🇮🇷 خداقوت مسئولِ جوانِ مؤمنِ انقلابی ✅ پاسخ دکتر بهادری جهرمی، سخنگوی دولت در دانشگاه قم به دانشجویی که درباره کمبود دارو سوال کرده بود: 🔹 من دخترم را بخاطر تحریم ظالمانه دارو توسط ایالات متحده از دست دادم قطعا بیشتر از همه این موضوع را درک می‌کنم. 🔹 باید دید که آیا کمبود دارو بخاطر فناوری ماست یا تحریم‌ها. در تاسیسات هسته‌ای سیمان می‌ریزند تا به رادیو داروها دسترسی پیدا نکنیم! زیرا میدانند اگر جمهوری اسلامی بصورت کامل درد مردم را درمان کند، دیگر پشمی برای کلاه دروغین آنها باقی نخواهد ماند. 💚 خداقوت آقای سخنگوی عزیز که یک تنه جور کم کاری همه کسانیکه باید در جمع دانشجویان و مردم می‌رفتند را میکشی و به دانشجویی که اهانت و تندی میکند، لبخند میزنی ...

🔴 *خاطره عبرت آموز دکتر معصومه آباد (یانویی که زمان جنگ در اسارت بعثی‌ها بود) از شیخ علی تهرانی* 🔹یک روز اردوگاه شلوغ و درهم ریخته بود در آسایشگاه را باز نمی کردند و می گفتند یک گروه عقیدتی از بغداد برای ارشاد و موعظه شما می آید صبحانه و هوا خوری آب حمام و غذا منوط به خوب گوش دادن به موعظه ها بود. 🔹یک ساعت بعد در همه آسایشگاهها را باز کردند و همه را بیرون به صف نشاندند و به ما هم گفتند از پشت پنجره گوش بدهید. مثل بچه مدرسه‌ای ها همه دستها به سینه، نگاه‌ها به جلو بدون پلک زدن نشستند. 🔹گروه فرهنگی - عقیدتی وارد اردوگاه شد. مرتب گوشزد می‌کردند پنبه‌ها را از گوش‌هایتان در آورید و خوب گوش کنید تا هدایت شوید هرکس به نصیحتها گوش ندهد فلک می‌شود! 🔹بالاخره شیخ وارد جمع بچه‌ها شد؛ چشمهایم را مالیدم! باور نمی‌کردم! مات و مبهوت مانده بودم. با خودم می‌گفتم: یعنی درست میبینم؟! عجب! شیخ علی تهرانی !!! 🔹حرفهای شیخ، هم شنیدنی بود و هم دیدنی اما نفهمیدنی! می‌گفت: قطعا خدا شما را دوست داشته که به ضیافت قائدالرئیس دعوتتان کرده است تا شما اینها را که مسلمان هستن دشمن ندانید. اینها نماز می‌خوانند، روزه می‌گیرند، اینها برادران شما و میزبان شما هستند شما به یک کشور اسلامی آمده‌اید. کربلا و کلید بهشت اینجاست. 🔹 می‌گفت شما فریب کسانی را خورده‌اید که اسلام و دین را نمی‌شناسند! مسعود رجوی آغوش خود را برای شما گشوده است. کار نظام جمهوری اسلامی ایران تمام است و به نفس نفس افتاده! شما به فکر خودتان و خانواده‌هایتان باشید و به ریسمان خدا که در دست مجاهدین فی سبیل الله است چنگ بیاندازید! 🔹با خودم گفتم عجب شیخ دیوانه‌ای! عجب بازار مکاره‌ای به راه افتاده است؛ بازاری که شیخ و غیر شیخ نمی‌شناسد. همه آدم فروش شده‌اند! یعنی شیخ هم با این همه زهد و تقوا و اخلاق به دام دنیا گرفتار شده است؟ پس گرفتاری و فریب نفس و شیطان تا آخرین لحظه با همه هست و از هیچ کس ناامید نیست. یاد حرف پدرم افتادم که می گفت ” بهترین دعا عاقبت به خیری است.” 🔹مگر او نمی‌داند اینجا بچه‌ها را به درخت می‌بندند و بر پاهای آنها گازوئیل می‌ریزند و می‌سوزانند؟ مگر نمی‌دانند هر اسیری برای گرفتن جیره غذایی که تکه نانی است به اسم شام چقدر تحقیر می شود؟ مگر نمی‌داند در این ضیافتی که سهم هر کس هفتاد سانتیمتر مربع بیشتر نیست با این قوت لا یموت، کابل و لگد دسر غذاست؟ مگر نمی‌داند چهارصد نفر در عرض یک ساعت فقط شش دستشویی دارند و در این میان سهم هر اسیر چقدر می‌شود و اجابت مزاج چقدر شانس می‌خواهد؟ مگر نمی‌داند عده‌ای در همین قفص‌الاسرا در قفسی تنگتر و سیاه‌تر گرفتارند و بعضی از اسرا برای آن‌ها در سیفون و آفتابه، نان جا سازی میکنند تا فقط زنده بمانند؟ مگر نمی‌داند زنگ تفریح این برادران مسلمان عراقی، شکستن دست و سر اسراست؟ مگر نمی‌داند مرگ، بیماری همه گیر اردوگاه اسیران است؟ مگر نمی‌داند نسخه پزشکان، شلاق روزانه به همراه زندان انفرادی است؟ مگر نمیداند نماز چه جرم سنگینی دارد؟ مگر نمی داند مردن در این آسایشگاهها دلیل نمی خواهد؟ اگر بداند و نمیرد از بی خدایی اوست. 🔹آیا او سید بزرگوار ابوترابی و شیوخ زاهد و با تقوایی مثل مروتی را نمی بیند یا خدا او را کر و کور کرده است؟ برادرها که گوششان از این دست چرندیات پر بود به شیخ مجال موعظه نمی دادند و یکسره مثل کسانی که مورچه با تنشان رفته باشد به خود می پیچیدند و پا به پا کرده و سرفه می کردند و هربار که اسم مبارک امام خمینی از دهانش بیرون می آمد صلوات می فرستادند. 🔹کاسه صبرشان لبریز شده بود و اگر تیرشان میزدی خونشان در نمی آمد. دیگر از این همه ارشاد و نصیحت خسته شده بودند. یک دفعه یکی از بچه ها دل را به دریا زد و از بین برادرها بلند شد و شیخ را از منبر ذلت به زمین گرم نشاند و گفت: " شیخ یک نگاه به دور و برت بینداز، به سمت چپت، به پشت پنجره نگاه کن، ناموست رو به اسارت گرفتند، به سن و سالت نگاه کن، بی دین شدی، بی وطن شدی، خوبیت نداره از کشورت این طوری حرف بزنی، تو اگر آدم خوبی بودی تو کشور خودت می موندی و به مردم و مملکت خدمت می کردی، شیخ! تو رو دارن بازی میدن ما اصلا تو رو قبول نداریم. " 🔹مثل اینکه این حرفها جرقه‌ای شد برای یک انفجار بزرگ. همه یکصدا فریاد زدند: مرگ بر شیخ علی تهرانی، مرگ بر شیخ علی تهرانی. منبر تعطیل و شیخ و مرشد متواری شد. هیچ کس هدایت نشد و کاسه و کوزه در هم شکسته و دوباره بساط میهمان نوازی خصمانه غیر مسلمانان بعثی پهن شد. کابل ها را چرب کردند... 🔺منبع: کتاب من زنده‌ام/ نوشته معصومه آباد @anjomaneravian

