هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡️ سه فرمان هالیوود (۵)
🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت هشتم)
1⃣ #سینمای_غرب در بعضی از تولیدات دیگر خود به شیوهٔ دوم که همان #استهزاء انبیاء الهی است، تمسک می‌جوید. این شیوه در سال‌های اخیر و خصوصاً در مورد انبیایی همچون حضرت عیسی (ع) و حضرت محمد (ص) استفاده شده است. پیامبرانی که #یهودیان اعتقادی به رسالت آنها ندارند!
2⃣ بر اثر انتخاب همین شیوهٔ «استهزاء» است که #هالیوود اقدام به تولید اثر سخیف و مُستهجنی همچون #بی‌گناهی_مسلمانان می‌نماید. فیلمی که به‌صورتی وقیحانه شخصیت نبی مکرّم اسلام را به سخره گرفته و با طنز سخیفی اقدام به ارائهٔ تصویری سراسر شهوانی از این شخصیت والای انسانی می‌نماید!!
3⃣ البته شیوهٔ «استهزاء» ساحت ملکوتی پیامبران، ابتدا با تمرکز بر شخصیت حضرت عیسی (ع) در سینمای غرب کلید خورد و در آثار شاخصی همچون #آخرین_وسوسه_مسیح استمرار یافت.
4⃣ در فیلم «آخرین وسوسه مسیح»، #مارتین_اسکورسیزی کارگردان شهیر هالیوود، سعی می‌کند تا ابتدا وجاهتی #اومانیستی به حضرت عیسی (ع) ببخشد و شخصیت آن حضرت را در تعلیقی میان دنیای واقعی و آخرتِ غایب و توهمی به تصویر بکشد؛ تا در نهایت مخاطب به این باور برسد که #ایمان_به_وجود_انبیاء و پذیرش شخصیتِ رسالتی، باوری مسخره است که با دقت در ابعادِ زمینی و هوسران بودنِ پیامبرانی همچون عیسی (ع) آشکار و عیان می‌گردد!!
5⃣ «آخرین وسوسه مسیح» ضمن اهانت به شخصیت رسالتیِ حضرت عیسی (ع)، ابزار اصلی تقابل خود را متمرکز بر «استهزاء» ساحت ملکوتی ایشان می‌سازد و اقدام به ارائهٔ تصویری مبتذل از فریب‌خوردنِ آن حضرت، توسط #شیطان می‌نماید! و بدون هیچ‌گونه محدودیتی، هم‌بستری ایشان با زنی بدکاره را بر پردهٔ سینماهای جهان به نمایش درمی‌آورد!
✍️ نویسنده: محمدرضا شاه‌حسینی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡️ سه فرمان هالیوود (۶)
🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت هشتم)
1⃣ #سه_فرمان_هالیوود در نهایت با «تکذیب» رسالت و پیام‌آوریِ انبیاء از عالَم غیب همراه بوده و موجب می‌شود تا #سینمای_غرب به انکار حقیقتِ نبوّت و شخصیت رسالتیِ پیامبر الهی مبادرت ورزد و عموم پیامبران را به‌صورت انسان‌هایی دروغگو، کذّاب و خائن تصویر نماید! انسان‌هایی که گرچه در ظاهر مروّج تفکر خدامحور هستند، اما در واقع شخصیتی کاملاً #لیبرال با تفکراتی بَشرمحورانه دارند!
2⃣ این رویکرد به‌وضوح بسیاری از محصولات هنری #هالیوود را در بر گرفته و در آثار مشهوری همچون سلیمان و سبا (Solomon and Sheba)، شاهنشاه (King of Kings)، شاهزاده مصر (The Prince of Egypt)، مصائب مسیح (The Passion of the Christ)، پادشاه داوود (King David) و… ظهور و بروز یافته است.
