پ.ن: در برابر مباحث، مواضع و زیست عمومی بعضی از جامعه، همیشه روزه سکوت و توجیه را بر واقعیت ترجیح دادیم. مواجهه‌ی کورکورانه در برابر اشتباهات جامعه، منجر به هلاکت فکری آنها میشود و نه سعادت!

✍امشب خجالت کشیدم وقتی صف‌های پمپ بنزین را این قدر شلوغ دیدم... خدا باوری و خودباوری‌امان کجا رفته... قرار است ما حمله کنیم، دشمن در سوراخش خزیده، ما چرا هراسیده ایم... این رفتارها بی تردید خبر از یک بیماری عمیق در روح اجتماع می‌دهد که باید برای درمان آن اندیشه کرد... البته حواسم به موج قلندرها و مجاهدین نترس هست، تشییع کنندگان شهید هنیه را هم از یاد نبرده‌ام، اما اگر از این عفونت در روان جامعه‌امان غفلت کنیم، دیر با زود همه جامعه را در بر می‌گیرد... #طباخیان

اگر حسین بن علی بود می‌گفت: اگر می‌خواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمرِ امروز موشه دایان‏(نخست‌وزیر‌وقت‌اسرائیل) است. شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با «شعار فلسطین» تکان می‌خورد. 📚شهید مطهری | حماسه‌حسینی | ص٢٧٣ @andar_tamolat

فردای فتح قدس! 🔹رژیم صهیونیستی با ترور رهبر حماس (اسماعیل هنیه)، پازل استراتژی و فکری منطقه را به کلی خراب کرد. ترور مزبور، نتیجۀ دو اتفاق می‌تواند باشد. ۱.فاصله‌ی فکری و دعوای درون گفتمانی میان تئوریسین‌های یهود و سیاستمداران رژیم. ۲.عدم قدرت تحلیل اتاق فکر رژیم صهیونیستی. به ظاهر هر دو اتفاق برای رژیم رخ داده، زیرا نخست وزیر رژیم مدتی است که از جانب جبهه‌ی خود طرد شده - حال چه مردم، چه سیاستمداران و چه نیروهای فکری - . همین امر موجب شد که به آمریکا پناه ببرد و دست گدایی سمت کنگره امریکا دراز کند. در صورتی که اتاق فکر رژیم دچار دعوای درونی هم نشده باشد، به دلیل اتفاقات اخیر جبهه مقاومت، وحشت از جبهه مقاومت، بر قدرت فکر و تحلیل آنها چیره شد و تصمیم به چنین عمل فجیع و پرهزینه‌ای گرفتند. 🔸بعد از ترور اسماعیل هنیه، روحیه‌ی غیرت، انتقام و به تعبیر رهبری خونخواهی در فکر، جان و دل مردم بیدار شد و حال توقعی از جبهۀ مقاومت و نیروهای نظامی دارند - حال اینکه تصمیم نیروهای امنیتی و نظامی چیست، در این نوشته مجال بیان آن نیست -. 