قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: لَیْسَتِ الْعِبادَهُ کَثْرَهُ الصّیامِ وَالصَّلاهِ، وَ إنَّمَا الْعِبادَهُ کَثْرَهُ التَّفَکُّرِ فی أمْرِ اللهِ. «مستدرک الوسائل، ج. ۱۱، ص. ۱۸۳، ح. ۱۲۶۹۰» امام حسن عسکری – علیه السلام – فرمود: عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست، بلکه عبادت با تفکّر و اندیشه در قدرت بی منتهای خداوند در امور مختلف می‌باشد.

حقیقت حیات و زنده بودن چیست؟ تقسیم موجودات به دو قسم زنده و مرده تقسیمى است که هرکس در هر حدّى از فهم و شعور باشد آن را مى داند، چرا که با چشم خود تفاوت میان موجودات زنده و مرده را مشاهده مى کند، ولى در این که حقیقت حیات چیست؟ با هوش ترین دانشمندان از تفسیر آن عاجزاند! آنها اعتراف مى کنند که حیات پدیده اى است بسیار پیچیده و اسرارآمیز که هنوز علم و دانش بشرى به عمق آن راه نیافته!

بخش اول از مناجات راجین: يَا مَنْ إِذَا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطَاهُ وَ إِذَا أَمَّلَ مَا عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُنَاهُ اى آن‏كه هرگاه بنده‏ اى از او بخواهد عطايش كند، و هرگاه چيزى را كه نزد اوست آرزو كند به آرزويش برساند وَ إِذَا أَقْبَلَ عَلَيْهِ قَرَّبَهُ وَ أَدْنَاهُ وَ إِذَا جَاهَرَهُ بِالْعِصْيَانِ سَتَرَ عَلَى ذَنْبِهِ وَ غَطَّاهُ و زمانى كه به او روى آور مقرّب و نزديكش كند، و گاهى كه تظاهر به گناه كند گناهش را پرده ‏پوشى نمايد وَ إِذَا تَوَكَّلَ عَلَيْهِ أَحْسَبَهُ وَ كَفَاهُ و آنگاه كه بر او توكل نمايد او را بس باشد و كفايت كند إِلَهِي مَنِ الَّذِي نَزَلَ بِكَ مُلْتَمِسا قِرَاكَ فَمَا قَرَيْتَهُ خداى من كيست كه بر آستانت وارد شده و خواهان مهمان‏پذيرى ‏ات باشد و تو از او پذيرايى نكرده باشى وَ مَنِ الَّذِي أَنَاخَ بِبَابِكَ مُرْتَجِيا نَدَاكَ فَمَا أَوْلَيْتَهُ و كيست كه مركب حاجت را با اميد به‏ سخاوتت به درگاهت خوابانده باشد و تو احسانش ننموده باشى أَ يَحْسُنُ أَنْ أَرْجِعَ عَنْ بَابِكَ بِالْخَيْبَةِ مَصْرُوفا وَ لَسْتُ أَعْرِفُ سِوَاكَ مَوْلًى بِالْإِحْسَانِ مَوْصُوفا آيا خوشايند است كه از درگاهت با محروميت بازگردم، درحالى ‏كه جز تو سرورى كه به‏ احسان متصّف باشد نشناسم كَيْفَ أَرْجُو غَيْرَكَ وَ الْخَيْرُ كُلُّهُ بِيَدِكَ وَ كَيْفَ أُؤَمِّلُ سِوَاكَ وَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ لَكَ چگونه به غير تو اميد بندم درحالى ‏كه هر خوبى به دست توست، و چگونه جز تو را آرزو كنم درحالى‏ كه‏ آفرينش و فرمان خاص تو است.

امام کاظم علیه السلام می فرمایند: «ان فاطمه علیها السلام صدیقه شهیده … ؛ (37) فاطمه علیه السلام بانوی بسیار راست گویی است که او را به شهادت رسانده اند .»

