✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «دلایل رفتن خورشید به پشت ابر ٢» روز شنبه، ١۴٠٠/١٠/٢۵ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما همانطور که مستحضرید در روز جمعه، از علل رفتنِ خورشید به پشت ابرِ غیبت، سخن گفته و عرض کردیم که در روایات اسلامی برای غیبت حضرت ولی‌عصر (عج)، علل متعددی بیان شده و دو مبحث در این رابطه به شرح زیر بیان نمودیم: 1️⃣ «مصلحت الهی» 2️⃣ «آزمایش مردم» امروز نیز به توفیق الهی به موارد دیگری از علل غیبت می‌پردازیم: 3️⃣ «قدرناشناسی‌ مردم» و «ترس از جان امام» یکی دیگر از علل مهم غیبت امام زمان (عج) را می توان حفظ جان آن حضرت دانست؛ بدین معنا که اگر آخرین حجت الهی غایب نمی‌شدند، مردم ایشان را نیز مانند دیگر امامان به شهادت می‌رساندند؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «برای قائم ما (امام مهدی) قبل از آن که به پاخیزد غیبتی است!» راوی پرسید: این غیبت برای چیست؟ حضرت فرمود: «به دلیل این که ترس از کشته شدن ایشان، وجود دارد» (بحارالانوار، ج ۵٢، ص ٢٢١) لذا خداوند به وسیله غیبت، جان امام دوازدهم را از شر خلایق حفظ کرده است؛ چرا که متأسفانه مردم علاوه بر انجام گناه و معصیت، و مخالفت با دستورات ائمه، جایگاه و قدر و منزلت اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را نیز ندانستند تا جایی که پیروان و شیعیان حضرات معصومین، آنها را تنها گذاشتند و دشمنان نیز یکی پس از دیگری ائمه اطهار (ع) را به شهادت رساندند! از این رو برخی از بزرگان مانند خواجه نصیرالدین طوسی (ره) گفته‌اند: «و غیبته منا»؛ یعنی غیبت امام زمان از ناحیه ماست! و سپس نتیجه گرفته‌اند اگر خودمان را اصلاح نمائيم و نسبت به جایگاه اهل بیت (ع) معرفت پیدا کرده و ما قدر و منزلت امام زمان را بدانیم، آن حضرت ظهور خواهند کرد! (کشف المراد ص362). چنانچه در نامه‌ حضرت حجت (عج) به شیخ مفید (ره) چنین آمده: «اگر شیعیان ما با دل‌های متحد و یکپارچه بر وفای به عهد و پیمان خویش اجتماع می‌کردند؛ ملاقات ما از آن‌ها به تاخیر نمی‌افتاد! و توفیق دیدار و مشاهده با معرفت برای آن‌ها حاصل می‌شد و زودتر از این به دیدار ما نائل می‌شدند! آن چیزی که ما را از آنان دور کرده ( و باعث طولانی شدن غیبت شده ) گناهان و خطاهایی است که مرتکب می شوند و ما چنین انتظاری از آن ها نداریم!» (بحارالانوار، ج۵٣، ص١٧۶) ❓البته ممکن است سؤال شود که مگر خداوند نمی‌توانست بدون غیبت، امام زمان (عج) را حفظ کند؟! ✅ در جواب باید گفت: البته که قدرت الهی نامحدود است و آنچه اراده کند انجام می‌شود، ولیکن خداوند مقرر نموده که کارها در دنیا بر طبق اسباب و از مجرای عادی و طبیعی انجام شود! و این یکی از سنّت های الهی است که در امور فردی و زندگی دنیوی براساس اسباب دنیوی عمل می شود؛ لذا اگر قرار بود خداوند بر اساس مجرای عادی عمل ننماید، مسلماً هیچ کس نمی‌توانست به انبیاء و امامان معصوم ضرری برساند! ولی دیگر نمی‌توانستیم، دنیا را دار تکلیف واختیار و امتحان بدانیم! (دادگسترجهان، ص١۴٩) 4️⃣ «آزادی از بیعت طاغوت‌های زمان» در برخی دیگر از روایات اسلامی، علت و حکمت غیبت امام زمان را عدم بیعت با طاغوت های زمان و نداشتن تعهد و بیعت با هیچ حاکم ظالمی در دنیا، دانسته‌اند، تا حضرت بتوانند بدن ملاحظه‌ای در زمان موعود، قیام نمایند! می‌دانیم که امامان دیگر بر اساس دستور الهی «تقیه»، مجبور بودند حکومت‌های جبار را به‌ظاهر بپذیرند، ولی حضرت ولی‌عصر (عج) مأمور