🍃قرائت دعای هفتم‌صحیفه سجادیه @aramesh_allah📿🖤

﷽ #احکام_استخاره ❓پرسش به چه نکاتی درمورد استخاره باید توجه کرد؟ 📝پاسخ ۱. استخاره در مورد واجبات و محرمات جایز نیست. ۲. تکرار یک استخاره در یک نیت جایز نیست، مگر شرایط عوض شود. ۳. در صورت تکرار استخاره در یک موضوع، ملاک، استخاره اول می‌باشد. ۴. در مورد جواب میانه می‌توانید مجدد استخاره بگیرید، نتیجه میانه‌ی رو به بدی یا رو به خوبی معلوم می‌شود. ۵. استخاره، اعتقادى و ایمانى است، اگر قبول ندارید، اول ایمان به آن بیاورید تا سپس، مرتب اعتقادتان بر آن افزوده شود. ۶. استخاره قبل از فکر و تعقل و مشورت با اهل‏ خبره، باطل است. ۷. سعى کنید با شرایط و حال و حضور و حتی الامکان پس از نماز و ارتباط معنوى با خداوند متعال، خودتان براى خودتان، استخاره بگیرید. ۸. از ناآگاهى و بی‌اطلاعى دیگران پیرامون استخاره، سوء استفاده نکنید. ♦️ احکام شرعی @aramesh_allah🍃🌸

‌نمےخواهمـ برَنجانمـ دلت را بے سبب اما... چگونہ مرگ یک مادر, چهل تن متهمـ دارد؟ :)💔 #نفسےلک‌الفداهـ @aramesh_allah 📿🖤

+شهادت قسمتے از این مأموریت است اما به نظر بعضے ها آنرا به بهترین نحو ممکن رقم میزنند:)♥️🌱 #سردار_دلها 🥀 @aramesh_allah 📿🖤‌

یافاطمه @aramesh_allah 🍃🌸

حکایت یافاطمم @aramesh_allah 🍃🌸

خواندن تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها بعدنمازموجب... @aramesh_allah 🍃🌸

‌سرداردلها @aramesh_allah 🍃🌸

هر کسی نهج‌ البلاغه را نمی‌خواند از قرآن خبری ندارد! #مقام_معظم_رهبری @aramesh_allah📿🖤

#زیارت_مجازے شلوغیای حࢪم..... لھ شدنا....🚶🏻‍♀ بدون ڪفش👞 راه ࢪفتن تو صحن ...✨ حس کردن سردی سنگ هاش....💙 فرش قࢪمزش:)❣ راه پلہ هاش:)🐚 اون حوضے ڪه وسط صحن....✨ آبخوریای شلوغش....💧 بوسه بہ دࢪب حرم....♡ آقا جان بطلب....💔 @aramesh_allah📿🖤