◼️ای کاش فدک این همه اسرار نداشت. ای کاش مدینه در و دیوار نداشت. فریاد دل محسن زهرا این است. ای کاش در سوخته مِسمار نداشت. ◼️

چگونگی احراز عدالتِ امام جماعت: ‏‏عدالت با بیّنه (شهادت دو مرد عادل) ثابت می شود و همچنین با شیوعی (شیوع یعنی شهرت) که موجب اطمینان باشد،‏‎ ‎‏بلکه وثوق و اطمینان به عدالت از هر راهی که پیدا شود ـ ولو از این جهت که مردم آگاه و‏‎ ‎‏اهل صلاح به او اقتدا کرده باشند ـ کفایت می کند، چنان که حسن ظاهری ( حسن ظاهر مثلِ معمم به لباس روحانیت بودن) که ظن به عدالت‏‎ ‎‏بیاورد کافی است، بلکه بنابر اقوی، حسن ظاهر، ولو این که موجب ظن بر عدالت او نشود‏‎ ‎‏کفایت می کند، اگرچه احتیاط (مستحب) آن است که ظن آور بودن آن معتبر باشد.‏

سخنرانی کوتاه بسیار جالب و زیبا در مورد تفکر از مرحوم آقای مجتهدی.

[فرستاده شده از احادیث اهلبیت (ع) ] [ عکس ] 🕌 زیارت مجازی مزار مطهر شهید سپهبد #حاج_قاسم سلیمانی #التماس_دعا 🎥 از اینجا به گلزار شهدای کرمان وارد شوید. http://tour.soleimany.ir

♦️حال آیت‌الله مصباح وخیم شده است 🔹دفتر آیت‌الله مصباح‌یزدی با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرده حال این استاد حوزه علمیه در خلال روند درمانی وخیم شده و از تمامی مؤمنین خواسته با تضرع به درگاه خداوند و توسل به اهل بیت برای شفای عاجل ایشان دعا کنند. ✅کانال اخبار 20:30👇 http://eitaa.com/joinchat/1684144128C592f3e217d

✍امام صادق علیه السلام مرده بخاطر طلب رحمت و آمرزشی که برای او میشود ، شادمان میگردد ، همانگونه که زنده با هدیه خوشحال می گردد. 📚الفقیه، ج1،ص117 پنج شنبه🕯 شادی روح پدران و مادران آسمانی و همه در گذشتگان بخوانیم فاتحه و صلوات ┄┅┅❅💠❅┅┅┄ ➥ @Qaraati313_ir

ذکر روز جمعه صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد

آيت الله #بهجت (ره): تا خودمان را اصلاح نكنيم و با #خدا ارتباط نداشته باشيم، با نماينده‌هاي خدا (ع) ارتباط نداشته باشيم، كارمان درست نمي‌شود؛ تا رابطه ما با ولي‌امر، #امام_زمان صلوات‌الله‌عليه قوي نشود، آيا كار ما درست مي‌شود؟!

سخنرانی کوتاه در مورد اینکه چرا حضرت دیده نمی شود؟ جواب از خود حضرت روحی له الفدا

بخش دوم از مناجات راجین: أَ أَقْطَعُ رَجائِى مِنْكَ وَقَدْ أَوْلَيْتَنِى ما لَمْ أَسْأَلْهُ مِنْ فَضْلِكَ ؟ أَمْ تُفْقِرُنِى إِلىٰ مِثْلِى وَأَنَا أَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ ؟ آیا خوشایند است که از درگاهت با محرومیت بازگردم، درحالی‌که جز تو سروری که به احسان متصّف باشد نشناسم؟ چگونه به غیر تو امید بندم درحالی‌که هر خوبی به دست توست و چگونه جز تو را آرزو کنم درحالی‌که آفرینش و فرمان ویژۀ تو است؟ آیا امیدم را از تو بِبُرم درحالی‌که از روی احسان آنچه از تو نخواستم به من عطا فرمودی یا آیا به مانند خودم نیازمندم می‌کنی درحالی‌که به رشته محکمت چنگ می‌زنم؟ يَا مَنْ سَعَدَ بِرَحْمَتِهِ الْقاصِدُونَ، وَلَمْ يَشْقَ بِنِقْمَتِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ؛ كَيْفَ أَنْساكَ وَلَمْ تَزَلْ ذاكِرِى ؟! وَكَيْفَ أَ لْهُو عَنْكَ وَأَنْتَ مُراقِبِى ؟! ای آن‌که قصدکنندگان به رحمتش خوشبخت شدند و آمرزش خواهان به انتقامش بدبخت نشدند؛ چگونه فراموشت کنم که همیشه به یادم بوده‌ای و چگونه از تو بی‌خبر شوم که تو نگهبانم هستی، إِلٰهِى بِذَيْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقْتُ يَدِى، وَ لِنَيْلِ عَطاياكَ بَسَطْتُ أَمَلِى. معبودم دستم را به دامن کرمت آویختم و برای رسیدن به عطایت سفره آرزویم را گستردم.