✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « آزمون ولایت‌پذیری! » روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠۶/٢٩ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما در ایام حَکَمیّت در جنگ صفین و مصائب نشناختن حقیقت ولایت برای جهان اسلام قرار داریم، لذا سخن امروز را به این واقعه تلخ تاریخی اختصاص می‌دهیم؛ بی‌شک یکی از نمایان‌ترین امتحانات ولایتمداری در طول تاریخ، در چنین ایامی در سال ۳۸ هجری قمری، در هنگامه‌ی جنگ صفین و زمانی که حضرت امیر (ع) در آستانه فتح خانه نفاق و کفر، و مقرّ فرماندهی لشکر شام به زعامت معاویة بن ابوسفیان بودند، اتفاق افتاده که به حیله و مکر عمروعاص ملعون، قرآن‌ها بر سر نیزه‌ها رفت و فریاد «لاحُکم اِلّا لِلّه» بلند شد؛ و این در صورتی بود که مورخین آورده‌اند که تنها ۱۰ ضربه شمشیر مالک‌اشتر تا نابودی همیشگی معاویه و لشگر تزویر باقی مانده بود! اما مکر بنی‌امیه و خیانتِ خواصِ منافقی همچون اشعث بن قیس، و بی‌بصیرتی تعداد زیادی از سپاهیان حضرت امیر (ع) و عدم تبعیت آنها از کلام قرآن ناطق و ولی زمان، کار را به آنجا رساند که جمعی از سپاهیان حضرت، خیمه‌ی ایشان را محاصره و امام را تهدید کردند که اگر الساعه مالک اشتر برنگردد، حضرت را به شهادت رسانده و یا تسلیم معاویه خواهند نمود!!! پس حضرت امیر (ع) نیز به ناچار برای جلوگیری از انشقاق لشگر اسلام، تن به حکمیت دادند! اما خیانت خواص و بی‌بصیرتی عوام، به همین‌جا ختم نشد و حتی حَکَمِ پیشنهادی حضرت یعنی «عبدالله بن عباس» و یا «مالک اشتر» را نپذیرفتند و فرد ساده‌لوحی چون ابوموسی اشعری را به‌عنوان حَکَم تعیین کردند! باقی ماجرای حکمیت را هم که همه می‌دانید که چگونه امروعاص ملعون، ابوموسی اشعری را فریب داد و بر منبر رفته، حضرت علی (ع) را از خلافت عزل و معاویه را امیرالمؤمنین، اعلام کرد!!! هرچند کسی از مسلمانان نتیجه حکمیت را نپذیرفت، اما عجیب‌تر از این خیانت بزرگ آنست که همان‌ها که خیمه حضرت را محاصره و امام را مجبور به قبول حکمیت کردند و حَکَم حضرت را هم نپذیرفتند، پس از نتیجه‌ی شرم‌آور حکمیت، یکبار دیگر، دور خیمه‌ی حضرت را گرفتند و به ایشان گفتند که شما باید از قبول حکمیت، توبه کنید و سپس از سپاه اسلام خارج و تبدیل به «خوارج» شدند! ✍️ اما نکته مهم اینجاست که از این ماجرای تلخِ تاریخی، چه درسی برای امروز می‌توان گرفت؟ منافقین و سست ایمانان آن روز، ولی و امام خود را نشناخته و با جمود بر ظواهر قرآن صامت، فریب خورده و قرآن ناطق و کاتب وحی را تنها گذاشتند! آنها در آزمون ولایت‌پذیری مردود شده و از خیمه‌ی ولایت‌الله «خارج» شدند! بی‌بصیرتان در مرز میان «حقیقت قرآن» و «چند ورق کاغذ» بر سر نیزه‌ها، نتوانستند حق را تشخیص دهند و تمامی ایمان خود را همراه ورق‌های پاره، به باد تزویر و مکر معاویه و امروعاص سپردند! اما مهم این است که ما بدانیم، این حکایت تلخ، فقط یک ماجرای تمام‌شده‌ی تاریخی نیست! بلکه در طول تاریخ اسلام، و به ویژه در دوران ائمه معصومین (ع) این آزمون، بارها و بارها برای مسلمانان تکرار شده و در عصر حاضر و پس از استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیز بارها آزمونِ ولایت پذیری پیش آمده و متأسفانه هربار نیز تعدادی در این آزمون مردود و از قطار انقلاب پیاده شده‌اند! ✅ حال این روزها که در آستانه چهل و یکمین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی هشت ساله و هفته دفاع مقدس قرار داریم، باید حقایق و خاطرات این آزمون بزرگ را برای آیندگان و نسل جدید انقلاب بازگو نمائيم؛ آزمونی سخت که ملت شریف ایران با ایمان و اطاعت‌پذیری از ولیِ زمان و امام امت، از آن با سربلندی بیرون آمدند و از کیان و شرف و وطن و دین خود جانانه پاسداری نمودند؛ تا امروز که شرایط سختی بر کشور ما حاکم شده و خیانت برخی خواص دنیاپرست و غربزده، و همچنین مکر نظام استکبار جهانی، جنگ اقتصادی را بر کشور ما تحمیل نموده و معیشت مردم را دچار اختلال نموده‌ است، ملت قهرمان ایران و نسل امروز ما باردیگر با الگوگیری از نسل قهرمان انقلاب و دفاع مقدس، بتوانند با اتحاد و تبعیت از فرمان ولی زمان، از این آزمون و جبهه‌ی سخت نیز سربلند بیرون آمده و بار دیگر مکر دشمنان را به خودشان برگردانند!         https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_قیام ✅ کسی که نشسته نماز می‌خواند، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بایستد، و رکوع را ایستاده به‌جا آورد، باید بایستد و از حال ایستاده به رکوع رود و اگر ‏‎ ‎‏نتواند، باید رکوع را هم نشسته به‌جا آورد.‏ ✅ اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ایستاده نماز بخواند، باید ‏نماز را تأخیر بیندازد، ‎‏پس اگر نتوانست بایستد، در آخر وقت مطابق وظیفه‌اش نماز ‏را به‌جا آورد. ✅ حرکت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن «حمد و سوره»، اشکال ندارد، ‎‏اگرچه احتیاط مستحب آن است که آنها را هم حرکت ندهد. ✅ نماز مستحبى را می‌توان نشسته خواند، ولی در اين صورت احتياط مستحب آن است که هر دو رکعت را يک رکعت حساب کند، مثلاً به جای هشت رکعت نافله ظهر ايستاده، شانزده رکعت نشسته بخواند. 📚 توضیح المسائل امام خمینی (ره) 📚استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «محمد بن ابی‌بکر (ره) یاور صدیق ولایت » روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠۶/٣٠ ✍️ مناسبت روز: چهاردهم ماه صفر، سالروز شهادت جناب محمد بن ابی‌بکر (ره) در سال ٣٨ هجری قمری است، او یکی از شخصیت‌های بزرگ جهان اسلام و از یاران ویژه حضرت امیرالمؤمنین (ع) است که متأسفانه به دلیل نسبتش با خليفه اول، در بین شیعیان، نقش مؤثر و اقدامات ارزشمند وی، کمتر مورد توجه قرار گرفته است! لذا سخن امروز را به این یار صدیق و وفادار حضرت علی (ع) اختصاص می‌دهیم؛ محمد بن عبداللّه (ابوبکر) از قبیله بنی‌تمیم قریش، ملقب به «عابد قریش» در سال دهم هجرت در حجةالوداع، در مسیر حرکت کاروان پیامبر (ص) از مدینه به مکه در مکانی به نام «بیدا» چشم به جهان گشود؛ رسول خدا (ص) قبل از تولدش، نوید ولادتش را داده بودند و پس از تولد، اسم خود را بر او گذاشتند. (تاریخ مدینة المنوره، ج۴، ص١٣٠٣) پدر او «ابوبکر» بود، که در دو سال و چند ماهگی «محمد» از دنیا رفت و مادر گرامیش، «اسماء بنت عمیس» از زنان بزرگ صدر اسلام بود‌؛ «اسماء» پس از فوت ابوبکر به ازدواج حضرت علی (ع) درآمد و «محمد» از کودکی در خانه امیرالمؤمنین (ع) پرورش و رشد یافت؛ (طبقات الکبری، ج٨ ، ص٢٨٢) او تربیت شده مکتب علوی و اندیشه‌های ناب امام علی (ع) بود و برای هیچ کس، فضیلت پیامبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و اهل‌بیت عصمت و طهارت را قائل نبود! (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج٣، ص١٩٠) حضرت علی (ع)، محمد را بسیار دوست می‌داشتند و وی را «فرزند خود از صلب ابوبکر» شمرده و می‌فرمودند: «او [محمد] دوست من است و چون فرزند خود، او را پرورش داده‌ام!» (نهج‌البلاغه، خطبه ۶٧) او، معتقد به