🔹موضوع، اتمسفر و فضای بعد از خونخواهی است. همان انتقامی که منجر به فتح قدس می‌شود، انتقامی که حال باشد یا چند ماه دیگر و یا حتی چند سال دیگر! افق ما نسبت به فتح قدس چیست؟! آیا فتح قدس را صرفاً به دید یک جنگ نظامی، مرزی و درون یک چهارچوب حاکمیتی متصور هستیم، یا فتح قدس را مقدمۀ گسترش و تحقق تمدن اسلام میپنداریم؟! به راستی که «فردای فتح قدس» چه خواهد شد؟! 🔸قطاری را که رهبری به عنوان اسلام ناب سردمدار شده و امثال سیدحسن نصرالله، سلیمانی‌ها، تهرانی‌مقدم‌ها، عماد مغنیه‌ها و بسیاری دیگر از سربازان خمینی سوار بر آن هستند، آیا نیروهای فکری و تئوریسین‌های دینی هم سوار بر این قطار شده‌اند؟! این نیروهای نظامی که به وسیله‌ی اسلام ناب پرورش یافته‌اند، به نصرت الهی لبیک گفتند. نیروهای فکری چه؟! بعد از فتح قدس آیا نیروها و افراد فکری، برای دنیا، برای این دنیای پر از جهل مرکب و برای فطرت‌های خفته حرفی برای گفتن دارند؟! باید فتح قدس را افقی تمدنی متصور شد، نه مسجدی که قبله‌ی دوم مسلمانان است و به دست غاصبین غصب شده و هدف هم صرفا بازپس‌گیری آن! ارگان‌ها، عناصر و افراد فکری جمهوری اسلامی آماده این نبرد فکری شده‌اند؟! اگر به قدس از عینک تمدن ننگریم، قدس را در اتمسفری فتح خواهیم کرد که افکار و ارواح با دشمن است، اما اجسام با قدس، با مردمی که جان و دلشان را مدرنیته و غربش فرا گرفته. در اینصورت فقط جسم قدس را فتح خواهد کرد و نه روح! 🔹باید قدرت فکری را طبق متدی مدیریت کرد که فکر و دل مردمِ خود حاکمیت اسلامیزه شده باشند، که بعد از فتح قدس به فکر پمپاژ این فکر به دیگر نقاط جهان باشیم. سردمدار این گفتمان رهبری است، که یاران فکری می‌خواهد و او را یاری کنند. حوزه علمیه‌ی حال، جهان که هیچ، کشور هم که هیچ، حتی شهر قم را نتوانسته اسلامیزه کند! قدس قلب تمدن اسلام است. فتح قدس به معنای انتقال اسلام خمینی از قم به جای جای جهان است. رهبری، نیروهای نظامی، نیروهای مقاومت، حزب الله، انصارالله و خیل عظیمی از سربازان روح الله به امتداد این گفتمان لبیک گفتند و مصممند که این پرچم را به دست صاحبش برسانند. آیا حوزه علمیه، دانشگاه، نیروهای فکری و تئوریسین‌های دینی هم لبیک گفته‌اند؟! فتح قدس انقلابی درونی میطلبد. چه‌بسا سربازان خمینی اینبار از قلب دانشگاه‌های امریکا انقلاب کنند و نه فیضیه‌ی قم! ✍ علی‌رشیدی @andar_tamolat

اردوی پرستاران یا کاروان ورزشکاران؟! 🔹المپیک جزو یکی از رویدادهای بین المللی است که کشورهای گوناگونی از اقصی نقاط جهان به بهانه‌ی ورزش‌های مختلفی گرد هم می‌آیند. از هر کشوری یک گروه یا افرادی به عنوان نماینده‌ی آن کشور در این رویداد حضور پیدا می‌کنند، که اخلاق و فرهنگ و رفتار تا سطح بازی و مسابقه‌ی هر فرد و گروه را به عنوان زیست اجتماعی آن کشور در فکر خود قلمداد می‌کنند. به بیانی دیگر از رفتار فردی، فرهنگ اجتماعی، طرز و سطح بازی فلان ورزشکار تصور می‌کنند که مردم آن کشور چنین زیستی دارند - بحثی در غلط یا درست بودن این مواجهه نداریم - اصل مواجهه وجود دارد، حال چه غلط و چه درست! 🔸در مراسم افتتاحیه‌ی این دور از مسابقات المپیک پاریس که هرکشوری طبق آداب، رسوم، دین و فرهنگ خودش لباس و پوششی را برای ورزشکارانش انتخاب می‌کند، کشور ایران که با شعار «تمدن، توحید و اسلام ناب» یک تنه در مقابل جبهه طاغوت ایستاده، لباس و پوشش ورزشکاران و نمایندگانش در این دور از مسابقات، همه را متعجب کرده(البته غیر از تغییر رنگ و بعضی جزئیات، پوشش این دور از مسابقات هم مانند ادوار گذشته است). پوششی که در نگاه بعضی شبیه به«پوشش پرستاران»است تا «کاروان ورزشی»! 🔹حتی اگر نگاهی غیر از نگاه اسلام، یعنی متد و تفکر ناسیونالیستی را در نظر داشته باشیم، باید پوششی متناسب با فرهنگ ایرانی - که قدمتی چندین هزار ساله دارد - به جهان صادر کنیم. در بیان شهید آوینی، تمدن همان گسترش فکر و فرهنگ است، یعنی «القای فرهنگ» خود بر دیگر مبانی، می‌تواند مقدمه‌ای بر «گسترش و تحقق تمدن» باشد. همانگونه که در این دور از مسابقات المپیک که کشورهای مختلفی از جمله امریکا، ایتالیا و لهستان و... ایده‌ی انتقال و صادر فرهنگشان را در ذهن دارند، چرا کشوری مانند ایران خود را محروم‌ از این قافله می‌کند؟! کشوری مانند فلسطین که در بحبوحه‌ی جنگ است، ولی پوشش چفیه خود را باز هم انتخاب می‌کند و این چفیه‌ی خود را در افتتاحیه‌ی این مسابقات جلوی چشم مردم جهان به رخ می‌کشد. آیا ایران حتی به اندازه‌ی فلسطین نگاهی تمدنی و گسترش فرهنگ ندارد؟! درصورتی که وقتی این سمت تاریخ را بنگریم، این ایران است که باید «قافله‌دارِ امتداد فکر و فرهنگ‌ اصیل» خود -که فطرت‌های بسیاری در اقصی نقاط جهان خواهان این مبنا هستند - باشد. 🔸این «تحقق تمدن» لوازمی دارد، ۱.مردم و ۲.حکومت. بحث مورد نظر مربوط به مواجهه‌ی حاکمیت است، وقتی عناصر، مسئولین و ارگان‌های حاکمیت معتقد یا متخصص در این امر نباشند، قاعدتاً این امر - تمدن - که به وسیله فرهنگ است تحقق پیدا نمی‌کند، - چه بسا همه مردم هم معتقد به این فرهنگ و مبنا باشند -. متاسفانه یکی از مشکلات حاکمیت عدم اهمیت به امر فرهنگ است، حال چه دولت، چه مجلس، چه قوه عدلیه و چه بقیه‌ی ارگانها. این امر موجب می‌شود که برای انتخاب متصدیان امر فرهنگ قائل به سختگیری نباشند. انتخاب سیاستمداران، رانت‌بازان، دولتمردان و رجل سیاسی به جای متخصصان و متعهدان به این مبنا و فرهنگ، موجب شده که این مسئله‌ - پوشش کاروان ورزشی ایران - رخ دهد. افرادی که برای سیاهی لشگری در نظم جهانیِ تمدن غرب صف کشیده‌اند و «متعهد به اصول و مبانی» حاکمیت نیستند قطعاً نمی‌توانند مسئولیت امر فرهنگ را بر عهده بگیرند، در صورتی که ارگان‌های فرهنگی اعم از وزارت ورزش، ریاست فدراسیون‌های ورزشی، وزارت فرهنگ، وزارت گردشگری، رئیس خانه سینما و.. را به دست چنین افرادی در حاکمیت سپرده‌ایم. دغدغه‌ی گسترش و تحقق فرهنگ ایرانی-اسلامی در دنیا و مواجهه‌ی حاکمیت با این امر را راه به کجا خواهیم برد، خدا می‌داند! ✍ علی رشیدی @andar_tamolat

