ماجرای اشک ریختن #ستارخان ستارخان، سردار مقاومت آذربایجان و جنبش مشروطیت نوشته است: من هیچ وقت گریه نمی کنم چون اگر اشک می ریختم، آذربایجان شکست می خورد و اگر آذربایجان شکست بخورد، ایران زمین می خورد… اما در مشروطه دو بار اون هم تو یه روز اشک ریختم. حدود 9 ماه بود که تحت فشار بودیم… بدون غذا. بدون لباس… از قرارگاه اومدم بیرون … چشمم به یک زن افتاد با یه بچه تو بغلش. دیدم که بچه از بغل مادرش اومد پایین و چهار دست و پا رفت به طرف و بوته علف… علف رو از ریشه درآورد و از شدت گرسنگی شروع کرد خاک ریشه ها رو خوردن… با خودم گفتم الان مادر اون بچه به من فحش می ده و میگه لعنت به ستارخان که ما را به این روز انداخته… اما مادر کودک اومد طرفش و بچه اش رو بغل کرد و گفت: عیبی نداره فرزندم… خاک می خوریم اما خاک نمی دهیم… اونجا بود که اشکم دراومد. #منبع: #کتاب_گلچین_خاطرات_ستارخان 🗞 @Ancients ⏳

از فیلم #ستارخان حیدرخان: «این مملکت از دوسو داره غارت میشه یکی انگلیسی‌ها و روس‌ها، یکی هم خودی‌ها!» ستارخان: «دسته سوم رو فراموش کردید، بی‌طرفها، بلاتکلیف‌ها، آدم‌هایی که سکوت می‌کنند و فقط ناظرند، اونا بیشتر از همه من رو رنج می‌دن وگرنه آدم تکلیفش با دوست و دشمن روشنه...» 🗞 @Ancients ⏳

زنده‌یاد #ستارخان پس از سرکوب مجلس شورای ملی توسط قوای محمدعلی‌شاه و به توپ بستن مجلس گفت: «اگر ما برای #آزادی نجنگیم، مردمی که بعد از ما می‌آیند چه خواهند گفت؟! خواهند گفت که چه آدم‌های ترسویی بودند، نام ‎#ایران را ننگ‌آلود کردند. زور شنیدند و دم نزدند. زیر بار #ظلم رفتند و به #بیچارگی تن در دادند. چقدر بدبخت بودند. روز تاسوعا و عاشورا برای شهادت امام حسین عزاداری می‌کردند، خاک و گِل به سر می‌ریختند، با قمه فرق سرشان را می‌شکافتند، سینه و زنجیر می‌زدند، اشک و خون را با هم قاطی می‌کردند و خودشان را پیروان سیدالشهدا می‌دانستند اما وقتی پای عمل به میان می‌آمد، #زور و #استبداد را قبول می‌کردند و آرام می‌نشستند.» 🗞 @Ancients ⏳