3⃣ بر این اساس، صنعت سینمای غرب در چارچوب تصویرگری خود، ضمن فروکاست شخصیتِ رسالتیِ پیامبران الهی در قامت انسان‌هایی عادی و البته خطاکار و ساده‌لوح، نخستین گام موثر خود را در جهت #تکذیب رسالت ایشان آغاز می‌نماید و در ادامهٔ مسیرِ «تکذیب»، به ترسیم ابتلای عمومی ایشان به مشخصه‌های #شک_دکارتی پرداخته و با تصویرسازی از ذهنیّت شکّاک انبیاء بزرگ الهی، سعی می‌نماید تا تردید را در عمق وجود مخاطبان سینمایی خود نهادینه سازد! تردیدی که به مخدوش نمودنِ تاریخچهٔ پیامبری و به تبع آن باورهای دینیِ برآمده از آن مبادرت ورزد.
✍️ نویسنده: محمدرضا شاه‌حسینی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ غزوهٔ بنی‌نضیر (٢)
1⃣ پیامبر (ص) برای این‌که از منویّات و طرز تفکر #یهودیان_بنی‌نضیر آگاه گردد، همراه گروهی از افسران خود، عازم قلعه آنها گردید؛ اما هدف ظاهری پیامبر از تماس با بنی‌نضیر این بود که در این سال، عمرو بن امیه که از بئر مَعونَه بازمی‌گشت دو تن از افراد قبیله بنی‌عامر را، که از پیامبر اَمان داشتند، کُشت. عامر بن طُفَیل از پیامبر دیه طلب کرد و پیامبر (ص) برای پرداخت دیه از بنی‌نضیر که هم‌پیمان بنی‌عامر بودند کمک خواست.
2⃣ #بنی‌نضیر کمک به پیامبر (ص) را پذیرفتند، اما در توطئه‌ای برای قتل ایشان، عمرو بن جِحاش را مأمور کردند که آن حضرت را در پای دیوار قلعه با سنگی از پای درآورد. پیامبر (ص) از طریق وحی از نیرنگ آنان آگاه شد و به ایشان ده روز مهلت داد تا با اموال منقول خود، جز اسلحه، از مدینه خارج شوند و سالانه برای برداشت محصول خرما بازگردند.
3⃣ عبدالله بن اُبَی رئیس منافقان مدینه، بنی‌نضیر را از اطاعت پیامبر (ص) بازداشت و وعده داد که همراه با #بنی‌قریظه از آنان دفاع کند.
4⃣ از این‌رو پیامبر (ص)، عبداللّه بن مَکتوم را در مدینه جانشین خود قرار داد و با لشکری به فرماندهی علی (ع)، ١۵ روز یا ۶ شب بنی‌نضیر را در محاصره گرفت.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ غزوهٔ بنی‌نضیر (١)
1⃣ #بنی‌نضیر نام قبیله‌ی #یهودی ساکن در یثرب [مدینه] تا نخستین سال‌های هجرت و نام یکی از غزوات پیامبر در سال چهارم هجری است.
2⃣ بنی‌نضیر و سایر #یهودیان ساکن یثرب [مدینه] ثروت فراوانی گرد آوردند. پس اوس و خزرج برای غلبه بر یهودیان از غسانیان کمک خواستند. غسانیان با سپاهی به حجاز آمدند و بسیاری از یهودیان را کشتند و از آن پس اوس و خزرج بر یهودیان مسلّط شدند، بعدها بنی‌نضیر، در نزاع‌های اوس و خزرج جانب اوس را می‌گرفتند.
3⃣ مقارن ظهور اسلام، و پیش از جنگ اُحد، قبیله بنی‌نضیر ظاهراً با #ابوسفیان ارتباط داشتند.
4⃣ پس از #هجرت پیامبر به مدینه، بنی‌نضیر در شمار دیگر یهودیان، با مسلمانان پیمان #مصالحه بستند و #عهد کردند که در صورت حملهٔ دشمنان به مدینه در کنار مسلمانان به دفاع بپردازند و از تأمین مالی و جانی کفار قریش و برقراری روابط تجاری با آنان خودداری کنند.
