🎥 استاد رائفی پور / آیه ۱۵ مبارکه سوره احقاف در کتاب خصائص الحسینیه، شیخ جعفر شوشتری، عنوان هشتم، مقصد سوم، این روایت از کتاب الکامل و بحار الانوار ذکر شده است. #در_محضر_قرآن #نکات_قرآنی #رائفی_پور ╔═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╗ عضو کانال انوارالقرآن شوید 👇👇👇👇👇👇 @AnwarAlquran ╚═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╝

🎙#مداحی

الرحمن علم القرآن؛ قرآن در لحن عباس است آیات سوره ی لقمان؛ تفسیرش شان عباس است… 🎤#مناسبتی #مداحی #وحید_شکری ╔═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╗ عضو کانال انوارالقرآن شوید 👇👇👇👇👇👇 @AnvarAlghorani ╚═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╝

🎤#تلاوت

تلاوت زیبای عبدالباسط محمد عبد الصمد #نغمه_های_آسمانی #تلاوت #عبدالباسط #قراء_خارجی #ضحی ╔═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╗ عضو کانال انوارالقرآن شوید 👇👇👇👇👇👇 @AnvarAlghorani ╚═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╝

📖 #نکات_قرآنی

🏴ارتباط امام حسین (علیه السلام) با قرآن 📚قسمت دوم: ⚫️ خداوند از قرآن 📖 به مبارک نام برده است و فرمود « هذا ذِکرٌ مُبارَکٌ »*. خداوند متعال امام حسین (ع)😭 را نیز مبارک نهاد و این مطلب را بدون واسطه در روایت عجیبی که خبر از فضیلت عجیب آن حضرت می دهد، بر پیامبرش وحی می کند که از جمله الفاظ آن روایت این است که « بُورِکَ مِن مَولودٍ عَلَیه صَلَواتی وَ رَحمَتی » ⚫️ قرآن 📖 برای مؤمن شفاء و رحمت است. حسین (ع) 😭 نیز برای بیماری های باطنی شفاء است و تربت او شفای بیماری های ظاهری است. ⚫️قرآن 📖 بشارت دهنده و هشدار دهنده است. حسین (ع)😭 نیز بشیر و نذیر است. *انبیاء، آیه 50 📚منبع: کتاب خصائص الحسینیه، آیت الله شیخ جعفر شوشتری #مناسبتی #در_محضر_قرآن #نکات_قرآنی #قرآن_و_امام_حسین (ع) ╔═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╗ عضو کانال انوارالقرآن شوید 👇👇👇👇👇👇 @AnvarAlghorani ╚═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╝

⚫️ چرا سوره #فجر را سوره امام حسین نامیده اند؟ ╔═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╗ عضو کانال انوارالقرآن شوید 👇👇👇👇👇👇 @AnvarAlghorani ╚═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╝

روضه مفسر قرآن #آیت_الله_جوادی_آملی ⚫️ آياتي كه ذات مقدس حسين بن علي قرائت كرد نشانه آن است كه مجموعهٴ اين صحنه كربلا را قرآن تشكيل مي‌دهد.😭 اگر علي اصغر شهيد شد آيات مربوط به پايان سوره مباركه «شمس» را گوشزد مي‌كند, جريان قوم ثمود و ناقه صالح را ذكر مي‌كند كه خدايا ناقه صالح را ذَبح كردند يا ترور كردند، تو به كيفر آنها توجه كردي، اين بچه من هم كمتر از ناقه صالح نيست. در سوره مباركه «يونس» آياتي كه مربوط به نوح پيغمبر بود خواند در روز عاشورا: ﴿فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ لاَ يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَلاَ تُنظِرُونِ﴾.[1] در سوره مباركه «هود» آياتي كه مربوط به هود است قرائت كرد موقع خروجش هم كه ﴿فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفاً يَتَرَقَبُ﴾ آيه‌اي كه مربوط به موساي كليم است قرائت كرد. بچه‌هاي حسين بن علي هم در شام وقتي خواستند خودشان را معرفي كنند آيه مودّت را مي‌خواندند, آيه خمس را مي‌خواندند كه ما خاندانيم. مستحضريد كه جريان مودّت كه اجر رسالت وجود مبارك رسول گرامي است: ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا المَوَدَّةَ فِي القُرْبَي﴾،[25] اين از نظر ادبي اين ﴿فِي القُرْبَي﴾ مفعول واسطه براي «مودّت» نيست دوستيِ اهل بيت را به عنوان اُجرت, خدا از ما نخواست. اين ﴿فِي القُرْبَي﴾ اگر متعلّق بود به «مودّت»، ظرف, ظرف لغو بود يعني همين كه كسي دوست اين خاندان باشد اجر رسالت را انجام داد؛ ولي اين ظرف, ظرف مستقر است به قول اديبان نه ظرف لغو! متعلّق است به آن مستقرّي كه محذوف است؛ يعني «الاّ المودّة المستقرّة في القربي» آن دوستيِ ريشه‌داري كه صميمي باشد. «صميم» يعني توپُر, اين سنگ بزرگ نفوذناپذير را مي‌گويند «صخره صمّاء»، آن گوشي كه حرف در او نفوذ نمي‌كند كَر است مي‌گويند أصمّ, دوست صميمي دوستي است كه درون‌پُر باشد نه دوستي كه دوستي‌اش در لقلقه لسان باشد صميم بودن, أصم بودن, صمّاء بودن از همين قبيل است. اينكه مي‌فرمايد: «الا المودّة المستقرّة في القربي» يعني آن دوستي كه در صميمِ دل و در حميم جان شما نفوذ كرده او اجر پيغمبر است وگرنه دوستيِ شب عاشورا و روز عاشورا دوستيِ عاطفي است و آن دوستي كه غرق جان باشد «المستقرّة في القلوب» باشد آن اجر رسالت است. «المودّة المستقرّة في القربي» يعني تمام صحنه دل را دوستي بگيرد, اگر تمام صحنه دل را دوستي گرفت كه ديگر انسان نه بيراهه مي‌رود نه راه كسي را مي‌بندد, لذا جريان حسين بن علي با تمام تلاش‌هايي كه امويان كردند, مروانيان كردند, عباسيان كردند ماند. وجود مبارك زينب كبري آمد به خيمه حسين بن علي عرض كرد برادر! ما تجربه‌هاي فراواني در زمان پدرمان، برادرمان داريم برادرم حسن بن علي كه قيام كرد عده‌اي او را تنها گذاشتند 😭 اگر اينها فردا تو را تنها بگذارند چه كنيم؟ ما مي‌خواهيم عزيزانه شربت شهادت بنوشيم. حضرت فرمود نه, اينها تعهّد كردند اينها فردا مرا تنها نمي‌گذارند. اين گفتگوي برادر و خواهر را بعضي از پاسداران حرم حسيني شنيدند. به حبيب بن مظاهر گفتند, حبيب گفت ما شبانه‌ بايد تجديد عهد كنيم. آمد پشت خيام داد زد «يا فرسان الحجاز» اي رادمردان, اي شجاعان! هم بني‌هاشم بيرون آمدند هم اصحاب و ياران. حبيب به بني‌هاشم عرض كرد ما به شما عرضي نداريم شما وارد خيمه‌هايتان بشويد ما با اصحاب كار داريم. به اين اصحاب گفت دختر علي مثل اينكه ما را باور ندارد ما شبانه برويم تجديد عهد كنيم. آقا از پشت خيمه زينب كبري «السلام عليكنّ يا حرائر رسول الله». حضرت از خيمه بيرون نيامد، همان درون خيمه جواب سلام را داد. حبيب عرض كرد «هذه أسنّة غلمانكم» اين شمشيرهاي نوكران شماست، شب بخواهد حمله كند شب دستور بدهند شب مبارزه مي‌كنيم, روز دستور بدهند روز مبارزه مي‌كنيم. وجود مبارك زينب كبري دعا كرد تشكر كرد كه شما وفاداريد, اين جريان شب عاشورا بود.[2] ادامه دارد... ╔═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╗ عضو کانال انوارالقرآن شوید 👇👇👇👇👇👇 @AnvarAlghorani ╚═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╝

