امیرالمومنین عليه السلام: بى اعتنايى تو به كسى كه به تو رغبت دارد، كم خردى است، و رغبت تو به كسى كه به تو بى رغبت است خوارىِ نفْس است.

بسم الله الرحمن الرحیم شروط شکسته شدن نماز؛ شرط اول ؛ مسافت مسأله؛ برای این که بتوانیم در سفر ٬ نمازمان را شکسته بخوانیم ٬ باید بین مبدأ و مقصد ما هشت فرسخ یا بیشتر فاصله باشد و هشت فرسخ به کیلومتر؛ ( آیة الله شبیری زنجانی)؛ ۴۰ کیلومتر است. ( آیة الله مکارم)؛ معادل ۴۳ کیلومتر است. ( آیات عظام امام ٬ رهبری ٬‌صافی)؛ معادل ۴۵ کیلومتر است. ( آیات عظام سیستانی ٬ خوئی ٬ وحید ٬ نوری )؛ تقریبا معادل ۴۴ کیلومتر است. ۱ــ اگر انسان شک کند که سفر او هشت فرسخ است یا نه وظیفه چیست؟ ( آیات عظام سیستانی ٬ خوئی ٬‌زنجانی ٬ وحید)؛ تحقیق کردن لازم نیست هر چند احتیاط مستحب است. ( آیات عظام امام ٬ رهبری)؛ اگر مشقت فوق العاده ندارد بنابراحتیاط واجب باید تحقیق نماید. ( آیات عظام مکارم ٬‌بهجت)؛ اگر مشقت فوق العاده ندارد باید تحقیق نماید.

سخنرانی کوتاه استاد فاطمی نیا. مواظب زبانت باش.

در روایات آمده بیشترین افرادی که به جهنم می‌روند به خاطر زبانشان است 70 گناه زبان 1. غیبت. ۲. نمیمه. ۳. دروغ. ۴. دو زبانی. ۵. بهتان و افتراء. ۶. قذف. ۷. افشاء اسرار مؤمن. ۸. دشنام ۹. لعن و نفرین. ۱۰. طعن و شماتت. ۱۱. سُخریه و استهزاء. ۱۲. مدح. ۱۳. اظهار غضب. ۱۴. غنا. ۱۵. کثرت مزاح و خنده. ۱۶. مراء و جدال. ۱۷. خصومت.۱۸. سؤال عوام از امور مشکله. ۱۹. تکلم بدون علم. ۲۰. تکلم بی فایده. ۲۱. منکر خدا شدن. ۲۲. غیر خدا را پرستش کردن. ۲۳. دروغ بستن به خدا. ۲۴. تکذیب آیات خدا. ۲۵. کفران نعمت. ۲۶. از خدا شکوه کردن. ۲۷. اظهار ناامیدی کردن از خداوند. ۲۸. به خداوند دشنام دادن. ۲۹. نسبت فرزند به خدا دادن. ۳۰. نسبت بی عدالتی به خدا. ۳۱. ادعای خدائی کردن. ۳۲. از خدا درخواست بیجا کردن. ۳۳. دعای خیر برای ستمگران. ۳۴. نفرین کردن. ۳۵. چون و چرا کردن در کار خدا. ۳۶. خدا را متهم کردن که به قتل امام حسین راضی بوده. ۳۷. با دشمنان خدا اظهار دوستی کردن. ۳۸. منکر رسالت پیامبر شدن. ۳۹. پیامبر را مجنون خواندن. ۴۰. اسرار امامان معصوم را فاش کردن. ۴۱. از سخن امام عیب گرفتن. ۴۲. برای ظهور امام زمان وقت تعیین کردن. ۴۳. ادعای امامت کردن. ۴۴. حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال دانستن. ۴۵. احکام را با قیاس سنجیدن. ۴۶. به ناحق شهادت دادن. ۴۷. تفسیر به رأی کردن قرآن. ۴۸. مؤمن را خوار کردن. ۴۹. فاسق را عزیز شمردن. ۵۰. مؤمن را ترساندن. ۵۱. اظهار فقر و تنگدستی کردن. ۵۲. راز خود را به دیگران گفتن. ۵۳. به پدر و مادر اُف گفتن. ۵۴. عیبجوئی کردن. ۵۵. نسبت زنا به کسی دادن. ۵۶. خلافکار را تشویق کردن. ۵۷. مؤمنان را با القاب زشت خواندن. ۵۹. به مال و منال دیگران غبطه خوردن. ۶۰. وعدة دروغ دادن. ۶۱. صفات نیک زنان را به نامحرمان گفتن. ۶۲. با زن نامحرم شوخی کردن. ۶۳. فال بد زدن. ۶۴. عذرتراشی برای ظلم ظالمان. ۶۵. سخن برادر مسلمان خود را قطع کردن. ۶۶. پیشگویی و کهانت. ۶۷. منّت کشیدن. ۶۸. با خواندن قرآن کسب روزی کردن. ۶۹. امر سلاطین را امر خدا دانستن. ۷۰. در کیفیت خدا سخن گفتن.

