایی این رژیم در مرکز فلسطین اشغالی برگزار شد و در آن از سامانه‌های دفاع موشکی چون پدافند هوایی اسرائیلی «گنبد آهنین»، پدافند موشکی آمریکایی «ام‌آی‌ام104- پاتریوت» و چند فروند موشک ضدبالستیک آمریکایی-اسرائیلی «پیکان۳» استفاده شد، در خصوص موشک فتاح نوشت: #موشک‌_فتاح علاوه بر مقابله با سامانه‌ها پدافندی استفاده شده در مانور جونیپر ۲۰۲۲ نظیر پیکان متعلق به اسرائیل، قدرت مقابله با شبکه یکپارچه پدافندی که آمریکا در غرب آسیا به دنبال آن است را داراست. ❇️‌ لینک گزارش: https://www.heritage.org/missile-defense/commentary/increasingly-aggressive-iran-warrants-new-emphasis-missile-rocket @amniatemeli