«عقلانیت» 🌀 چرا امام خامنه ای را «رهبر آزادگان» میدانیم؟ 🔰 طریقۀ دیکتاتوری، طریقۀ گفتگو ✍ مهدی جمشیدی ۱- نظر قطعیِ امام خمینی ره این بود که ایشان بر «کرسیِ رهبری» تکیه بزند، امّا هرگز از این امر استقبال نکرد، بلکه خویش را به حاشیه راند تا حتّی در معرض چنین انتخابی نیز قرار نگیرد. در پی ارائۀ هیچ «مؤیّد»ی از سوی امام خمینی نبود تا مبادا به پشتوانۀ این‌چنین نظری، ذهن دیگران را مرعوب و به خود متمایل سازد. نگفت و نهفت و از صحنۀ بازیِ قدرت گریخت، درحالی‌که دیگرانی بودند که طلب و تمنّای قدرت داشتند، امّا چنین «برگ برنده»‌ای در اختیار نداشتند. آری، او به‌دنبال رهبریِ امّت نبود، امّا «تقدیر» چنین می‌خواست. ۲- آن‌گاه که به قدرت دست یافت، «مخالفان» و «منتقدانِ» پیشین خویش را قلع‌وقمع نکرد و از قدرت نراند، بلکه با همۀ آنها مدارا کرد و از درِ لطف و مرحمت وارد شد. او در پیِ آن‌همه ظلم و جفای نخست‌وزیرِ دهۀ شصت برنیامد و بر او نتاخت و از او انتقام نگرفت. اگر در گذشته که رئیس‌جمهور بود، صبر ورزید و مدارا کرد، اینک که رهبر شد، بسیار بیش از آن‌هنگام، طریق «پدرانه» و «دوستانه» را در پیش گرفت و موافقت و مخالفت با «خویش» را معیار حقّ و باطل ندانست. ۳- او «ولیّ‌فقیه» است و «نائب امام معصوم»، امّا هرگز برای خویش، «قداست» نمی‌تراشد. مبدأ «مشروعیّت» است، امّا بر دین و مردم اصرار می‌ورزد و از خویش سخن نمی‌گوید. می‌گوید نه‌فقط قابل‌مقایسه با حضرت امیر نیست، بلکه از قنبر، غلام آن حضرت نیز فروتر است. او می‌توانست «دکّان قداست‌فروشی» بگشاید و خویش را دریچۀ امام معصوم معرفی کند، امّا هرگز به‌گونه‌ای سخن نگفت و عمل نکرد که از آن، بوی الوهی و آسمانی بودن برخیزد. ۴- او همیشه به «قانون»، ارجاع داده و قانون را فصل‌الخطاب دانسته است، نه خویش را. بارهاوبارها گفته است که باید قانون، ملاک عمل باشد و نباید «بدعت‌های قانون‌گریزانه» ایجاد کرد. او نظر خودش را بر قانون حاکم نمی‌کند، بلکه حتّی آنجا که قانون برخلاف نظرش باشد، باز خویش را موظّف به «اطاعت از قانون» می‌شمارد و معترض نمی‌شود. او قانون را محترم می‌انگارد تا همگان دریابند که حتّی رهبر نیز از قانون عبور نمی‌کند. او برای خویش در برابر قانون، «استثناء» نمی‌تراشد و «تبصره» نمی‌زند و «ویژه‌خواری» نمی‌کند، بلکه همچون یک شهروند عادی، تابع و تسلیم قانون