یک بار شخصی درباره یکی از اساتید به ایشان گفت:((شنیده ام که فلان آقا گاهی عصبانی می شد والفاظ تند و درشت به زبان می آورد)) آقای ارباب در پاسخ فرمود:((از این بابت چیزی نمی دانم ولی شما آیا از بزرگی ومقام ایشان چیزی نشنیده اید؟)) عرض کرد:چرا! آقای ارباب فرمود: ((پس از آن ها حرف بزنید)) افلاکیان خاک نشین ص7

با سلام یک مرحله بلکه مرحله اول برای حیات طیبه و زندگی معنوی ، داشتن تصور صحیح از امور معنوی و مسیر است. و از حداقل هایِ این مرحله داشتن برنامه ی مطالعاتی است. پیشنهادِ بزرگان اهل فن برای این مرحله مطالعه ی روزانه ی: 1- یک صفحه قرآن با تدبر در معانی 2- یک تا سه حدیث 3- یک تا سه مسئله شرعیه 4- یک صفحه دعا با تدبر در معانی 5- یک صفحه از کتب اخلاقی معتبر و کلمات بزرگان 6- یک سیره و داستان آموزنده 7- یک تحلیل سیاسی و نه لزوما از اخبار روز بلکه از سیره انبیا و اهل بیت و علمای ربانی 8- یک موعظه و لو کوتاه که مجموع این سیر مطالعاتی کمتر از یک ربع ساعت در طول شبانه روز وقت می خواهد. به حول الهی روزانه طبق ترتیب فوق مطالبی در گروه بارگزاری می شود. باشد مرضی حضرت حق و راه گشا باشد.

صفحه اول قرآن سوره حمد

امام سجاد عليه السلام:اِنَّ لِسانَ ابْنِ آدَمَ يُشْرِفُ كُلَّ يَوْمٍ عَلى جَوارِحِهِ فَيَقولُ: كَيْفَأَصْبَحْتُمْ؟ فَيَقولونَ: بِخَيْرٍ اِنْ تَرَكْتَنا! وَيَقولونَ: اَللّه َ اَللّه َ فينا! وَ يُناشِدونَهُ وَ يَقولونَ: إِنَّمانُثابُ بِكَ وَ نُعاقَبُ بِكَ؛ زبان آدميزاد، هر روز به اعضاى او نزديك مى شود و مى گويد: چگونه ايد؟ آنهامى گويند: اگر تو ما را به خودمان واگذارى، خوب هستيم! و مى گويند: از خدا بترس وكارى به ما نداشته باش. و او را سوگند مى دهند و مى گويند: ما فقط به واسطه تو پاداش مى يابيم و به واسطه تو، مجازات مى شويم.[خصال، ص ۶، ح ۱۵]

فرق مسافت و حد ترخص یکی از شرایط شکسته شدن نماز مسافر آن است که مسافر تصمیم داشته باشد دست‌کم 8 فرسخ شرعی)بین 40 تا 45 کیلومتر) مسافرت کند. به 8 فرسخ، مسافت شرعی گفته می‌شود. مسافر زمانی می‌تواند نمازش را شکسته بخواند یا روزه‌اش را افطار کند که مقدار معینی از مسیر را طی کرده باشد. این مقدار معین حد ترخص نامیده شده است. همین معیار هنگام رسیدن به وطن یا رسیدن به جایی که اقامت در آن بیش از ده روز باشد نیز جاری است. مقدار حد ترخص بر اساس احادیث امامان شیعه، حد ترخص جایی است که اذان شهر یا روستا شنیده نشود و دیوارهای آن دیده نشود. که در زمان ما در ورودی و خروجی شهر ها تابلوی حد ترخص معمولا نصب شده است. پس اگر شما قبل از ظهر روز ماه رمضان ، قصد مسافرتی مثلا 50 کیلومتری دارید بعد از گذشتن از حد ترخص شهرتان می توانید روزه را بشکنید. و لو ممکن است به دلیل بروز مشکلی سفر را ادامه ندهید و به خانه برگردید.

