✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مدافع ولایت» روز دوشنبه، ١۴٠٠/١٢/١۶ مناسبت روز: امروز چهارمین روز از ماه شعبان المعظم، سالروز ولادت با سعادت قمر بنی هاشم (ع) و «روز جانباز» است، لذا ضمن گرامیداشت مقام بلند جانبازان و ایثارگران انقلاب اسلامی، این روز فرخنده را به همه‌ی مسلمانان جهان تبریک و تهنیت عرض نموده و سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت عباس(ع) آغاز می‌نمائیم‌؛ عباس بن علی بی ابی‌طالب (ع)، اولین فرزند حضرت ام‌البنین (س) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) است، که مهمترین فراز زندگی ایشان حضور در حماسه کربلا و حمایت از حضرت سیدالشهدا (ع) و شهادت در روز عاشورا است؛ اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، مقام بسیار بالایی برای حضرت اباالفضل (ع) قائل بودند، چنانچه امام سجاد (ع) فرمودند: «إنَّ لِعَمِیَّ العَباسْ دَرَجَهً یَغبِطُهُ بِهَا جَمیعُ الشُّهَداء یُومَ القِیامَه...»: «برای عمویم عباس جایگاهی است که تمام شهدا در روز قیامت، به مقام و درجه‌ی ایشان غبطه می‌خورند!» (أمالی شیخ صدوق، ص۴۶۳) همچنین حضرت فرمودند: «خداوند عمویم عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد، تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا گردید؛ آن‌گاه خداوند به جای دستان، دو بال به وی عنایت فرمود که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند؛ همان‌طور که برای جعفر طیار (ع) قرار داد...» (خصال شیخ صدوق، ص۶۸) مشهورترین کنیه حضرت عباس(ع)،  «ابوالفضل» به معنی«ابوالفضائل» است زیرا ایشان جلوه‌ی تمام فضایل و زیبایی‌های ظاهری و باطنی بوده‌اند؛ چنانچه در فضائل ظاهری، چنان زیبا و تنومند بودند که حضرت را «قمر بنی هاشم» نامیدند؛ و در فضایل اخلاقی و معنوی از قبیل ایمان، علم، بصیرت، شجاعت، وفاداری و ولایت پذیری و ولایت‌یاوری، نیز شاهکار خلقت بوده‌اند؛ ✍️ هرچند متأسفانه درباره زندگی و احوالات ایشان تا قبل از محرم سال ۶۱ قمری، اطلاعات اندکی وجود دارد! اما از همین اطلاعات و احادیث محدود می‌توان به فضائل ارزشمندی از حضرت اباالفضل العباس (ع) اشاره نمود: 1️⃣ «علم و دانش»: امام سجاد(ع) می‌فرمایند: «اِنَّ العَبَّاسَ بنِ عَلِیّ (ع) زُقَّ العِلمَ زَقّاً»: «به درستی که عباس بن علی (ع)، دانش را از سرچشمه چشیده است، چشیدنی!» (بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ١٣٧)؛ 2️⃣ «بصیرت نافذ»: امام صادق(ع) فرمودند: «انَ عَمُّنا العَبَّاسُ (ع) نافِذَ البَصیرَه»: «عموی ما عباس (ع) بصیرت و بینشی ژرف داشته است» (اعیان الشیعه، ج ٧، ص ۴٣٠)؛ بی‌شک حضرت عباس(ع) را می‌بایست شاهکار بینش و بصیرت دانست، چنانچه در فتنه‌ها، به‌راحتی، حق را از باطل تشخیص داده و با تمام همت عالی خود، عزم بر تحقق آن داشته‌اند، لذا امام صادق (ع) در زیارت نامه آن حضرت می‌فرمایند: «گواهی می‌دهم که تو لحظه‌ای از خود سستی نشان ندادی و برنگشتی، بلکه راه و روش تو بر ایمان و بصیرت در دین رقم خورده است» (کامل الزیارات، ص ٧٨۶)؛ 3️⃣ «شجاعت و وفاداری»: حضرت ابوالفضل (ع) مظهر شجاعت و وفاداری