غم روزی فردا را نخور امام علی علیه‌ السلام فرمودند: یَا ابْنَ آدَمَ لَا تَحْمِلْ هَمَّ یَوْمِکَ الَّذِی لَمْ یَأْتِکَ عَلَى یَوْمِکَ الَّذِی«» أَتَاکَ فَإِنَّهُ إِنْ یَکُ مِنْ عُمُرِکَ یَأْتِ اللَّهُ فِیهِ بِرِزْقِکَ. ای فرزند آدم غم روز نیامده ات بر روز آمده ات اضافه مکن زیرا اگر فردا از عمر تو باشد خداوند روزی ترا در آن می رساند. نهج البلاغه: حکمت 259 شرح حدیث: وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ مَاذَا تَکْسِبُ غَدًا؛ هیچ کس نمی داند فردا چه به دست می آورد.(1) غم فردا خوردن غم بیهوده است و چون هیچ کس نمی داند فردا چه اتفاقی برایش خواهد افتاد حال امروز را غنیمت است و به گفته امام علیه السلام اگر بناست فردا زنده باشیم خداوند متعهد روزی ما خواهد بود. أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَیْنَهُمْ مَعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا؛ آیا آنها رحمت پروردگارت را تقسیم می کنند؟ ما هستیم که روزی آنان را در زندگانی دنیا تقسیم می نماییم.(2) پس جای نگرانی وجود ندارد روزی رسان خداست و او خود می داند چگونه بندگانش را ارتزاق نماید. جالب اینجاست که بعضی نه تنها غصه روزی فرداهای خود را می خورند بلکه نگران روزی فرزندان و نوه و نتیجه خود نیز هستند. شرح ابن میثم یعنى شایسته است که به نیاز هر روزت در همان روز به خصوص بپردازى. این سخن به منزله مقدّمه صغرا براى قیاس مضمرى است که بدان وسیله امام علیه‌ السلام توجه داده است که نباید در غم روزهایى که هنوز نیامده است، باشیم، و کبراى مقدّر آن نیز چنین است: و هر چه از این قبیل باشد، پس نباید بدان اهمیّت داد.(3) پی‌توشت‌ها: 1- سوره لقمان، آیه 34 2- سوره زخرف، آیه 32 3- ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 643 منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390

روزی زندگی و نگرانی از روزی اگر بدانیم روزی ما تعیین شده است و هیچ کس نمی تواند از آن بکاهد و هیچ قدرتی نمی تواند مانع آن شود، آن گاه احساس راحتی می کنیم و می توانیم از زندگی خود لذّت ببریم. تصوّر انسان این است که باید هرچه بیشتر بهره مند شد، تا لذّت زندگی را درک کرد. این جاست که حرص و طمع، متولّد می شود و چنین می پندارد که از این رهگذر، روزی و آسایش بیشتری نصیب وی می گردد. این در حالی است که هرچه انسان، حریص تر شود، به همان اندازه از آرامش، دور شده است.

