eitaa logo
هیات مجازی انصار الحجه ارواحنا فداه ✅
1.1هزار دنبال‌کننده
26.7هزار عکس
26هزار ویدیو
613 فایل
『°•بِسمِ‌رَّبِ‌ الحجه. اینجا مهدیه مجازی دوستان و خادمین امام الحجه علیه السلام است. ألَـلّـھم‌ْ؏َـجِـٰل‌ّلِوَلِیٰــــك‌ألٰـفَـٖࢪجّ🌱. برای ارتباط با ما :👇👇👇👇👇 @Ahmadqasemi34
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5857330605619937487.mp3
3.98M
تحدیر(تندخوانی)جز بیست و هشتم 🦋✨🦋✨🦋
امام صادق (علیه السلام) به یکی از اصحابشان فرمودند : برو و عیال و غلامانم را بپرداز و هیچ کدام را از قلم نیانداز ، زیرا اگر یکی را ندهی از او بیم دارم ، آن شخص پرسید منظور از چیست ؟ حضرت فرمودند : . عن ابى عبد اللَّه قال اذهب فاعط عن عيالنا الفطرة و عن الرّقيق و اجمعهم و لا تدع منهم احدا فانّك ان تركت منهم إنسانا تخوّفت عليه الفوت قلت و ما الفوت قال الموت‏ مصدر : لوامع صاحبقرانى ، جلد ۶ ، صفحه ۶۷۲
فرمودند : در ، پیرو باشی ، بهتر است از اینکه در ، پیشتاز باشی . مصدر : ، حدیث ۷۳۶۱
6073586cfcffba18afa098d4_-8451560299586537986.mp3
7.8M
خداحافظ ماه خدا - حاج قاسم مجد و حاج مهدی صدقی ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
💎👥👁 اگر شما جدّی باشید و بگویید: ای پسر امام حسن عسکری! می‌خواهیم تو را ببینیم، بگویید و بنالید و بگردید و دنبال کنید، عاقبت زان در برون آید سری. مرحوم آیت الله تولاّیی خراسانی در سخنرانی جمعه صبح ها در مسجد المصطفی، (واقع در میدان حسن آباد تهران)، در سال 1392 قمری می فرمود: امام زمان علیه السلام هم ‌اکنون برای شما مثل علی بن ابیطالب در زمان خودش است. و مانند حسن بن علی و حسین بن علی علیهماالسلام است برای مردمان زمان خودشان، و همین‌طور مانند حضرت عسکری علیه السلام برای مردم زمان خودش می باشد. ایشان برای ما مانند آنهاست برای مردم آن زمان. حجت خدا، ریسمان خدا، عروة الوثقای خدا، باب ‌الله، یدالله، عین ‌الله، اذن ‌الله، لسان ‌الله، نفس ‌الله القائمة بالسّنن، هر آن‌چه درباره یازده امام دیگر گفته شده است، درباره این حضرت هم هست. ایشان الآن همینجا روی زمین است و حضرت این دعاهای ندبه را هرجا بوده است، شنیده است، زیرا او «اذن الله» است. او در مغرب باشد و شما در اینجا نفس بکشید، او می‌شنود. او در مشرق باشد و شما در مغرب باشید، چشمهایت را به هم بزنی، او می‌بیند. این‌طور احاطه وجودی دارد، لذا به او ‌»عین الله» می‌گویند. لذا هرجا این دعا خوانده شده است، او شنیده است. شما در یک مجمع روحانی بی‌ریایی آمده‌اید و متوسّل به ارباب خودتان می‌شوید، به پناه او می‌روید: «المستغاث بک یا صاحب الزمان! و المستجار بک یا صاحب الزمان!» جز برای این آمده ‌اید؟ برای توسّل به آن حضرت آمده ‌اید. آیا می ‌شود آن آقا به شما نگاه نکند؟ منِ یک آخوند بی‌سر و پا، بی ‌قابلیت، لایق این ‌که نعلین طلبه‌ها را جفت کنم نیستم. من که این ‌قدر بی ‌حیثیت هستم، اگر چهار نفر به من توجّه کنند، مثلاً به من سلام کنند، یا چیزی از من درخواست کنند، یا مرا تعظیم کنند، من نالایق، به هر قیمتی که هست، سلام آنها را جواب می ‌دهم، تعظیم آنها را متقابلاً به یک محبّت دیگری جواب می ‌دهم، بی‌جواب رد نمی ‌شوم، با کمال نالیاقتی و بی‌لیاقتی خودم. آنوقت این آقایی که معدن جوانمردی است، معدن شرافت است، عصاره بزرگواری است، آباء و اجدادش پشت اندر پشت از یک طرف تا به اسماعیل علیه السلام، از یک ‌طرف تا به اسحاق و ابراهیم علیهماالسلام، از هر دو سلسله آقایی ‌ها و سیادت و معنویت ها را گرفته است، عصاره شده است، نقاوه شده است، به قول دکترها کپسول شده است، در وجود مقدّس این بزرگوار جمع شده است، او ببیند که پانصد ششصد تا شیعه، بیشتر یا کمتر، سر صبح جمعه از خانه بیرون آمده ‌اند در مسجد نشسته ‌اند و کلّه ‌ها را برهنه کرده ‌اند، اشک می ‌ریزند، ناله می ‌کنند، دعا بر فرج او می ‌کنند، به او سلام عرضه می‌ دارند، در راه لقای او اشک می‌ ریزند، آیا او همه این ‌ها را می ‌بیند و هیچی اعتنا نمی ‌کند؟! خاک بر سر من! او چطور آدمی است؟! به من نالایق، دو تا سلام کنند، دست به سینه می ‌گیرم و می ‌گویم: علیکم السلام و رحمة‌الله، آنوقت آن آقایی که معدن جوانمردی و آقایی و بزرگی و شرافت و وجدان و انسانیت است، ببیند این جمع کثیر صبح از خانه بلند شده ‌اند و به این‌جا آمده ‌اند و یک ساعت نشسته ‌اند و می ‌گویند: یابن العسکری! برای او ناله می ‌کنند، به او توسّل می ‌جویند، آیا هیچی نمی ‌گوید؟! هیچ هیچ! مطمئن باشید و از من بشنوید و مدرک نخواهید، مدرک نخواهید شنید، مطئن باشید این جلسات یک کمی که ریای آن کمتر شد، یک کمی که صفایش بیشتر شد، خودش می ‌آید. او را دیده ‌اند. این که می ‌گویم روی بخار معده که حرف نمی ‌زنم، او را دیده ‌اند، دیده ‌اند که آمده و نشسته است. دوباره می ‌گویم: ای مردم! یک چشم زدن غافل از آن شاه نباشید شاید که نگاهی کند آگاه نباشید یک وقت دیدید که آمده است و نشسته است و نگاه می ‌کند که چه کسی گریه می ‌کند، چه کسی می ‌گوید: یا صاحب الزمان! و می ‌گوید: لبّیک، چه می ‌گویی؟ از خدا بخواه که خدا ظهور من را برساند. امام زمان دعای ندبه را تقریر کرده است، تثبیت کرده است. هرجا بوده است، مجلس را دیده و لبیک را گفته است. علاوه بر آن، گاهی هم به جلسات دعای ندبه آمده است، گاهی هم به جلسه نورانیت داده است، یک معنویت هایی. حالا این‌که مردم نمی ‌فهمند، خوب نفهمند. این حقایق را خواصّ هم نمی‌فهمند تا چه برسد به عوام! آقایان! پیغمبر صلّی الله علیه و آله فرموده است: «من قرع باباً و لجّ ولج» «من طلب شیئاً و جدّ وجد» هرکس دری را بکوبد و محکم بکوبد و رها نکند، عاقبت زان در برون آید سری. حالا هم شما فریاد بکشید، رها نکنید، صبح جمعه، عصر جمعه، شب شنبه، روز شنبه، هفته، سال، در خانه خدا را بکوبید.
اگر شما جدّی باشید و دنبال کنید، و بگویید پسر امام حسن عسکری! می‌خواهیم تو را ببینیم، می‌خواهیم دست ما به دامانت برسد، ای آقازاده محترم! یادگار پیامبر! یادگار ائمه! ای آقایی که شیر فاطمه زهرا علیهاالسلام در رگ و پی و استخوان تو رفته است! به حقّ مادرت فاطمه زهرا ما را از در خانه‌ات مأیوس برنگردان، به حقّ مادرت فاطمه نظر لطفی به ما بگردان، بگویید و بنالید و بگردید و دنبال کنید، عاقبت زان در برون آید سری. استقامت به خرج دهید که: «انّ الَّذینَ قالوا ربُّنا اللهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزّلُ علیهمُ المَلائکةُ» استقامت لازم است، ثبات قدم لازم است، به یک هفته و دوهفته و یک ماه و دو ماه نمی ‌شود، به جان صاحب الزمان علیه السلام، پنجاه سال تمام است یک مطلب را می‌ خواهم که هنوز نداده ‌اند، امّا یک سر سوزن از طمع من کم نشده است، یک سر سوزن از درخواست من کم نشده است، و باز هم دنبال می ‌کنم، و عاقبت اگر نفس آخر عمر من باشد، ان‌شاءالله می ‌گیرم و از دنیا می ‌روم. بایستی همّت شما اینچنین باشد. همت کنید و بخواهید، هر صبح جمعه بیایید، این دعای ندبه همه هفته ‌های سال هست، بیایید، بسوزید، بنالید، اشک بریزید، مأیوس نشوید. اگر ده هفته آمدی، اگر پنجاه هفته آمدی، چیزی ندیدی خسته نشو. عاقبت زان در برون آید سری. عاقبت آن آقا دلش به حال تو می ‌سوزد، یک گوشه ابرویی به تو نشان خواهد داد. امام زمان! خودت شاهد باش، گفتنی ها را گفتم، دیگر بیش از این اجازه گفتن ندارم. مطلب همین بود که گفتم و از همه شما التماس دعا دارم. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🙏👌 نماز بسیار ساده شب بیست و نهم ماه رمضان قال امیرالمؤمنین علیه السلام: مَنْ صَلَّى لَيْلَةَ تِسْعٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ رَكْعَتَيْنِ بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ وَ عِشْرِينَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، كَانَ مِنَ الْمَرْحُومِينَ وَ رُفِعَ كِتَابُهُ فِي عِلِّيِّين‏. (بحارالأنوار، ج97، ص 385 به نقل از اربعین شهید) حارث از امیرالمؤمنین علیه السلام درباره فضل ماه رمضان و فضل نماز در آن پرسید ، حضرت فرمودند: هرکس در شب بیست و نهم ماه رمضان 2 رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بارسوره حمد، و بیست بار سوره توحید را بخواند، در زمره رحمت شدگان محسوب می شود و نوشته اعمالش تا علّیّین بالا برده می شود. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🙏💎🙏 نماز مهم و ویژه شب آخر ماه رمضان ابن مسعود از رسول خدا صلّی الله علیه وآله از اسرافیل از خدای عزّوجلّ نقل می کند که فرمود: هرکس در شب آخر ماه رمضان 10 رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار سوره حمد و 11 بار سوره توحید، و در رکوع و سجود نماز ها 10 بار ذکر تسبیحات اربعه بگوید، و در هر دو رکعت یک سلام دهد، و بعد از اتمام ده رکعت، هزار مرتبه بگوید: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ، و سپس سجده کند و در سجده این ذکر را بگوید: «يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإكْرَامِ، يَا رَحْمَانَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِيمَهُمَا، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا إلَهَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ، إغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ تَقَبَّلْ مِنَّا صَلَاتَنَا وَ صِيَامَنَا وَ قِيَامَنَا» ،سر از سجده برنمی دارد مگر آنکه خداوند او را می آمرزد. پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: قسم به کسی که مرا به حقّ مبعوث فرمود، جبرئیل از اسرافیل از پروردگارش خبر داد که فرمود: چنین فردی، سر از سجده برنمی دارد، مگر آن که خداوند او را می آمرزد و (عبادات) ماه رمضان را از او قبول می کند و از گناهانش می گذرد، هرچند هفتاد گناه مرتکب شده باشد که هر گناه بزرگ تر از گناهان بندگان باشد. پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: قسم به آن که مرا به حقّ مبعوث فرمود، کسی که این نماز را بخواند و بدین گونه استغفار کند، خداوند از وی نماز، روزه و عبادات شبانه اش را می پذیرد و او را می آمرزد و دعایش را همان لحظه مستجاب می کند. این نماز هدیه ای است که به من و امّت من از زن و مرد، اختصاص دارد و خداوند به هیچکس از انبیاء و غیر ایشان در قبل از من، عطا نفرموده است. (بحار الأنوار، ج‏98، ص73- 74 به نقل از اقبال الاعمال) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
👌💎🗣 استحباب زیارت حضرت سیّدالشّهدا علیه السلام در شب آخر ماه رمضان عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ زِيَارَةِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَقِيلَ: هَلْ فِي ذَلِكَ وَقْتٌ هُوَ أَفْضَلُ مِنْ وَقْتٍ؟ فَقَالَ: زُورُوهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ فِي كُلِّ وَقْتٍ وَ فِي كُلِّ حِينٍ، فَإنَّ زِيَارَتَهُ علیه السلام خَيْرُ مَوْضُوعٍ، فَمَنْ أَكْثَرَ مِنْهَا فَقَدِ اسْتَكْثَرَ مِنَ الْخَيْرِ وَ مَنْ قَلَّلَ قُلِّلَ لَهُ وَ تَحَرَّوْا بِزِيَارَتِكُمُ الْأَوْقَاتِ الشَّرِيفَةَ، فَإنَّ الْأَعْمَالَ الصَّالِحَةَ فِيهَا مُضَاعَفَةٌ وَ هِيَ أَوْقَاتُ مَهْبِطِ الْمَلَائِكَةِ لِزِيَارَتِهِ، قَالَ: فَسُئِلَ عَنْ زِيَارَتِهِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ، فَقَالَ: مَنْ جَاءَهُ علیه السلام خَاشِعاً مُحْتَسِباً مُسْتَغْفِراً فَشَهِدَ قَبْرَهُ علیه السلام فِي إحْدَى ثَلَاثِ لَيَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنَ الشَّهْرِ أَوْ لَيْلَةِ النِّصْفِ أَوْ آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ خَطَايَاهُ الَّتِي اجْتَرَحَهَا كَمَا يَتَسَاقَطُ هَشِيمُ الْوَرَقِ بِالرِّيحِ الْعَاصِفِ حَتَّى إنَّهُ يَكُونُ مِنْ ذُنُوبِهِ كَهَيْئَةِ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ، وَ كَانَ لَهُ مَعَ ذَلِكَ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ حَجَّ فِي عَامِهِ ذَلِكَ وَ اعْتَمَرَ، وَ يُنَادِيهِ مَلَكَانِ يَسْمَعُ نِدَاءَهُمَا كُلُّ ذِي رُوحٍ إلَّا الثَّقَلَيْنِ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإنْسِ يَقُولُ أَحَدُهُمَا: يَا عَبْدَ اللَّهِ طََهُرتَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ وَ يَقُولُ الْآخَرُ: يَا عَبْدَ اللَّهِ! أَحْبَبْتَ فَأَبْشِرْ بِمَغْفِرَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْل‏.(بحارالأنوار، ج 101، ص99 به نقل از اقبال الاعمال) از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند: آیا زمانی هست که زیارت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در آن زمان برتر از زمان های دیگر باشد؟ فرمود: حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را در هر زمانی زیارت کنید، زیرا زیارتش بهترین موضوع است. پس هرکس زیاد به زیارت حضرتش برود، خیر زیادتری را طلب کرده است، و هرکس کمتر به زیارت برود، نصیبش نیز کمتر خواهد شد. امّا زیارت حضرتش را در زمان های با فضیلت قرار دهید. همانا اعمال نیک در آن زمان ها مضاعف می شود. در آن زمان ها ملائکه برای زیارت حضرتش نازل می شوند. در این هنگام از زیارت سیدالشهدا علیه السلام در ماه رمضان سؤال شد. حضرت فرمودند: هرکس در یکی از سه شب، یعنی: شب اول، شب نیمه و شب آخر ماه رمضان، با حالت خشوع و اخلاص و استغفار نزد قبر حضرتش حاضر شود، گناهان و خطاهایی که مرتکب شده است، از او می ریزد همانگونه که باد سخت برگ های خشکیده را می اندازد، و در نتیجه آنگونه که مادر وی را زاییده است از گناهان پاک می شود. بعلاوه برای او اجری چون اجر کسی که در آن سال به حج و عمره برود منظور می شود. پس دو ملک وی را ندا می کنند که هر صاحب روحی جز جن و انس ندای آندو را خواهد شنید. یک ملک می گوید: پاک شدی، عملت را مجددا آغاز کن، و ملک دیگر می گوید: ای بنده خدا! محبت ورزیدی، پس بشارت باد بر تو به واسطه مغفرت و فضل الهی که شامل حالت شده است. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🌨🌨🌨 آمرزش گسترده الهی در شب آخر ماه رمضان 1) قالَ النَّبِيُّ صلّی الله علیه وآله: إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَى فِي آخِرِ كُلِّ يَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ عِنْدَ الْإِفْطَارِ أَلْفَ أَلْفِ عَتِيقٍ مِنَ النَّارِ، فَإِذَا كَانَتْ لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ أَعْتَقَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْهَا أَلْفَ أَلْفِ عَتِيقٍ مِنَ النَّارِ وَ كُلُّهُمْ قَدِ اسْتَوْجَبَ الْعَذَابَ، فَإِذَا كَانَ فِي آخِرِ يَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَعْتَقَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بِعَدَدِ مَا أَعْتَقَ مِنْ أَوَّلِ الشَّهْرِ إِلَى آخِرِه‏. (فضائل الأشهر الثلاثة، ص126-127) رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: خداوند در پايان هر روز از ماه رمضان به هنگام افطار یک میلیون بنده را از آتش آزاد می كند، و چون شب جمعه و روز جمعه شود در هر ساعتى از آن یک میلیون نفر را از آتش آزاد می سازد كه همگى مستحقّ عذاب مى‏باشند، و چون روز آخر ماه رمضان فرا رسد خداوند در آن روز به تعداد افرادى كه از اوّل تا آخر آن ماه آزاد ساخته آزاد مى‏نمايد. 2) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ الثَّقَفِيَّ يَقُولُ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرَ علیه السلام يَقُولُ: إنَّ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَلَائِكَةً مُوَكَّلِينَ بِالصَّائِمِينَ، يَسْتَغْفِرُونَ لَهُمْ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ إلَى آخِرِهِ، وَ يُنَادُونَ الصَّائِمِينَ كُلَّ لَيْلَةٍ عِنْدَ إفْطَارِهِمْ: «أَبْشِرُوا عِبَادَ اللَّهِ فَقَدْ جُعْتُمْ قَلِيلًا وَ سَتَشْبَعُونَ كَثِيراً، بُورِكْتُمْ وَ بُورِكَ فِيكُمْ» حَتَّى إذَا كَانَ آخِرُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ نَادَوْهُمْ: «أَبْشِرُوا عِبَادَ اللَّهِ، فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ قَبِلَ تَوْبَتَكُمْ، فَانْظُرُوا كَيْفَ تَكُونُونَ فِيمَا تَسْتَأْنِفُونَ». (بحارالأنوار، ج96، ص 361 به نقل از امالی صدوق) حضرت باقر علیه السلام فرمود: همانا خداوند تبارک و تعالی ملائکه ای دارد که بر روزه داران موکَّل شده اند. این ملائکه در هر روز از ماه رمضان تا آخرش برای روزه داران استغفار می کنند. این ملائکه هر شب هنگام افطار روزه داران را ندا می کنند: بر شما بندگان الهی بشارت باد، کمی گرسنگی کشیدید، و به زودی به مقدار زیاد سیر خواهید شد، با برکت شدید و به شما خیر و افزونی داده شده است، تا آنکه شب آخر ماه رمضان فرا می رسد. در این شب این ملائکه ندا می کنند: بر شما بندگان الهی بشارت باد، به تحقیق خداوند گناهان شما را آمرزید و توبه شما را قبول کرد، پس بنگرید که درآنچه می خواهید آغاز نمایید، چگونه خواهید بود. 3) عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله قَالَ: أُعْطِيَتْ أُمَّتِي فِي شَهْرِ رَمَضَانَ خَمْساً لَمْ يُعْطَهُنَّ أُمَّةُ نَبِيٍّ قَبْلِي: ... وَ أَمَّا الْخَامِسَةُ فَإذَا كَانَ آخِرُ لَيْلَةٍ غَفَرَ لَهُمْ جَمِيعاً ... أَ لَمْ تَرَ إلَى الْعُمَّالِ إذَا فَرَغُوا مِنْ أَعْمَالِهِمْ وُفُّوا. (بحارالأنوار، ج96، ص365 به نقل از خصال) جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا صلّی الله علیه واله نقل می کند که فرمود: در مورد ماه رمضان، به امّت من پنج چیز عطا شده است که به هیچ امتی در قبل از من اعطا نشده است. مورد پنجم آن است که وقتی شب آخر ماه رمضان فرا می رسد، خداوند گناهان همه ایشان را می آمرزد... آیا نمی بینید که وقتی کارگرانی از کار فارغ می شوند، چگونه دستمزد آنها به طور کامل پرداخت می شود؟! 4) عَنْ إسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: سُمِّيَ شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرَ الْعِتْقِ لِأَنَّ لِلَّهِ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ سِتَّمِائَةِ عَتِيقٍ وَ فِي آخِرِهِ مِثْلَ مَا أَعْتَقَ فِيمَا مَضَى. (بحارالأنوار، ج96، ص381 به نقل از کتاب حسین بن سعید) حضرت صادق علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه وآله نقل می کند که فرمود: ماه رمضان را ما عِتق نیز نامیده اند، زیرا خداوند در هر روز و هر شب، ششصد بنده را از آتش جهنم آزاد می کند، و در آخر ماه به تعدادی که در گذشته آزاد نموده است، آزاد می نماید. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