است، ایشان از نوجوانی در جنگ صفین نشان دادند که پور حیدر کرارند! اما اوج این شجاعت و شهامت در حماسه کربلا بود، به‌گونه‌ای که امام حسین (ع) با دیدن بدن غرقه به خون برادر، فرمودند: «چشم‌هایی که تا دیشب از ترس تو نخوابیده بودند، امشب به خواب خواهند رفت!» (معالی‌السبطین، ج ١، ص ۴۴٣)؛ 4️⃣ «ولایت پذیری»: از مهم‌ترین و اصلی‌ترین فضائل حضرت عباس (ع)، که می‌بایست تمامی مسلمانان از آن الگوگیری نمایند، «ولایت پذیری» و اطاعت محض از ولی امر و امام مسلمین است؛ به‌گونه‌ای که در کربلا تا زمانی که امام حسین(ع)، امر به ماندن حضرت در کنار خیمه‌ها داده بودند، حضرت بدون چون و چرا! از خیمه‌ها پاسداری می‌کردند و هنگامی که امام (ع)، امر کردند که آب برای اهل‌بیت (ع) فراهم کنند، ایشان بدون معطلی با تبعیت محض از ولی‌امر، پا در رکاب کرده و جانشان گرامیشان را در راه اطاعت از ولایت، فدا کردند! لذا مسئله شهادت حضرت عباس(ع)، تنها مسئله نثار جان نیست، بلکه مهم‌تر از آن، سطح بالای معرفت آن حضرت، نسبت به مقام امام معصوم و جانفشانی بی‌قید و شرط ایشان برای انجام فرمان ولی‌امر و درک معنای واقعی «ولایت» است! ✍️ و سخن امروز را با فرازی از زیارت ناحیه مقدسه که از توقیعات مشهور امام زمان است به پایان می‌بریم که حضرت ولی عصر (عج) فرمودند: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن اميرالمؤمنين، همدرد بزرگ برادر، كه جانش را فدای او ساخت و از ديروز بهره‌ی فردايش را برگزيد، آنكه فدايی برادر بود و از او حفاظت كرد و براى رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع گشت! خداوند قاتلان او را لعنت كند...» (الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۷۴). https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز ولادت حضرت سیدالساجدین، امام زین‌العابدین (ع) موضوع: #احکام_سجده ❓آیا سجده بر غیر خداوند، جایز است؟ ✅ سَجده عملی عبادی، به معنای نهادن پیشانی بر زمین به نشانه خضوع فرد در مقابل خداوند متعال است که در شرع مقدس از برترین عبادات به شمار آمده؛ لذا سجده برای غیر خداوند حرام است؛ خواه برای معصومان باشد یا غیر ایشان! البته سجده در حرم اهل بیت(ع)، به قصد شکرگزاری خداوند بر توفیق یافتن به زیارت ایشان، جایز است. (العروة الوثقی‌، ج۲، ص۵۸۷) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حماسه سجاد (ع)» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/١٢/١٧ مناسبت روز: امروز پنجمین روز از ماه شعبان المعظم، سالروز میلاد با سعادت زینت عابدان و سرور ساجدان، حضرت علی ابن حسین (ع) است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت به همه‌ی مسلمانان جهان، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند آن حضرت آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک یکی از ظلم‌های بزرگ در طول تاریخ، در نوع معرفی سرچشمه کمالات انسانی و اسطوره علم و عمل، حضرت سجاد (ع) و نگاه محدود به ساحت مقدس آن امام همام است، چنانچه متأسفانه امروزه بسیاری از مردم، آن حضرت را به عنوان فردی مریض احوال و گوشه‌گیر که از صبح تا شب فقط