روزی، یکی از نیازهای اساسی انسان است و لذا ترس از آینده و چگونگی تأمین «روزی»، یک نگرانی عمومی است. نگرانی اگر به اندازه باشد و از حدّ متعارف نگذرد، عامل تحرّک برای کسب روزی است. اما اگر افزایش یابد و از حدّ معمول بگذرد، به افزایش تنیدگی و فشار روانی منجر شده، رضایت از زندگی را به مخاطره می اندازد. امام علی علیه السلام یکی از عوامل هلاک کننده مردم را ترس از فقر می داند.[1] خدا روزی را تضمین کرده است این، در حالی است که روزی انسان، تأمین شده است.[2] خداوند متعال، تضمین کرده است که روزی انسان را در هر شرایطی تأمین می کند. تأمین کننده روزی، کسی است که مالک آفرینش است، و تضمین کننده آن، کسی است که مقتدر و شکست ناپذیر است. قرآن کریم می فرماید:«إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ.[3] خداست روزی رسان، و اوست دارنده نیرویی سختْ استوار». وقتی انسان بداند روزی اش به دست صاحب قدرت است، احساس اطمینان و آرامش می کند. هیچ جنبنده ای در روی زمین نیست مگر آن که روزی اش بر عهده خداست.[4] چه بسا جنبندگانی که یارای تحصیل روزی خویش ندارند و خدا روزی آنها را می دهد. روزی انسان را نیز همین خدا تأمین می کند.[5] هر جانداری روزی خود را دارد.[6] به مورچه بنگرید که با آن همه کوچکی و ظرافت اندام (که تقریباً به چشم نمی آید)، روزی اش تضمین شده و به فراخور حالش، روزی او می رسد. خداوند منّان و بخشنده، از او غافل نیست و او را محروم نساخته است؛ اگرچه در دل تخته سنگی سیاه و خشک و یا در میان صخره ای سخت باشد.[7] و یا به پرندگانی مثل کلاغ و عقاب و کبوتر و شترمرغ بنگرید که خداوند، روزی همه آنها را ضمانت کرده است.[8] این نکات آموزنده، نشان می دهد که نگران بودن برای روزی، بی مورد است. از این رو، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به ابن مسعود می فرماید: ای ابن مسعود! برای روزی، اندوه مخور؛ چرا که خداوند متعال می فرماید: «هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر روزی آن با خداست». و فرمود: «روزی شما و آنچه به شما وعده داده است، در آسمان است»[9]

وضع خود انسان نیز شگفت انگیز است. ما اکنون نگران روزی خود هستیم و حال آن که سه مرحله پیش از آن وجود داشته که بدون اطلاع ما خداوند روزی ما را رسانده است. لذا شایسته نیست اکنون نسبت به او سوءظن داشته باشیم. مرحله نخست هنگامی است که انسان در رحم مادر قرار دارد؛ در جایگاهی آرام که هیچ سرما و گرمایی او را نمی آزارد و خدا روزی اش را می رساند. مرحله دوم، دوران نوزادی است که هرچند ناتوان است، ولی غذای او از شیر مادر تأمین می شود و کسی هست که او را تر و خشک کند. و مرحله سوم، دوران پس از شیرخوارگی است که روزی او بدون تلاش، از دست رنج والدین تأمین می گردد و مشمول مهربانی و دلسوزی آنان قرار می گیرد، حتّی او را بر خودشان مقدم می دارند. اما همین انسان وقتی بزرگ و عاقل می شود و برای خودش کار می کند، اوضاع بر او سخت می شود و به خدا سوء ظن پیدا می کند و حقوق مالی ای را که بر عهده اش است انکار می کند و بر خود و عیالش سخت می گیرد. اینها به خاطر ترس از تنگ شدن روزی و بدگمانی به خداوند متعال است.[10] پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دو تن از فرزندان خالد می فرماید: تا وقتی سر شما حرکت می کند،[11] از روزی، ناامید نباشید؛ چرا که انسان را مادرش سرخ و بدون پوست می آفریند. سپس خداوند عز و جل او را روزی می دهد.[12] اگر باور کنیم، راحت زندگی می کنیم اگر بدانیم روزی ما تعیین شده است و هیچ کس نمی تواند از آن بکاهد و هیچ قدرتی نمی تواند مانع آن شود، آن گاه احساس راحتی می کنیم و می توانیم از زندگی خود لذّت ببریم. امام علی علیه السلام می فرماید: کسی که مطمئن باشد آنچه خدا برای او مقدر کرده، فوت نمی شود، دلش آرام می گیرد.[13] ابان بن حمران می گوید: روزی کسی خدمت امام صادق علیه السلام رسید و عرض کرد: موعظه ای به من بیاموز. حضرت به وی فرمود: اگر خداوند تبارک و تعالی متکفّل روزی شده، پس اندوه تو برای چیست؟![14]