امامت و خلافت حضرت علی (ع) بود و خلفای دیگر حتی پدرش را غاصب خلافت می‌دانست! (قاموس الرجال، ج٧، ص۴٩۵) از امام صادق (ع) نقل شده است که هنگامی که محمد بن ابی‌بکر می‌خواست با امیرالمؤمنین (ع) بیعت کند، اظهار داشت: «گواهی می‌دهم که شما امامی هستید که اطاعتتان واجب است و پدر من (ابوبکر) در آتش می‌باشد!» (همان) مورخین، مقام و منزلت محمد نزد امیرالمومنین (ع) را با مقام و منزلت ابوذر غفاری (ره) نزد رسول خدا (ص) قیاس کرده و او از حواریون امیرالمؤمنین (ع) به شمار آورده‌اند؛ (مراقد المعارف، ج ٢، ص٢۴۶) امام صادق (ع) درباره او می‌فرمایند: «محمد اگر چه از اهل‌بیت (ع) نبود، ولی به مانند آنها نجیب بود و میان خانواده خویش از همه پاک تر و نجیب‌تر بود!» (بحارالأنوار، ج٣٣، ص۵٨۵) محمد یکی از پنج نفر خواص حضرت علی (ع) بود که همواره با حضرت بودند؛ او در جنگ جمل و صفین به دستور امیرالمؤمنین (ع)، مسئولیت فرماندهی نیروی پیاده نظام را برعهده داشت و در طول جنگ‌ها رشادت‌های فراوانی از خود نشان داد و تعداد زیادی از دشمنان را به درک واصل نمود؛ (الفتوح ابن اعثم، ص۵۴٠) امیرالمؤمنین (ع) به دلیل خلوص نیت، دلیری، پارسایی و درایت محمد بن ابی‌بکر، حکومت مصر را در سن ٢۶ سالگی به او واگذار نمودند! (انساب الاشراف، ج ٢، ص٣٩٣) و درباره او فرمودند: «او (محمد) را فرزندی خیرخواه، کارگزاری کوشا، شمشیری برنده و ستونی بازدارنده می‌دانم!» (نهج البلاغه، نامه٣۵) او همواره از دستورات امیرالمؤمنین (ع) به صورت مطلق تبعیت می‌کرد و حتی در زمانی که عرصه بر او در مصر تنگ شد و امیرالمؤمنین (ع) تصمیم گرفتند، مالک اشتر (ره) را جایگزین او نمایند، ضمن اطاعت از امر حضرت در جواب نامه‌ی امام، چنین نوشت: «می‌دانید که در میان مردم کسی نیست که با دشمن امیرالمؤمنین(ع)، دشمن تر از من باشد و با دوستان شما مهربان‌تر و دلسوزتر از من...؛ من پیرو امیرالمؤمنین(ع) هستم و نگهبانی در رکاب شما...» (تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص٧٣) ✍️ و بالاخره محمد بن ابی بکر پس از ٢٧ سال رشادت و خدمت به ولایت، در جنگ نابرابر با سپاهیان معاویه به فرماندهی عمروعاص ملعون در مصر به فیض شهادت نائل گردید؛ (حسن المحاضرة سیوطی، ج ١، ص ۵٨۴) امیرالمؤمنین (ع) وقتی خبر شهادت محمد را شنیدند، گریستند و فرمودند: «خدا، محمد را بیامرزد که هر چه توانست کوشید و تکلیف خویش را انجام داد... »؛ «به درستی که او شهید زنده ای است که نزد خداوند روزی می‌خورد...» (تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص٨٣) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: هفته دفاع مقدس موضوع: #احکام_دفاع ❓دفاع بر چه کسانی واجب است؟ و آیا دفاع مانند جهاد به اذن امام معصوم(ع) یا نائب ایشان نیاز دارد؟ ✅ وجوب دفاع از اسلام و سرزمین‌هاى اسلامى از ضروریات فقه اسلامی است و فقیهان شیعه و سنى در آثار فقهى خود در مبحث «جهاد» بدان پرداخته‌اند؛ ✅ دفاعِ از اساس اسلام و بلاد‏‎ ‎‏مسلمین بر تمامی مسلمانان واجب است و انسان مسلمان، باید با بذل مال و جان خود و به‏‎ ‎‏هر وسیله ممکن، برای دفاع برخیزد و دفاع، مشروط به حضور امام معصوم ‏‏علیه‌السلام‏‏ و اذن ایشان و اذن نایب خاص یا عام ایشان‎ ‎‏نیست! 👈 پس بر هر مکلفی بدون هیچ قید و شرطی، واجب است به هر وسیله‌ای که می‌تواند از اسلام و قلمرو آن در برابر تهاجم نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... دشمن، ‎‏دفاع نماید. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG