بخش اول از مناجات خائفین (مناجات سوم از مناجات خمس عشر) المناجاة الثالثة: مناجاة الخائفين بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛ إِلٰهِى أَتَراكَ بَعْدَ الْإِيمانِ بِكَ تُعَذِّبُنِى ؟ أَمْ بَعْدَ حُبِّى إِيَّاكَ تُبَعِّدُنِى ؟ أَمْ مَعَ رَجائِى لِرَحْمَتِكَ وَصَفْحِكَ تَحْرِمُنِى ؟ أَمْ مَعَ اسْتِجارَتِى بِعَفْوِكَ تُسْلِمُنِى ؟ حَاشَا لِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُخَيِّبَنِى . معبودم، آیا چنین می‌نمایی که پس از ایمانم به تو، عذابم کنی؟ یا پس از عشقم به تو، از خود دورم سازی؟ یا با امید به رحمت و چشم‌پوشی‌ات محرومم نمایی؟ یا با پناه جویی‌ام به گذشتت رهایم کنی؟ هرگز چنین نیست! از ذات بزرگوار و مهمان‌نوازت به دور است که محرومم کنی، لَيْتَ شِعْرِى أَلِلشَّقاءِ وَلَدَتْنِى أُمِّى؟ أَمْ لِلْعَناءِ رَبَّتْنِى ؟ فَلَيْتَها لَمْ تَلِدْنِى، وَلَمْ تُرَبِّنِى، وَلَيْتَنِى عَلِمْتُ أَمِنْ أَهْلِ السَّعادَةِ جَعَلْتَنِى، وَبِقُرْبِكَ وَجِوارِكَ خَصَصْتَنِى، فَتَقَِرَّ بِذٰلِكَ عَيْنِى، وَتَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِى . ای کاش می‌دانستم که آیا مادرم مرا برای بدبختی به دنیا آورده، یا برای رنج کشیدن و زحمت پرورانده است؟ اگر چنین است کاش مرا نزاده و نپرورانده بود و ای کاش آگاه بودم که آیا مرا از اهل سعادت قرار داده و به قرب و جوارت اختصاص داده‌ای تا به این سبب چشمم روشن و جانم آرام گیرد؟

ذکر روز دوشنبه: 100 مرتبه یا قاضی الحاجات

#ایت_الله_عبدالحسین_دستغیب ✨ اگر رحمتی در خودت بود سزاوار رحمت پروردگار می شوی. آن وقت بگو ((یا رب ارحم)) خدایا رحم کن اما اگر خدای نکرده رحم نداری، نه به زن و بچه، نه به مشتری، نه به یتیم و زیردستت رحم نمی کنی. هر طور هستی خدا نیز همینطور با تو معامله می‌کند. تا کرم در تو نباشد، توقع کرم از خدا غلط است. کرم خوب است یا بد؟ اگر بد است چرا می خواهی، اگر خوب است چرا نداری؟ ✨

سخنرانی کوتاه، مرحوم کافی با موضوع: رحم کنید.

⬛️🍂 مشکی فاطمیه میپوشم...🏴 #ایام_فاطمیه

⬛️🍂 عمریست دخیلم به ضریحی که نداری...🏴

اۍسلمان! محبت فاطمه(س) در صد جا سود‌مند است که آسان‌ترین آن، هنگـام مرگ و محاسبـه اعمال است!💚 #فاطمیه 🥀

بخشی از وصیت نامه ی راهبردی سپهبد شهید سلیمانی ۱- اول آنها، اعتقاد عملی به ولایت فقیه است؛ یعنی این که نصیحت او را بشنوید، با جان و دل به توصیه و تذکرات او به عنوان طبیب حقیقی شرعی و علمی، عمل کنید. کسی که در جمهوری اسلامی می‌خواهد مسئولیتی را احراز کند، شرط اساسی آن [این است که]اعتقاد حقیقی و عمل به ولایت فقیه داشته باشد. من نه میگویم ولایت تنوری و نه میگویم ولایت قانونی؛ هیچ یک از این دو، مشکل وحدت را حل نمی‌کند؛ ولایت قانونی، خاصّ عامه مردم اعم از مسلم و غیر مسلمان است، اما ولایت عملی مخصوص مسئولین است که می‌خواهند بار مهم کشور را بر دوش بگیرند، آن هم کشور اسلامی با این همه شهید. ۲- اعتقاد حقیقی به جمهوری اسلامی و آنچه مبنای آن بوده است؛ از اخلاق و ارزش‌ها تا مسئولیتها؛ چه مسئولیت در قبال ملت و چه در قبال اسلام. ۳- به کارگیری افراد پاکدست و معتقد و خدمتگزار به ملّت، نه افرادی که حتی اگر به میز یک دهستان هم برسند خاطره‌ی خان‌های سابق را تداعی می‌کنند.

حماسه 9 دی تثبیت اسلامی بودن نظام/ تجلی بصیرت مردم آذر بایجان در 8 دی

بخش دوم مناجات خائفین : إِلٰهِى هَلْ تُسَوِّدُ وُجُوهاً خَرَّتْ ساجِدَةً لِعَظَمَتِكَ ؟ أَوْ تُخْرِسُ أَلْسِنَةً نَطَقَتْ بِالثَّناءِ عَلىٰ مَجْدِكَ وَجَلالَتِكَ ؟ أَوْ تَطْبَعُ عَلىٰ قُلُوبٍ انْطَوَتْ عَلىٰ مَحَبَّتِكَ ؟ أَوْ تُصِمُّ أَسْماعاً تَلَذَّذَتْ بِسَماعِ ذِكْرِكَ فِى إِرادَتِكَ؛ معبودم، آیا چهره‌هایی که در برابر عظمتت سجده‌کنان به خاک افتاده سیاه می‌کنی؟ یا زبان‌هایی را که برای بزرگی و شکوهت به ستایش گویا شده ناگویا می‌نمایی؟ یا بر دل‌هایی که به محبتت پیچیده شده مُهر می‌زنی؟ یا گوش‌هایی را که از شنیدن ذکرت در راه رضایت لذّت برده؟ ناشنوا می‌کنی؟ أَوْ تَغُلُّ أَكُفّاً رَفَعَتْهَا الْآمالُ إِلَيْكَ رَجاءَ رَأْفَتِكَ ؟ أَوْ تُعاقِبُ أَبْداناً عَمِلَتْ بِطاعَتِكَ حَتَّىٰ نَحِلَتْ فِى مُجاهَدَتِكَ ؟ أَوْ تُعَذِّبُ أَرْجُلاً سَعَتْ فِى عِبادَتِكَ ؟ إِلٰهِى لَاتُغْلِقْ عَلىٰ مُوَحِّدِيكَ أَبْوابَ رَحْمَتِكَ، وَلَا تَحْجُبْ مُشْتاقِيكَ عَنِ النَّظَرِ إِلىٰ جَمِيلِ رُؤْيَتِكَ . یا دست‌هایی را که به امید آرزوهای مهرورزی‌ات، به سویت بلند کرده به زنجیر می‌بندی؟ یا بدن‌هایی را که در طاعتت کوشیده تا جایی که در راه کوشش در بندگی‌ات لاغر شده، مجازات می‌کنی؟ یا پاهایی را که در راه عبادتت پوییده، به عذاب دچار می‌نمایی؟ معبودم، درهای رحمتت را بر یکتاپرستان مبند و شیفتگانت را از نگاه به زیبایی دیدارت محروم مساز، إِلٰهِى نَفْسٌ أَعْزَزْتَها بِتَوْحِيدِكَ كَيْفَ تُذِلُّها بِمَهانَةِ هِجْرانِكَ ؟ وَضَمِيرٌ انْعَقَدَ عَلىٰ مَوَدَّتِكَ كَيْفَ تُحْرِقُهُ بِحَرارَةِ نِيرانِكَ ؟ إِلٰهِى أَجِرْنِى مِنْ أَلِيمِ غَضَبِكَ، وَعَظِيمِ سَخَطِكَ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ، يَا رَحِيمُ يَا رَحْمانُ، يَا جَبَّارُ يَا قَهَّارُ، يَا غَفَّارُ يَا سَتَّارُ، نَجِّنِى بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذابِ النَّارِ، وَفَضِيحَةِ الْعارِ، إِذَا امْتازَ الْأَخْيارُ مِنَ الْأَشْرارِ، وَحَالَتِ الْأَحْوالُ وَهَالَتِ الْأَهْوالُ، و قَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَبَعُدَ الْمُسِيئُونَ، ﴿وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَهُمْ لَايُظْلَمُونَ﴾. معبودم، جانی را که به توحیدت عزّت بخشیدی، چگونه به خواری هجرانت خوار می‌کنی و باطنی که بر دوستی‌ات پیمان بسته، چگونه به سوز آتشت می‌سوزانی؟ معبودم، از دردناکی خشمت و بزرگی ناخشنودی‌ات پناهم ده، ای پرمهر، ای بسیار احسان‌کننده، ای مهربان، ای بخشاینده، ای توانا، ای چیره، ای آمرزنده، ای پرده‌پوش، به مهرت مرا از شکنجه آتش و رسوایی ننگ، رهایی‌بخش، آنگاه که نیکان از بدان جدا شوند و حالت‌ها دگرگون گردد و هراسنده‌ها بهراسند و نیکوکاران به خوشبختی نزدیک شوند و بدکاران از آن دور گردند و به هرکس آنچه را که [از خوب و بد] انجام داده به‌طور کامل [به‌صورت بهشت اَبدی یا دوزخ همیشگی] خواهند داد و [در پاداش و عقاب] مورد ستم قرار نمی‌گیرند‌.

بسم الله الرحمن الرحیم (شرایط امام جماعت)؛ ۱ــ آیا زن می تواند امام جماعت باشد؟ (همه مراجع)؛ برای مردان: خیر ٬ نمی تواند. برای زنان:( آیات عظام رهبری٬سیستانی٬تبریزی٬بهجت٬خوئی٬مکارم)؛بله٬ می تواند. (آیات عظام امام٬فاضل٬)؛خیر٬بنابراحتیاط واجب نمی توانند. (آیات عظام وحید٬صافی)؛ می شود٬ ولی کراهت دارد.

امام خمینی رحمۀ الله علیه: حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ زنى که اگر مرد بود نبى بود، زنى که اگر مرد بود به جاى رسول الله بود. صحیفه نور، ج 6، ص 185، 58/2/26 مرحوم آیت‌الله محمد رضا گلپایگانی: «گریه بر سیدالشهدأ (علیه السلام) تولّی است اما گریستن در عزای حضرت زهرا (سلام الله عیها) هم تولّی و هم تبرّی است».

شعر مرحوم آیت الله غروی اصفهانی (کمپانی) در وصف حضرت زهرا(س): دختر فکر بکر من ، غنچه لب چو واکند از نمکین کلام خود حق نمک ادا کند طوطى طبع شوخ من گر که شکر شکن شود کام زمانه را پر از شکر جانفزا کند بلبل نطق من ز یک نغمه عاشقانه ای گلشن دهر را پر از زمزمه و نوا کند خامه مشکساى من گر بنگارد این رقم صفحه روزگار را مملکت ختا کند مطرب اگر بدین نمط ساز طرب کند گهى دائره وجود را جنت دلگشا کند شمع فلک بسوزد از آتش غیرت و حسد شاهد معنى من از جلوه دلربا کند نظم بدین نسق برد از دم عیسوى سبق خاصه دمی که از مسیحا نفسى ثنا کند و هم باوج قدس ناموس آله کى رسد؟ فهم که نعت بانوى خلوت کبریا کند ؟ ناطقه مرا مگر روح قدس کند مدد تا که ثناى حضرت سیده نساء کند فیض نخست و خاتمه نور جمال فاطمه چشم دل از نظاره در مبدأ و منتهى کند صورت شاهد ازل معنى حسن لم یزل وهم چگونه وصف آئینه حق نما کند مطلع نور ایزدى مبدء فیض سرمدى جلوه او حکایت از خاتم انبیا کند بسمله صحیفه فضل و کمال معرفت بلکه گهى تجلى از نقطه تحت باء کند دائره شهود را نقطه ملتقى بود بلکه سزد که دعوى لو کشف الغطا کند حامل سر مستسر حافظ غیب مستقر دانش او احاطه بر دانش ماسوى کند لیله قدر اولیا ، نور نهار اصفیا صبح جمال او طلوع از افق علا کند بضعه سید بشر ام ائمه غرر کیست جز او که همسرى با شه لافتى کند وحى نبوتش نسب ، جود و فتوتش حسب قصه اى از مروتش سوره هل اتى کند دامن کبریاى او دست رس خیال نى پایه قدر او بسى پایه بزیر پا کند لوح قدر بدست او کلک قضا بشست او تا که مشیت الهیه چه اقتضا کند در جبروت حکمران ، در ملکوت قهرمان در نشئات کن فکان حکم بماتشاء کند عصمت او حجاب او عفت او نقاب او سر قدم حدیث از آن ستر و از آن حیا کند نفخه قدس بوى او جذبه انس خوى او منطق او خبر ز لا ینطق عن هوى کند قبله خلق روى او کعبه عشق کوى او چشم امید سوى او تا به که اعتنا کند بهر کنیزش بود زهره کمینه مشترى چشمه خور شود اگر چشم سوى سها کند مفتقرا متاب رو از در او بهیچ سو ز انکه مس وجود را فضه او طلا کند