به «تقیه» نیستند و به همین دلیل هرگز با هیچ یک از طاغوت های زمان بیعت نمی‌کنند! چنانچه امام حسن مجتبی (ع) در این باره فرمودند: «هر کدام از ما امامان در زمان خود، بیعت حاکمان و طاغوت های زمان را از روی تقیه، بر عهده گرفته ایم، مگر مهدی که عیسی بن مریم به امامت آن حضرت نماز می گزارد! خداوند ولادت ایشان را مخفی نگه داشت و برای وی غیبتی در نظر گرفت، تا زمانی که قیام می‌کند، بیعت هیچ حاکمی بر گردنش نباشد!» (بحار الانوار، ج ۵١، ص ١٣٢) ✍️ آنچه گذشت، تنها بخشی از علل غیبت حجت الهی از نگاه روایات اسلامی است ولی تأکید بر این موضوع ضروری به نظر می‌رسد که غیبتِ امام، بدان معنا نیست که آن حضرت ما را تنها گذاشته‌اند و در برابر سرنوشت ما و جامعه، بی تفاوت بوده و نقشی در هدایت مردم ندارند! چراکه «غیبت حضرت» در مقابل «ظهور» است نه «حضور»؛ و طبق روایات اسلامی، امام زمان (عج) همیشه در میان مردم هستند، اما ما ایشان را نمی‌بینیم و یا نمی‌شناسیم! چنانچه حضرت فرموده‌اند: «ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم، که اگر جز این بود گرفتاری‌ها به شما روی می‌آورد و دشمنان شما را ریشه کن می‌کردند.» (بحارالأنوار، ج ۵٣، ص ١٧۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز رحلت حضرت ام‌البنین (س) همسر امیرالمؤمنین (ع) موضوع: #احکام_همسرداری ❓آیا در اسلام زن و مرد برابرند؟ ✅ «اسلام، مرد را قوام، و زن را ریحان می‌داند! این نه جسارت به زن است، نه جسارت به مرد؛ نه نادیده گرفتن حق زن است و نه نادیده گرفتن حق مرد؛ بلکه درست دیدن طبیعت آنهاست! ترازوی آنها هم برابر است! یعنی وقتی جنس لطیف و زیبا و عامل آرامش و آرایش محیط زندگی را در یک کفه می‌گذاریم، و این جنس مدیریت و کارکرد و محل اعتماد و اتکا بودن و تکیه‌گاه بودن برای زن را هم درکفه دیگر ترازو می‌گذاریم، این دو کفه با هم برابر می‌شود. نه آن بر این ترجیح دارد و نه این بر آن...» (مقام معظم رهبری ١٣٧٨/١٢/٢٢) ❓ما در يك كشور خارجى زندگى مى‌كنيم اينجا آقايان همه وظايف و امور خانه را به عهده زنان گذاشته‌اند و زنان در خانه براى خود وقت هيچ فعاليتى ندارند و مواقع تفريح هم براى آنها فراهم نمى‌کنند، اين چه حکمى دارد؟ ✅ همسران مجاز نيستند زنان خود را مکلف به انجام کارهاى خانه کنند، و زنان شوهردار در کارهاى شخصى خود آزاد هستند و نسبت به شوهرانشان هيچ تکليفى زائد بر اداى حقوق زناشويى ندارند. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت ام‌البنین(س)، بانوی ایثارگر تاریخ ١» روز یکشنبه، ١۴٠٠/١٠/٢۶ مناسبت روز: در تقویم رسمی کشور، ۱۳ جمادی‌الثانی، به عنوانِ «روز تکریم مادران و همسران شهدا» نام گرفته و علت این نامگذاری، آن است که «حضرت ام البنین(س)» همسر امیرالمومنین(ع) و مادر چهار شهید دشت نینوا، از جمله حضرت ابوالفضل العباس (ع)، مشهور است که در چنین روزی روی در نقاب خاک کشیده و در جوار رحمت حضرت حق آرمیدند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت ام‌البنین (س) آغاز می‌نمائیم؛ به راستی چه روز بزرگی است، روز تکریم از دلاور مادران تاریخ که همچون بانوی ایثار، حضرت ام‌البنین (س) پسرانی شجاع و مؤمن تربیت نموده و با وجود عشق بی‌همتای مادری، فرزندان عزیزتر از جانشان را در راه اسلام و ولایت فدا کردند! و چه با عظمت است، ایثار و شهامت شیر زنان و همسران شهیدان سرافراز که بسیاری از آنان نوعروس بودند، اما با صبر و استقامت و توکل به خداوند متعال، و عشق به سالار