قلعه سارو جنوبی با سامانه آبرسانی منحصرد به فردش و با داشتن پرتگاه های خطرناک و صعب العبور ، یکی از بزرگترین و مهم‌ترین قلعه‌های دفاعی شرق کشور محسوب می شود. این قلعه به ظاهر از سه طبقه تشکیل شده و چنین به نظر می‌رسد که طبقه اول مربوط به اصطبل، طبقه دوم محل سکونت رعایا و خانواده آنان بوده و طبقه سوم که دارای معبد، حمام و آبدارخانه بوده و بارگاه نام داشته، محل سکونت سربازان مدافع و بزرگان قلعه بوده است. 🗞 @Ancients ⏳

اینجا چابهاره شهری که بهترین بندر تجاری رو در خاورمیانه و ساحلش هم تقریبا به ۳ رنگ پرچم ایران هست😍 🗞 @Ancients ⏳

سیاوش پسرکیکاووس شاه تنها کسیکه در ایران برایش سوگواری میشدسیاوش شاهزاده ایران بود که بخاطرتهمت نامادری ازایران رفت ودر توران درغربت وبامظلومیت سرش بریده شد. 🗞 @Ancients ⏳

باکشف قطعاتی از ظروف شیشه‌ای و سنگی، سرباره‌های صنعتی و شناسایی کوره سفالی در حاشیه شهر تاریخی "تون" در خراسان مرکزیت این شهر در تولیدات صنعتی زمان ساسانیان مشخص شد! 🗞 @Ancients ⏳

سنت نوروز بر قدح سفالی ! بر روی قدح سفالی بدل چینی نقاشی‌های بسیار زیبایی به تصویر کشیده شده که روایت‌گر رسوم و فرهنگ مردم ایران در دورۀ قاجاری و اواخر از جمله نوروز است. این نقاشی‌ها که به لحاظ استفاده از رنگ‌های قرمز و زرد و نیز نوع گل پردازی شبیه به شیوۀ کار هنرمندان شیراز در اواخر عهد ناصری که با تزئین زیر لعاب بوده و موضوعات متنوعی از جمله صحنه‌های نوازندگان، گروه رژه، جشن، شکار، بند بازی و... همراه با گل‌های رنگارنگ و پرندگان در میان شاخ و برگ‌ها است که سطح داخل و خارج آن‌را در بر می‌گیرد. نقاشی‌های سطح داخلی موضوع عاشقانه دارد و در کف ظرف نیز یک گلدان با گل‌‍‌های رنگارنگ دیده می‌شود در سطح خارجی قدح نفاشی‌هایی مربوط به آیین نوروز هستند. با نمادهای تحویل سال مثل ساعت، رژه گروه مارش، گروه نوازندگان و چهار توپ چرخ‌دار مشاهده می شود. این قدح مربوط به سدۀ ۱۳ هجری‌قمری و به سبک کاشان بوده که با شمارۀ ۸۳۵۲ در موزۀ باستان‌شناسی و هنر دوران اسلامی موزۀ ملّی ایران نگه‌داری می‌شود. 🗞 @Ancients ⏳

برخی زره های مخصوص سربازان هخامنشی از ۱۴ لایه کتان درست شده بودند. این زره در عین مستحکم بودن از وزن کمی برخوردار بود و سرعت عمل جنگجو را در حین نبرد بالا میبرد! 🗞 @Ancients ⏳

در پنجمین سالی که به استخدام سازمان برنامه و بودجه درآمده بودم، دولت وقت تصمیم گرفت برای خانوارها کوپن ارزاق صادر کند. جنگ جهانی به پایان رسیده بود اما کمبود ارزاق و فقر در کشور هنوز شدت داشت. من به همراه یک کارمند مامور شدم در ناحیه طالقان آمارگیری کنم و لیست ساکنان همه دهات را ثبت نمایم. در یک روستا کدخدا طبق وظیفه اش ما را همراهی می نمود. به امامزاده ای رسیدیم با بنایی کوچک و گنبدی سبز رنگ که مورد احترام اهالی بود و یک چشمه باصفا به صورت دریاچه ای به وسعت صدمتر مربع مقابل امامزاده به چشم می خورد. مقابل چشمه ایستادیم که دیدم درون آب چشمه ماهی های درشت و سرحال شنا می کنند. ماهی کپور آنچنان فراوان بود که ضمن شنا با هم برخورد می کردند. کدخدا مرد پنجاه ساله دانا و موقری بود ، گفت : آقای قاضی، این ماهی ها متعلق به این امامزاده هستند و کسی جرات صید آنان را ندارد.چند سال پیش گربه ای قصد شکار بچه ماهی ها را داشت که در دم به شکل سنگ درآمد، آنجاست ببینید. سنگی را در دامنه کوه و نزدیک چشمه نشان داد که به نظرم چندان شبیه گربه نبود. اما کدخدا آنچنان عاقل و چیزفهم بود که حرفش را پذیرفتم. چند نفر از اهل ده همراهمان شده بودند که سر تکان دادند و چیزهایی در تائید این ماجرای شگفت انگیز گفتند. شب ناچار بودیم جایی اتراق کنیم. به دعوت کدخدا به خانه اش رفتیم. سفره شام را پهن کردند و در کنار دیسهای معطر برنج شمال، دو ماهی کپور درشت و سرخ شده هم گذاشتند. ضمن صرف غذا گفتم : کدخدا ماهی به این لذیذی را چطور تهیه می کنید؟ به شمال که دسترسی ندارید. به سادگی گفت : ماهی های همان چشمه امامزاده هستند !!! لقمه غذا در گلویم گیر کرد. حال مرا که دید قهقه ای سر داد و مفصل خندید و گفت : نکند داستان سنگ شدن و ممنوعیت و اینها را باور کردید؟!! من از جوانی که مسئول اداره ده شدم اگر چنین داستانی خلق نمی کردم که تا به حال مردم ریشه ماهی را از آن چشمه بیرون آورده بودند. یک جوری لازم بود بترسند و پنهانی ماهی صید نکنند. در چهره کدخدا ، روح بسیاری از حکام زمین را در طول تاریخ می دیدم. حاکمانی که خود کوچکترین اعتقادی به آنچه می گفتند نداشتند و انسانها را قابل تربیت و آگاهی نمی دانستند. «از خاطرات یک مترجم _ محمد قاضی » 🗞 @Ancients ⏳