😓👁😢خدایا! ما هر جنایتی که کرده ‌ایم، هر معصیتی که کرده ‌ایم، درِ خانه تو آمده ‌ایم مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد جامع زاهدان، در ماه رمضان سال1390قمری می فرمود: شب عیدفطر است، یک ماه مقدسی را به بندگی خدا قیام کردید، دهان بستید، اگر هیچ ‌کاری نکردید، دهان بستید، امساک کردید، برای امتثال امر خدا، چون خدا فرموده است: ماه صیام را روزه بگیرید. برای این‌که بگویید که ما یاغی با خدا نیستیم، ما با سلطنت حق تعالی مخالف نیستیم، ما رعیّت خدا هستیم. نهایت، رعیتی هستیم که خراب ‌کاری هم خیلی داریم، مملکت، همه نوع رعیت دارد، رعیّتِ صالح سالم دارد، رعیّتِ خراب هم دارد، ولی رعیّت است. برای این‌که بفهمانیم که خدا ما رعیت تو هستیم و زیر سلطنت تو نزده ‌ایم، طاغی و یاغیِ با تو نیستیم، دهان خود را بستیم. 13 ساعت خوراک نخوردیم برای این‌که امتثال امر تو کرده باشیم. همین‌قدر از بندگی را انجام دادیم. دعاهایی هم خواندیم و دعاهایی هم کردیم. مسلما عبادات ما در این ماه با ماه گذشته شعبان و با ماه آینده شوال، فرق دارد، پس ما در این ماه یک قدم رو به خدا رفته ‌ایم و طوق بندگی خدا را به گردن انداخته ‌ایم. خدای متعال عفو است، کریم است، جواد است، مُعطی است، مُجمِل است، مُحسن است، مُفضل است، 1000 اسم جمال خدای متعال دارد، خداوند شما را بی اجر نمی ‌گذارد. روایت داریم که در هر شب از این ماه، خدا چندین هزار بندگانی را که مستحقّ عقوبت و عذاب شده ‌اند آن‌ها را می ‌بخشد، و گناهان آن ‌ها را عفو می‌ کند، و در شب آخر یعنی شب عیدفطر، برابر آن‌چه در تمام ماه عفو کرده است، در شب عید فطر برابرِ آن‌ها، گناهان را عفو می ‌کند. خدایا ما معترف به گناه هستیم، خدایا ما معتقد هستیم که بد هستیم، عاصی هستیم خدایا، آن‌طوری‌که مطابق شأن تو است و متناسب با الوهیت تو است، نمی‌توانیم بندگی کنیم، ولی همین‌قدر معترف هستیم که بنده تو هستیم، بنده عاصیِ خاطی تو هستیم، بعد از یک ماه دهان بستن حالا آمده ‌ایم و در خانه تو نشسته ‌ایم، روی فرش تو نشسته ‌ایم. در بین مردها و جوان‌ مردهای قدیم معروف و مرسوم بود که اگر کسی یک جنایتی کرده باشد، جراحتی وارد کرده باشد، پسر کسی را کشته باشد، وقتی ‌که می ‌آید و روی فرش او می ‌نشیند و به او پناه می برد، مردان گذشت می ‌کردند. خدایا! ما هر جنایتی که کرده ‌ایم، هر معصیتی که کرده‌ ایم، درِ خانه تو آمده ‌ایم، روی فرش تو نشسته‌ ایم، دست گدایی به طرف تو دراز کرده ‌ایم. خدایا! به ذات پاک احدیت خودت و به حق محبوبت خاتم الانبیاء، امشب قلم عفو بر جرم‌ های همه ما بکش. همه ما را از این خانه پاک و پاکیزه و بخشیده شده از گناهان روانه بفرما. ما را تا سال آینده در یک چنین ماهی موفق به بندگی و به عبودیت خودت بفرما. این ماه رمضان را ماه آخر عمر ما قرار نده. گریه در راه خدا و در راه مسئلت از خدا خیلی اثر دارد، خوشا به حال کسی‌که یک پره مژه ‌اش در راه بندگی خدا و در راه شرم ‌ساری از خدا اشک ‌آلود شود. اگر به گریه آمدید دلیل بر این است که از آن‌طرف اجابت شده است. یک بچه‌ای فضولی می‌ کند، پدرش او را از خانه بیرون می‌ کند، می‌ رود تا غروب می ‌شود، غروب و مغرب شده است و هوا تاریک است، جا ندارد، می ‌دود به سمت خانه، با کمال خوف و رعب و ترس و شکستگی دل، در می ‌زند، می ‌گویند: کیست؟ باز چند دقیقه می ‌گذرد، در می‌ زند، می ‌گویند: کیست؟ می‌ گوید: من هستم، پدرش می‌ گوید: گفتم برو گم شو، نیا این‌جا. می ‌گوید: بابا کجا بروم، من جایی ندارم، من منزل و مأوی ندارم، باباجان. به محض این‌که این کلمه را می ‌گوید بابا تکان می ‌خورد، می ‌گوید: در را باز کنید که بیاید. خدا اگر تو ما را رد کنی ما کجا برویم! جای دیگری نداریم. خدا! اگر نصف این جمعیت، یک دهم این جمعیت، پیش من لئیم بیایند، در خانه من لئیم بیایند، هر جنایتی کرده باشند، من از دستم بربیاید، خدایا، از این‌ها می ‌گذرم، آن‌ وقت تو که کریم هستی، تو که «ذو الفضل العظیم» هستی، تو که عفوّ و غفور و رحیم هستی، خدا، ما بندگان کجا برویم؟ به حق خاتم الانبیاء امشب ما را پاک و پاکیزه بفرما. به حق خاتم الانبیاء، شیطان را از ما دور گردان. (سخنرانی های مسجد جامع زاهدان، شب عید فطر1390قمری) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🙏🗣🙏 استغفار در شب آخر ماه رمضان رُوِيَ أَنَّهُ فِی آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ... ، يَقُولُ مِائَةَ مَرَّةً: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إلَيْهِ. (بحارالأنوار، ج 98، ص74 به نقل از اقبال الاعمال) روایت شده است که در شب آخر ماه رمضان ، صد بار «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إلَيْهِ» گفته شود. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
