✦شبیه خودم هل شده بود. البته این تصور من است. شاید فقط خسته بود. از نزدیک جوان‌تر از چیزی بود که توی جلسات انلاین حدس می‌زدم. زیاد می‌خندید. دبیر بخش را می‌گویم. شاید برای اینکه بیشتر از چیزی که بودم، مضطرب نشوم. وقتی به پله‌های ورودی رسیدم اعتماد به نفسم اسمان را سوراخ می‌کرد. وقتی نگهبان با کلافگی گفت اجازه بالا رفتن ندارم چون اسمم آفیش نشده، اعتماد به نفسم سوراخ شد. از همانجا کم‌ باد شدنش شروع شد. تا فرستادند پایین دنبالم و به طبقه مورد نظر رسیدم حجم زیادی از باد خالی شده بود. پوستۀ خالی اعتمادبه‌نفس جایی ترکید که یکی از همکاران جدید مجبور شد پنج‌بار با دست و زبان راهروی مورد نظر را نشانم بدهد و من عین پنج بار توی دیوار رفتم. بله بله مصاحبه خوبی شد. همه مثل کلوچه تازه از فر درآمده بودند؛ گرم و صمیمی. اما حال من بد بود. تا اخرهای شب هم بد ماند. یاد گیج بازی‌ها و پرت‌گویی‌هایم می‌افتادم. دلم می‌خواست خودم را با بالشت خفه کنم. امروز روز اول کار است. استرس تمام قد ایستاده؛ سرِ رودۀ کوچک را گرفته و از دهان و دماغم بیرون می‌کشد‌. به سوتی‌های ممکن فکر می‌کنم، به خراب‌کاری‌هایی که اصلا از من بعید نیست. به خودم قول دادم قبل از ورود به ساختمان دست به دامن خدا شوم. انقدر دعا بخوانم و ذکر بگویم که یک فرشته را اختصاصی مامور جلوگیری از گند‌کاری‌هایم کند. #یاعلی_گفتیم_و_کار_اغاز_شد #انشالله_خیره #توروخدا_گند_نزن @archamah