5⃣ اما از آن‌جا که بنی‌نضیر #پیمان خود را زیر پا گذاشتند، در ربیع‌الاول سال چهارم هجری #غزوه_بنی‌نضیر به‌وقوع پیوست.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ غزوهٔ بنی‌نضیر (٣)
1⃣ در دورهٔ محاصره، عَزْوَک یهودی به پیامبر سوءقصد کرد که به‌دست علی (ع) کشته شد. سپس پیامبر فرمان داد تا درختان خرمای بنی‌نضیر در بُوَیْرَة را قطع کنند. سرانجام یهودیان #تسلیم شدند و پذیرفتند که تنها با یک بار شتر از اموالشان، بجز اسلحه و نقره و طلا، از مدینه خارج شوند.
2⃣ بعضی از آنان از جمله حُیَیّ بن اَخطب که دخترش صفیه پس از فتح خیبر در سال هفتم هجری به همسری پیامبر (ص) درآمد و ابی‌الحقیق (همسر اول صفیه)، به #خیبر رفتند، و برخی به #شام مهاجرت کردند.
3⃣ از آن‌جا که جنگی در نگرفته بود اموال برجای مانده در حکم غنیمت نبود و تصرّف در آن به اختیار پیامبر (ص) بود (حشر: ۶ـ ۸) از این‌رو پیامبر (ص) با توافق #انصار آن را میان #مهاجران تقسیم کرد تا وظیفهٔ حمایت از مهاجران توسط انصار پایان پذیرد.
4⃣ سورهٔ حشر (آیات ۱ـ۱۷) دربارهٔ #غزوه_بنی‌نضیر و اخراج این قبیله است.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
اثیر، ج۲، ص۱۱۹؛ حلبی، ج۲، ص۸۵؛ حسنی، ص۴۳۹).
سوره حشر (آیات ۱ـ۱۷) درباره غزوه بنی‌نضیر و اخراج این قبیله است.
نویسنده: فاطمه حاجی‌قاسم
منابع:
ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت ۱۴۰۵/ ۱۹۸۵
ابن‌سعد، الطبقات الکبری، بیروت ۱۴۰۵/ ۱۹۸۵
ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، بیروت ۱۴۱۵/۱۹۹۵
ابن‌هشام، السیرة النبویة، چاپ مصطفی سقّا، ابراهیم ابیاری، و عبدالحفیظ شلبی، مصر ۱۹۳۶
علی بن حسین ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، بیروت ۱۹۵۵
عبدالله بن عبدالعزیز بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳
هاشم معروف حسنی، سیرة المصطفی، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶
علی بن ابراهیم حلبی، السیرة الحلبیّة، بیروت [بیتا] محمد بن احمد ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، المغازی، چاپ عمر عبدالسلام تدمری، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰
عفیف عبدالفتاح طباره، یهود از نظر قرآن، ترجمه علی منتظمی، تهران ۱۳۵۲ش
محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الامم و الملوک، چاپ محمدابوالفضل ابراهیم، بیروت [۱۳۸۲ـ۱۳۸۷ / ۱۹۶۲ـ۱۹۶۷] محمد بن عمر واقدی، کتاب المغازی للواقدی، چاپ مارسدن جونز، لندن ۱۹۶۶
یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹
احمد بن اسحاق یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، بیروت [بیتا]
EI 2 , s.v. “Nad ¦ â ¤ r, Banu’l” (by V. Vacca);
Encyclopaedia s.v. Judaica , Jerusalem 1978-1982, “Nad ¦ â ¤ r” (by Eli Davis).
…..
خانه / یهود و اسلام / فتنه‌های یهود / غزوه بنی‌نضیر
غزوه بنی‌نضیر
فتنه‌های یهود ارسال دیدگاه 17 بازدید
بنی‌نضیر قبیله‌ی یهودی ساکن در مدینه تا نخستین سال‌های هجرت و نام یکی از غزوات پیامبر در سال چهارم هجری است.