📗🗣 شب آخر ماه رمضان، سوره های انعام ، کهف و یس را قرائت کنید و سپس استغفار نمایید. مرحوم سیّد بن طاووس در «اقبال الاعمال» می نویسد: رُوِيَ أَنَّهُ يَقْرَأُ آخِرَ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ سُورَةَ الْأَنْعَامِ وَ الْكَهْفِ وَ يس و يَقُولُ مِائَةَ مَرَّةً: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إلَيْهِ». (بحارالأنوار، ج 98، ص74 به نقل از اقبال الاعمال) روایت شده است که در آخرین شب ماه رمضان ، سوره های انعام ، کهف و یس قرائت شود، و سپس 100 بار ذکر استغفار«أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إلَيْهِ» گفته شود. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
🚿🚿🚿دستور غسل برای دهه آخر ماه مبارک رمضان سروران و دوستان گرامی! بنا بر روایات و فرموده مرحوم سید بن طاووس در «اقبال الاعمال»، غسل در شب های فرد ماه رمضان، یعنی شب های اول، سوم، پنجم و ...؛ و در تمام شب های دهه آخر ماه استحباب دارد. البته در بعضی شب ها تاکید بیشتری شده است، نظیر شب اول، شب15، شب های قدر، شب24، شب25، شب27، شب29 و شب آخر ماه رمضان. (اقبال الاعمال، ص400 و 485) 🚿🚿🚿 غسل در شب های دهه آخر ماه رمضان 1) مرحوم سید بن طاووس در اقبال الاعمال می نویسد: الْغُسْلُ يُسْتَحَبُّ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ. (اقبال الاعمال، ص485) غسل کردن در همه شب های دهه آخر ماه رمضان مستحب است. 2) عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله يَغْتَسِلُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ. (بحارالأنوار، ج98، ص151 به نقل از اقبال الاعمال) حضرت صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلّی الله علیه وآله در همه شب های دهه آخر ماه رمضان غسل می کرد. 3) عن أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: إذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ كَانَ يَغْتَسِلُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ. (بحارالأنوار، ج81، ص18به نقل از اقبال الاعمال) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وقتی شب های دهه آخر ماه رمضان آغاز می شد ، رسول خدا صلّی الله علیه وآله هرشب بین نماز مغرب و عشا غسل می کرد. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
👁 🙏👁 استحباب احیا در شب های دهه آخر ماه رمضان 1) عن أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: إذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنَ الْعَشْرِ قَامَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ...وَ شَمَّرَ وَ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ بَرَزَ مِنْ بَيْتِهِ وَ اعْتَكَفَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ كُلَّهُ، وَ كَانَ يَغْتَسِلُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ. (بحارالأنوار، ج81، ص18به نقل از اقبال الاعمال) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: وقتی شب های دهه آخر ماه رمضان آغاز می شد، رسول خدا صلّی الله علیه وآله رختخواب خود را جمع می کرد، کمر خود را محکم می بست، خانه را ترک می کرد، اعتکاف می نمود، همه شب را به احیا می پرداخت و هرشب بین نماز مغرب و عشا غسل می کرد. 2) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله إذَا دَخَلَ الْعَشْرُ الْأَوَاخِرُ شَدَّ الْمِئْزَرَ وَ اجْتَنَبَ النِّسَاءَ وَ أَحْيَا اللَّيْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ . (من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص156) سماعه، از ابو بصير، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: وقتی دهه اواخر ماه رمضان فرا مى‏رسيد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله، در سجده و دعا سخت مى‏كوشيد، و از زنان دورى مى‏گزيد، و شب را احيا مي داشت، و يكسره به كار عبادت مى‏پرداخت. 