مناجات خمس عشر همانطور که از نامش پیداست از ۱۵ دعای کوچک تشکیل شده است که نام اولین آنها مناجات التائبین می باشد. مناجات اول خمس عشر؛ مناجات التائبین موضوع این دعا توبه و استغفار است و به آثار زیان‌بار گناه در این دعا اشاره شده است. متن مناجات اول خمس عشر ، مناجات التائبین إِلَهِی أَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلَّتِی وَ جَلَّلَنِی التَّبَاعُدُ مِنْکَ لِبَاسَ مَسْکَنَتِی وَ أَمَاتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنَایَتِی فَأَحْیِهِ بِتَوْبَهٍ مِنْکَ یَا أَمَلِی وَ بُغْیَتِی وَ یَا سُؤْلِی وَ مُنْیَتِی فَوَعِزَّتِکَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِی سِوَاکَ غَافِرا وَ لا أَرَى لِکَسْرِی غَیْرَکَ جَابِرا وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَهِ إِلَیْکَ وَ عَنَوْتُ بِالاسْتِکَانَهِ لَدَیْکَ فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذُ وَ إِنْ رَدَدْتَنِی عَنْ جَنَابِکَ فَبِمَنْ أَعُوذُ فَوَا أَسَفَاهْ مِنْ خَجْلَتِی وَ افْتِضَاحِی وَ وَا لَهْفَاهْ مِنْ سُوءِ عَمَلِی وَ اجْتِرَاحِی أَسْأَلُکَ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ وَ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ أَنْ تَهَبَ لِی مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ وَ تَسْتُرَ عَلَیَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ وَ لا تُخْلِنِی فِی مَشْهَدِ الْقِیَامَهِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِکَ وَ غَفْرِکَ وَ لا تُعْرِنِی مِنْ جَمِیلِ صَفْحِکَ وَ سَتْرِکَ إِلَهِی ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ،وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ إِلَهِی هَلْ یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ اِلّا إِلَى مَوْلاهُ أَمْ هَلْ یُجِیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ ....

ترجمه مناجات اول خمس عشر خدایا! گناهان بر من لباس خوارى پوشانده، و دورى از تو جامه درماندگى بر تنم پیچیده، و بزرگى‏ جنایتم دلم را می‌رانده، پس آن را با توبه به درگاهت زنده کن، اى آرزویم و مرادم و خواسته‏ام و امیدم، به عزّتت سوگند براى گناهانم آمرزنده‏اى جز تو نمى‏یابم، و براى دل‏شکستگى‏ام جبران‏کننده‏اى جز تو نمى‏بینم، به پیشگاهت با توبه و انابه فروتنى‏ نمودم، و با ذلّت و خوارى، به درگاهت تسلیم شدم، اگر مرا از درگاهت برانى به که روى آورم؟ و اگر از آستانت‏ بازگردانى به که پناه برم؟ در این حال افسوس از شرمندگى و رسوایى‏ام، و دریغ از زشتى کردار و فراهم آوردن گناهانم، اى آمرزنده گناهان بزرگ، و اى جبران کننده استخوان شکسته، از تو درخواست‏ مى‏کنم که گناهان تباه‏کننده‏ام را بر من ببخشایى، و بر من بپوشانى پنهانکاریهاى رسواکننده‏ام را، و مرا در عرصه قیامت از نسیم گذشت و آمرزشت بى‏بهره مگذارى، و از پوشش زیباى چشم‏پوشى‏ات عریان و بى‏پوشش‌‌ رها نسازى، خدایا سایه رحمتت را بر گناهانم‏ بینداز و ابر مهربانى‏ات را به سوى عیبهایم گسیل کن، خدایا آیا برده فرارى جز به جانب‏ مولایش باز مى‏گردد؟ یا کسى به او از خشم مولایش جز مولایش پناه مى‏دهد؟ ...

