♨️ انجمن علمی دانشجویی تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه تهران و سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک برگزار می‌کنند: *نگاهی به "بازی" و ملاحظات آن در تربیت کودک از منظر عاملیت انسان* ارائه دهنده: *خانم دکتر نرگس سجادیه* تاریخ: دوشنبه ۲۹ آبان‌ماه زمان: ساعت ۱۰ تا ۱۲ 🌐 لینک: https://www.skyroom.online/ch/totak/pajohesh مکان: دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران. اتاق گروه مبانی فلسفی و اجتماعی آموزش و پرورش #علوم_تربیتی #کودک #بازی ↩️ به «اندیشگان، تکاپوی اندیشه» بپویندید: https://eitaa.com/andishgan

. . 💡 #پاسخ_اندیشگان سلام علیکم 💢 به خاطر داشته باشیم که مهمترین برداشتی که کودکان باید از والدین داشته باشند، همین حس حمایت و پناه بودن هست. والدین باید تمام تلاش رو داشته باشند تا این تصور که پدر و مادر بهترین تکیه‌گاه هستند، در ذهن کودک دلبندشان مخدوش نشه. مسأله‌ی پستی که ازش سوال فرمودید این بود که؛ فرزندانمون رو از درگیری با چالش‌های پیش رو محروم نکنیم، چرا که چالش‌های مربوطه فرصت مناسبی برای رشد آنهاست، اما به این معنی نیست که والدین هیچ «کمکی» به فرزندشان نکنند. 🔻برای کمک کردن به کودکتان،‌ ابتدا باید نیاز واقعی وی را در مساله تشخیص دهید. 1️⃣ ممکن است در خواست اصلی فرزندتان از شما صرفا نظارت لحظه به لحظه و دقیق بر روند اجرای کار است. مثلا می‌خواهد در کنارش باشید و نظاره کنید که کار چگونه پیش می‌رود تا چنانچه اشتباهی در جریان کار باشد یا ... گوشزد کنید و کمک‌های ریزی داشته باشید.(چیزی شبیه به دستیار اتاق عمل😇)[در این گونه موارد مهم اینه که ما عمل جراحی رو انجام ندیم اما کمک کار باشیم.] 2️⃣ ممکن است او تصوری از نحوه انجام کاری که به وی سپرده شده ندارد و قبلا انجام چنین کاری رو به چشم ندیده و الان هم فقط شنیده که باید مثلا یک کاردستی به فلان صورت درست کند.(دقت داشته باشیم که درصد بیشتری از دانسته‌های کودکان ما از طریق دیداری رخ میده) [در این گونه موارد هم مثلا باید با نشان دادن و همراهی در انجام دادن بخشی از کار، و نمایش چگونگی انجام کار، کودک رو برای انجام کار راه بیندازیم. همون طور که گفتیم در برخی موارد لازم میشه که ما خودمون یک بار صفر تا صد کار رو یا به صورت تنهایی برای نمایش نحوه انجام کار یا همراه با کودک انجام بدیم که قلق کار دستش بیاد و بعد از این مرحله، از کودکمان بخواهیم که حالا یک بار دیگر خودش این کار را انجام دهد.] * به یاد داشته باشید که تشویق کردن (همون تشویق زبانی و آفرین گفتن) شاه کلید این ماجراست اما باید دقت کنیم که در تشویق اغراق نکنیم. چرا که بچه‌ها متوجه می‌شن و اون موقع تشویق ما اثر خودش رو از دست میده. 🔮 مثلا اینکه مادر، کار انجام شده توسط کودک رو برای پدر بچه تعریف کنه و برای کودک یه آفرین از پدر بگیره 😇🥳 (یا برعکس) از تشویق‌هایی هست که خوب جواب میده و شوق کودک رو برای انجام کارهای بعدی بالا میبره. همون طوری که به کودکان (تاتی تاتی) یاد داده‌ایم تا راه بره (ولی ما به جاش راه نرفتیم و الان می‌تونه بدوه) باید امور رو با صبر به کودک آموزش دهیم اما به جای آنها کاری انجام ندهیم. 🔴 در یک کلام، نهایت دخالت ما در کارهای کودکمان، کمک باشد. اما آنها را از کمک خودمان محروم نکنیم. سالم و سربلند باشید ✍️ کارگروه تربیتی اندیشگان ــ محمدجواد ابراهیمی #تربیت_کودک #کودک 🌀 اندیشگان، در تکاپوی اندیشه https://eitaa.com/andishgan