3) عَنْ عَبَايَةَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ: إنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله اعْتَكَفَ عَاماً فِي الْعَشْرِ الْأُوَلِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ، وَ اعْتَكَفَ فِي الْعَامِ الْمُقْبِلِ فِي الْعَشْرِ الْأَوْسَطِ [الْوُسَطِ] مِنْهُ، فَلَمَّا كَانَ الْعَامُ الثَّالِثُ رَجَعَ مِنْ بَدْرٍ فَقَضَى اعْتِكَافَهُ، فَنَامَ فَرَأَى فِي مَنَامِهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ كَأَنَّهُ يَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَ طِينٍ، فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ رَجَعَ مِنْ لَيْلَتِهِ وَ أَزْوَاجُهُ وَ أُنَاسٌ مَعَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ، ثُمَّ إنَّهُمْ مُطِرُوا لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ، فَصَلَّى النَّبِيُّ صلّی الله علیه وآله حِينَ أَصْبَحَ، فَرُئِيَ فِي وَجْهِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه وآله الطِّينُ، فَلَمْ يَزَلْ يَعْتَكِفُ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ حَتَّى تَوَفَّاهُ اللَّه‏. (بحارالأنوار، ج97، ص7 به نقل از کتاب الغارات) حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: رسول خدا صلّی الله علیه وآله یک سال در دهه اول ماه رمضان (در مدینه) اعتکاف نمود. سال بعد در دهه وسط ماه رمضان اعتکاف کرد. سال سوم، در برگشت از جنگ بدر، اعتکاف ایشان انجام نشد، پس در خواب دید که شب قدر در دهه آخر ماه رمضان است و حضرتش در بین آب و خاک در حال سجده هستند. پس وقتی رسول خدا صلّی الله علیه وآله از خواب بیدار شد، همان شب بازگشت و زنان و مردم، با رسول خدا صلّی الله علیه وآله همراه شدند. به دنبال آن، در شب بیست و سوم باران آمد و رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا صبح مشغول نماز بود، و وقتی رسول خدا را دیدند، صورت مبارکش خاک آلود بود. به همین جهت رسول خدا صلّی الله علیه وآله تا آخر عمر پیوسته در دهه آخر ماه رمضان در اعتکاف بود. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
✅💎 تکرار احتیاطی اعمال شب آخر ماه رمضان در دو شب بیست و نهم و سی ام عَنْ مَوْلَانَا صَاحِبِ الزَّمَانِ علیه السلام أَنَّهُ كَتَبَ إلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ فِي جَوَابِ مَسَائِلِهِ حَيْثُ سَأَلَهُ عَنْ وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ: الْوَدَاعُ يَقَعُ فِي آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهُ فَإنْ خَافَ أَنْ يَنْقُصَ الشَّهْرُ جَعَلَهُ فِي لَيْلَتَيْنِ. (وسائل ‏الشيعة، ج10، ص363 به نقل از احتجاج) محمد بن عبدالله حمیری درباره وداع از ماه رمضان از حضرت صاحب الزمان علیه السلام سؤال می کند. حضرت چنین پاسخ می دهند: وداع از ماه رمضان در شب آخر انجام می شود ، اما اگر ترس از آن است که ماه سی شب نباشد ، وداع در دو شب انجام شود. مرحوم علامه مجلسی در «زادالمعاد» می نویسد: «دعاهای وداع را در شب آخر سنت است خواندن ، و اگر در روز آخر نیز بخوانند خوب است ، و در حدیث است که اگر آخر ماه مشتبه باشد ، در شب بیست ونهم احتیاطا سنت است خواندن.» (زادالمعاد، ص191) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
4_6007958798067567462.pdf
885.9K
آخرین مناجات- مجموعه ادعیه شب آخر ماه رمضان ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
توجه دکتر شیبانی روز جمعه را عید فطر اعلام کردند احتیاطا جمعه قبل از ظهر به مسافت شرعی بروید افطار کنید و پس از اذان صبح برگردید تا مرتکب حرام نشوید
عالِمِ جلیل‌القدر، آیت‌ الله حاج شیخ محمّد حسن مولوی قندهاری حجت الاسلام سید عباس موسوی مطلق: زندگی‌نامه‌ی کوتاه آقا محمّد حسن مولوی مدّتی در نجف اشرف به تحصیل علوم دینی اشتغال داشت و از همان هنگام به عنوان طلبه‌ای متّقی شناخته می‌شد. عشق به اهل‌بیت علیهم السلام در وجودش جاری و جلسات روضه‌خوانی‌اش در نجف اشرف مشهور بود. زمان اقامت در نجف، زیاد در شهر نمی‌ماند و بیرون از شهر قدم می‌زد. معروف بود که در جوانی مقدّس به سر می‌برد و محضرش محفل اُنس و معنویّت بود. هر صبح خدمت امام رضا علیه السلام می‌رسید و حالات خاصّی داشت. از درِ صحن، کفش‌ها را بیرون می‌آورد و پابرهنه داخل می‌شد. در یکی از صحن‌ها حجره‌ای با چند مقبره بود که صاحب حجره، کلید را در اختیارش گذاشته بود و ایشان هر روز یکی دو ساعت در آن حجره به دعا و زیارت می‌پرداخت. نامِ خانه‌ی خود را به احترام حضرت صدّیقه‌ی طاهره سلام الله علیها بیت‌الاحزان گذاشته بود. اشخاصی که با او کاری یا حاجتی داشتند، حتّا وقتی خود ایشان در آن‌جا نبود، چند دقیقه می‌نشستند و حاجت خود را می‌گرفتند و می‌رفتند. این مردِ الهی در رسیدگی به احوال نیازمندان همّتی والا داشت، تا جایی که در برهه‌ای از عمر به صدها خانواده رسیدگی می‌کرد. از این بزرگ، اشعاری نیز بر جای مانده که در آن‌ها به «گمنام» تخلّص می‌کرد.