به گریه و نماز و دعا در گوشه‌ای مشغول بوده‌اند، تصور می‌کنند!!! این موضوع در حالی است که با اندک بررسی در زندگی ارزشمند حضرت سجاد (ع)، می‌توان به عمق شخصیّت و ژرفای تفکّرات آن حضرت و خدمات بی‌نظیر و تأثیرگذاری بی‌بدیل ایشان در تاریخ اسلام پی برد! به‌گونه‌ای که با وجود تمام محدودیّت‌ها و مظلومیّت ها، در طول ٣۴ سال امامت و ولایت، توانسته‌اند با رهبری حکیمانه و هدایت هوشمندانه امت اسلامی، تمامی موانع رشد جامعه را از میان برداشته و مسلمانان را از یکی از سخت‌ترین تنگناهای سیاسی و اجتماعی عبور دهند! ✍️ دوران جوانی حضرت علیّ ابن الحسین (ع)، با حادثه جانسوز کربلا همراه شد که به حکمت الهی، به واسطه‌ی مریضی، جان حضرت برای ادامه راه اسلام حفظ شد! اما با رسیدن به شام، کم‌کم مریضی امام برطرف شد، به‌گونه‌ای که حضرت با شجاعت در مسجد اموی، در حضور یزیدِ ملعون به ایراد خطبه آتشین پرداخته و تمامی ترفندهای شوم بنی‌امیه را، نقش بر آب ساختند! امام پس از بازگشت به شهر مدینه نیز، با اختناق شدید و سرکوب شیعیان روبرو بودند؛ و حاکمان مستبدّ بنی امیّه و بنی مروان، جوّ سنگینی از وحشت و کُشتار را بر جامعه اسلامی حکم‌فرما کرده بودند، به‌صورتی که هرکس، حتی به‌عنوان مُحِبّ امیرالمؤمنین (ع) و یار اهل بیت (ع) شناخته می‌شد را سَر می‌بُریدند! در این وضعیّت دهشت‌بار که جرأت هرگونه حرکتی در سرزمین پهناور اسلامی، از پیروان مکتب اهل‌بیت (ع) سلب شده بود؛ امام سجاد (ع) با آگاهی کامل از شرایط زمان و مکان، و فقدان یاران وفادار و فداکار، و با توجه به قدرت و سیطره حکومت استکبار و علم به شکست قیام‌های مسلّحانه در آن بُرهه‌ی زمانی، شیوه‌ی جدیدی را برای هدایت و راهبری جامعه و مبارزه با استکبار برگزیدند و با استفاده از «دعا و تضرع» به روشنگری مردم همت گماردند! به‌گونه‌ای که حضرت زین‌العابدین (ع) که تحت فشار شدید حکومت جائر زمان، حتی اجازه تشکیل کلاس درس و بحث را نداشتند، با حضور مؤثر در مسجد و قرائت دعا و تضرّع و بکاء، رسالت خود را با هدايت‌گری و تهذیب روحی بندگان خدا، عملی ساخته و با تقویت بنیان‌های فكری و اعتقادی مکتب تشیع، حقایق شریعت را در قالب نیایش به مسلمانان منتقل و آنها را هدايت و رهبری می‌نمودند؛ چنانچه کتاب شریف «صحیفه سجادیه» از جمله‌ی معارف ناب حضرت زین‌العابدین (ع) در همان دوران است! ✍️ البته در کنار بیان شخصیت ویژه اجتماعی و سیاسی حضرت و شیوه تبلیغی مؤثر آن امام همام، نباید از شخصیت بی‌نظیر فردی و خصال حمیده و صفات مجيده حضرت، غفلت نمود! شخصیت بی‌همتایی که دوست و دشمن بر آن اعتراف داشته و دارند و انشاالله در مجال و فرصتی دیگر به شرح آن، خواهیم پرداخت؛ ✍️ و بالاخره روزبرگ امروز را با سخنی از امام رضا (ع) به پایان می‌بریم که فرمودند: «حضرت سجاد (ع)، امام یکتای زمان است که احدی [در فضیلت] به او نمی‌رسد و هیچ دانشمندی با او برابری نمی‌کند و بدیل و مثل و نظیری ندارد!» و سپس فرمودند: «و کیست که بتواند به حد شناخت امام معصوم برسد، هرگز، هرگز، چرا که عقل آدمی [از درک حقیقت امام و شناخت واقعی او] عاجز است!» (اصول کافی، ج١، ص١٩٨) https://eitaa.com/ROOZBARG