است. ۵- او قدرت را در خویش، متمرکز نساخته و خود را تبدیل به «قدرت متمرکز» نکرده است. مجال نداده که در اطرافش، «انباشت قدرت» به وجود بیاید و نهادها و قوا، «بی‌قدرت» و «صوری» شوند. از یک سو، عمدۀ بضاعت‌های نظام در دولت، تجمیع و انباشته شده است و از سوی دیگر، او خود در پی «تفویض» و «واگذاری» برآمده و بسیاری از نیروهای سیاسی و اجتماعی در قالب شوراها و نمایندگی‌ها و ... به «حضور مؤثّر» فراخوانده و قدرت در میان «کنشگران متنوّع»، توزیع کرده است. ازاین‌رو، امروز با «قدرت توزیع‌شده» و «کنشگری‌های پخش‌شده» مواجه هستیم. ۶- او جامعه را نیز به‌صورت حداکثری، به «مشارکت» فراخوانده است و از نظریۀ «مردم‌سالاریِ دینی»، روایت رقیق و اقلّی نداشته است. مردم‌سالاریِ دینی به روایت او، جوهرۀ نظام است و مناسبات و معادلات سیاسی، وابسته به آن و برآمده از آن است. مردم‌سالاریِ دینی، محدود به انتخابات نیست و او «مردم‌سالاریِ انتخاباتی» را سقف و حداکثرِ مشارکت مردم در قدرت و تدبیر معرفی نکرده است، بلکه بر «مردم‌سالاریِ پساانتخاباتی» نیز اصرار ورزیده و فروع و اضلاعی را نیز برای حضور و فاعلیّتِ مردم در دورۀ پساانتخابات عرضه داشته است. او خواهانِ «حضور حداکثریِ مردم» است، نه گریزان از آن. او مردم را «رقیبِ» خویش نمی‌شمارد و نمی‌خواهد با تنگ‌کردن دامنۀ انتخاب‌ها و کنشگری‌های مردم، قدرتِ خویش را تثبیت کند، بلکه «مردمی‌سازی» را سازوکارِ نافع و قطعیِ نظام قلمداد می‌کند. ۷- او یک «رهبرِ گفت‌وگویی» است؛ آن هم نه «گفت‌وگوی ساختگی»، بلکه «گفت‌وگوی واقعی». گفت‌وگویی که در آن «استدلال»، غالب است و «برهان»، تعیین‌کننده. گفت‌وگو در «شرایط برابر» و «بدون هراس از عواقب گفته‌ها». منطق او، «تحکّم» و «فرمان» و «امر» و «تحمیل» نیست، بلکه «همراه‌سازی» و «استدلال‌پردازی» و «اقناع» و «مباحثه» است. آن‌گاه که با دانشجویان دیدار می‌کند، به‌واقع «می‌شنود» و خود را در جایگاه «مخاطب مستقیم» می‌نشاند. به دانشجو حقّ می‌دهد که «صریح» بگوید و «شفاف» بخواهد و «انتقاد» کند؛ چه از او و چه از دفترش و چه از نهادهای منصوبش. هیچ‌چیز از پیش، طرّاحی نشده است و تصنّعی نیست، بلکه مجال برای «گفت‌وگوی ساختارنیافته» فراهم شده است. گفته‌های چالشی و منتقدانه نیز زیر آن سقف، محبوس نمی‌شوند و خاص آن جمع محدود نیستند، بلکه رسانه‌ای می‌شوند.

