eitaa logo
تربت پاک عارفان
2.2هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
426 ویدیو
10 فایل
♦️معرفی 🌟شرح احوال عارفان بزرگ با حضور در مزار آن ها با عنوان #تربت_پاک_عارفان 🌷ﺁﺩﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ و ﺑﺮﺍﯼ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ آموزش #تربت_پاک_عارفان برای همین مهم درکنار شماست 💠موسسه علمی تربیتی آوای توحید
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸جـمـال‌السالکین جمال‌الدین احمد بن شمس‌الدین محمد بن فهد حلی اسدی معروف به ابن فهد حلی، از فقیهان و محدّثان امامی که شهرت او بیشتر در اخلاق، دعا و سیر و سلوک است. 🔻ابن فهد در محضر استادانش همگام با علوم ظاهری و ابعاد علمی به پالایش روح و تهذیب نفس پرداخت و از معرفت الهی «در مکتب حقایق» و «پیش ادیب عشق» بهره‌ها برد و توانا شد. او در پرتو «مراقبت» و «محاسبت» فروغی تابناک یافت و زندگی‌اش نمـونه یک موحـد والاتبار شـد. اوقاتش غـرق در مشاهدات توحیدی و جذبات الهی می‌گذشت و به مقامی رسید که در وصف نگنجد. 🔹 عارف کامل علامه میرزا علی آقا قاضی طباطبایی - استاد عرفان علامه طباطبایی و بسیاری از بزرگان - درباره‌اش چنین فرموده است: 🌀سه نفر در طول تاریخ عارفان به مقام «تمکّن در توحید» (تمکّن در توحید که یکی از اصطلاحات عارفان است یعنی سالک به‌سوی خدا به توحید - که بالاترین سیر و کمال انسان است - برسد و حالات او در توحید خدای سبحان همیشگی، پیوسته و دائمی باشد. که این استقرار و ثبوت در توحید را تمکّن در توحید حضرت حق گویند.) رسیده‌اند: سید بن طاووس، احمد بن فهد حلی و سیدمهدی بحرالعلوم (رضوان الله علیهم).
✨سید محمد مهدی طباطبائی بروجردی بحرالعلوم با عناوین سید بحرالعلوم، علامه بحرالعلوم و بحرالعلوم هم شناخته می‌شود، یکی از بزرگترین عرفاء و علماء و فقیهان شیعه و از مهادی قرن دوازدهم و سیزدهم هجری قمری است. بسیاری از بزرگان او را از کُمّلین و عده‌ای وی را تألی معصوم می‌دانند. 💠از ایشان تشرفات معتبر و بسیار به خدمت حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، نقل شده است. 🌀 وی از بسیار بزرگ و بنام شیعه است، و تمامی بزرگان وی را از پیشتازان عارفان متشرع معاصر شیعه می‌دانند.
🔻 احمد بن محمد بن احمد بیابانکی سمنانی، از بزرگان ایرانی و از شاعران ونویسندگان سده‌های هفتم و هشتم هجری قمری بود. 🔸او را از لحاظ مقام دینی، به لقب رکن الدین و به مناسبت خدمات جوانی اش در دستگاه دیوانی، علاء الدوله ملقب ساخته‌اند. 🔰محققین و مورخین به واسطه قطبیت و ارشاد، وی را «[شیخ]» و بعضی به مناسبت اصطلاح رایج فرق صوفیه، او را «شاه علاءالدوله» خوانده‌اند. 🌀 ایشان از عارفان بزرگ هفتم قمری است که به تربیت نفوس مشغول بودند
🔻ابن عَرَبی‌، معروف‌ به‌ شیخ‌ اکبر،اندیشمند، عارف بزرگ‌ جهان‌ اسلام‌.وی‌ در مشرق‌، ابن‌ عربی‌ خوانده‌ می‌شود. ➖ملاصدرا: منشأ دیگر تحول دینی در جهان اسلام به حتم عارف کبیر ابن عربی است، که واضع عرفان نظری در جهان اسلام است که به عقیده حقیر [ملاصدرا] اگر باعث رنجش اهل فلسفه نشود مقامی عظیم تر از بوعلی و فارابی دارد. ➖آیت الله سید علی قاضی: از میان عرفاً و واصلان کوی حقیقت، محیی الدین بن عربی در معرفت نفس و شهود باطنی فردی بی‌نظیر بود. بعد از مقام نبوت در میان رعیت احدی در معارف عرفانی و حقایق نفسانی در حد محیی الدین عربی نیست و کسی به او نمی‌رسد. ➖علامه طباطبایی صاحب تفسیر المیزان: در اسلام هیچ‌کس نتوانسته‌است یک سطر مانند محیی الدین [ابن عربی] بیاورد.