🔻تمدنی وارونه! بنیامین نتانیاهو، بعد از ۹سال دوباره در کنگره‌ی امریکا سخنانی داشت، نخست وزیری که چه از جانب سیاستمداران و بدنه سیاسی رژیم‌اش و چه از جانب توده‌ی مردم یهود، طرد شده، به ظاهر در ۲۴ژوئیه دست به دامن آمریکا شده. 🔹۵۳ دقیقه سخنان نتانیاهو (نخست وزیر رژیم غاصب) را می‌توان سخنان تمدنی قلمداد کرد. از سخنان او می‌شود فهم کرد که جنگ را جنگ صرفاً حاکمیتی نمی‌پندارد، جنگ را «جنگ تمدنی» می‌داند و سلاح خود را برای این جنگ تمدنی تیز کرده. او دوگانگی «وحشی‌گری و تمدن» را بیان می‌کند. مراد وحشی‌گری از نگاه او حماس است، که غیرت دینی و خونی‌اش اجازه نمی‌دهد غاصبی خاکش را غصب کند، و چه بسا حماس دارد با پشتوانه‌ی فکری که خمینی کبیر به آنها آموخته، می‌خواهند گفتمان عدالت خواهی، حق طلبی و مبارزه را بر جهان غالب کنند. مراد او از تمدن، آمریکاست؛ آمریکایی که صدها هزار زن و کودک را به راحتی قتل عام می‌کند! براستی که آیا کدام وحشی‌گری است و کدام تمدن؟! بنیامین نتانیاهو خطر تمدن را احساس کرده، تمدنی که ۴۰ سال قبل مقدمات فکری آن توسط «پیر خمین» محقق شد و سربازانش ادامه دهنده راه او برای تحقق تمدن نوین اسلامی هستند، سربازانی که خمینی را ندیده، اما روح آن مرد بزرگ بر تک تک اجسام و افکار این جوانان غلبه کرده و این رگ غیرت و مبارزه علیه طاغوت هنوز نخفته است. آری، نخست وزیر رژیم غاصب از خمینی که هیچ، حتی از سربازان تازه به دوران رسیده‌اش هم ترسیده! عجب اسلامی، عجب مبنایی و عجب مردی که هنوز بعد از سالیان سال یاد و ذکر قیامش، در نقطه مرکزی کفر و طاغوت بر دهان شقی‌ترین افراد زمزمه می‌شود و هنوز هم بعداز ۴۰ سال بعداز نام بردن اسمش، آب دهانشان را از روی بغض و ترس قورت می‌دهند. 🔸حق به جانب‌گویی این فرد در چشم مردم جهان همان سیاستی است که ۱۴۰۰ سال قبل ابوسفیان درمقابل پیامبر خدا از آن استفاده کرد؛ سیاستی که خودش را امتداد راه ابراهیم و اسحاق و یعقوب می‌داند، سیاستی که حماس را معتقد به «تمجید جنگ» و خودشان را معتقد به «قداست زندگی» می‌داند، در صورتی که جنگی را که ۳۰ سال قبل خودشان آغاز کرده‌اند را در چشم جهانیان وارونه جلوه می‌دهند! سوالی هم که مطرح است این است که آیا قداست زندگی را فقط برای یهودیان می‌دانید؟! قداست و آرامش را برای زندگی آن پدری که زن و چندین بچه خود را از دست داده و خانه و کاشانه‌اش از بین رفته نمی‌دانید؟! قداست برای آن بچه چندین ماهه‌ی فلسطینی قائل نیستید؟! چه قداستی‌ست که برای زندگی جوانان داخل جشن و پایکوبی و فستیوال صهیونیستی است اما برای دیگر انسان‌ها نه؟! 🔹نخست وزیر رژیم در صحبت‌هایش وابستگی خودش را بر ائتلافی به نام «ائتلاف ابراهیم» به رخ می‌کشد؛ ائتلافی که میان رژیم صهیونیستی، آمریکا، چندین کشور اروپایی و چندین کشور عرب است، ائتلافی که نتانیاهو در آن، روی قدرت فکری فرهنگی خود، روی قدرت نظامی آمریکا و قدرت مادی اعراب حساب باز کرد!  اعرابی که پول وسیله‌ایست صرفاً برای ارضای جنسی و جسمیشان، اعرابی که زندگیشان در سه کلمه‌ی «شهرت، شهوت و قدرت» برایشان معنا می‌شود را آیا می‌توان جز ائتلاف ابراهیم خواند؟! این ائتلاف را باید «ائتلاف شیاطین» نامید نه ائتلاف ابراهیم! 🔸اینکه نتانیاهو در کنار آن صحبت‌های تمدنی‌اش، به فکر وارونه جلوه دادن تاریخ در اذهان جوانان فلسطینی است، اهمیت فرهنگ و تمدن را می‌رساند. اینکه بدلیل مصمم بودن جمهوری اسلامی بر امر حجاب و حفاظت زن، بغض و کینه‌ای در دل دارد و جمهوری اسلامی را رژیم تهران خطاب می‌کند، یعنی این درخت به آن ثمر و میوه خود دست یافته است. نتانیاهو مصمم است که «فکر و فرهنگ یهود» را در دل و جان جوانان تهران و غزه بنشاند. تمدن یعنی این! اما تأسف وصد تأسف که به این فهم نرسیده‌ایم که جنگ، جنگ «فرهنگ، تمدن و فکر است.» علی رشیدی✍ @andar_tamolat