🔺همین روز گذشته سید مرتضی حسینی دم مرز شهید شد ولی نه براش هشتگی زدن، نه تجمعی شد، نه علیه تروریست‌هایی که این سرباز رو کشتن شعار دادن، نه دانشجوهای دانشگاه های خاص براش تحصن کردن و نه حاضرن بفهمن که خون اینجور آدما برای چی ریخته میشه، همونایی که ادعای فیکِ زندگی و آزادی دارن. @anjomaneravian

💢 ️‏یکی از دوستان خبرنگارم تعریف میکرد ‎بهادری جهرمی در دانشگاه خواجه نصیر توسط یک بی‌ادبی از پشت پس‌گردنی خورد، باورم نمیشد که او حتی پشت‌سرش را نگاه نکرد! با خودم گفتم او دیگر دانشگاه نمی‌آید ولی الان او به دانشگاه قم رفته است! @anjomaneravian

💢صحبت مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی در واکنش به بی حرمتی های برخی از دانشجویان " من امروز دوتا سیلی خوردم ولی گفتم شما مارو بزنید ما شمارو نمیزنیم دانشگاه جای زدن نیست دانشگاه چاله میدون نیست ما منطق داریم ما حرف برای گفتن داریم" @anjomaneravian

🔹 ۴۰سال مقاله نوشتند، کتاب منتشر کردند، فیلم ساختند، تئوری بافتند تا به دروغ القا کنند که انقلابی ها اهل خشونت، تندخو و بی منطق هستند. اما طی ۴۰روز خودشان بالاترین مراحل خشونت، فحاشی و ابتذال را - که حتی برای چاله میدانها هم قفل است - به نمایش گذاشتند. این هم از نعمت های فتنه... سیدنظام الدین موسوی - - - - - 🔹 دختری که در #شریف یا دانشگاه دیگه، رکیک‌ترین فحش‌ها رو میده، ربطی به حاکمیت و نظام آموزشی نداره. اصلاً موضوعش سیاسی نیست! مسئله بی‌حیائی است که دقیقا به خانواده مربوطه. اشتباه نکنیم! کانون #حیاء، خانواده و مستقیماً پدر و مادرند. کوتاهی‌مون در تربیت رو به مسائل سیاسی گره نزنیم. ✍ حمید کثیری - - - - - 🔹 این دانشجوهای بدبختی که امروز فحش ناموس میدن کف دانشگاه تقصیری ندارن اینا تا الان ارزشی توی زندگی نداشتن که براش مبارزه کنند، الان جوگیر شدن و فکر کردن با چهارتا شعار انسان مهم و هدف‌داری شدن زندگی حماسی و قهرمانانه چهارتا شهید رو برای اینا تعریف کنید ببینید چطور زیر و رو میشن @anjomaneravian

🔴حمله تروریستی در حرم شاهچراغ شیراز 🔹ساعت ۱۷:۴۵ امروز ۳ فرد مسلح وارد صحن حرم شاهچراغ شیراز شده و به سمت زائران تیراندازی کرده‌اند. گفته می‌شود ۲ نفر از تروریست‌ها دستگیر و تلاش برای دستگیری نفر سوم ادامه دارد. 🔹تاکنون دستکم ۱۳ نفر شهید و ۱۰ نفر زخمی شده‌اند. یک زن و ۲ کودک هم در بین قربانیان هستند. @anjomaneravian

🚨 منبع آگاه امنیتی: عامل حادثه تروریستی شاهچراع، عنصر تکفیری- وهابی است 🔹یک منبع آگاه امنیتی گفت که عامل حادثه تروریستی شاهچراغ، عنصر وهابی- تکفیری است که با سواستفاده از ناامنی‌های اخیر، دست به اقدام تروریستی زده است. @anjomaneravian

جواد رضویان کارگردان و بازیگر سینما: ‏امشبم همه میخوابیم چه اونا که گفتن پای نظام و سپاه هستند... چه اونها که علیه سپاه شعار دادند و فحش دادند ... ولی یک عده پای همون ‎پدافند ، پای همون شاسی ، امشب نمیخوابند !! ۴۰سال است که نمیخوابند !! برادر عزیزی که پای پدافند نشستی دست و دلت نلرزد !! حتی اونی که دارد فحش میدهد به امید بیدار بودن تو ، خودش و زن و بچه اش راحت میخوابند ... تو صبور باش اينها داعش نديده اند. جهاد نكاح و فروختن ناموس را به نظاره ننشسته اند. تجاوز به زن و فرزند را در مقابل چشم شان شاهد نبوده اند كسى اطفال دوساله آنها را مجبور نكرده با سر بريده پدر فوتبال كند زنده پوست كندن و به آتش افكندن و هر روز و هر ساعت انتحار و انفجار و هزاران جنايت و قصه نا گفته كه هيچ درنده اى در حق هم نوع خود نكرد تو صبور باش كه قدر عافيت كسى داند كه به مصيبتى گرفتار ايد قدر يك شب در امنيت خوابيدن را از افغانستانى بپرس و از آواره سوری و عراقی و لبنانی آنها به عظمت کار تو و بزرگی و جایگاه سردار علمدارت بهتر واقفند تا برخی هموطنان ایرانی تو که این روز ها به تو ‌فحش دادند. انها نمیدانند و در عجبم که چگونه درک نمی کنند که اگر تو نباشی داعش حسرت همین فحش دادن را نیز به دل آنها خواهد گذاشت ترامپ هم دیگر توئیت نخواهد کرد و شعار دهندگان نیز هیچگاه مرد میدان نبوده اند اینها در پناه امنیتی که تو و سردارانت برای تأمین آن از جان مایه گذاشتی فقط نامردانه و نابخردانه بلدند فحش بدهند تو صبور باش و پای ماشه بمان. @anjomaneravian

🔴 سلبریتی ها قاتلند.... #شیراز_تسلیت