نگاهی به مضاف و مضاف الیه 📚
( ترکیب اضافی )
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
۱_ این دو واژه، عربی هستند.
مضاف ؛ در لغت به معنی
«نسبت داده شده» و «اضافه شده»
مضاف الیه ؛ به معنی
« اضافه شده به آن» یا
« نسبت یافته به آن »
۲_ ترکیب دو اسم را که معمولاً با
نقش نمای اضافه ( کسره) به هم
می پیوندند ، «ترکیب اضافی»
می نامند.
( کتاب علی، دفتر عشق، مداد او...)
۳_ واژه ی اول را «مضاف» و واژه ی دوم را «مضاف الیه» می گویند.
( کتاب، دفتر، مداد = مضاف
علی، عشق، او = مضاف الیه )
۴_ برای یافتن «ترکیب اضافی» ،
چند روش داریم که همه با
«ترکیب وصفی» ، معنا دارند و نباید با ترکیب اضافی، معنا بدهد.
مهم ترین آنها :
در آخر «مضاف» ، «ی» نکره ،
در آخر «مضاف الیه» ، «تر» و
در بین آنها، «بسیار» می گذاریم.
(با یک مورد هم ، مشخص می شود.)
۵_ در واقع، نقشی به نام «مضاف» در جمله نداریم و تنها اگر بخواهیم در
یک ترکیب دو واژه ای، خارج از جمله،
«اسم+ اسم» را آموزش دهیم،
از «مضاف» ، نام می بریم.
در جمله، «مضاف» ، نقش های دیگری
دارد ؛
یوسف زهرا می آید ( یوسف= نهاد)
کتاب ادبیات را خواندم(کتاب=مفعول)
به رود کارون، نگاه کردم(رود=متمم)
امام زمان،عشق من است(عشق=مسند)
۶_ گاهی نقش نمای اضافه ( کسره) ،
در ترکیب اضافی، پنهان می شود و
پیدا کردن «مضاف الیه» ، دقت بیشتری می خواهد؛
الف_ اضافی مقلوب؛
خدایا، «جهان پادشاهی» تو راست
( پادشاهی جهان)
ب_ گسست اضافه ؛
«فلک را سقف» بشکافیم و طرحی نو
در اندازیم
( سقف فلک )
پ_ اضافه گسسته ؛
علی، پدرش، مرد خوبی است.
( پدر علی)
[ در حقیقت، هسته این گروه اسمی،
دو «مضاف الیه» دارد؛
یکی ضمیر = ش/ دومی اسم = علی]
❗️نکته: مورد ۶ ، بیشتر مربوط به
متوسطه دو است.
873_32424435733650.pdf
216.7K
کاربرگ درس هفتم عربی نهم
تشخیص( موصوف و صفت) و (مضاف و مضاف الیه )