لحظه‌های ناب عرفانی در هنر خوشنویسی:
سلوک خط
خوشنویسی هنری است تجربی که کشف نکته‌های باریک و ظریف آن مستلزم تمرین بی‌وقفه و پیوسته است. این هنر، پرده‌برداری عمیق و آرام از نکات پنهان و پیچیده خط در سایه‌سار مشق کردن و خلوت کردن با حروف و کلمات است.
در حقیقت بعد از نرمی و روانی دست و قلم، نکته مهم چیدمان حروف و کلمات است که باید گفت تقریباً تمام اتفاقات خوشنویسانه در این مرحله رخ می‌دهد.
به همین سان باید اضافه کرد همین چهره‌گشایی از راز و رمز خط بهترین لحظات را برای خوشنویس به ارمغان می‌آورد. این لحظات به حدی شوق‌انگیز و باعث انبساط خاطر است که چه‌بسا گاهی اشک شادی خوشنویس را بر گونه‌های وی روان کند. گویی شاهد خط می‌گوید حال که ساعت‌های متوالی را با همدلی و همزمانی قلم و کاغذ و دوات سر کردی و از سر، قدم عشق ساختی، این شایستگی را یافته‌ای که در جمع کاروان خوشنویسان دلداده قرار گیری.
راز اینکه هنر خوشنویسی در مراحل تکامل خود برای خوشنویس، عرفان و معنویت به ارمغان می‌آورد این است که طی سلوک او، برایش اندک‌اندک صافی و صفای درون ایجاد می‌شود که این مرحله خود یکی از پایه‌های اصلی برای توفیق بیشتر است. البته نائل شدن به این مرحله معنوی، همیشه آرزوی خطاط است، چرا که مقامی است که مرتبه آن بسیار والاست.
در مواردی که خطاط با تلاش مستمر کار می‌کند حالتی در وی وقوع می‌یابد که ثبت آن شرایط روحی و روانی بسیار مهم است. اگر خوشنویس بتواند آنچه را در آن موقعیت بر وی گذشته ترسیم و نگارش کند، در واقع می‌تواند شمه‌ای از اوضاع و احوال سلوک خود را برای دیگران بازگو نماید. البته خوشنویسان به این بازگویی و بیان حالات و احوالات خود کمتر توجه داشته‌اند. اما واقعیت این است که ثبت این لحظات تقریباً تکرارناپذیر، یکی از ضروریات است.
ادامه دارد
#کاوه_تیموری
#خوشنویسی
#آموزشگاه_کتیبه