✅ #سیره_اخلاقی_آقا 🚨من آجیل نمی خورم ! 🔘آقای حیدر رحیم پور ازغدی ( از دوستان صمیمی و قدیمی رهبر انقلاب ) : 💠آیت‌الله #خامنه‌ای چند وقت پیش آمد مشهد. به یکی از دوستان گفته بودند «من همه دوستان را دیدم غیر حیدرآقا". آقای شمقدری گفته بودند «بروم ایشان را بیاورم» که آقا گفتند «نه، خودم می‌روم منزل‌شان» آیت الله خامنه‌ای آمدند خانه ما. برایش وقتی #آجیل آوردیم، گفت «من آجیل نمی‌خورم، از وقتی رهبر شدم اصلاً آجیل نخوردم چون #رهبر باید مثل #فقرا زندگی کند، مگر فقرا آجیل می‌خورند؟!» 🌐 مصاحبه خبر گزاری تسنیم با آقای حیدر رحیم پور ازغدی از دوستان صمیمی و قدیمی رهبر انقلاب

علامه طباطبایی ره : جدی ترین مسئله در زندگی ما مرگ است ، در حالی که در زندگی ما ‌به عنوان کم اهمیت ‌ترین موضوع نگاه می شود...❗️

موعظه کوتاه در مورد یاد مرگ از آیۀ الله مرحوم مجتهدی

إِلَهِی إِنْ کَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَهً فَإِنِّی وَ عِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمِینَ وَ إِنْ کَانَ الاسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِیئَهِ حِطَّهً فَإِنِّی لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ لَکَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى إِلَهِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیَّ تُبْ عَلَیَّ وَ بِحِلْمِکَ عَنِّی اعْفُ عَنِّی وَ بِعِلْمِکَ بِی ارْفَقْ بِی إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَابا إِلَى عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَهَ فَقُلْتَ: تُوبُوا إِلَى اللهِ تَوْبَهً نَصُوحا فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ إِلَهِی إِنْ کَانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ إِلَهِی مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاکَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِکَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ یَا مُجِیبَ الْمُضْطَرِّ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا عَظِیمَ الْبِرِّ یَا عَلِیما بِمَا فِی السِّرِّ یَا جَمِیلَ السِّتْرِ [السَّتْرِ] اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ إِلَیْکَ وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنَابِکَ [بِجِنَانِکَ‏] وَ تَرَحُّمِکَ لَدَیْکَ فَاسْتَجِبْ دُعَائِی وَ لا تُخَیِّبْ فِیکَ رَجَائِی وَ تَقَبَّلْ تَوْبَتِی وَ کَفِّرْ خَطِیئَتِی بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ إِلَهِی ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ،وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ إِلَهِی هَلْ یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ اِلّا إِلَى مَوْلاهُ أَمْ هَلْ یُجِیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ إِلَهِی إِنْ کَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَهً فَإِنِّی وَ عِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمِینَ وَ إِنْ کَانَ الاسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِیئَهِ حِطَّهً فَإِنِّی لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ لَکَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى إِلَهِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیَّ تُبْ عَلَیَّ وَ بِحِلْمِکَ عَنِّی اعْفُ عَنِّی وَ بِعِلْمِکَ بِی ارْفَقْ بِی إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَابا إِلَى عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَهَ فَقُلْتَ: تُوبُوا إِلَى اللهِ تَوْبَهً نَصُوحا فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ إِلَهِی إِنْ کَانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ إِلَهِی مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاکَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِکَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ یَا مُجِیبَ الْمُضْطَرِّ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا عَظِیمَ الْبِرِّ یَا عَلِیما بِمَا فِی السِّرِّ یَا جَمِیلَ السِّتْرِ [السَّتْرِ] اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ إِلَیْکَ وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنَابِکَ [بِجِنَانِکَ‏] وَ تَرَحُّمِکَ لَدَیْکَ فَاسْتَجِبْ دُعَائِی وَ لا تُخَیِّبْ فِیکَ رَجَائِی وَ تَقَبَّلْ تَوْبَتِی وَ کَفِّرْ خَطِیئَتِی بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