روزی، بر گذر زمان، توزیع شده است انسان، عمری طولانی برای خود در نظر می گیرد و سپس به این می اندیشد که چگونه باید روزی اش را تأمین کند. اشتباه شناختی او در این است که می پندارد، روزی تمام عمر او باید در حال حاضر وجود داشته باشد تا احساس آرامش کند. فکر می کند که تأمین بودن روزی یعنی حاضر بودن تمام روزی در زمان حال! این در حالی است که تأمین بودن روزی انسان به معنای حاضر بودن آن در لحظه حال نیست. یکی دیگر از قوانین روزی، این است که روزی، «روز به روز» فرا می رسد. این قانون را پیامبر خدا صلی الله علیه و آله این گونه بیان می فرماید: ای علی! اندوه روزی فردا را نخور که هر فردایی، روزی ای دارد که فرا می رسد.[15] از این رو، امام علی علیه السلام می فرماید: هر کس اندوه روزی فردا را داشته باشد، هیچ گاه رستگار نخواهد شد.[16] اگر انسان، اندوه همه عمر را بر لحظه حال، وارد سازد، سبب تحمّل ناپذیر شدن زمان حال می گردد. لحظه حال، توان تحمّل نگرانی تمام عمر را ندارد و کسانی که نگرانی همه عمر را بر لحظه حال، بار می کنند، بدون تردید، با فشار روانی فرساینده ای درگیر خواهند شد که زندگی را به جهنّم تبدیل می کنند. امام علی علیه السلام بر همین اساس می فرماید... اندوه سالت را بر اندوه امروزت بار نکن و برای هر روز، آنچه در آن است، تو را کفایت می کند. پس اگر آن سال، از عمر تو باشد، خداوند عز و جل در هر فردایی، آنچه را برای تو تقسیم کرده، می فرستد و اگر آن سال، از عمر تو نباشد، تو را چه کار با اندوه و غصه آنچه مال تو نیست![17] جالبْ این که حضرت، نگرانی برای روزی را نفی نمی کند؛ بلکه می فرماید: «هر روز، اندوه همان روز!». این که انسان در هر روز، به فکر روزی همان روز باشد، ناپسند و مشکل ساز نیست؛ مشکل از جایی آغاز می شود که اندوه همه آینده را بر امروز خود بار کنیم. پس اگر هر روز در اندیشه همان روز باشیم، نه از کار امروز باز می مانیم و نه دچار تنیدگی و نارضایتی می شویم. با این روحیه، نگرانی ها بر تمام عمر توزیع می شود و از فشار آن کاسته می گردد.

حرص، رنج بی حاصل تصوّر انسان این است که باید هرچه بیشتر بهره مند شد، تا لذّت زندگی را درک کرد. این جاست که حرص و طمع، متولّد می شود و چنین می پندارد که از این رهگذر، روزی و آسایش بیشتری نصیب وی می گردد. این در حالی است که هرچه انسان، حریص تر شود، به همان اندازه از آرامش، دور شده است. شخص حریص، از جهت آرامش روحی و لذّت زندگی، یک «محروم» محسوب می شود. امام صادق علیه السلام می فرماید: حریص از دو چیز، محروم می شود و دو چیز، گریبان گیر او می شود: از قناعت محروم می شود، پس به بی آسایشی مبتلا می گردد و از رضایت، محروم می شود، پس به بی یقینی مبتلا می گردد.[18] پی نوشت ها [1] دو چيز، مردم را هلاك كرده است: ترس از فقر و فخرفروشى» (الخصال، ص 68، ح 102). [2] تأمين بودن و تضمينى بودن روزى، به بحث كنترل اسنادى نيز مربوط مى‏شود كه در آينده ازآن سخن خواهيم گفت. ر. ك: بخش سوم/ فصل چهارم: «كنترل اسنادى». [3] ذاريات، آيه 58. [4] سوره هود، آيه 6. [5] سوره عنكبوت، آيه 60. [6] الكافى، ج 8، ص 22، ح 4. [7] نهج البلاغة، خطبه 185. [8] نهج البلاغة، خطبه 185. [9] سوره ذاريات، آيه 22.- مكارم الأخلاق، ج 2، ص 356، ح 2660. [10] الخصال، ج 1، ص 122، ح 114؛ قصص الانبياء، ص 197، ح 249. [11] كنايه از زنده بودن است. [12] مسند ابن حنبل، ج 3، ص 469؛ سنن ابن ماجة، ج 2، ص 1394، ح 4165. [13] غرر الحكم، ح 1849؛ عيون الحكم والمواعظ، ص 438. [14] من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 392، ح 5836. [15] تحف العقول، ص 14. [16] غرر الحكم، ح 9208. [17] من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 384، ح 5834. [18] الخصال، ج 1، ص 69، ح 104؛ وسائل الشيعه، ج 16، ص 20، ح 20856.