قبیله بنی‌نضیر پیش از ظهور اسلام در یثرب (مدینه) ساکن شدند. درباره منشأ آنان روایات متفاوت است. یعقوبی آنها را طایفه‌ای از قبیلة جُذام می‌داند که یهودی شدند و در کوه نضیر اقامت گزیدند و از آن پس به نام این کوه خوانده شدند (ج۲، ص۴۹).
روایت دیگر آنان را از نسل هارون بن عمران دانسته که پس از وفات موسی (ع) و پیش از مهاجرت قبایل عرب اوس و خزرج بدان‌جا که به‌سبب سیل عَرِم صورت گرفت، در آن ناحیه ساکن شده بودند (ابوالفرج اصفهانی، ج۲۲، ص۳۴۳ـ۳۴۴؛ ابن‌اثیر، ج۱، ص۴۱۰)
بر پایه‌ی گزارش‌هایی از این دست، به‌دنبال جنگ رومیان با یهود (۷۰ میلادی) بنی‌نضیر نیز مانند دیگر قبایل یهود به حجاز گریختند و در بُطْحان از نواحی مدینه ساکن شدند (ابوالفرج اصفهانی، ج۲۲، ص۳۴۴؛ یاقوت حموی، ج۵، ص۲۹۰؛ د. جودائیکا، ذیل «نضیر»). ابن‌سعد (ج۲، ص۵۷) منزلگاه آنان را ناحیة الغَرْس ذکر کرده است.
بنی‌نضیر و سایر یهودیان ساکن مدینه ثروت فراوانی گرد آوردند. پس اوس و خزرج برای غلبه بر یهودیان از غسانیان کمک خواستند. غسانیان با سپاهی به حجاز آمدند و بسیاری از یهودیان را کشتند و از آن پس اوس و خزرج بر یهودیان مسلّط شدند (ابوالفرج اصفهانی، ج۲۲، ص۳۴۴ـ ۳۴۵)، بعدها بنی‌نضیر، در نزاع‌های اوس و خزرج جانب اوس را می‌گرفتند (حلبی، ج۲، ص۲۶۴).
مقارن ظهور اسلام، و پیش از جنگ اُحد، قبیله بنی‌نضیر ظاهراً با ابوسفیان ارتباط داشتند (د. اسلام، چاپ دوم، ذیل «نضیر، بنو»). پس از هجرت پیامبر به مدینه، بنی‌نضیر در شمار دیگر یهودیان، با مسلمانان پیمان مصالحه بستند و عهد کردند که در صورت حمله‌ی دشمنان به مدینه در کنار مسلمانان به دفاع بپردازند و از تأمین مالی و جانی کفار قریش و برقراری روابط تجاری با آنان خودداری کنند (ابن‌هشام، ج۲، ص۱۴۸ـ۱۵۰).
اما از آن‌جا که بنی‌نضیر پیمان خود را زیر پا گذاشتند، در ربیع‌الاول سال چهارم هجری (ابن‌سعد، همان‌جا؛ قس ذهبی، ص۲۴۳) غزوه بنی‌نضیر به‌وقوع پیوست.
پیامبر (ص) برای این‌که از منویات و طرز تفکر یهودیان بنی‌نضیر آگاه گردد، همراه گروهی از افسران خود، عازم قلعه آنها گردید؛ اما هدف ظاهری پیامبر از تماس با بنی‌نضیر این بود که در این سال، عمرو بن امیه که از بئر مَعونَه بازمی‌گشت دو تن از افراد قبیله بنی‌عامر را، که از پیامبر اَمان داشتند، کُشت. عامر بن طُفَیل از پیامبر دیه طلب کرد (ابن‌هشام، ج۳، ص۱۹۹؛ حلبی، ج۲، ص۲۶۳) و پیامبر (ص) برای پرداخت دیه از بنی‌نضیر که هم‌پیمان بنی‌عامر بودند کمک خواست (ابن‌سعد، همان‌جا؛ طبری، ج۲، ص۵۵۱؛ واقدی، ج۱، ص۳۶۴).
