eitaa logo
هیات مجازی انصار الحجه ارواحنا فداه ✅
1.1هزار دنبال‌کننده
26.7هزار عکس
26هزار ویدیو
613 فایل
『°•بِسمِ‌رَّبِ‌ الحجه. اینجا مهدیه مجازی دوستان و خادمین امام الحجه علیه السلام است. ألَـلّـھم‌ْ؏َـجِـٰل‌ّلِوَلِیٰــــك‌ألٰـفَـٖࢪجّ🌱. برای ارتباط با ما :👇👇👇👇👇 @Ahmadqasemi34
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
میلاد با سعادت رسول گرامی خاتم انبیاء حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم وامام جعفر صادق علیه السلام مبارک باد 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 سِر خدا، ختم الانبیاء شمس ضحی، بدر الدجی
⛔️ حق الناس در آخرت 🖊روايت داريم حق الناس در برزخ انسان را اسير مي كند مثلا يك سوم فشار قبر متعلق به غيبت است. در روايتی دیگر هست كه خداوند بر روي پل صراط كمينی قرار داده كه هر كس حق الناس بر گردن دارد، از آنجا به بعد حق عبور ندارد. 💟 رسول اكرم (ص) فرمودند: بيچاره ترين مردم كسی است كه با اعمال خوب وارد صحراي محشر شود مثلا در نماز ، حج و ... مشكلی نداشته باشد و جز اصحاب يمين قرار گيرد اما زماني كه قصد ورود به بهشت می كند گروهی از مردم مانع می شوند . علت را جويا مي شود و می شنوند كه حقوق آنها را پايمال كرده است . در آن لحظه از فرشتگان كمك می طلبند و آنها می گويند: حلاليت بگير , يعنی قسمتی از اعمال خوب خود را به آنها بده تا حلالت كنند وقتی اين كار را می كنند متوجه می شوند ديگر هيچ چيز ندارند و نامه را به دست چپ می دهند كه از نظر پيامبر بيچاره ترين بنده ها هستند. «حجت الاسلام رفیعی»
🛑 اکرم صلّی الله علیه وآله: 🖋 الزُّهْدُ فِي اَلدُّنْيَا قَصْرُ اَلْأَمَلِ وَ شُكْرُ كُلِّ نِعْمَةٍ وَ اَلْوَرَعُ عَنْ كُلِّ مَا حَرَّمَ اَللَّهُ ✍🏻 زهد به دنيا، عبارت است از: كوتاه كردن آرزو، گزاردن شكر هر نعمتى و پرهيز از هر آنچه خداوند، حرام كرده است. 📚 تحف العقول ج ۱ ص۵۸ 🎊
💐 میلاد پیامبر اکرم(ص) و حضرت امام صادق(ع)بر شما مبارک خورشید محمّد(ص) است و صادق(ع) ماه است با مقدم خورشید، قمر همراه است یعنی که ولادت امام صادق(ع) در روز ولادت رسول الله (ص) است
سلام امام زمانم❣ دلم آشفتــه و غم بی امان است که غم از دوری صاحب زمان است🌱 سه شنبه شور و حالم فرق دارد دلم مهمــــان صحن جمکران است🌱 🤲 💚 (عج)
🌺صلوات برای تعجیل درفرج امام زمان‌ فراموش نشه🌺 🍀امام حسن عسکری (ع) فرمودند: ☘️اِدْفَعِ المسْاَلَةَ ما وَجدْتَ التَّحمُّلَ یُمْکِنُکَ فإنَّ لِکُلِ یومٍ رزقاً جدیداً، و اعْلَم انَّ الإلحاحَ فی المَطالبِ یَسْلُبُ البَهاءَ 🌱تا وقتی می توانی تحمل کنی، دست نیاز مگشای، چرا که هر روز را رزق و روزی تازه ای است و بدان که اصرار در خواسته ها، شکوه و آبرو را از بین می برد. ✅️ چقدر مفاهیم این حدیث، قشنگه 👌 ◆ داشتن عزت نفس ◆صبر و تحمل داشتن ◆ رزق و روزی بی انتهای خداوند ◆ اصرار نکردن برای به دست آوردن خواسته ها 📚نزهه الناظر فی تنبیه الخواطر، ص 143
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✨﷽✨ ✨ 🍂 از درخت بیاموزیم برای بعضی ها باید ریشه بود تا امید به زندگی را به آنها بدهیم🍁 برای بعضی ها باید تنه بود تا تکیه گاه آنها باشیم🍁 برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود تا عیب های آنها را بپوشانیم🍁 برای بعضی ها باید میوه بود تا طعم زندگی کردن را به آنها بیاموزیم نه زنده ماندن را❤️
