گاهی برایِ او چيزهايی می نويسی
بعد پاک می کنی، پاک می کنی ...
او هيچ يک از حرف هایِ تو را نمی خواند
اما تو تمام حرف هايت را گفته ای .. !
آدمی به مرور آرام میگیرد؛ بزرگ میشود، بالغ میشود و پای اشتباهاتش میایستد .
گذشتهاش را قبول میکند، نادیدهاش نمیگیرد
میفهمد که زندگی یک موهبت است،
یک غنیمت است،
یک نعمت است؛
و نباید آن را فدای آدمهای بیمقدار کرد !
اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب میشود . . !