پیک شادی نوستالژی تلخ! یادش بخیر...چقدر روی اعصاب بود 🗞 @Ancients ⏳

نصیحت حضرت مولانا : در این عمری که میدانی فقط چندی تو مهمانی! به جان و دل تو عاشق باش رفیقان را مراقب باش! مراقب باش تو به آنی دل موری نرنجانی … که در آخر تو میمانی و مشتی خاک که از آنی …! دلا یاران سه قسمند گر بدانی زبانی اند و نانی اند و جانی به نانی نان بده از در برانش محبت کن به یاران زبانی ولیکن یار جانی را نگه دار به پایش جان بده تا میتوانی ... ✦ مولانا 🗞 @Ancients ⏳

▪️تصویری از اولین سفیر ایران در آمريكا "حسينقلى خان" بهمراه همسر امریکاییش در نیویورک. خبر قربانی کردن یک گوسفند در بالکن هتل والدورف توسط او باعث شد به "حاجی واشنگتن" ملقب شود! 🗞 @Ancients ⏳

فساد یک جامعه دو قسم است: یکی موقعی که مردم قوانین را مراعات نمی‌کنند، این درد چاره پذیر است؛ و دیگر آنکه قوانین مردم را فاسد می‌کند که این درد درمانی ندارد، زیرا درد ناشی از خودِ درمان است! شارل دو مونتسکیو 🗞 @Ancients ⏳

اسكناساى ٢٠ تومنى قديمى عكس مردها و كارگرانى روش بود كه در حال كار بودن و روش نوشته بود جهاد سازندگى... الان همه اون كارگرا بيكار شدن، حقوق نگرفتن، بى پولن، اميد ندارن ... 🗞 @Ancients ⏳

داریوش بزرگ در زمان حکومت خود اقدام به ضرب سکه هایی کرد که در تمام شاهنشاهی ارز رایج بشمار میرفتند. بنابراین میتوان آنها را نیز به نوعی اولین ارز بین المللی دانست، زیرا از مقدونیه و لیبی در غرب تا کوه های هندوکش و سند در مشرق از آن استفاده میکردند. به سکه های زرین "دریک" و به سکه های سیمینگون " سیگلوی" میگفتند. 🗞 @Ancients ⏳

☀️جایگاه زنان و بانوان در ایران باستان 〰️〰️〰️〰️ ⭕️در ایران باستان زنان همچون مردان می توانستند فنون نظامی بیاموزند و حتی فرماندهان سپاهیان را بر عهده گیرند. زیبایی تمدن ایران و فرهنگ انسانی اش در اینجا بیشتر آشکار می شود که زن ایرانی دارای شخصیت حقوقی بوده و می توانسته به شغل وکالت دادگستری بپردازد و حتی بر مسند قضاوت بنشیند و قضاوت کند. زیبایی دیگر این تمدن، چهره های درخشان زنان ایرانی است که بر جایگاه والای حکومت تکیه زده اند؛ چهره هایی همچون هما، آذرمیدخت، پوراندخت، نیاک ، شیرین ، اذرمیدخت گران گوشوار و نیز چهره‌های مشهوری که فرماندهی سپاهیان ایران را بر عهده داشتند، همچون آرتمیس، بانوگشتسب، گردآفرید و... نیز زنان سیاستمدار و دانشمندی که به تنهایی و یا دوش به دوش مردان خود ایستاده اند و از این سرزمین پاسداری کرده اند؛ زنانی چون آتوسا، شهربانو، موژا، پانته‌آ، کتایون،و... ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📚 کتاب زنان در تاریخ کهن ایران، انتشارات پردیسان، نوشته مهدی اقبالی مهدی آبادی، ص ۲۴ 🗞 @Ancients ⏳

نيچه چنين ميگويد كه افسردگی به انسان فرصت اندیشیدن نمی‌دهد. بنابراین برای نادان نگه‌داشتن انسان؛ باید به هر روش ممکن اندوهگینش کرد... 🗞 @Ancients ⏳