🛑 قول (شیخ طبرسی) از بزرگ شیعه و صاحب کتاب در مورد پدر و و صوفی ناصبی ملعون پدر (مصطلح) ✅الحكيم المتألّه الفاضل محمّد بن إبراهيم الشيرازي ، الشهير بملاصدرا ، محقق مطالب  الحكمة ، ومروّج  دعاوي الصوفية بما لا مزيد عليه ، صاحب التصانيف الشائعة التي عكف عليها من صدّقه في آرائه وأقواله ، ونسج على منواله ، وقد أكثر فيها من الطعن على الفقهاء حملة الدين ، وتجهيلهم وخروجهم من زمرة العلماء ، وعكس الأمر في حال ابن العربي صاحب الفتوحات فمدحه ووصفه في كلماته بأوصاف لا تنبغي إلاّ للأوحدي من العلماء الراسخين ، مع أنّه لم ير في علماء العامة ونواصبهم أشدّ نصبا منه 🔰 متاله محمد بن ابراهیم شیرازی معروف به از محققین و 👈ترویج دهنده ی ادعاها و عقاید 👉 و بیش از این وصفی ندارد. صاحب تالیفاتی که برای هم نظران او محبوب است و کسانی که او و نظریاتش را تصدیق می کنند والبته که 👈برای خودش اینها را👉 👈 و در تالیفاتش بسیار بر و حامل دین و زده!!👉 👈و انها را دانسته و حکم به آنها از دسته علما کرده👉 اما برعکس این کارش درباره علما و فقها دینی بسیار (صوفی) را و کرده به اوصافی که نیامده مگر برای عده خیلی کمی از علما بزرگ و راسخ دین 👈با توجه به اینکه در بین علما و ، ناصبی تر از ابن عربی دیده نشده👉 📚خاتمه مستدرک الوسائل. جلد 2 . صفحه 239
┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ 🌸 حوادثی که با ولادت حضرت پیامبر اکرم محمد مصطفی صلی الله علیه و آله اتفاق افتاد 🌺 از حضرت امام جعفر الصادق عليه السّلام روايت است: ابليس لعنه الله به هفت آسمان بالا مى رفت گوش مى داد و اخبار سماويّه را مى شنيد. چون حضرت عيسى عليه السّلام متولّد شد او را از سه آسمان منع كردند تا چهار آسمان بالا مى رفت و چون حضرت رسول الله محمد مصطفی صلّى اللّه عليه و آله متولّد شد او را از همه آسمانها منع كردند و شياطين را به تيرهاى شهاب از ابواب سماوات راندند. پس قريش گفتند: مى بايد وقت گذشتن دنيا و آمدن قيامت باشد كه ما مى شنيديم كه اهل كتاب ذكر مى كردند. پس عمر بن اميّه كه داناترين اهل جاهليّت بود گفت: نظر كنيد اگر ستاره هاى معروف كه به آنها هدايت مى يابند مردم و به آنها مى شناسند زمانهاى زمستان و تابستان را، اگر يكى از آنها بيفتد بدانيد كه وقت آن است كه جميع خلق هلاك شوند و اگر آنها به حال خودند و ستاره هاى ديگر ظاهر مى شود، پس امر غريبى مى بايد حادث شود. صبح آن روز كه آن حضرت متولّد شد هر بتى كه در هر جاى عالم بود به رو در افتاده بودند و ايوان كسرى يعنى پادشاه عجم بلرزيد و چهارده كنگره آن افتاد و درياچه ساوه كه آن را مى پرستيدند فرو رفت و خشك شد. همان است كه نمك شده است و نزديك كاشان است و وادى سماوه كه سالها بود كسى آب در آن نديده بود آب در آن جارى شد و آتشكده فارس كه هزار سال خاموش نشده بود در آن شب خاموش شد و داناترين علماى مجوس در آن شب در خواب ديد كه شتر صعبى چند اسبان عربى را مى كشيد و از دجله گذشته و داخل بلاد ايشان شدند و طاق كسرى از ميانش شكست دو تکه شد و آب دجله شكافته شد در قصر او جارى شد. نورى در آن شب از طرف حجاز ظاهر شد و در عالم منتشر گرديد پرواز كرد تا به مشرق رسيد. تخت هر پادشاهى در آن صبح سرنگون شده بود. جميع پادشاهان در آن روز لال بودند سخن نمى توانستند گفت. علم كاهنان برطرف شد و سحر ساحران باطل شد.‌ هر كاهنى كه بود ميان او و همزادى كه داشت خبرها به او مى گفت جدائى افتاد و قريش در ميان عرب بزرگ شدند. ايشان را آل اللّه مى گفتند زيرا كه ايشان در خانه خدا بودند و آمنه عليها السّلام گفت كه: واللّه كه چون پسرم به زمين رسيد دستها را بر زمين گذاشت، سر به سوى آسمان بلند كرد و به اطراف آسمان نظر كرد، پس از او نورى ساطع شد كه همه چيز را روشن كرد، به سبب آن نور قصرهاى شام را ديدم، در ميان آن روشنى صدائى شنيدم كه قائلى مى گفت كه: زائيدى بهترين مردم را، پس او را محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نام كن. 📚جلاء العیون، مجلسی رحمه الله، ص ۶۶ 🔴ظهور - ان شاء الله - خیلی نزدیک است🔴 الهی ‌بِحَقِ ‌السّیدة‌ زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌ لِوَلیکَ‌ الغَریبِ‌ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج🤲🏻 ‼️تبــــــــــری واجــــــب است‼️ ید الله فـــــوق ایدیهم یــــــد الله است.. بمیرد دشمن حیــــــدر ولــــــی الله است..
 ┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ وصف حضرت امام جعفر الصادق عليه السّلام از زبان مالک بن أنس ✍🏻وی نقل کرده که: جعفر بن محمّد (علیهماالسّلام) پیوسته به یکی از این سه کار مشغول بود: یا روزه بود، یا عبادت می‌کرد، و یا ذکر میگفت. و از بزرگترین عبادت کنندگانی بود که از خداوند عز و جلّ می‌ترسند. خوش مجلس و خوش سخن بود و همنشینی با او فایده‌ی بسیار داشت. وقتی می‌فرمود: "قال رسول الله" از هیبت رسول خدا، گاهی رنگش سبز میشد و گاهی زرد، آنچنان که دوستانش اگر او را می‌دیدند نمی‌شناختند!!! سالی با ایشان به حجّ رفتم، همین که سوار بر مرکب شد بعد از اِحرام هر چه تصمیم میگرفت لبیک بگوید صدا در گلویش میگرفت، طوری که نزدیک بود از مرکب بیافتد. عرض کردم لبیک بگویید چاره‌ای نیست باید گفت. فرمودند: چگونه جرأت کنم و بگویم: "لبیک الّلهم لبیک" در حالی که می‌ترسم خداوند عز و جلّ بگوید: "لا لبیک و لا سعدیک". 📚 بحارالأنوار، ج ۴٧ ص ١۶، به نقل از: أمالی صدوق، ص ۱۶۹؛ قاضی عیاض این سخن مالک را با تغییری اندک در کتاب مدارک ص ۲۱۲ روایت کرده است، و ابو زهرة در کتاب خود مالک ص ۲۸، این سخن را از او نقل کرده است. 🔴ظهور - ان شاء الله - خیلی نزدیک است🔴 الهی ‌بِحَقِ ‌السّیدة‌ زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌ لِوَلیکَ‌ الغَریبِ‌ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج🤲🏻 ‼️تبــــــــــری واجــــــب است‼️ ید الله فـــــوق ایدیهم یــــــد الله است.. بمیرد دشمن حیــــــدر ولــــــی الله است..
💎😄💎 اميدوارم پيغمبر صلّی الله علیه و آله هم هنگام مُردن، ما را خوشحال کند و نظر لطفش را به ما بيندازد مرحوم آیت الله تولاّیی در سخنرانی خود در شام میلاد رسول خدا صلّی الله علیه و آله در مسجد النّبیّ قزوین در سال 1382 قمری می فرمود: ابولهب يک کنيز زرخريدی به نام «ثُوَيْبه» داشت. مثل امروزي(روز 17 ربیع الأوّل)، ثويبه پيش ابولهب آمد. گفت: آقا! آقا! چشمت روشن! بشارت باد! ابولهب گفت: چه شده؟ گفت: بچه برادرت عبدالله، امروز متولد شده است. حضرت عبدالله علیه السلام، برادر ابولهب است. هنگامي كه حضرت عبدالله به مدينه تشريف بردند كه از قوم و خويشانشان خبر بگيرند، همان جا رحلت کردند. حضرت خاتم الانبياء صلّی الله علیه و آله در حالي كه پدرشان رحلت كرده بودند، به دنيا تشريف آوردند. اين بود که عموهاي حضرت، از جمله ابولهب، چشم به راه بودند. ثويبه امروز آمد و گفت: آقا! آقا! بشارت! چشم شما روشن! بچه برادرت عبدالله، به دنيا آمد. ابولهب خوشحال شد. گفت: به خاطر اين مژده‌ اي که به من دادي، تو را آزاد کردم! برو. بعد هم همين ثويبه، يک مقداري شير به پيغمبر صلّی الله علیه و آله داد. جناب عباس، برادر ابولهب، عموي پيغمبر صلّی الله علیه و آله و پدر بني‌العباس، مدتي بعد از مرگ ابولهب، خواب او را ديد. گفت: داداش! احوالت چطوره؟ ابولهب گفت: من در جهنّم هستم و در آتش مي ‌سوزم؛ امّا شب ‌هاي دوشنبه که مي‌‌ شود، به پاسِ اين خوشحالي که در روز ولادتِ پسرِ برادرم عبدالله، پيدا کردم و ثويبه را آزاد کردم، به پاس آن خوشحالي و آن جايزه ‌اي که دادم، هر شب دوشنبه، آتش از من برداشته مي ‌شود و از بين اين دو تا انگشتم يک آب گوارايِ خنک و شيريني ظاهر مي ‌شود و مي ‌نوشم؛ براي اين که در شب ولادت او، من خوشحال شدم و کنيزم را آزاد کردم. يکي از علماي عامه مي ‌گويد: وقتي بنا شود ابولهب کافر که در قرآن خدا نفرين کرده است: تَبَّتْ يَدا أَبي‏ لَهَبٍ، به واسطه خوشحالي در ولادت پيغمبر صلّی الله علیه و آله و بذل مال کردن، خدا در دوزخ او را هر شب دوشنبه راحت بدارد، آيا مسلماناني که در شب ولادت پيغمبر صلّی الله علیه و آله خوشحالي مي ‌کنند و بذل مال خواهند کرد، خدا با آن ‌ها چه مي ‌کند؟ زهي سعادت شما مؤسّسين مجلس که ديشب، هم خوشحال بوديد و هم ديگران را خوشحال کرديد و هم بذل مال فرموديد. خدايا به حقّ پيغمبر صلّی الله علیه و آله ، به مؤسّسين و مستمعين، به علما و روحانيين، سرور و نشاط بي‌‌پايان در اين دنيا عطا بفرما. اين خوشحالي ديشب شما به ولادت پيغمبر صلّی الله علیه و آله يک اثري دارد. اميدوارم پيغمبر صلّی الله علیه و آله هم هنگام مُردن، ما را خوشحال کند و نظر لطفش را به ما بيندازد. بگويد: عزرائيل! اين‌‌ ها آن ‌هايي بودند که شب هفدهم ربيع چراغان کردند، شيريني دادند، جشن گرفتند. به برکات اين پيغمبر صلّی الله علیه و آله اميدواريم لحظه مُردن در راحتي باشيم. (سخنرانی های مسجد النّبیّ قزوین، سال 1382 قمری، شب 18 ربیع الاول) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
