از درد ترک خورده و از زخم کبودیم کوهیم و تماشاگرِ رقصیدنِ رودیم... #شعرگرافی

خواهش می‌کنم از اینکه دیروز اندوهگین بودم از من دلگیر نباش، قلبا احساس شادمانی و سبک‌بالی می‌کردم، اما من در شادترین لحظات زندگی‌ام نیز اندوهی خاص را در وجودم احساس می‌کنم.

_

حال آدما بد نميشه كه خوبيش كم ميشه الان حال من كم خوبه خيلى كم ! دیالوگی از پل چوبی #دیالوگ

_

غمگین‌ترین انسان‌ها کسانی هستند که برداشت دیگران برایشان زیادی مهم است.

_

مادربزرگم نظریه ی بسیار جالبی داشت. می‌گفت هریک از ما با یک قوطی کبریت در وجودمان متولد می‌شویم اما خودمان قادر نیستیم کبریت ها را روشن کنیم. برای این کار، محتاجِ اکسیژن و شعله هستیم. در این مورد، به عنوان مثال، اکسیژن از نفسِ کسی می‌آید که دوستش داریم؛ شعله می‌تواند هر نوع موسیقی، نوازش، کلاک یا صدایی باشد که یکی از چوب کبریت ها را مشتعل می‌کند. آدم باید به این کشف و شهود برسد که چه عاملی آتش درونش را پیوسته شعله ور نگه می‌دارد ... آن آتش، غذای روح است. اگر کسی به موقع در نیابد که چه چیزی آتشِ درون را شعله ور می‌کند، قوطی کبریت وجودش، نم برمی‌دارد و هیچ یک از چوب کبریت هایش هیچ وقت روشن نمی‌شود ... برشی از کتاب مثل آب برای شکلات نوشتۀ لورا اسکوئیل #دیالوگ‌کتاب

_

‏از مرگ نترسید ، از این بترسید که وقتی زنده اید چیزی در درونتان بمیرد به نام انسانیت !

_

شعری به قلبم چسبیده‌ است که برای نوشتنش باید قلبم را در بیاورم. #عکس‌نوشت

‌من آنقدر مدارا کرده بودم که مجالی برای مردد ماندن نمانده بود .

_

It doesn’t matter where you came from. all that matters is where you are going . مهم نیست از کجا اومدی. تموم چیزی که مهمه جاییه که داری میری . #شایدبیو