شهیدان، همسران خود را برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل یاری و حمایت نمودند! بی‌شک الگوی این شیر زنان و دلاور مادران، بانوی ایثارگر تاریخ، حضرت ام‌البنین (س) است که اگر چه در دشت کربلا حضور نداشتند، اما عطر ایمان، عشق به ولایت، و شجاعت و معرفت را قطره قطره در کام فرزندانشان نشاندند، تا در دشت خونین کربلا، ولایت‌مداری، وفا و شجاعت و شهامت حضرت ابوالفضل (ع) و دیگر فرزندان ایشان، لرزه بر تن دشمنان اسلام اندازد! عالمان شیعه در طول تاریخ، همواره شجاعت، فصاحت و علاقه‌ی شدید حضرت ام البنین (س) به اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را ستوده‌اند و از ايشان به نیکی و بزرگی یاد کرده‌اند؛ چنانچه شهید ثانی (ره) می‌گوید: «ام‌البنین (س) نسبت به خاندان پیامبر خدا، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود! و اهل‌بیت (ع) نیز برای ایشان، احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، نزد ایشان می‌رفتند» [ستاره درخشان مدینه، ص۷]؛ ✍️ هرچند متأسفانه هیچ گزارش کاملی از زندگانی و شخصیت حضرت ام‌البنین (س) که تلفیقی از مستندات معتبر تاریخی، زمان شناسی و تحلیل های عبرت آموز و بازنمایی شخصیت و زندگی این بانوی بزرگ اسلام باشد، در دست نیست اما از همین روایات موجود می‌توان، ادوار زندگی پرافتخار حضرت ام‌البنین (س) را به شش دوره تقسیم کرد: 1️⃣ «زمان تولد تا ازدواج = اصالت و شجاعت خانوادگی» این مقطع از زندگانی حضرت، حدود بیست سال به طول انجامیده و بانو در خانواده‌ای با اصالت و قبیله‌ی بسیار شجاع بنی‌کلاب پرورش یافته‌اند به‌گونه‌ای که شایستگی و لیاقت همسری حضرت امیرالمؤمنین (ع) را کسب نموده‌اند؛ 2️⃣ «از ازدواج با حضرت علی (ع) تا خلافت علوی» = تربیت یافتگی» بالاترین افتخار حضرت ام‌البنین (س) را باید ازدواج با حضرت علی (ع) دانست که مسلماً دلیلی روشن بر لیاقت و شایستگی ایشان می‌باشد؛ تاریخ ازدواج حضرت در حدود سال ٢۵ قمری، یعنی در دوران مهجوریت و خانه‌نشینی حضرت علی (ع) بوده و تا آستانه خلافت امام، حداقل ده سال به طول انجامیده است؛ در این دوران سخت که حضرت علی (ع) به‌گونه‌ای در حصر اجباری در مدینه به سر می‌بردند، بیشترین فرصت را برای رشد فکری و تربیتی و اخلاقی همسر گرامیشان و فرزندانشان داشته‌اند! لذا این دوران را باید دورانی سراسر تلاش برای همراهی و همانندی با امام در ابعاد مختلف اخلاقی و علمی و عبادی برای حضرت ام‌البنین (س) دانست؛ 3️⃣ «دوران خلافت علوی = الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» دوران خلافت امیرالمؤمنین (ع)، دورانی کوتاه اما پر حادثه و همراه با فتنه‌های پیاپی بود؛ که حضرت به شهر کوفه هجرت نمودند و در این زمان به علت مقام و جایگاه امیرالمؤمنین (ع) ، زمینه‌های سیاسی و اجتماعی متعددی پیش روی حضرت ام‌البنین گشوده شد، ولی ایشان با الگوگیری از آموزه‌های قرآنی درباره‌ی «نساء‌النبی»، همچنان خدمت و همراهی با حضرت امیر در قالب همسر و یاوری مهربان، و متولد نمودن و پرورش دادن فرزندانی با ایمان و شجاع همچون حضرت اباالفضل (ع) را بر هر کار دیگری ترجیح دادند و الگویی شایسته از زن برگزیده در جامعه علوی ارائه نمودند تا ما بدانیم بالاترین وظیفه بانوان در دو جبهه‌ی همسرداری و مادری و تربيت کردن فرزندان علوی است؛ این دوران تا شهادت حضرت علی (ع) در حدود ۵ سال به طول انجامید؛ ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی https://eitaa.com/ROOZBARG