👊هرگاه سوره تبّت را خواندید، ابولهب را لعنت کنید عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا قَرَأْتُمْ تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ، فَادْعُوا عَلَى أَبِي لَهَبٍ، فَإِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِالنَّبِيِّ صلّی الله علیه و آله، وَ بِمَا جَاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ. (وسائل الشيعة، ج‏6، ص73 به نقل از ثواب الاعمال) حضرت صادق علیه السلام فرمود: هرگاه سوره تبّت را خواندید، ابولهب را لعنت کنید، زیرا او از کسانی بود که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و آورده او از جانب خدا را تکذیب نمود. ✅ پس سوره تبّت را همین الان بخوانید: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ‏.  تَبَّتْ يَدا أَبي‏ لَهَبٍ وَ تَبَّ (1)  ما أَغْنى‏ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ (2)  سَيَصْلى‏ ناراً ذاتَ لَهَبٍ (3) وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4) في‏ جيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (5) و بگویید: «اللهم العن أبالَهَب» ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🗣🌺🗣 سلام و صلوات بر رسول خدا صلّی الله علیه و آله، منقول از حضرت رضا علیه السلام «السَّلَامُ عَلَى رَسُولِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا صَفْوَةَ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَ عَبَدْتَهُ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ، فَجَزَاكَ اللهُ أَفْضَلَ مَا جَزَى نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيد». (کامل الزّیارات، ص18) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🗣💎❤️ صلوات بر رسول خدا صلّی الله علیه وآله به نقل از حضرت عسکری علیه السلام این صلوات را به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام به روح رسول خدا صلّی الله علیه و آله تقدیم نماییم: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا حَمَلَ وَحْيَكَ وَ بَلَّغَ رِسَالَاتِكَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا أَحَلَّ حَلَالَكَ وَ حَرَّمَ حَرَامَكَ وَ عَلَّمَ كِتَابَكَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا أَقَامَ الصَّلَاةَ وَ أَدَّى الزَّكَاةَ وَ دَعَا إِلَى دِينِكَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا صَدَقَ بِوَعْدِكَ وَ أَشْفَقَ مِنْ وَعِيدِكَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا غَفَرْتَ بِهِ الذُّنُوبَ، وَ سَتَرْتَ بِهِ الْعُيُوبَ، وَ فَرَّجْتَ بِهِ الْكُرُوبَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا دَفَعْتَ بِهِ الشَّقَاءَ، وَ كَشَفْتَ بِهِ الْعَمَاءَ، وَ أَجَبْتَ بِهِ الدُّعَاءَ، وَ نَجَّيْتَ بِهِ مِنَ الْبَلَاءِ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا رَحِمْتَ بِهِ الْعِبَادَ، وَ أَحْيَيْتَ بِهِ الْبِلَادَ، وَ قَصَمْتَ بِهِ الجَبَابِرَةَ، وَ أَهْلَكْتَ بِهِ الْفَرَاعِنَةَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا أَضْعَفْتَ‏ بِهِ الْأَمْوَالَ، وَ حَذَّرْتَ بِهِ مِنَ الْأَهْوَالِ، وَ كَسَّرْتَ بِهِ الْأَصْنَامَ، وَ رَحِمْتَ بِهِ الْأَنَامَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ كَمَا بَعَثْتَهُ بِخَيْرِ الْأَدْيَانِ، وَ أَعْزَزْتَ بِهِ الْإِيمَانَ، وَ تَبَّرْتَ بِهِ الْأَوْثَانَ، وَ عَصَمْتَ بِهِ الْبَيْتَ الْحَرَامَ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ، وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً.» (بحارالأنوار، ج94، ص73-74 به نقل از جمال الاسبوع) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