...وجود مبارك زينب كبري خب عالمه غير معلّمه بود و اسراري داشت و با وجود مبارك حسين بن علي در بخش‌هاي خاصّي اسرار نهاني داشت. اصحاب كه همه رفتند و شهيد شدند نوبت به خود حسين بن علي(سلام الله عليه) رسيد، رسم بر اين بود كه اگر يك مجاهدي مي‌خواهد به ميدان برود، ديگران اسب رزم او را حاضر مي‌كنند؛ هيچ كس نبود كه اسب رزم حسين بن علي را حاضر كند، خود زينب(سلام الله عليها) زبان حالش اين است كه «زين كنم از بهر رزم اسب سمند حسين» وقتي حسين بن علي سوار شد، زينب كبري جلوي ركاب ايستاد عرض كرد ما كه صابريم, ولي برادر! امشب در اين بيابان من مانم و ساربان كسي در اين شب نيست. ساربان قصد بريدن انگشت تو دارد، چه كنم اگر شب رسيد و ساربان خواست حمله كنند؟ حالا اينها به زبان حال شبيه‌تر است. وجود مبارك حسين بن علي به زينب كبري(سلام الله عليهما) چه گفت, ولي اين قدر هست كه زينب با آسمان دارد درد دل مي‌كند كه «بپوشان تو امشب رخ ماه را ٭٭٭ مگر ساربان گم كند راه را» كه ديگر سارباني به طرف گودال قتلگاه نرود. اما وقتي اسبِ بي‌صاحب سالار شهيدان برگشت، زينب كبري به ميدان جنگ رفت به ميدان قتال رفت، آن برادر را آغشته به خون ديد و ديد شمر بالاي سينه حضرت نشسته است، وجود مبارك سالار شهيدان در زير شمشير شمر يك مطلب عرض كرد فرمود خون كه چشمان مرا گرفت, من كه تو را نمي‌بينم و نمي‌شناسم ولي هر كس هستي بدان «لقد ارْتَقَيْتَ مُرْتَقًي‏ صَعْبا»؛[3] جاي بسيار بلندي نشسته‌اي اينجا را پيغمبر مكرّر مي‌بوسيد جدّم پيغمبر از زير گلوي من تا سينه من مكرّر مي‌بوسيد؛ «لقد ارْتَقَيْتَ مُرْتَقًي‏ صَعْبا»، طولي نكشيد كه صداي تكبير بلند شد ذوالجناح به خيمه آمد «الظَّلِيمَةَ الظَّلِيمَةَ لِأُمَّةٍ قَتَلَتِ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّهَا».[4] 🗂منابع [1] سوره یونس، آیه 71 [2] ر.ك: كلمات الامام الحسين, ص 407 و 408 [3] مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏1، ص142. [4] بحار الأنوار(ط ـ بيروت)، ج44، ص266. ╔═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╗ عضو کانال انوارالقرآن شوید 👇👇👇👇👇👇 @AnvarAlghorani ╚═─┅─═ .🕋. ═─┅─═╝