⛔️ انتخاب الکاظمی شکست یا پیروزی!؟ ☑️ بعد از معرفی مصطفی الکاظمی به عنوان نخست وزیر عراق ، این سئوال در ذهن بسیاری از علاقمندان به اخبار منطقه و مقاومت پیش آمد که بالاخره انتخاب الکاظمی برای مقاومت یک شکست بود یا یک پیروزی!؟ برای درک پاسخ این سوأل باید نکات ذیل را مورد توجه قرار داد: ۱- اینکه الکاظمی قبلا با ایران همکاری هایی داشته است دلیل کافی برای انتساب او نیست و خیلی ها در منطقه با ایران همکاری دارند که این همکاری‌ها دلیلی بر هماهنگی و همسوئی کامل نیست.! ۲- پیروزی بزرگ برای مقاومت در عراق انتخاب یک نخست وزیر همراه با مقاومت با گرایشات ضدآمریکایی است، مثلا فردی مثل عادل عبدالمهدی، الفیاض یا دیگران. ۳- انتخاب الکاظمی رضایت به نخست وزیری فردی با حداقل شاخص های مورد نظر مقاومت است و معنای این امر پیروزی نیست! ۴- اگر قدرت طلبی و خودخواهی و عدم درک درست شرایط توسط بخشی از جریانات شیعه نبود، این امکان وجود داشت که یک نخست وزیر دارای حداکثر شرایط مورد نظر مقاومت انتخاب می شد. ۵- عدم واکنش منفی آمریکا و غربی ها به انتخاب الکاظمی، خود نشانگر رضایت آنها از این انتخاب است و معنای این عدم مخالفت روشن است. ۶- جریانات شیعه در عراق با توجه به دراختیار داشتن اکثریت پارلمان می توانستند یک گزینه بسیار قوی تر و همراه تر را برگزیند اما اختلافات اجازه نداد. ۷- این ادعا که انتخاب او یک شکست نسبی برای مقاومت است با توجه به وضعیت کلی پارلمان و اکثریت محکم شیعیان در پارلمان این کشور مطرح شد وگرنه بالاخره این انتخاب قطعا از خلأ سیاسی موجود برای عراق بهتر است. ۸- پذیرش الکاظمی توسط مقاومت به عنوان یک تاکتیک برای دوران گذار، دقیقا نشانگر مشکلات مقاومت در یک انتخاب برتر است وگرنه به احتمال قوی سیاستهای او مقاومت را نیز با چالشهایی روبرو خواهد کرد. ✅نکته : اتوجه به موارد مطرح شده در این نوشته ، باید گفت الکاظمی کف خواسته های مقاومت در عبور عراق از خلأ سیاسی را تأمین خواهد کرد و تاکتیکی برای عبور از این وضعیت در این کشور است نه بیشتر. به این نکته هم باید توجه کرد که در شرایط کنونی همین قدر هم جای خوشحالی است و تلاشهای انجام شده در محور مقاومت برای عبور از بن بست سیاسی موجود و البته توطئه های امریکایی، قابل تقدیر است اما اگر هوشمندی منایل در جریانات سیاسی وجود می داشت ما باید شاهد یک پیروزی بزرگ می بودیم نه یک نرمش قهرمانانه! #اساتید_انقلابی https://eitaa.com/antinofoozeqom

دریافتی از مخاطبین 👇 ⛔️نهایت بی عقلی مدعیان عقلانیت تلخ ترین طنزی که در بگومگوهای سیاسی این روزها در بین رسانه ها و فعالان سیاسی درباره رابطه ایران و چین شنیدم این جمله بود که «اگر بحث بر سر #منافع_ملی است، رابطه نامناسب ما با امریکا و اروپا خسارت بیشتری به منافع ملی وارد می کند.» سوال اصلی این است که اعتماد به آمریکا و اروپا تا کنون چه میزان خسارت به منافع ملی داشته است؟ پیش از برجام (توافقی بر اساس اعتماد کامل به غرب) کشور بین ۱/۴ میلیون تا ۱/۶ میلیون بشکه فروش نفت داشت. اما اکنون با برجام فروشمان به زیر ۵۰۰ هزار بشکه رسیده و اتفاقا اروپایی ها به ویژه انگلیس به جای عمل به تعهداتشان کارشکنی بسیاری در عبور نفت‌کش های ایران در آب‌های بین المللی کردند. بعد از این همه دشمنی آمریکا، تلاش آشکار برای براندازی، بلوکه کردن اموالمان، تحریم های سیاسی و اقتصادی، تحریم دارویی، کارشکنی، ترور سردارمان، لگد زدن به برجام و منع دیگران از انجام تعهداتشان، سابقه این همه جنایت و کشتار علیه ملت ایران... هنوز هم عده ای فکر می کنند این جمهوری اسلامی است که نمی خواهد دشمنی ها و فشارها تمام شود و مثلا اگر از فردا تصمیم بگیریم روابط با آمریکا را عادی کنیم همه چیز گل و بلبل می شود. این همه ساده لوحی از طرف کسانی که خود را پیرو عقلانیت می پندارند، مضحک است. https://eitaa.com/antinofoozeqom