😷💎😷 استحباب روزه روز 17 ربیع الأوّل 1) مرحوم سید بن طاووس در اقبال الاعمال می نویسد: از ائمه علیهم السلام روایت شده است که فرمودند: هرکس روز هفدهم ربیع الاول که روز میلاد سیّد ما، رسول الله صلّی الله علیه وآله می باشد، روزه بگیرد، برای او روزه یک سال نوشته می شود. (بحارالأنوار، ج98، ص358-359 به نقل از اقبال الاعمال) 2) ابواسحاق عُرَیضی می گوید: در قلبم افتاد که چه ایّامی از سال روزه گرفته شود. لذا قصد کردم نزد حضرت هادی علیه السلام بروم. حضرت در منطقه بِصَریا بودند. این امر را به هیچکس نگفتم. نزد حضرت رفتم، وقتی مرا دید فرمود: ای ابواسحاق، آمدی از من از ایامی سؤال نمایی که در آن ایام روزه گرفته می شود. آن ها چهار روز می باشند: روز بیست و هفتم رجب که خداوند رسولش صلّی الله علیه وآله را بر خلقش مبعوث نمود، روز میلاد رسول خدا صلّی الله علیه وآله که هفدهم ربیع الاول است، روز بیست و پنجم ذی القعده که روز گسترده شدن زمین از زیر کعبه است، و روز غدیر که رسول خدا صلّی الله علیه وآله برادرش علی علیه السلام را به عنوان پرچم هدایت برای مردم و امام بعد از خودش اقامه کرد. عرض کردم: فدایت شوم، راست فرمودی، من به همین منظور آمده بودم. شهادت می دهم که تو حجّت خدا بر خلقش می باشی. (تهذيب‏الأحكام، ج4،ص305- 306) 3) از صادقَین علیهماالسلام در فضلیت روزه چهار روز از ایّام سال روایت وارد شده است. آن چهار روز عبارتند از: روز هفدهم ربیع الاول که روز ولادت رسول خدا صلّی الله علیه وآله می باشد. هرکس این روز را روزه بگیرد، خداوند روزه شصت سال را برای وی می نویسد ؛ روز بیست و هفتم رجب که روزی است که رسول خدا صلّی الله علیه وآله در آن روز مبعوث شد. هرکس این روز را روزه بگیرد، روزه اش معادل کفّاره شصت ماه خواهد بود ؛ روز بیست و پنجم ماه ذی القعده که در آن، زمین گسترده شده است ؛ و روز غدیر که رسول خدا صلّی الله علیه وآله، حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام را به امامت نصب کرد. (وسائل ‏الشيعة، ج10، ص456به نقل از الْمُقْنِعَة) 4) مرحوم شیخ مفید در مسارّالشّیعۀ درباره روز هفدهم ربیع الاول می نویسد: این روز، روز میلاد رسول خدا صلّی الله علیه وآله است، و صالحین از آل محمد علیهم السلام از زمان های قدیم، این روز را بزرگ داشته، حقّش را شناخته، و حرمتش را مراعات می کرده اند و آن روز را روزه می گرفته اند. (وسائل ‏الشيعة، ج10، ص456/ مسارّالشیعه، ص50) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🗣💎 ذکر درخواست پاداش برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله روایت است که هرکس هر روز چنین بگوید: «جَزَى اللهُ مُحَمَّداً صَلّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ عَنَّا مَا هُوَ أَهْلُهُ» خداوند هفتاد کاتب را می‌گمارد تا برای او تا روز قیامت حسنات بنویسند. (بحار الأنوار، ج‏87، ص7به نقل از مصباح کفعمی) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🌺🌺🌺 لزوم بزرگداشت میلاد رسول خدا صلّی الله علیه و آله مرحوم محدث قمی در وقایع الایام می نویسد: سيد بن طاووس در اقبال شرحى از لزوم تعظيم روز هفدهم ربیع الاول ذكر نموده و فرموده كه من يافتم طائفه نصارى و جمعى از مسلمين را كه تعظيم بزرگى از روز ولادت عيسى عليه السلام مى ‏نمايند و تعجب كردم كه چگونه مسلمانان قانع شدند كه روز مولود پيغمبرشان كه اعظم از همه پيغمبران است به اين مرتبه از تعظيم باشد كه ادون از تعظيم نصارى است مولد عيسى عليه السلام را. (وقایع الایام ، ص 222/مفاتیح الجنان ، اعمال روز هفدهم ربیع الاول) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🙏🌺 دو رکعت «نماز هدیّه» به رسول خدا صلّی الله علیه و آله به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از یکی از معصومین علیهم السلام روایت می کند که فرمود: کسی که ثواب نماز خود را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله، و امیرالمؤمنین علیه السلام و اوصیاء بعد از او علیهم السلام قرار دهد، خداوند ثواب نماز او را بسیار بسیار می گرداند تا نفسش قطع شود. در آن حال(یعنی قبل از جان دادن) به او می گویند: ای فلانی، الطاف تو و هدیه تو به ما، هم اکنون برای تو مفید خواهد بود. امروز، روز جبران کردن و پاداش دادن به توست. دلت خوش و چشمت روشن باد برای آنچه خداوند برای تو آماده نموده است، و گوارایت باد آنچه به آن رسیدی. راوی سؤال می کند: انسان چگونه می تواند، نمازش را هدیه نماید؟ حضرت می فرمایند: نیّت کند که ثواب نمازش را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله قرار دهد، و اگر امکان داشت علاوه بر 50 رکعت نماز(یعنی نمازهای واجب و نافله آنها)، حتی اگر یک نماز دو رکعتی هم باشد، بخواند و هر روز به یکی از این بزرگواران هدیه نماید. طریقه خواندن این نماز 2 رکعتی بدین گونه است: هر دو رکعت این نماز را با یک یا سه یا هفت تکبیر شروع کن. در همه رکوع ها و سجده ها، بعد از ذکر تسبیح، سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ» و بعد از سلام نماز چنین بگو: «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَ مِنْكَ السَّلَامُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ، وَ أَبْلِغْهُمْ مِنِّي أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ. اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ الرَّكَعَاتِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى عَبْدِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ، اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْهَا مِنِّي وَ أَبْلِغْهُ إِيَّاهَا عَنِّي، وَ أَثِبْنِي عَلَيْهَا أَفْضَلَ أَمَلِي وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي نَبِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ وَصِيِّ نَبِيِّكَ وَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ابْنَةِ نَبِيِّكَ،‏ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سِبْطَيْ نَبِيِّكَ، وَ أَوْلِيَائِكَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ علیهمُ السّلام، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِين!»‏ (جمال الأسبوع، ص16-17) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🙏💎🙏  «نماز هدیّه» به حضرت صادق علیه السلام به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از یکی از معصومین علیهم السلام روایت می کند که فرمود: کسی که ثواب نماز خود را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله، و امیرالمؤمنین علیه السلام و اوصیاء بعد از او علیهم السلام قرار دهد، خداوند ثواب نماز او را بسیار بسیار می گرداند تا نفسش قطع شود. در آن حال(یعنی قبل از جان دادن) به او می گویند: ای فلانی، الطاف تو و هدیه تو به ما، هم اکنون برای تو مفید خواهد بود. امروز، روز جبران کردن و پاداش دادن به توست. دلت خوش و چشمت روشن باد برای آنچه خداوند برای تو آماده نموده است، و گوارایت باد آنچه به آن رسیدی. راوی سؤال می کند: انسان چگونه می تواند، نمازش را هدیه نماید؟ حضرت می فرمایند: نیّت کند که ثواب نمازش را برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله قرار دهد، و اگر امکان داشت علاوه بر 50 رکعت نماز(یعنی نمازهای واجب و نافله آنها)، حتی اگر یک نماز دو رکعتی هم باشد، بخواند و هر روز به یکی از این بزرگواران هدیه نماید.طریقه خواندن این نماز بدین گونه است: 2 رکعت نماز بخوان. هر رکعت از این نماز را با یک یا سه یا هفت تکبیر شروع کن. در همه رکوع ها و سجده ها، بعد از ذکر تسبیح، سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ» و بعد از سلام نماز چنین بگو: «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَ مِنْكَ السَّلَامُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ، وَ أَبْلِغْهُمْ مِنِّي أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ» پس اگر نماز را به حضرت صادق علیه السلام هدیه می کنی، چنین بگو: «اللَّهُمَّ إِنَّ هَاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى عَبْدِكَ وَ ابْنِ عَبْدِكَ، وَ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ، سِبْطِ نَبِيِّكَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ علیه السلام. اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْهُمَا مِنِّي، وَ أَبْلِغْهُ إِيَّاهُمَا، وَ أَثِبْنِي عَلَيْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلِي وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي نَبِيِّكَ وَ وَلِيِّكَ وَ ابْنِ وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِين».‏ (جمال الأسبوع، ص16-19) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🗣 زیارت حضرت صادق علیه السلام 1) مرحوم علامه مجلسی زیارت شریفی را به نقل از مرحوم سید بن طاووس برای حضرت صادق علیه السلام نقل می کند که خواندن این زیارت به نیابت از مولایمان حضرت مهدی علیه السلام در روز ولادت حضرت صادق علیه السلام توصیه می شود: «السَّلَامُ عَلَى الصَّادِقِ بْنِ الصَّادِقِينَ، وَ أَبِي الصَّادِقِينَ، حُجَّةِ اللَّهِ وَ ابْنِ حُجَّتِهِ عَلَى الْعَالَمِينَ، الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، خَلِيفَةِ مَنْ مَضَى، وَ أَبِي سَادَةِ الْأَوْصِيَاءِ، وَ كَنِيِّ سِبْطِ نَبِيِّ الْهُدَى، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ، وَ الرَّاعِي الْمُؤَدِّي، وَصِيِّ الْأَوْصِيَاءِ، وَ إِمَامِ الْأَتْقِيَاءِ، عَلَمِ الدِّينِ، النَّاطِقِ بِالْحَقِّ الْيَقِينِ، وَ غِيَاثِ الْمُسْلِمِينَ، وَ أَبِي الْيَتَامَى وَ الْمَسَاكِينِ، جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْإِمَامِ الْعَالِمِ، وَ الْقَاضِي الْحَاكِمِ، الْعَارِفِ الْمُرْتَضَى، وَ الدَّاعِي إِلَى الْهُدَى، مَنْ أَطَاعَهُ اهْتَدَى، وَ مَنْ صَدَّ عَنْهُ غَوَى، اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَيْهِ كَمَا عَمِلَ بِرِضَاكَ، وَ نَصَحَ لِأَوْلِيَائِكَ، وَ رَؤُفَ بِالْمُؤْمِنِينَ، وَ غَلُظَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ، وَ عَبَدَكَ حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ، شَرَعَ فِي أَوْلِيَائِكَ السُّنَنَ، وَ أَظْهَرَ فِيهِمُ الْعِلْمَ، وَ أَعْلَنَ وَ عَطَّلَ الْبِدَعَ، وَ أَحْيَا الدِّينَ وَ نَفَعَ، اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَيْهِ، وَ اجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ الْجَزَاءِ بِمَا أَحْيَا مِنْ سُنَّتِكَ، وَ أَقَامَ مِنْ دِينِكَ، وَ سَارَعَ إِلَى رِضَاكَ، وَ عَمِلَ بِتَقْوَاكَ، وَ أَخْرَجَنَا مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ خَيْرَ جَزَاءِ الْمَجْزِيِّينَ، وَ أَبْلِغْهُ أَفْضَلَ دَرَجَاتِ الْعُلَى فِي مَقَامِ آبَائِهِ الْأَعْلَى، وَ ضَاعِفْ لَهُ الرِّضَا، وَ حَيِّهِ مِنَّا بِالتَّحِيَّةِ وَ السَّلَامِ، وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.» (بحارالأنوار، ج102، ص224-225 به نقل از فلاح السائل) 2) جناب عثمان بن سعید عَمروی، و جناب ابوالقاسم بن روح نوبختی، دو نائب خاصّ حضرت ولیّ عصر علیه السلام، حضرت صادق علیه السلام را بدین گونه زیارت نمودند: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ وَ ابْنَ مَوْلَايَ وَ أَبَا مَوَالِيَّ، وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكَاتُهُ. السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهِيدَ دَارِ الْفَنَاءِ وَ زَعِيمَ دَارِ الْبَقَاءِ، إِنَّا خَالِصَتُكَ وَ مَوَالِيكَ، وَ نَعْتَرِفُ بِأُولَاكَ وَ أُخْرَاكَ. فَاشْفَعْ لَنَا إِلَى مُشَفِّعِكَ اللهِ تَعَالَى رَبِّنَا وَ رَبِّكَ، فَمَا خَابَ عَبْدٌ قَصَدَ بِكَ رَبَّهُ، وَ أَتْعَبَ فِيكَ قَلْبَهُ، وَ هَجَرَ فِيكَ أَهْلَهُ وَ صَحْبَهُ، وَ اتَّخَذَكَ وَلِيَّهُ وَ حَسَبَهُ، وَ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكَاتُهُ». (بحار الأنوار، ج‏100، ص211) 3) در مقابل قبر حضرت صادق علیه السلام بگو: «السَّلَامُ عَلَى الْإِمَامِ الصَّادِقِ، مُبَيِّنِ الْمُشْكِلَاتِ، وَ مُظْهِرِ الْحَقَائِقِ، المُفْحِمِ بِحُجَّتِهِ كُلَّ نَاطِقٍ، مُخْرِسِ أَلْسِنَةِ أَهْلِ الْجِدَالِ، مُسَكِّنِ الشَّقَاشِقِ، الْعَلِيمِ عِنْدَ أَهْلِ الْمَغَارِبِ وَ الْمَشَارِقِ، جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ علیهمَاالسَّلامُ» (المزار الکبیر، ص106) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
✅ پاداش زیارت حضرت صادق علیه السلام  حضرت صادق علیه السلام  فرمود: هرکس مرا زیارت کند، گناهانش آمرزیده می ‌شود و فقیر نمی ‌میرد. (بحار الأنوار، ج‏100، ص145 به نقل از تهذیب الاحکام) حضرت عسکری علیه السلام  فرمود: هرکس حضرت صادق علیه السلام  را زیارت کند، از (درد) چشم شکایت نمی‌ کند، و بیماری طولانی مدّت به او نمی ‌رسد، و مبتلا (به بیماری) از دنیا نمی ‌رود. (بحار الأنوار، ج‏100، ص145 به نقل از تهذیب الاحکام) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🙏 صلوات بر حضرت ‌صادق علیه السلام ‏ منقول از حضرت‌ عسکری علیه السلام «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، خَازِنِ الْعِلْمِ، الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ، النُّورِ الْمُبِينِ. اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلامِكَ وَ وَحْيِكَ، وَ خَازِنَ عِلْمِكَ، وَ لِسَانَ تَوْحِيدِكَ، وَ وَلِيَّ أَمْرِكَ، وَ مُسْتَحْفِظَ دِينِكَ، فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ». (مصباح المتهجد، ج‏1، ص403) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🌱مولایت به