#شرحِ‌حال . . یه‌ وقتایی اِنقد تو حالِ بَدِ خودت غرق میشی که، دوس داری خودتو یه جایی بزاری برای یه مدت از خودت دور شی.. نه دوس داری با کسی در موردش حرف بزنی نه میتونی خودتو بِکشی بیرون . غرق چیزایی میشی که دردش مثِ گرفتن زُغالِ داغ توی دَستِت؛ دِلتُ میسوزونه ولی نمیتونی برای درمونِ دردِ دِلت کاری کنی . . بدترین حالتِ ممکنِ این وقتا اینه که دِلِت شِکَننده تر از همیشه میشه! - دقیقا چند روزی میشه تو حالِ بدِ خودم غرقم !

-گاهی چہ دل گرفتہ میشویم ازخدا -گاهی از حکمتش ناراضی -وگاهی شاکر .. -گاهی مشکوک و گاهی مجذوبِ عدالتش، -گاهی بسیار نزدیک و گاه دور.. خداهمان خداست؛ کاش ما اینقدرگاهی به گاهی نمی‌شدیم که خدا خود هوای دلمان را دارد💔!

شعری که الان میذارم تا آخرش بخون :)

من اگر کافر و بی دین و خرابم ؛ به تو چه؟ من اگر مست می و شرب و شرابم ؛ به توچه؟

تو اگر مستعد نوحه و آهی٬ چه به من؟ من اگر عاشق سنتور و ربابم ؛ به تو چه؟

تو اگر غرق نمازی،چه کسی گفت چرا؟ من اگر وقت اذان غرقه به خوابم ؛ به تو چه؟

تو اگر لایق الطاف خدایی٬ خوش باش. من اگر مستحق خشم و عتابم ؛به تو چه؟

گرچه دنیا سراب است به گفتار شما من به جِد طالب این کهنه سرابم ؛ به تو چه؟

تو اگر بوی عرق میدهی از فرط خلوص ! و من از رایحه‌ی مثل گلابم ؛ به تو چه؟

من اگر ریش ٬ سه تیغ کرده‌ام از بهر ادب و اگر مونس این ژیلت و آبم ؛ به تو چه؟

تو اگر جرعه خور باده کوثر هستی ! من اگر دُردکش باده‌ی نابم ؛ به تو چه؟