بنی‌نضیر کمک به پیامبر (ص) را پذیرفتند، اما در توطئه‌ای برای قتل ایشان، عمرو بن جِحاش را مأمور کردند که آن حضرت را در پای دیوار قلعه با سنگی از پای درآورد (ابن‌هشام، ج۳، ص۱۹۹ـ۲۰۰). پیامبر (ص) از طریق وحی از نیرنگ آنان آگاه شد و به ایشان ده روز مهلت داد تا با اموال منقول خود، جز اسلحه، از مدینه خارج شوند و سالانه برای برداشت محصول خرما بازگردند (واقدی، ج۱، ص۳۶۹؛ ابن‌هشام؛ یعقوبی؛ د. جودائیکا، همان‌جا).
عبدالله بن اُبَی رئیس منافقان مدینه، بنی‌نضیر را از اطاعت پیامبر (ص) بازداشت و وعده داد که همراه با بنی‌قُرَیظَه از آنان دفاع کند (واقدی، ج۱، ص۳۶۸؛ طبری، ج۲، ص۵۵۳).
از این‌رو پیامبر (ص)، عبداللّه بن مَکتوم را در مدینه جانشین خود قرار داد و با لشکری به فرماندهی علی (ع) (واقدی، ج۱، ص۳۷۱؛ ابن‌هشام، همان‌جا)، پانزده روز (طبری؛ ابن‌سعد، همان‌جاها) یا شش شب (ابن‌هشام، ج۳، ص۲۰۰) بنی‌نضیر را در محاصره گرفت.
در دوره‌ی محاصره، عَزْوَک یهودی به پیامبر سوءقصد کرد که به‌دست علی (ع) کشته شد (واقدی، ج۱، ص۳۷۱). سپس پیامبر فرمان داد تا درختان خرمای بنی‌نضیر در بُوَیْرَة را قطع کنند (یاقوت حموی، همان‌جا؛ ابن‌کثیر، ج۴، ص۷۷؛ بکری، ج۱، ص۲۸۵).
سرانجام یهودیان تسلیم شدند و پذیرفتند که تنها با یک بار شتر از اموالشان، بجز اسلحه و نقره و طلا، از مدینه خارج شوند (یعقوبی، ج۲، ص۴۸ـ۴۹؛ حلبی، ج۲، ص۲۶۶؛ واقدی، ج۱، ص۳۷۲).
بعضی از آنان از جمله حُیَیّ بن اَخطب که دخترش صفیه پس از فتح خیبر در سال هفتم هجری به همسری پیامبر (ص) درآمد و ابی‌الحقیق (همسر اول صفیه)، به خیبر رفتند، و برخی به شام مهاجرت کردند (حلبی، ج۲، ص۸۴، ۲۰۷؛ ابن‌کثیر، ج۴، ص۷۵ـ۷۶، ۱۹۶ـ ۱۹۸؛ ابن‌اثیر، ج۲، ص۱۲۲).
از آن‌جا که جنگی در نگرفته بود اموال برجای مانده در حکم غنیمت نبود و تصرّف در آن به اختیار پیامبر (ص) بود (حشر: ۶ـ ۸) از این‌رو پیامبر (ص) با توافق انصار آن را میان مهاجران تقسیم کرد تا وظیفه‌ی حمایت از مهاجران توسط انصار پایان پذیرد (ابن‌هشام، ج۳، ص۲۰۱ـ۲۰۲؛ ابن
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ سازمان ملل و نژادپرستی صهیونیستی
1⃣ در قطعنامه ۳۳۷۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد که در تاریخ ۱۰ نوامبر ۱۹۷۵م به تصویب رسید، کشور جعلی #اسرائیل به‌همراه آفریقای جنوبی به‌عنوان سیستم‌های #نژادپرست محکوم شدند.
2⃣ این قطعنامه در محکومیت نژادپرستیِ #صهیونیسم و #آپارتاید در ٢۴٠٠مین جلسه با حضور تمام اعضا و با ۷۲ رأی موافق در برابر ۳۵ رأی مخالف (شامل آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان غربی) و ۳۲ رأی ممتنع به تصویب رسید.