عهد خود وفا کرد 1️⃣ ابوبصیر می گوید: همسایه ای داشتم که به سبب پیروی از سلطان به ثروتی رسیده بود و آن را وسیله ای برای آراستگی خود قرار داده بود و گروه هایی را جمع می کرد و شراب می خورد و مرا اذیت می کرد. چند بار شکایتش را نزد خودش بردم اما دست بر نداشت و چون پافشاری کردم گفت: ای مرد، من مردی گرفتارم و تو مردی اهل بخششی، اگر مرا به مولای خود معرفی کنی امیدوارم که خدا مرا بوسیله تو نجات دهد. سخن او به دلم نشست وقتی به محضر امام صادق علیه السلام رسیدم حال او را برای آن حضرت بیان کردم. فرمود: وقتی به کوفه برگشتی آن مرد به سراغ تو خواهد آمد، به او بگو جعفر بن محمد می گوید: تو آنچه را که انجام می دهی رها کن، من هم بهشت را نزد خدا برای تو ضمانت می کنم. وقتی به کوفه برگشتم آن مرد هم از جمله کسانی بود که نزد من آمد، او را نگه داشتم تا همه رفتند و منزلم خالی شد. پس گفتم ای مرد، همانا تو را نزد امام صادق علیه السلام یاد کردم، ایشان فرمود: او را سلام برسان و به او بگو: اگر آنچه را که انجام می دهد رها کند، نزد خدا بهشت را برایش تضمین می کنم. پس به گریه افتاد سپس گفت: تو را به خدا آیا جعفر (بن محمد) این مطلب را به تو گفت؟! سوگند یاد کردم که آنچه را که گفتم آن حضرت فرمود. پس گفت: همین مرا بس است و گذشت. تا اینکه بعد از گذشت روزگاری نزد من آمد و مرا صدا زد، ناگهان دیدم پشت در خانه اش برهنه است، گفت: ای ابابصیر چیزی در خانه ام نبود، مگر آنکه آن را بیرون ریختم و اینک اینگونه ام که می بینی؛ پس من نزد برادرانم رفتم و چیزی که او را بپوشاند برای او جمع کردم. سپس روزهای کمی گذشت تا کسی را نزد من فرستاد که همانا من بیمارم، نزد من بیا. پس برای اینکه او را معالجه کنم نزد او رفت و آمد می کردم تا اینکه وقت مرگ او فرا رسید. نزد او نشسته بودم که در حال جان دادن بود، پس بیهوش شد سپس به هوش آمد و گفت: ای ابابصیر! مولای تو به عهد خود وفا کرد، سپس از دنیا رفت. گذشت تا اینکه در ایام حج نزد امام صادق علیه السلام اذن ورود خواستم. در ابتدای ورودم به داخل اطاق در حالیکه یکی از دو پایم در صحن خانه و پای دیگرم در دالان اطاق بود، آن حضرت فرمودند: ای ابابصیر! ما به وعده ای که به دوستت داده بودیم، وفا کردیم. 2️⃣ علی بن حمزه گوید: دوستی داشتم که از کاتبان دستگاه بنی امیه بود. پس به من گفت: از حضرت صادق علیه السلام برای من اجازه ملاقات بگیر. من برای او اجازه ملاقات خواستم، حضرت اجازه دادند. وی پس از ورود سلام کرد و نشست و سپس گفت: فدایت شوم، من در دیوان این قوم (بنی امیه) هستم و از مال و منال آنها به ثروت فراوانی رسیده ام و حقوقی که به این مال تعلق می گیرد، نپرداخته ام. امام صادق علیه السلام فرمود: اگر بنی امیه کسی را نمی یافتند که برای آنها بنویسد و خراج و مالیات بگیرد و از آنها دفاع کند و در جماعتشان حاضر شود، هرگز حق ما را سلب نمی کردند و اگر مردم آنها را و آنچه در اختیار آنهاست، ترک می کردند، آنها جز آنچه که در دست داشتند، چیزی نمی یافتند. پس آن جوان گفت: فدایت شوم آیا برای من راه نجاتی هست؟ حضرت فرمود: اگر بگویم انجام می دهی؟ گفت: آری انجام می دهم. حضرت فرمود: پس آنچه از دستگاه آنان به دست آورده ای، رها کن، به هر یک از صاحبان اموال غصب شده که آنها را می شناسی، مالشان را باز گردان و اگر نمی شناسی، از جانب آنها صدقه بده و من در پیشگاه خدای عزوجل بهشت را برایت تضمین می کنم. آن جوان پس از سکوتی طولانی به آن حضرت گفت: فدایت شوم، انجام می دهم. راوی گوید: آنگاه جوان همراه ما به کوفه بازگشت و از تمام آنچه روی زمین داشت حتی لباسهایی که بر تنش بود، دست شست. پس مالی را به او دادم و برایش لباسی خریدم و نفقه ای برایش فرستادم. چند ماهی نگذشت که آن جوان مریض شد و ما به عیادتش می رفتیم. روزی بر او وارد شدم که در حال احتضار بود، چشمانش را گشود و به من گفت: ای علی! سوگند به خدا که مولای تو به وعده ای که به من داده بود وفا کرد و سپس مرد و ما متولی کفن و دفن او شدیم. وقتی به حضور حضرت صادق علیه السلام رسیدم. ایشان چون به من نظر کرد فرمود: ای علی! سوگند به خدا ما به وعده ای که به دوستت دادیم وفا کردیم. گفتم: به خدا سوگند راست می گویی، فدایت شوم. سوگند به خدا او هنگام مرگش همین را به من گفت. 📗المحجة البیضاء، ج۴، ص۲۶۳ 📗وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۴۵ ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»