🔻چند سطری خطاب به برادران «هم‌میهن»! 🔹قسمت یادداشت سردبیری روز گذشته‌ی روزنامه هم‌میهن، یادداشتی را با عنوان«مرید منیرالدین یا خلف مصباح یزدی» منتشر کرد؛ یادداشتی که آکنده از تناقضات، کج‌فهمی‌ها و دروغ‌ها بود، که بر خود وظیفه دانستم چند سطری را بنویسم که تاریخ و افرادش را وارونه تبیین و تحریف نکنند. ۱. یادداشتی که از کلمه به کلمه و حرف به حرف آن می‌توان پی برد که بغض چندین سالۀ دگراندیشان نسبت به آقای میرباقری هنوز نخفته است، از ربط دادن طرح نور به آقای میرباقری گرفته تا ربط مجلس خبرگان به جبهۀ پایداری و ریاست جمهوری. یادداشتی که مانند گفتار بچه‌ای ۶،۷ ساله می‌ماند که گریه، عصبانیت و بغض او نسبت به دیگران باعث شده که همه‌ی عقده‌ها و کینه‌توزی‌ها را به یکباره بیرون بریزد. نویسنده‌ی محترمی که قلم به دست شده ظاهراً اتمسفر فکری متفکرین انقلاب اسلامی(امام خمینی، رهبری و مصباح یزدی) را حتی از هشت فرسخی هم مشاهده نکرده، چه برسد که در این اتمسفر نفس بکشد و اندکی تفکر کند! اختلاف فکری علامه مصباح و آقای میرباقری با رهبری مبنایی نیست، اختلافی ساختاری است که این اختلاف بین عموم متفکران امری عادیست، اما اینکه این اختلاف باعث انشعاب و تضاد درون ساختار فکری حاکمیتی شود، جز کج فهمی نسبت به دو تفکر چیزی بیش نیست. علامه مصباح اختلافات علمی با رهبری داشتند، اما همواره نظر شخصی خود را همراه با ولایت پذیر فطری بیان می‌کردند، و استاد میرباقری هم بالتبع. ۲. حلقه‌ی ربط بین مجلس خبرگان، حمایت از جلیلی و انتخابات ریاست جمهوری را نمی‌توان یافت. ادعای گزافی است که کاندیدا شدن آقای میرباقری و حمایت او از جلیلی در ۹۲ و از شهید رئیسی در ۹۶ را سرایت دهید به میل کسب رهبری او برای جریان پایداری؛ به حق که وصل این حلقه‌های نامربوط سرشار از توهمات خیالی این نویسنده است. ۳. نگارنده‌ی محترم یادداشت مزبور، تأسف، تأسف و صد تاسف، که حتی اتمسفر فکری امثال سروش را هم درک نکرده‌اید(سروش که همواره هم حزبی شما بوده و هست). مخالفت فکری آقای میرباقری نسبت به مولانا، تیر نقدش را سمت آماج فکری سروش گرفته و نه رهبری، سروش معتقد است که متد فکری مولانا را باید در حاکمیت دخیل کرد(مثل همان نظریه معروف‌اش که بین عقل و ایمان، ایمان را ترجیح داده و راه مولوی را پیشی گرفته). اینکه نظام فکری رهبری نسبت به مولوی را تعمیم بدهید به یک توئیت فلان دگراندیش، دور از عقل، منطق و انصاف است. به راستی که آیت‌الله‌خامنه‌ای در کجای متد رهبری حکمرانی‌اش مدعی شده که مبنای فکری مولوی را مورد استفاده قرار داده؟! ۴. به برادران هم میهنم توصیه می‌کنم، برای مؤید حرف‌هایتان، از روشنفکران هم‌حزبی‌تان استفاده کنید، نه چندین دگراندیشی که جای کتاب، ابزاری مانند گوشی به دست می‌گیرند و جای فکر کردن فقط صفحات گوش را لمس می‌کنند و از وهمیات و خیال بافی‌های خودشان می‌نویسند. برای روزنامه‌ای با این یال و کوپال و تجربه قبیح است که نویسندگانش برای چندین توئیت دست به قلم شوند! صد البته که از تفکر ژورنالیستی اصلاح طلبی دور از ذهن نیست که ارتزاق فکری خودش را به دست امثال عبدالرضا داوری و عباس عبدی و امثالهم بسپارد. ۵. توصیه آخر هم خطاب به ژورنالیست‌های اصلاح طلب؛ تیغ آشفته‌ی به خون امثال مصباح و میرباقری را زمین بگذارید و بروید کتاب بخوانید، امام، رهبری و مصباح بخوانید. حدأقل اندکی سروش بخوانید که در این بزنگاه‌ها جوهر قلمتان متفکرانه مصرف شود نه متوهمانه. علی رشیدی✍ @andar_tamolat

https://virasty.com/Ali_rsh20/1721229916878111819 چند شبی از ماه محرم توفیق شد که پای سخنان آقای #میرباقری بنشینم. کم و بیش سخنان اینروزهای خطباء و روحانیون دیگر را هم از صداوسیما و رسانه می‌شنیدم، اما آنچه که نقطه تمایز و فرق بین آقای میرباقری با باقی خطباست، نگاه و ارائه «متد تمدنی» از آیات و روایات به مخاطب است. برداشت‌های حدأقلی بعضی را ندارند و همانگونه که غرب با تمدنش برخی مقدسات و برداشت‌های دین را هدف قرار می‌دهد، ایشان هم با همان سنت اما با «متد تمدنی» آماج آنها را هدف قرار می‌دهد. دلیل حملات اینروزهای گرگ‌های بی‌صفت رسانه‌ای را هم همین نقطۀ تمایز ایشان میدانم، حرفهایی که بعد از ۴۰سال باز «افکار تودۀ مردم» را دارد شست‌وشو می‌دهد. @andar_tamolat

مناظرات پوپولیستی یا تمدنی! مناظرات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری هم امشب پایان یافت؛ اما آنچه که همیشه در باب شیوه‌ی مناظرات مورد بحث است، تفاوت و به‌کارگیری دو نگاه پوپولیستی و تمدنی نسبت به مناظرات است. 🔸نگاه اول، نگاه پوپولیستی‌ست که این نگاه برگرفته از همان ایدئولوژی غرب و نگاه و افق غرب به حاکمیت است‌. غرب مردم را به بهانۀ دموکراسی پای صندوق می‌آورد و با وعده‌هایی رٲی اکثریت را کسب می‌کند و بعد پول و قدرت است که میان سیاستمدارانش دست به دست می‌شود. حال که نگاه غرب و سیاستمدارانش به دو عنصر حاکمیت و مردم صرفا اهداف شخصی‌ست، قاعدتا شیوه‌ی مناظرات و تبلیغات را هم صرفاً با محتواهای عوام فریب و پوچ مدیریت میکنند. از تبلیغات میدانی و رسانه‌ای گرفته تا طرز و لحن صحبت و ارائه برنامه در مناظرات برای صرف کسب رأی از مردم است. 🔹نگاه دوم، نگاه تمدنی(اسلام ناب) است که نگاهی تکاملی به انسان دارد. تکامل انسان بمعنای رشد فکری و رشد معنوی انسان است. انتخابات نشأت گرفته از جمهوریتی است که هدف آن جمهوریت همان تکامل و رشد فکریست، پس حال که هدف از تمدن اسلامی تحقق جمهوریت در بستر انتخابات است و مناظرات هم یکی از ابزار برای کمک به انتخاب مردم است را، باید به شیوه‌ی تمدنی مدیریت کرد و نه پوپولبستی.. 🔺اینکه به دلایلی مثل مشارکت توقع داریم که مناظرات به شیوه‌ی پوپولیستی که عواملی مثل عدم رشد فکری مردم را در پی دارد، مدیریت شود، قطعا این نگاه دور از آن نگاه تمدنی است. ✍ علی رشیدی @andar_tamolat

https://virasty.com/Ali_rsh20/1718746823511843861 روزی که گذشت سالروز وفات دکترعلی شریعتی نظریه‌پرداز ایرانی بود. مرور نامه‌ی «سرگشاده‌» و «تند» شهیدمطهری خطاب به امام‌خمینی رحمه‌الله فکر و جان را به تاریخ سوق می‌دهد. بعد از فوت دکترشریعتی که پیروان فکری شریعتی شروع به پخش و نشر آثارش میکنند، شهیدمطهری را وادار میکند که نامه را درمورد افکار و آثار شریعتی و پیروان او در اروپا بنویسد. نامه‌ای «جالب»، «خواندنی» و «پر رمز و راز» است. پیشنهاد میکنم نامه را بخوانید. متن نامه شهیدمطهری @andar_tamolat

پزشکیان، بازرگانی دیگر! مصاحبه و گفت‌و‌گوهای اینروزهای پزشکیان ما را یاد اوایل انقلاب و افرادی قبیل او در تاریخ میندازد. 🔸بازرگان رشد یافته‌ی یک خانواده اصیل تبریزی بود و پزشکیان هم تربیت شده‌ی همان شهر و دیار 🔹مهندس بازرگان جلسات متعدد تفسیر داشت، قرآن را تفسیر به رأی میکرد و به ذهن مخاطب میسپرد؛ پزشکیان جلسات نهج‌البلاغه‌ای تشکیل داده و کلاس درسی دارد، او هم عبارات حضرت امیر در نهج‌البلاغه را از جانب، طبق مبنا و افکار خودش تبیین میکند. 🔸بازرگان نگاه تک بعدی به دین داشت و این نگاه تک بعدی و سکولاریِ او بود که در جریان پیش‌نویس قانون اساسی با اصل اسلام و انقلاب(اصل ولایت فقیه) مخالفت کرد. او در اذهان به عنوان شخصیتی اسلامی و متخصص تلقی میشد، اما ذهنش تسخیر سکولاریسم بود و ساختار جمهوریت همراه با اسلامیت را نمیپذیرفت. پزشکیان آیه‌ی قرآن و حکمت‌های نهج‌البلاغه لقلقه زبانش است و ساده‌ زندگی میکند، اما در عالم سیاستش این آیات و حکمت‌ها را دخیل نمیکند، زیرا مبنای فکری او و هم حزبانش همان سکولاریزه کردن حکومت است. ‌ 🔹دست بازرگان همیشه برای غرب دراز بود و غرب را آمال و آرزوی خود میدانست، مذاکرات پنهانی او با غرب تجسم افکار پلید اوست. پزشکیان هم غرب را کدخدا میداند و آمریکا را به عنوان هدف و اتوپیا میپندارد! ✍ علی رشیدی @andar_tamolat