3⃣ در سال ۱۹۹۱م، اسرائیل شرط مشارکت خود در کنفرانس صلح مادرید را الغای قطعنامهٔ مزبور دانست.
4⃣ در نتیجه، قطعنامهٔ ۳۳۷۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تلاش #جورج_هربرت_واکر_بوش (پدر جورج دبلیو بوش)، جان بولتون و دوستانش با قطعنامهٔ ۴۶/٨۶ در ۱۶ دسامبر۱۹۹۱، تعدیل و خنثی شد!!
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ١٠ نوامبر ۱۹۷۵ قطعنامه ۳۳۷۹ را با ۷۵ رأی موافق، ۳۵ رأی مخالف و ۳۲ رأی ممتنع به تصویب رساند که در آن «صهیونیسم» شکلی از «نژادپرستی و تبعیض‌نژادی» معرفی شده بود.
✡ اما در سال ۱۹۹۱ همین مجمع در قطعنامه ۴۶/۸۶ با ۱۱۱ رأی موافق، ۳۳ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع اعلام کرد که قطعنامه ۳۳۷۹ را لغو می‌کند!!!
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ ریشه‌های یهودی نژادپرستی صهیونیستی (١)
1⃣ امتیازطلبی و #نژادپرستی که از مهم‌ترین ویژگیهای #صهیونیسم است، در #منابع_یهود به‌طور صریح و فراوان انعکاس یافته است. آنها خود را #قوم_برگزیده خداوند و سایر ملت‌ها را «حیوانات انساننما» میدانند.
2⃣ مطابق برخی منابع یهود، ازجمله نوشتههای ربّی #شنر_زالمان (مؤسس #جنبش_خباد) تمایز میان #یهود و غیریهود این‌گونه ذکر شده:
👈 هر یهودی، دارای دو روح است: روح حیوانی و روح الهی؛ روح حیوانی، در بالاترین طبقات #نیروهای_شیطانی ریشه دارد. این روح، منبع شُرور است؛ اما در عین حال، منشأ خیرهای طبیعی مانند مهربانی و نیکخواهی نیز هست؛ چراکه در «طبقه نور» نیز ریشه دارد؛ یعنی نزدیکترین نقطه از شاکله عالم شیاطین به کناره عالم قدس؛ اما روح الهی، در خدا ریشه دارد و یا به یک معنا، بخشی از خداست. بیگانگان، نه تنها فاقد روح الهی هستند، بلکه روح حیوانی آنان نیز در مقایسه با روح حیوانی یهودیان، از لایههای پایینتری از عالم شیطانی ریشه می‌گیرند. [١]
3⃣ #تلمود می‌گوید:
👈 این منّت، بر ارواح یهود نهاده شده است که جزئی از خداوند باشند. این نفوس، از جوهر خداوند جو‌انه می‌زنند؛ چنان‌که فرزند از جوهر و ذات پدر بیرون می‌آید. اگر یهودیان نبودند، برکت از روی زمین رخت برمی‌بست و باران نمی‌بارید و خورشید نمی‌تابید. پس، بدون اسرائیلیان، ملت‌های روی زمین قادر به زندگی نیستند.
4⃣ بر اساس تعالیم تلمود، همان‌گونه‌که انسان بر حیوان فضیلت دارد، یهودیان نیز برترین ملت‌های روی زمین‌اند و گورهای غیریهود، دل‌های فرزندان اسرائیل را خنک می‌کند؛ زیرا فقط یهودیان بشرند و ملت‌های دیگر چیزی جز گونههای مختلف حیوان نیستند.
5⃣ تلمود به یهودیان می‌گوید:
👈 هرگاه یک فرد یهودی با غیریهودی اختلاف پیدا کرد، تو باید از او پشتیبانی کنی و به آن غریبه بگویی: این چیزی است که شریعت ما از ما می‌خواهد و چنان‌چه شریعت آن غریبه با یهود همراهی نشان دهد، باید برادرت را کمک کنی تا در دعوا حاکم شود و به غریبه بگویی: این چیزی است که شریعت تو از تو می‌خواهد. در صورتی که چنین نباشد، وظیفه داری که پیرامون آن غریبه، تارهای تزویر و نیرنگ بتنی و او را در آن دام افکنی تا یهودی پیروز شود». [٢]
📚 منابع:
(١) آنترمن، الن، باورها و آیین یهود، ص۳۵۰.