📸 تصویری از مقارنه امشب زهره، مشتری و ماه 🔹وقتی دو جرم آسمانی، که قطعا یکی از آنها باید ماه یا سیارات باشند، با سیاره یا ستاره دیگری در آسمان از دید ناظر زمینی کنار یکدیگر قرار بگیرند، در این صورت وضعیت نجومی مقارنه به وجود می آید. @madare0120

📸 پیکر مرحوم اسماعیل احمدی در جوار مزار حاج قاسم سلیمانی 🔹 پیکر مشاور وزیر ورزش که چند ساعت پیش در سفر به کرمان به زیارت مزار #حاج_قاسم رفته بود پس از سانحه سقوط هلی‌کوپتر برای وداع به گلزار شهدای کرمان منتقل شد. @madare0120

⚠️ یک خسف عجیب دیگر در ترکیه 😳 ❌ خبرنگار اسپوتنیک مستقر در ترکیه گزارش داد که بر اثر زمین‌لرزه های شرق ترکیه در منطقه لیسه استان دیاربکر، حفره عمیقی در زمین ایجاد شده که عمق آن مشخص نیست. 📛 در پی ایجاد این حفره و خسف زمین در اثر زلزله_ترکیه، یک رودخانه محلی در روستای دورو در مدت ده روز خشک شد که آب آن به طور مداوم به این حفره عمیق، سرازیر میشود!

💠حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی: 💎بهترین خیرات برای اموات ♨️ خیلی‌ها برای آرامش روح عزیزانشان گل می برند، نذری می دهند، قرآن میخوانند و ... ❓اما بهترین کار خیر برای اموات چیه؟ #حسینی_قمی

#مولودی_ولادت_امام_حسین_ع با صدای شهيد حاج شيخ احمد كافے نسیم عشق وزیدن گرفت در جان‌ها بهار نور رسیده پس از زمستان‌ها خبر دهید به فطرس، سر آمده تبعید دوباره بال بزن بر فراز میدان‌ها ولادت با سعادت اباعبدالله الحسین(ع) مبارک باد

#ماه_شعبان 🔻 هنگام ولادت امام حسین علیه السلام، خداوند متعال به جبرئیل امر نمود: ای جبرئیل خبر ده پیامبرم را که من فرزند او را حسین نام کرده‌ام و تعزیتِ او بگو؛ و بگو: یا محمّد (صلی الله علیه و آله) او را خواهند کُشت بدترین افراد امّت تو، بر بدترین چهار پایان سوار باشند، پس وای بر کسی که او را بکُشد، وای بر کسی که اسبان ایشان را براند، وای بر کسی که مردم را بکِشد بسوی قتال او. من از کُشندهٔ حسین بیزارم و او از من بیزار است. زیرا که هیچ مجرمی به صحرای محشر نمی‌آید مگر آنکه قاتل حسین علیه السلام جرمش از او بیشتر است. قاتل حسین علیه السلام را در روز قیامت با مشرکان که با خداوند متعال، خدای دیگری برگزیدند داخل جهنّم خواهند کرد. آتش جهنّم مشتاق‌تر است به قاتل حسین علیه السلام از مطیعان خداوند بسوی بهشت. 📙 جلاء العیون، علامه مجلسی رحمه‌الله، ص ٤٨١ #میلاد_سیدالشهدا_سلام_الله_علیه

🥀✨ منطقه ای که هنوز در سه راهی شهادتش صدای شهدا شنیده می‌شود... منطقه ای که عملیات خیبر را در خود دید و نوای عاشقانه حاج همت را در خود نگه داشت... #میهمانی_شهیدان