دژ نوشیجان یکی از قلعه‌های تدافعی حکومت مرکزی ماد بوده است که برای دفاع از مرزهای غربی در مقابل هجوم اقوام قدرتمند بین‌النهرین از جمله حکومت آشور ساخته شده است. با این حال، وجود دو آتشکده در این مکان مؤید این مطلب است که علاوه بر اهداف نظامی، اعمال مذهبی و نیایش نیز در این مکان صورت می‌گرفته است.

‍ کشف سند تغییر دین ایرانیان در نوشیجان ! دژ نوشیجان یکی از قلعه‌های تدافعی حکومت مرکزی ماد بوده است که برای دفاع از مرزهای غربی در مقابل هجوم اقوام قدرتمند بین‌النهرین از جمله حکومت آشور ساخته شده است. با این حال، وجود دو آتشکده در این مکان مؤید این مطلب است که علاوه بر اهداف نظامی، اعمال مذهبی و نیایش نیز در این مکان صورت می‌گرفته است. بنا یک معبد مهر (میتراییسم) است. در این راستا، شواهد گویای باستان‌شناسی و تاریخی فراوانی به‌دست آمد که نشان داد، در دوره‌ی ماد، دین ایرانیان همان دین مهر بوده است که کوروش بزرگ به آن ایمان داشت. با این حال، می‌دانیم داریوش و پسرش خشایارشاه در مخالفت با این دین اقدام کرده‌اند و در کتیبه‌ی خشایارشاه در تخت جمشید (پارسه) آمده است که هر معبدی به‌جز معابد مربوط به اهورامزدا باید تعطیل و تخریب شود. گویا این عمل با پُر شدن معبد نوشیجان انجام شده است. فضای داخلی معبد مرکزی نوشیجان که ارتفاع آن اکنون به حدود 10 متر می‌رسد، با سنگ‌هایی پُر شده است. شواهد نشان می‌دهند، این سنگ‌ها جداگانه و با احترام چیده شده‌اند. همچنین فضای بیرونی بنا با حدود چهار میلیون خشت پر شده و بنا به‌نحوی از نظرها پنهان شده است تا تخریب نشود. این اتفاق بیانگر آن است که برای چنین کاری وقت، پول و افراد زیادی درگیر بوده‌اند. البته ایمان قوی مردم آن زمان را نشان می‌دهد که حاضر به تخریب معبد خود نبوده‌اند. در نتیجه به‌نظر نمی‌رسد، با چنین ایمان قوی، آن‌ها دین خود را فراموش کنند و دین جدیدی را که داریوش معرفی کرد، بپذیرند. همان‌طور که تدبیر روحانیون آن زمان که اقدامات آن‌ها سبب شد، در اواخر دوره‌ی هخامنشی در کتیبه‌های اردشیر دوم و سوم کنار نام اهورامزدا، باز هم نام مهر و آناهیتا دیده شود». @ancients

ایران بادارابودن37میلیاردتن ذخایرمعدنی ازغنی‌ترین کشورهای معدنی دنیاست ! معادنی چون مس سرچشمه وسنگ‌آهن چادرملو سبب شده تا ایران دو معدن ازپرعیارترین معادن دنیارابنام خودثبت کند. 🗞 @Ancients ⏳

طبق باور ایرانیان بیماری فراورده‌ ی اهریمنان بود وازویژگیهای اهریمن بوی بدبودبنابراین ایرانیان با توجه به آموزهای دینی وهمراهی بااهورامزدا ودرمان برخی بیماری‌هاازبوهای خوش بهره میجستند! 🗞 @Ancients ⏳

شما ساده‌اید یا پیچیده؟ من گربه ای هستم که پاهایش در کلاف کلافه ها گیر کرده است و ظاهرا باید ساده باشم. در «صد سال تنهایی»،مارکز می‌گوید:«من آدم فقیری هستم که مقدار زیادی پول دارد». به تعبیر یکی از دوستانم،فیل از آن حیواناتی است که آدم احساس می‌کندحرف‌های زیادی برای گفتن دارد اما هیچ عضوی از اعضایش کمکش نمی‌کند که حرفش را بزند. « حسین پناهی » 🗞 @Ancients ⏳