سربازان آشوری در حال به سیخ کشیدن اسیران کهن‌ترین سند تاریخی که از شکنجه به میل کشیدن دیده می شود به هزاره اول قبل از میلاد در امپراتوری آشوریان دیده می‌شود. در این روش از اعدام، چوب یا سیخ پهن و بلندی را درون مقعد یا مهبل فرد محکوم فروکرده و ادامه داده، تا چوب از دهان یا شانه‌های فرد بیرون میزد. سپس ستون یا چوب را در حالی‌که فرد محکوم روی آن قرار داشت را راست و عمود بر زمین قرار می‌دادند. فرد با دست و پا زدن و با نیروی جاذبه رفته‌رفته فرود می‌آمد (به سیخ فرو می‌رفت.). این روش اعدام را اغلب برای درد و زجر کشیدن محکومین به کار می‌برده‌اند. در این روش سعی می‌شود که چوب فرورفته، ارگان‌های حساس بدن مثل قلب و کبد و غیره را مورد اصابت قرار ندهد، تا شخص مدت بیشتری زنده مانده و درد بکشد. از آن‌جایی‌که چوب فرورفته مقعد یا مهبل را بلوکه کرده، زیاد خون‌ریزی انجام نمی‌گرفت، و اگر این کار با دقت انجام می شد، شخص بر روی ستون تا چند روز زنده می‌ماند و درد می‌کشید 🗞 @Ancients ⏳

«بستن پا» سنتی بوده‌است که حدود هزار سال بر روی زنان و دختران چینی اجرا می‌کرده‌اند. این سنت حدوداً از قرن ده تا اوایل قرن بیستم میلادی در چین مرسوم بوده‌است.رسم بستن پاها از دورهٔ سلسلهٔ سانگ، بین سال‌های 976–960 میلادی آغاز شد. «بستن پاهای» زنان یکی از رسومی بود که در چین باستان اجرا می‌شد. این عمل باعث تغییر شکل و کوچک شدن پاها تقریباً به اندازه پاهای یک عروسک می‌شد. عوارض این رسم دشواری و دردناک شدن راه رفتن و بیماری شکنندگی و پوکی استخوان‌ها بود. هدف از بستن پاها، متمایز کردن زنان طبقهٔ بالای جامعه از زنان عادی و همین‌طور جلوگیری از «انحراف» زنان بود. بستن پاها کنترل زنان را آسان‌تر می‌کرد زیرا درد ناشی از آن چنان شدید بود که حتی طی کردن مسافت‌های کوتاه را بدون یاری دیگران ناممکن می‌ساخت. در بین طبقات بالای جامعهٔ چین، اگر دختری فاقد پاهای کوچک بود، احتمال یافتن همسری مناسب برای او بسیار ضعیف بود. رسم بستن پاها ادامه پیدا کرد تا زمانی که سلسلهٔ چینگ در سال1911 میلادی سرنگون شد. با شکل‌گیری جمهوری جدید، پس از گذشت یک هزار سال این رسم، غیرقانونی اعلام شد. 🗞 @Ancients ⏳

حکایت نموده اند که در روزگاران قدیم، الاغهای دِه، از پالان دوزشان بسیار ناراضی بودند. زیرا پالانی که برایشان میدوخت پشت شان را زخمی میکرد. در نهایت تصمیم گرفتند که جایی جمع شوند و دعایی بکنند تا شاید پالان دوز دیگری به ده شان بیاید. از آنجا که دل صاف و ساده ای داشتند، دعاهایشان قبول درگاه آمد و پالان دوزی جدید وارد دهشان گشت... اما چه فایده که این پالان دوز هم لنگه همان پالان دوز سابق... نه تنها پالان راحتی بر تن خر ها نمیدوخت، بلکه از مواد اولیه پالانها نیز کم میگذا...شت و اینبار نه تنها پشتشان زخمی میشد، بلکه به جای دیگرشان نیز فشار می آمد. بازهم تصمیم گرفتند که جمع شوند و برای آمدن پالان دوز جدید دعایی بکنند. این دفعه نیز به لطف دل پاک و بی غل و غششان، دعایشان مقبول گردید و پالان دوز جدید هم آمد، اما صد افسوس، و چه فایده.... این یکی به غیر از دوخت بد و دزدی از مواد اولیه ی پالانها، از صاحبان خرها خواسته بود که خرها را در گرسنگی نگهدارد تا شاید پالانها به تنشان اندازه شود... و اینبار نه تنها پالان شان راحت نبود و پشتشان همچنان زخمی، بلکه دلسوخته و از کرده پشیمان، که چرا قدر همان پالان دوز اولی را ندانسته و ناشکری کرده بودند... خلاصه .... هی جمع شدند و هی دعا کردند و این پالاندوز آمد و آن پالاندوز رفت اما زخم پشتشان خوب نشد که هیچ بدتر هم شد. تا اینکه تصمیم گرفتند جمع شوند و این بار نه برای رهایی از پالان دوز بلکه برای رهایی از خریت خود دعایی بکنند!! 🗞 @Ancients ⏳