بذار بگم با زبون ساده‌ همین حسین حسینم از سرم زیاده خدا اجازشو به هر کسی ندانده خدا اجازشو به هر کسی ندانده 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭

بذار بگم با زبون ساده‌ همین حسین حسینم از سرم زیاده خدا اجازشو به هر کسی ندانده خدا اجازشو به هر کسی ندانده

🔻برخی منابع از وقوع دو انفجار در تاسیسات سپاه در کرج خبر می‌دهند این خبر توسطمنابع اسراییلی نیز پوشش داده شد توجه داشته باشید که سریع نمیشه در مورد این جور خبر ها نتیجه گیری کرد چون ممکنه واقعا حمله باشه ،یا یک اتفاق معمولی و یا یه هجمه‌ی رسانه‌ایی باشه فردا به صورت واضح و جامع میفهمیم چی شده ولی به هر حال کار ما پوشش اخبار فوری و مهم اینچنینی هم هست از این جهت از مخاطبین خواهشمندیم خیلی جو زده نشن🌹

💠🌹💠🌹💠🌹💠 آغاز رجعت با قدم گذاشتن دوباره‌ی امام حسین علیه السلام بر زمین عَن أَبی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: أَوَّلُ مَنْ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ عَنْهُ وَ يَرْجِعُ إِلَى الدُّنْيَا الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ علیهما السلام، وَ إِنَّ الرَّجْعَةَ لَيْسَتْ بِعَامَّةٍ بَلْ هِيَ خَاصَّةٌ، لَا يَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الشِّرْكَ مَحْضاً. 💠 از امام صادق علیه السلام روایت شده که ایشان فرمود: اوّلین کسی که زمین برایش شکافته می‌شود و به دنیا باز می‌گردد حسین بن علی -علیهما السلام- است. همانا رجعت برای عموم نخواهد بود بلکه برای خواصّ روی خواهد داد، تنها کسانی [در دوران ظهور به دنیا] باز می‌گردند که یا در ایمان خالص‌اند و یا غرق در کفر ‌هستند. مختصر البصائر، ص107 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏53، ص39 💠🌹💠🌹💠🌹💠

#شعبان_المعظم #خاموشی_آتش #جهنّم #ولادت_امام حسین علیه السلام فلمّا ولد الحسين بن عليّ عليهم السلام و كان مولده عشية الخميس ليلة الجمعة أوحى الله عزَّوجلَّ إلى مالك خازن النّار أنَّ أخمد النيران على أهلها لكرامة مولود ولد لمحمّد وأوحى إلى رضوان خازن الجنان أنَّ زخرف الجنان وطيّبها لكرامة مولود ولد لمحمّد في دار الدُّنيا، وأوحى الله تبارك و تعالى إلى حور العين تزّيّن و تزاورن لكرامة مولود ولد لمحمّد في دار الدُّنيا و أوحى الله عزَّوجلَّ إلى الملائكة أن قوموا صفوفاً بالتسبيح و التحميد والتمجيد والتكبير لكرامة مولود ولد لمحمّد في دار الدُّنيا. پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله فرمودند: هنگامی که حسین بن علی علیهم السلام در شامگاه پنجشنبه و شب‌ جمعه قدوم مبارک بسرای دنیا نهاد، خدای تعالی به موکّل جهنّم امر فرمود که امشب به برکت ولادت فرزند محمّد صلّی الله علیه و آله، آتش جهنم را بر اهلش خاموش کند و به «رضوان» موکّل بهشت امر فرمود که امشب به یُمن قدوم فرزند پیامبر صلّی الله علیه و آله در دنیا، بهشت را آذین بندی و عطر افشانی کند و به حور العین امر فرمود که امشب به تکريم مولود پیامبر صلّی الله عليه و آله، به زيور خود بيفزايند و خويشتن را آراسته‏‌تر کنند و فرشتگان را فرمود تا به پاس اين مولود خجسته، صف به صف، به تسبيح و سپاس و تمجيد و تکبير خدای تعالی همّت گمارند. كمال الدّين، صدوق رحمه الله، ص ۲۸۲