از خود ایشان نَقل است: یک بار با حالی منقلب، طبعِ رسایی در خود یافتم. قلم برداشتم ابیاتی در مدح امیرالمؤمنین علیه السلام نوشتم. چهار سال گذشت. نمی‌دانستم این مدح قبول شده یا نَه! روزی بعد از ناهار در عالَمِ رؤیا دیدم به کربلا مُعَلاّ مشرّف شده‌ام امّا درهای حرم بسته است؛ حالم دگرگون شد که چرا درها بسته است. پرسیدم: درها باز می‌شوند؟ گفتند: آری، یک ساعت دیگر! من از پنجره که بالای سرِ مبارک قرار گرفته، به داخل حرم نظر کردم. دیدم عدّه‌ی زیادی از علما حضور دارند و سرکرده‌ی همه‌ی آن‌ها مرحوم آیت‌الله العظمی حاج آقاحسین قمی رضوان الله علیه است. ایشان یکی یکی دستور می‌داد که: فلان آقا برود بخوانَد. و دیگران گریه می‌کردند. من مانند بچّه‌ها از گوشه فشار آوردم و ناگهان خود را در حرم و کنار مرحوم حاج آقاحسین دیدم. ایشان همین که مرا دید فرمود: مولوی حسین! برخیز و بخوان! و من مثل این‌که به دلم الهام شد، شروع کردم همان قصیده را خواندن. استادان: حضرات میرزا محمّدحسین نایینی، آقا ضیاءالدّین عراقی، سیّد ابوالحسن اصفهانی و... . تألیفات: جوانمرد پرنده در ترجمه‌ی احوال جعفر طیّار و... .
آغاز آشنائی در جریان یکی از سفرهایم به مشهد مقدّس، روزی به دیدار مرحوم آیت‌الله مولوی (قَدّس‌الله نَفْسَه الزّکّیه) رفتم. جلسه‌ی بسیار با معنویّتی بود، در ضمن صحبت‌ها نصایحی فرمود، که بنده یادداشت کردم. در ذیل به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: 1. نماز خود را اوّل وقت بخوانید و تَرک نکُنید؛ 2. تعقیبات نماز را بخوانید؛ 3. حضورقلب در نماز داشته باشید، از خداوند طلب کنید و او حضور قلب را می‌دهد؛ 4. معصیت نکنید؛ 5. مَحبّت دنیا را از دل خود بیرون کنید؛ 6. با عیالتان خوشرو باشید؛ 7. به آن‌هایی که به شما بدبین هستند خوش‌بین باشید؛ 8 . وقتی حرم امام رضا علیه السلام یا ائمّه و امامزادگان می‌رَوید، طوری نماز بخوانید که ضریح جلوِ شما باشد، تا قبله‌ی سنگی و حقیقی یکی بشود؛ 9. در حرم اهل بیت علیهم السلام به خود ملتفت باشید؛ 10. تیز به ضریح نگاه کنید؛ 11. بیرونِ حرم کفش‌ها را بیرون بیاورید؛ کار نداشته باشید مردم چه می‌گویند. با پای برهنه بروید، چه حرمِ امام، یا امامزاده؛ 12. در زیارات، اوّل به نیّت دیگران زیارت کنید و آخِرین نفر به جای خود.  بالاترین مرتبه‌ی شُکر جناب حجّت‌الاسلام والمسلمین مقدادیان می‌گفت: از ایشان درباره‌ی شُکر سؤال شد، فرمود: بالاترین مرتبه‌ی شُکر، عجز از آن است.
پیشگوئی آینده   یک وقتی چند نفر از نزدیکان و ملازمان آیت الله مولوی با ایشان به صورت خصوصی نشسته بودیم که آقا فرمودند هر کسی هر حاجتی دارد بگوید تا من برایش دعا کنم ! .   اولین نفر برادرزاده آقا بود که گفت آقا ! دعا کنید من بروم در یکی از کشورهای غربی درس بخوانم بعد بروم افغانستان به دانش مردم بیافزایم . آقا تاملی کردند و فرمودند چرا می خواهی بروی کشور غربی؟ آنجا جای آدم شدن نیست ها ! .  مشکلات شما برای رفتن حل می شود و شما به شوروی می روید و در آنجا درس می خوانید و در آینده استاد دانشگاه شهر کابل خواهید شد!   نتیجه پیشگویی : پیشگویی آقا دقیق عملی شد و آن آقا الان در دانشگاه کابل در حال تدریس هست .   نفر دیگری گفت آقا دعا کنید من جزو 313 نفر یار خاصّ امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف باشم ! .... آقا تامّلی کردند و فرمودند : شما نه اینکه جزو 313 نفر نمی شوید بلکه گمراه هم می شوید ! مواظب خودتان باشید ! خیلی افراد را به نام امام زمان عج دور خودتان جمع کردید ! در آینده اگر از این روش دست نکشید آبرویتان در میان مردم خواهد رفت ( ظاهراً این اقا در باب ارتباط با آقا امام زمان عج دکان و دستگاهی برای خودش درست کرده بود ) .   نتیجه پیشگویی : آن اقا به روش خود ادامه داد و بعد از اینکه دکان و دستگاه بزرگی بهم زد ، مثل علی محمد باب دروغهایش فاش شده و مفتضح خاص و عام شد به طوری که در حال حاضر بعضی ها سلامش را هم علیک نمیگیرند ( البته مدتها هم در زندان بود )   نفر بعدی من بودم، رو کرد به طرف من و گفت : آقای احسنی مقدّم شما چه می خواهید ؟ گفتم : من چیزی نمی خواهم، فقط دعا کنید عاقبت به خیر بشوم . آقا تاملی کردند و فرمودند : شما عاقبت به خیر می شوید ولی این را بدانید که هیچ وقت دختر دار نخواهید شد!