(٢) نویهض، عجاج، پروتکل‌های دانشوران صهیون، صص ۶۰۵ ـ ۶۰۷ به نقل از تلمود.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ١٠ نوامبر ۱۹۷۵ قطعنامه ۳۳۷۹ را با ۷۵ رأی موافق، ۳۵ رأی مخالف و ۳۲ رأی ممتنع به تصویب رساند که در آن «صهیونیسم» شکلی از «نژادپرستی و تبعیض‌نژادی» معرفی شده بود.
✡ اما در سال ۱۹۹۱ همین مجمع در قطعنامه ۴۶/۸۶ با ۱۱۱ رأی موافق، ۳۳ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع اعلام کرد که قطعنامه ۳۳۷۹ را لغو می‌کند!!!
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
✡ ریشه‌های یهودی نژادپرستی صهیونیستی (٢)
1⃣ در عصر حاضر نیز میتوان از طرز برخورد و رفتار #جنبش_حسیدی با غیریهودیان، به‌عنوان یکی از مصادیق #نژادپرستی_یهودی یاد کرد. #حسیدیم، هنوز یک جنبش زنده و موجود با صدها هزار عنصر فعال است که متعصبانه گوش به فرمان «ربّی‌های مقدس» خود هستند؛ ربّی‌هایی که برخی از آنها در #اسرائیل و در میان رهبران اغلب احزاب و حتی در رده‌های بالای ارتش، نفوذ فوق‌العاده‌ای به دست آورده‌اند.
2⃣ کتاب مشهور و اساسی #تانیا (Hatanya) از مؤسس #جنبش_خباد (به‌عنوان یکی از مهم‌ترین شعبه‌های جنبش حسیدیم)، غیریهودیان را #مخلوقاتی_شیطانی معرفی می‌کند که در آنها مطلقاً چیز خوبی وجود ندارد و حتی یک جنین غیریهودی از حیث کیفیت، با جنین یهودی تفاوت دارد. اصولاً یک غیریهودی، موجودی «زیادی» است؛ زیرا تمام کائنات فقط به هدف یهودیان خلق شده‌اند.
3⃣ این کتاب به‌دفعات و در تیراژ بالا در اسرائیل چاپ شده و به‌طرز وسیعی، در میان عموم، مدارس و ارتش منتشر گردیده است. این تبلیغات خباد، به‌خصوص قبل از هجوم اسرائیل به لبنان در مارس ۱۹۸۷م به‌منظور وادارکردن پزشکان و پرستارها به مضایقه‌ی کمک دارویی از «مجروحان غیریهودی» شدت یافت و این روش یا ایده‌ی شبه‌نازی، فقط متوجه اعراب یا فلسطینی‌ها نبود؛ بلکه هر غیریهودی‌ای را شامل می‌شد. [۱]
4⃣ گفتنی است، در عصر حاضر برخی اندیشمندان روشنفکر یهودی با انتقاد از اندیشه‌ها و سیاستهای نژادپرستانه، عملکرد یهودیان متعصب را به چالش کشیده‌اند. #اسرائیل_شاهاک که خود یک یهودی منتقد است، مینویسد:
✍ هرکس در اسرائیل زندگی کرده باشد، به‌خوبی می‌داند که نگرش تنفرآمیز و ظالمانه نسبت به غیریهودیان در میان اکثر یهودی‌های اسرائیل تا چه حد عمیق و گسترده است. این نگرش، طبعاً از دیگران (خارج از اسرائیل) پنهان نگه داشته شده است. [٢]
📚 منابع:
(١) شاهاک، اسرائیل، تاریخ یهود؛ آیین یهود، صص ۶۳ ـ ۶۴.
(٢) همان، ص ۱۸۴.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter