#داستان
🟢 در این هجده سال!
🟡 زمانیکه #علامه_طباطبایی در نجف بود، برای ایشان وجهی از درآمد املاکشان را به نجف میفرستادند تا با آن امرار معاش کنند. چند ماهی وجه املاک نمیرسد و ایشان بهسختی میافتد.
🔺 یک روز در اتاق منزل، مشغول مطالعه بود که دفعتاً از مطالعه انصراف پیدا میکند و به این فکر فرو میرود که با تنگدستی چه کنیم ؟ در این هنگام بلافاصله صدای کوبیدن در را میشنود. به سمت در میرود؛ شخصی را میبیند با عمامهای شبیه به فین (کلاه مخصوص قدیم عثمانیها) که مانند عمامه های معمولی نیست.
🔺آن شخص سلام میکند و میگوید: من از طرف خدا آمدهام. خدا میفرماید که در این ۱۸ سال ما چه کوتاهی کردهایم که الان از فکر درس و بحث انصراف پیدا کردی؟ آنگاه خود را معرفی میکند و میگوید: من «شاه حسین ولی» هستم سپس میرود.
🔺در این هنگام آقای آقای طباطبایی دفعتاً متوجه میشود که در اتاق پشت میز مطالعه نشسته است.
ایشان به فکر فرومیرود و سه سؤال به نظرش میآید:
▪️اول اینکه من بلند شدم و در را باز کردم و با او مکالمه کردم، پس چرا الان در اتاق هستم؟ این سؤال را اینگونه حل میکند که مکاشفه بوده.
▪️ دوم اینکه او خود را "شاه حسین" معرفی کرد یا "شیخ حسین"؟ اگر نامش شاه حسین بود، چرا قیافهاش به شاه شباهت نداشت و اگر خود را شیخ حسین معرفی کرد، گوش من چرا شاه حسین شنید؟
▪️سوم اینکه منظور از این ۱۸ سال چیست؟ اگر مراد مدتی است که ما به نجف آمدهایم، که ۱۰ سال است و اگر منظور مدت طلبگی من است، که بیشاز ۱۸ سال است. تأمل میکند و متوجه میشود که از زمان معمم شدن وی ۱۸ سال گذشته است.
🌱 این سوال هم معلوم شد و نیز اهمیت معمم شدن برای طلاب هم معلوم شد.
🔸تنها سوالی که بیپاسخ میماند درباره نام "شاه حسین ولی" بود. آقای طباطبایی میگوید: ما از نجف به تبریز رفتیم. رسم من در نجف این بود که بعد از نماز صبح به وادیالسلام میرفتم و در آنجا قدم میزدم و فاتحه میخواندم. در تبریز هم این برنامه ادامه داشت. صبحی به قبرستان رفتم. قبری بلندتر از سایر قبرها توجه مرا به خود جلب کرد. نوشتهی روی آن قبر را خواندم. دیدم قبر شاه حسین ولی است که ۳۰۰ سال پیش وفات کردهاست!
📚کتاب جرعهای از دریا ▫️آیت الله شبیری زنجانی: صفحه ۶۶۵ تا ۶۶۷.
نصایحی از عارف بزرگ، مفسر کبیر قرآن ،علامه طباطبایی رحمةالله تعالی علیه:
🔶از #علامه_طباطبايی (ره) سوال کردند چه کار کنيم که در #نماز حواسمان جمع باشد؟؟
فرمود قــبل از نمـــاز مــراقب زبـان خودتان باشيد نماز با حضـور قلب مزد است و آنـرا به هر کسی نمی دهند اين هـــديه را به کسی ميدهند که قبلاً زحمتی کشيده باشد.
🔶من از سکوت آثار گرانبهایی را مشاهده کردم چهل شبانه روز سکوت اختیار کنید و جز در امور لازم سخن نگویید و به فکر و ذکر مشغول باشید تا برایتان صفا و نورانیت حاصل شود.
🔶ایمان به روز جزا (قیامت)، مهمترین عاملی است که انسان را به ملازمت تقوا و اجتناب از اخلاق ناپسند وادار می کند!
چنان چه فـرامـوش ساخـتـن آن ریشـه اصـلی هـر گناهی است.!
🔶 با تمام وجود به سوی خداوند متعال توجه کنید و خود را در برابر او ببینید و تصور کنید.
روزانه با خداوند خلوت کرده و به ذکر او مشغول باشید.
در خوردن، آشامیدن، حرفزدن، معاشرت و خواب از افراط و تفریط بپرهیزید.
فرصت عمر را غنیمت شمرید