برکت و روزی: 💠 تلاش برای #آمرزش 🔸 پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): کسی که به خاطر تلاش برای به دست آوردن مال حلال، خسته شود و شب را به صبح برساند، آمرزیده می شود. 📚امالی صدوق/مجلس48/ح9 ✍🏼 تلاش برای کسب #روزی_حلال، نقش مهمی در تکامل اخلاق فردی، سعادت و پیشرفت جامعه دارد. شخصی که برای به دست آوردن مال حلال تلاش می کند، در حال #عبادت است. #دریافت_روزانه_حدیث #افزایش_برکت_و_روزی

یک جرعه معرفت: 🍃 مرحوم علامه محمدتقی جعفری(ره): ✍🏼 در روایات آمده "هر کس عالمی را در چهل روز زیارت نکند، قلبش می میرد" و همچنین "زیارت علماء در نزد خدا محبوبتر از هفتاد بار طواف نمودن در گرد #کعبه می باشد" مصداق بارز "علما" آیت الله بهجت هستند. 🌿صرف دیدن و ملاقات کردن ایشان خود سر تا پا #موعظه است. من هر وقت ایشان را می بینم تا چند روز اثر این ملاقات در من باقی است، و در واقع هشدار دهنده برای ما می باشد. #دریافت_روزانه #کلام_بزرگان #کلامی_از_بهجت

خودسازی: 💠 #تقسیم_الهی 🔹 امام علی علیه السلام: هر کس به تقسیم الهی راضی باشد، در مورد آنچه از دست می دهد، اندوه نخواهد خورد. 📚 تحف العقول/ص88 ✍🏼 هر مالی در معرض تلف شدن و نابودی است. گاهی به واسطه اشتباه انسان و گاهی به واسطه حوادث طبیعی و غیر طبیعی. پس نباید برای از دست رفتن آنچه به عنوان #امانت در دست ما بوده، غصه بخوریم. #احادیث_روزانه

خودسازی: 💠 #توشه 🔹 رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم): انسان باید از دنیا براى آخرتش، از زندگی برای مرگش، از جوانی برای دوره پیری اش توشه بردارد، چرا که دنیا براى شما آفریده شده ولی شما براى آخرت آفریده شده اید. 📚 تنبیه الخواطر و نزهه النواظر/ج1/ص131 ✍🏼 دنیا، زندگی و جوانی، فرصت و وسیله هستند که اگر قدرشان را ندانیم، در مقصد نهایی یعنی آخرت پشیمان خواهیم شد. #احادیث_روزانه

💠تقویت دین 🔸 امام صادق (علیه السلام): کسب #روزی_حلال را رها مکن، چرا که تو را در دینت کمک می کند و نخست پای شتر ببند و سپس #توکل کن. ... اِعْقِلْهَا وَ تَوَكَّلْ عَلَى اَللَّهِ 📚وسائل الشیعه/ج12/ص20 ✍🏼 انسانی که می خواهد مال حلال کسب کند، باید #احکام دینش را یاد بگیرد و نیز با چیزهایی که رزق و روزی اش را زیاد می کند، مثل #تلاوت_قرآن، بیشتر ا#نس می گیرد. #دریافت_روزانه_حدیث #افزایش_برکت_و_روزی

عن الامام علی علیه السلام : «مِنْ حُسْنِ نشانه‌های حسن همسایگی، جویا شدن از احوال همسایه است.» در روایات و سیره بزرگان دینی توجه زیادی به همسایه و اطلاع از اوضاع و احوال او شده است. درباره اینکه مسلمان شب سیر بخوابد ولی از حال همسایه‌اش باخبر نباشد، مذمتهای زیادی وارد شده است. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «کسی که شب سیر بخوابد و همسایه مسلمانش گرسنه باشد، به من ایمان نیاورده است.» [3] مرحوم استاد شهید مطهری نقل می‌کند: سید جواد آملی (فقیه بزرگ و صاحب مفتاح الکرامة) شبی مشغول صرف شام بود که در خانه‌اش به صدا درآمد، در را باز کرد، دید خادم استادش، سید مهدی بحرالعلوم است. خادم گفت: استاد بر سر سفره شام نشسته اند، اما دست به غذا نخواهند برد تا شما را ببینند. سید جواد با عجله به طرف خانه استاد رفت. تا چشم استاد به سید جواد افتاد، با خشم بی سابقه‌ای گفت: از خدا نمی‌ترسی؟ از خدا شرم نداری؟!

سید جواد گفت: به خدا قسم! من از این به احوالش رسیدگی می‌کردم. استاد گفت: همه عصبانیت من برای این است که چرا از احوال همسایه ات بی خبر و غافلی؟ چرا باید آنها هفت شبانه روز به این وضع بگذرانند و تو متوجه نباشی؟ اگر باخبر بودی و اقدام نمی‌کردی که اصلاً مسلمان نبودی. سید بحرالعلوم یک سینی غذا و مقداری پول به او داد تا به خانه همسایه‌اش ببرد و از او معذرت خواهی کند. بعد هم فرمود: من همینجا می‌مانم و شام نمی‌خورم تا برگردی و خبر آن مرد مؤمن را برایم بیاوری. وقتی سید جواد آمد و دقایقی در خانه همسایه محتاجش ماند، همسایه اصرار کرد تا علت این کار او را بداند. وقتی ماجرا را شنید، گفت: من راز خود را به هیچ کس نگفتم و تعجب می‌کنم که سید بحرالعلوم چگونه از این مطلب مطلع شده است. [1] آری این گونه باید به امور همسایگان رسیدگی کرد و از احوال آنان جویا شد.

قال الصادق علیه السلام : «اَلْمُؤْمِنُ اَعْظَمُ مؤمن از احترام کعبه هم بالاتر است.» انسان اشرف مخلوقات خداست و این ویژگی او موجب می‌شود که شخصیت هر انسانی را محترم بشماریم. یکی از ابعاد حقوق مؤمنین بر همدیگر اینست که نسبت به یکدیگر احترام بگذارند و حقوق هر یک را در مورد او رعایت کنند و محترم بشمارند. در حدیث فوق، امام صادق علیه السلام می‌فرماید: احترام مؤمن از احترام کعبه بالاتر است. حضرت آیة اللّه العظمی بروجردی رحمه الله گاهی هنگام تدریس و بحث با شاگردان، عصبانی می‌شدند (البته نه آن عصبانیتی که او را در خلاف رضای خدا وارد کند) ولی پس از درس سخت از آن عصبانیت پشیمان می‌شدند و به دنبال طرف می‌فرستادند و از او عذرخواهی می‌کردند، و گاهی برای جلب محبت او، کمکهای مالی نیز می‌نمودند، از اینرو در میان دوستان، این مزاح معروف شده بود که «عصبانیت آیة اللّه بروجردی مایه برکت است.» گاهی به این هم قناعت نمی‌کردند، روز بعد هنگامی که بر منبر تدریس می‌نشستند، در حضور جمع شاگردان، از آن فرد عذرخواهی می‌کردند.

آیة اللّه سید مصطفی خوانساری از روزی آقا در کلاس درس نسبت به یکی از شاگردان به نام شیخ علی چاپلقی عصبانی شد تا حدی که آن شاگرد می‌خواست گریه کند، آن درس تمام شد، همان روز، بعد از نماز مغرب آقا مرا طلبید، با عجله به حضورشان رسیدم، تا مرا دید فرمود: «این چه حالتی بود که از من صادر شد؟ یک نفر عالم ربانی را رنجاندم، الان باید بروم و دست ایشان را ببوسم و حلالیت بطلبم و بعد بیایم نماز بخوانم. عرض کردم ایشان در مسجد «شاه زید» امام جماعت است و تا دو سه ساعت از شب گذشته به منزل خود نمی‌آید. من به ایشان اطلاع می‌دهم که آقا فردا صبح به منزل شما می‌آیند. صبح شد، من حرم رفتم و برگشتم، دیدم آقا سوار بر درشکه در کنار منزل ما منتظر من هستند، همراه ایشان به منزل شیخ علی رفتیم. آقا به ایشان فرمود: «از من بگذرید، از حالت طبیعی خارج شدم و به شما پرخاش کردم و..» شیخ علی عرض کرد: «شما سرور مسلمین هستید و برخورد شما باعث افتخار من است..» باز آقا تکرار کردند «از من بگذرید، مرا عفو کنید.» (٢٢) [1] آن بزرگمرد تا این اندازه به حقوق دیگران احترام می‌گذاشت و به حفظ آبروی آنها توجه عمیق داشت و این مسئله را عملاً به دیگران هم یاد می‌داد. با توجه به حرمت مؤمن نزد خداوند، انسان تا حد امکان باید از عصبانی شدن و پرخاش کردن دوری کند و اگر هم اتفاق افتاد و عصبانی شد، در اسرع وقت جبران کند و عذرخواهی نماید و نگذارد عصبانیتش ادامه یابد.

۱۰- وَ قَالَ ( علیه السلام ) : خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَیْکُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَیْکُمْ . حکمت نهج البلاغه