🔸ابوسعید فضل‌الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی (ابوسعید فضل‌الله بن ابوالخیر احمد)مشهور به شیخ ابوسعید ابوالخیر  عارف و شاعر نامدار ایرانی‌تبار قرن چهارم و پنجم است. 🔻ابوسعید ابوالخیر در میان عارفان مقامی بسیار برجسته و ویژه‌ای دارد و نام او با عرفان و شعر آمیختگی عمیقی یافته‌است. چندان که در بخش مهمی از شعر پارسی چهره او در کنار مولوی و خیام قرار می‌گیرد، بی‌آنکه خود شعر چندانی سروده باشد. 🔹در تاریخ اندیشه‌های عرفانی‌اش در بالاترین سطح اندیشمندان این گُسترهٔ پهناور در کنار حلاج، بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی به‌شمار می‌رود. 💠همان کسانی که سهروردی آن‌ها را ادامه دهندگان فلسفه باستان و ادامه حکمت خسروانی می‌خواند. از دوران کودکی نبوغ و استعداد او بر افراد آگاه پنهان نبوده‌است ➖ابن سینا: هر چه من می‌دانم او می‌بیند.
🔰بایزید بسطامی ملقب به سلطان العارفین بزرگترین عارف قرن سوم هجری، از اهالی ایران و از بزرگان اهل تصوف بود ✨وی از مریدان امام جعفر بن محمد الصادق بوده و صد و بیست بزرگ دیگر را خدمت نموده است . مشایخ وی را به بزرگواری ستوده اند و در حق او سخنان بسیار رانده اند . مدت سی سال در بادیه شام میگشت و دوازده سال بر نه شریعت مقدسه ریاضت می کشید تا رسید به انچا رسید ➖جنید بغدادی: بایزید در میان ما چون جبریل است در میان ملایکه ➖شیخ اشراق: بایزید و حلاج از اصحاب تجرید بودند و اقمار آسمان توحید
🔻حسن بصری با نام اصلی حسن بن ابوالحسن یسار، متکلم، مفسر، محدّث، واعظ، فقیه و یکی از هشت زاهد معروف قرن اول و دوم است. 🔸او سیصد تن از صحابه رسول خدا(صلی الله علیه و اله) را درک کرد و با هفتاد نفر از حاضران در غزوه بدر مصاحبت داشت و بسیاری از احادیث را از آنان فراگرفت و برای دیگران روایت کرد. 💠با ملاحظه روایات و اقوال و خطبه‌های او می‌توان گفت که تنها تعداد کمی از صحابه و تابعین، به اندازه او در بازگو کردن کلمات امام علی (علیه السلام) اهتمام داشته‌اند. ✔️شخصیت های همچون ابن بابویه ، سید مرتضی، شیخ طوسی ، طبرسی و دیگران ایشان را مورد مدح قرار دادند 👥بسیاری از سلسله‌های تصوف، از جمله سهروردیان، طَیفوریان، مولویان و سلسله‌های صوفیه هند مثل چشتیان، به حسن بصری منسوب‌اند و نام او در شجره نسب احمد غزالی، ابوبکر نسّاج، ابونجیب سهروردی، مجدالدین بغدادی و نجم الدین کبری ذکر شده است. این سلسله‌ها شجره نسب طریقتی خود را به حسن و از طریق او به امام علی (علیه السلام) می‌رسانند. 🔷 نقل است که پس از تولد حسن، وی را نزد امام آوردند و امام او را حسن نامید. همچنین حسن تحت تربیت آن حضرت پرورش یافت و از ایشان خرقه گرفت و امام کلمه توحید را به او تلقین کرد
🔻ابن فارض مصرى از بزرگان عرفای اسلامی به‌شمار می‌آید. 🔹بزرگ‌ترین سراینده شعر صوفیانه در ادبیات عربی است. موضوع بیشتر اشعار او عشق به خداوند است و از این رو به وی سلطان العاشقین لقب داده‌اند ➖علامه طباطبایی: ابن فارض در عرفان و شعر عرب بى مانند است؛ همانطور كه حافظ شيرازى در عرفان و شعر پارسى مانند ندارد. ➖آیت الله قاضی: ابن فارض كه شاگرد محيى‌الدّين است از وى اكمل است.
🔸صدرالدین محمد بن مجدالدین اسحق قونوی ملقب به شیخ کبیر عارف، فقیه، محدث، مفسر و فیلسوف قرن هفتم هجری است. 🔹 فرزند ناتنی و مرید ابن عربی بود. وی همچنین در ارتباط با مولوی و سعدالدین حمویه بود و با خواجه نصیرالدین طوسی و برخی دیگر از علما مکاتبه داشت. 🔅آنچه در نفحات آورده است از طریق استادش و پس از رحلت او به تجلّی ذاتی دست یافته است. 🔻این شخصیت بزرگ تنها یک عارف نیست و علاوه بر عرفان در علوم ظاهری و فلسفه بسیار قدرتمند است و مراوداتی با بزرگانی همانند خواجه نصیرالدین طوسی و مولانا جلال‌الدین رومی داشته است که عظمت مقام او آنها را به احترام و تعظیم واداشته است.
🔸شیخ ابوالحسن علی بن جعفر بن سلمان خرقانی عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم هجری از چهره های بسیار درخشان عرفان ایرانی است که در آزاد اندیشی و مردم گرائی جهانی و وسعت نظر انسانی و تفکر والای عرفانی ممتاز و کم نظیر است 🔻وحی فی قلوب 🔰شیخ ابوالحسن خرقانی فرمود: خداوند، جل جلاله، بر دل من ندا کرد که بنده من، اینها که دست در تو می مالند و پس مرگ تو به گور تو زیارت می آیند هشیار باش که ایشان را با من ترا باید میانجی کردن. 💠شیخ فرمود: مولی بر دل من ندا کرد و گفت هر کجا نیاز است مراد منم، و هر کجا دعویست مراد خلقانند. ➖شیخ فرمود:خداوند، بردل من ندا کرد که بنده من ،مهمان مرا حق بگزار گفتم الهی من ندانم که حق مهمانان تو چگونه گزارم،گفت: کسانی که به سلامی مهمانی ات آیند باید که علیک السلام بیابند، و کس بود که مرا دوست دارد، از دوستی من وی را آرزوی تو کند و کس بود که خود آمده بود تا با تو اندوه ورزد و کس بود که با من به چیزی درمانده بود و کس بود که من وی را از وی گرفته باشم، آمدوشد وی خود معلوم نباشد، ولکن مهمان من بود و کس بود که این جهانی چیزی بخواهد از تو پس خداوند تعالی مرا گفت که هر چه بینی که من با تو کردم با خلق من آن کن، 🌀 گفتم: الهی من با خلق تو آن نتوانم کرد، گفت: از من یاری خواه.شیخ فرمود:مولی تعالی بر دل من ندا می فرمود که بنده من، مرا با تو مخاطبه به چهار چیز است: به دل و تن و زبان و مال.دو به من می دهی و دو باز می کیری، یعنی به تن طاعت می کنی و به زبان قرآن می خوانی، دل و مال به من نمی دهی، و مرا خودکار با این دو بیش است، اگر خواهی این دوی دیگر به تو بگذارم
🔸ابوبکر شبلی تاج‌الصوفیه، عارف و فقیه و شاعر قرن سوم و چهارم است. شبلی از عرفای مشهور قرن سوم و چهارم است که جایگاه ویژه‌ای در تاریخ عرفان دارد. 💠برخی از سخنان ایشان: ➖من به چهار بلا مبتلا شده‌ام و آن چهار دشمن من است: نفس و دنیا و شیطان و هوا. (تذکرة الاولیا، عطار، ص ۶۱۹) ➖تصوف نشستن است در حضرت اللّه - تعالی - بی غم. (تذکرة الاولیا، عطار، ص ۶۳۱) ➖تصوف الفت گرفتن است و مهربانی کردن. (طبقات الصوفیه - سلّمی، ص ۳۴۰) ➖عارف را پنج نشان باشد: اول - شاد و خرم باشد به معرفت حق تعالی. دوم - انس یابد به یگانگی حق تعالی. سوم - حلاوت یابد در خدمت حق تعالی. چهارم - خوفناک باشد از فراق حق تعالی و پنجم - ایمن باشد از مکر حق تعالی. (فردوس المرشدیه، ص ۲۵۳) ➖هر که خدا را شناخت هرگز اندوهگین نشود.
🔰عارف کیست؟ امام صادق علیه السلام در تعریف «عارف» می فرماید: 🔻عارف، وجودش با مردم است، ولی قلبش پیش خداست. اگر به اندازه چشم برهم زدنی از خدا غافل شود، در اثر اشتیاقی که به او دارد، قالب تهی می کند. 🔻 عارف، امین وقایع و رخدادهایی است که مربوط به خداست [و آنچه از تقدیرات خداوند که درباره جهان هستی است و او از آنها باخبر می شود، به کسی نمی گوید.] 🔻 عارف، خزانه دار اسرار خداوند است [و هیچ گاه اسرار خدا را برای دیگران فاش نمی کند.] 🔻 عارف، معدن انوار الهی و مایه رحمت خداوند بر خلق اوست. او حامل علوم الهی، و میزان شناخت فضل و عدالت الهی است. 🔻عارف کسی است که از خلق و خواستن ها و از دنیا بی نیاز است، و برای او جز خدا مونسی نیست و گفتار او و اشاره و نفس او برای خداوند است. پس او در گلزارهای قدسی سیر می کند، و از لطایف فضل خداوند، توشه برمی دارد و معرفت، اصل و ایمان، فرع است.