https://virasty.com/Ali_rsh20/1718219907351875072 در این فضای انتخاباتی و دعوا و درگیری‌های جناحی، برنامه هفتم توسعه که دغدغه رهبری‌ست، موضوع اصلی کاندیدهاست.. این یعنی یک نوع پیشرفت سیاسی. هم خود برنامه توسعه که برنامه‌ای پشت کرده به غرب است و هم اتفاق نظرها روی این برنامه. @andar_tamolat

به جوانها توصیه میکنم وصیّت‌نامه‌‌ی امام را بخوانید؛ شما امام را ندیده‌اید امّا امام مجسّم در همین وصیّت‌نامه، بیانات و گفتارها است. محتوای آن امامی که توانست دنیا را تکان بدهد، همین چیزهایی است که در این وصیّت‌نامه و مانند اینها هست. ۱۳۹۵/۰۸/۲۶ #امام_مجسم

به عقب بر نمی‌گردیم! سیاستمدارانی که طرز تفکر و عملشان راه حل مشکلات و سعادت مردم نشد، باز پا به عرصه انتخابات گذاشتتد.. از آنجایی که عموما حافظه تاریخی مردم ضعیف است، باید در این میان افکار عمومی را به سمت ۱۰سال قبل یا همان دهه۹۰ سوق داد. همان دهه‌ای که رهبری در دیدارهای مختلف و با بیان‌های گوناگون از آن به عنوان عبرت یاد‌ میکنند! وقتی در این کارزار انتخاباتی این سیاستمداران بوسیله #رسانه اذهان عمومی را تسخیر خود‌ میکنند(البته باید این کارشان را معاویه صفتی قلمداد کرد و نه رسانه) و قدرت تحلیل و انتخاب را از اذهان می‌گیرند باید این افکار را رو به تاریخ سوق داد. مهم‌ترین مواجهه‌ای که در رسانه بصورت مستقیم و بدون فوت وقت و با تاثیر احتمالی میتوان داشت، بیان کلید واژه به مخاطب است. مخاطبی که هم به آینده امید دارد و هم ناکارآمدی چنین سیاستمدارانی را تجربه کرده که در آخر به دوکلید واژه میرسد. #امید_به_آینده #به_عقب_بر_نمیگردیم پس انتشار و تولید محتوا با این دو کلید واژه و ترند شدن این دو کلید واژه می‌تواند در مشارکت بالا بهمراه رای به اصلح باشد. @andar_tamolat

https://virasty.com/Ali_rsh20/1716674027889374378 پیام اخیر مقام معظم رهبری به آغاز به کار ششمین دوره مجلس خبرگان را میتوان یک پیام تمدنی با بیان اهداف، اغراض، تعریف و کارکردهای جمهوری اسلامی مبتنی بر نظام توحیدی قلمداد کرد. کلمه به کلمه، جمله به جمله و بند به بند این پیام نیاز به مطالعه، بحث و گفتگو دارد. ۱.مظهر مردم سالاری اسلامی ۲.روشنرین نشانه و معرف جمهوری اسلامی ۳.وجود شریعت و عقلانیت، غیب و شهود ۴.پدیده شگفت آور. اینها بخشی از ویژگی‌های ساختاری مجلس خبرگان در حاکمیت است که رهبری در پیام مزبور به بیان این نکات پرداختند. @andar_tamolat

سیاستِ عملی یا نظری! 🔹مع‌الاسف عدم شناخت و عدم آشنایی با ایدئولوژی‌ها و مبانی نظری سیاست‌‌های حاکم در حکومت از جانب برخی از انقلابی‌ها آنها را به این نقطه رسانده که برای دولت چهاردهم افرادی مثل آیت‌الله اعرافی و آیت الله میرباقری را مطرح می‌کنند. 🔹به ظاهر، انقلابیونی که اسم این افراد را مطرح کردند هیچ شناختی نه نسبت به جایگاه حاکمیتی و وظیفه ریاست جمهوری دارند و نه شناختی نسبت به این اشخاص مطرح شده 🔹آیا سیاست نیاز به مطالعات و شناخت جریان‌ها و مناسب حاکمیتی ندارد؟! آیا اینقدر سیاستِ حاکمیت به قهقرا رفته که هر شخص به ظاهر فهمیده بیاید و اسم هرکسی را که به ذهنش آمد برای ریاست جمهوری مطرح کند؟! 🔹اینها حاصل همان #رائفی_پوریسم_مزمن است که برخی انقلابی‌ها را دچار کرده! همان سیاستِ به لجن کشیده‌ای که امثال رائفی پور بیایند و برای آن لیست بدهند. همان سیاستِ به لجن کشیده‌ای که سه‌سال قبل اسم فردی مثل سعید محمد را مطرح کرد. 🔹عدم وجود رهبر فکری-سیاسی مانند علامه مصباح برای جبهه انقلاب و عدم شناخت زاویه‌ نظری و ایدئولوژی‌های حاکمیت و جریان‌های سیاسی، مهم ترین ضعف انقلابیون ست، که منجر به عدم وحدت و عدم موافقت با یک فرد در بزنگاه‌های سیاسی‌ست. علی‌رشیدی✍🏽 @andar_tamolat

در باب مطرح کردن آقای اعرافی به عنوان یکی از گزینه‌های خوب برای ریاست جمهوری چند نکته به نظر بنده حقیر می‌رسد که تامل به این نکات خالی از لطف نیست! ۱. عدم وجود افراد پرکار و دغدغه‌مندی در حاکمیت مثل آقای اعرافی. متاسفانه در این چهل سال حوزه علمیه حتی نتوانسته یک مدیر تراز برای مدیریت خود ارگان حوزه علمیه تربیت کند! که در میان آقایان مسئول بنظر می‌رسد شخصی به توانایی آقای اعرافی نمی‌تواند این نقش را ایفا کند. آیا وقتی آقای اعرافی جایگاه به این مهمی را ترک کند و پا به عرصه ریاست جمهوری گذارد چه کسی را پیشنهاد می‌کنید که جای خالی او را بگیرد؟! (با تمام نقدهایی که به حوزه وارد است و خیلی از مشکلات و منویات رهبری عملی نشده!) ۲. اولویت جایگاه برای هر شخص باید مشخص شود. یعنی حوزه‌علمیه‌ای که بتواند امثال شهید رئیسی تربیت کند قطعا اولویت دارد با ریاست جمهوری! پس وظیفه اقای اعرافی را بیشتر میکند که هم اشخاصی مثل خود(یا ماهرتر از خود) برای جایگاه مدیریت حوزه و امثال شهید رئیسی‌ها برای کسوت ریاست جمهوری تربیت کنند. ۳. در بزنگاه انتخاباتی که جبهه‌های سیاسی هرکدام روی یک فرد به اتفاق نظر می‌رسند آیا واقعا انقلابی‌ها می‌توانند برای معرفی آقای اعرافی به وحدت برسند؟ مهم‌تر از هرچیز در این بزنگاه وحدت میان انقلابیون است (البته جبهه انقلابی که امثال قالیباف در این جبهه معنا نشوند!) ۴. سوال بعدی این است که مطرح کردن اقای اعرافی طبق اولویت است یا صرفا مطرح کردن به عنوان یک شخص تراز؟! با وجود افراد تواناتر و ماهرتر مثل آقایان جلیلی و فتاح و.. مطرح کردن آقای اعرافی دور از اذهان نیست؟! ✍🏽علی رشیدی @andar_tamolat

رمضانی که گذشت، تحول حداقلی در سیاست‌های فرهنگی صدا و سیما رقم خورد. دو نتیجه‌اش این بود که: ۱. برای ساخت برنامه مفید و خوب ماه رمضان، نیازی به پروژه( سلبریتی سازی) مثل برنامه ماه عسل نیست! ۲‌. سپردن فضای صدا و سیما به جوانان مذهبی و انقلابی شدنی‌ست، اما (نخواستنی‌ست) از سوی مسئولین! #تحول_صدا_و_سیما #ویراستی @andar_tamolat

بسم الله..