✍️ #نامزد_شهادت #قسمت_سوم 💠 در میان برزخی از هوش و بی هوشی، هنوز حرارت نفس هایش را حس می کردم که شبیه همان سال ها نفس نفس می زد؛ درست شبیه ده سال پیش... . . . 💠 چادرم را با کلافگی روی مقنعه سبزم جلو کشیدم که دیگر از این چادر سر کردن هم متنفر شده بودم. وقتی همین #چادری ها و #مذهبی ها، با روزی هزاران دروغ، فریب مان می دهند و حق مان را جلوی چشم همه دنیا غصب می کنند، دیگر از هر چه مذهب و چادر است، متنفرم! من که از کودکی مادرم با #مذهب و #حجاب پرورشم داده بود، حالا در سن 23 سالگی بلایی بر سر اعتقاداتم آورده بودند که انگار حتی خودم را گم کرده بودم! 💠 نگاهم همچنان روی نشریه ها و پوسترهای چسبیده به دیوارها سرگردان بود و هنوز باورم نمی شد همه چیز به همین راحتی تمام شد که در انتهای راهروی دانشکده، پریسا را دیدم. به قدری پریشان به نظر می رسید که مثل همیشه آرایش نکرده و موهایش به هم ریخته از مقنعه اش بیرون بود. هنوز دستبند سبزش به دستش بود، مثل من که هنوز مقنعه سبز به سرم می کردم، انگار نمی خواستیم یا نمی توانستیم بپذیریم رؤیای ریاست جمهوری سید سبزمان #میرحسین_موسوی از دست رفته است. 💠 خواستم حرفی بزنم که پیش دستی کرد و با غیظ و غضبی که گلویش را پُر کرده بود، اعتراض کرد :«تا تونستن #تقلب کردن! رأی مون رو بالا کشیدن! دارن دروغ میگن!» چندنفر دیگر از بچه ها هم رسیدند، همه از طرفداران میرحسین بودیم و حالا همه همچنان در بهت این تقلب بزرگ، ماتم زده بودیم. 💠 هر چند آن ها همه از دانشجوهای کم حجاب دانشگاه بودند و من تقریباً تنها چادری جمع شان بودم، اما به راه مبارزه شان ایمان آورده و یقین داشتم نظام رأی ما را دزدیده است. همه تا سر حدّ مرگ عصبانی و معترض بودیم که یکی صدایش را بلند کرد و با خشمی آتشین خروشید :«ما خودمون باید حق خودمون رو پس بگیریم! باید بریزیم تو خیابونا...» و هنوز حرفش تمام نشده بود که پریسا کسی را با گوشه چشم نشان داد و با اشاره او، سرها همه چرخید. 💠 مهدی بود که با حالتی مردد قدمی به سمت مان می آمد و باز به هوای حضور دوستانم، پایش را پس می کشید. با دیدن او، آتش خشمم بیشتر شعله کشید و خواستم با بچه ها بروم که دیدم دخترها فاصله گرفتند و رفتند. چرا نباید از دستش عصبانی باشم وقتی نه تنها در اردوگاه #دروغ و فریب، برای #نظام مزدوری می کرد بلکه حتی دوستانم را هم از من می گرفت! 💠 قامت باریک و بلندش پوشیده در پیراهنی سفید و شلواری کِرِم رنگ، بیشتر شبیه دامادها شده بود و همین عصبانی ترم می کرد. می دید من در چه وضعیتی هستم و بی توجه به همه چیز، تنها به خیال خودش خوش بود. نزدیکم که رسید با لبخندی ظاهری سلام کرد و به عمق چشمانم خیره شد و از همین انتهای نگاهش حسی کردم که دلم ترسید. نگاهی که روزی با عشق به پایم می نشست، امروز به شدت به شک افتاده بود. 💠 خوب می دانستم در همین چند ماه نامزدی مان که مَحرم شده بودیم، به دنبال دنیایی از بحث و جدل های سیاسی بر سر انتخابات، هر روز رابطه مان سردتر می شد، اما امروز رنگ تردید نگاهش از همیشه پُررنگ تر بود. با همان ردّ تردیدِ نگاهش از چشمانم تا پیشانی ام رسید و به نظرم موهایم از مقنعه بیرون آمده بود که برای چند لحظه خیره ماند، اما همچون همیشه باحیاتر از آنی بود که حرفی بزند که باز لبخندی زد و سر به زیر انداخت. 💠 خودم فهمیدم، با یک دست موهایم را مرتب کردم و همزمان پاسخ سلامش را به سردی دادم که دوباره سرش را بالا آورد و با دلخوری پرسید :«حالا که انتخابات تموم شده، نمیشه برگردیم سر خونه اول مون؟» و آنچنان از عصبانیت شعله کشیدم که از نگاه خیره ام فهمید و خواست آرامم کند اما اجازه نداده و به تلخی توبیخش کردم :«خونه اول؟؟؟ کدوم خونه؟؟؟ دروغ گفتید! تقلب کردید! خیانت کردید! حالا انگار نه انگار؟؟؟ برگردیم سر خونه اول مون؟؟؟» 💠 از تندی کلامم جا خورد، در این مدت و به خصوص در این دو ماه آخر، سر انتخابات زیاد بحث کرده بودیم، کارمان به مجادله هم زیاد کشیده بود، اما هیچگاه تا این اندازه تند نرفته بودم و دست خودم نبود که تحمل این همه وقاحت #سیاسی را نداشتم. صورتش در هم رفت، گونه هایش از ناراحتی گل انداخت و با لحنی گرفته اعتراض کرد :«مگه من تو ستاد انتخابات بودم که میگی تقلب کردم؟ اگه واقعاً فکر می کنین #تقلب شده، چرا آقایون رسماً به #شورای_نگهبان شکایت نمی کنن؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @aramesh_allah📿🖤