eitaa logo
عارفانه
28 دنبال‌کننده
40 عکس
77 ویدیو
20 فایل
سلوک و تهذیب نفس
مشاهده در ایتا
دانلود
✍️ سیدی در قم بودکه بااشاره مریض شفامیداد از آیت ا..بهاالدینی رازش راپرسیدم بادست به لبانش اشاره کردندو فرمودند: درِ آتش رابسته بود.
🔅 علیه السلام ✍️ إلَهِي أَغْنِنِي بِتَدْبِيرِكَ لِي عَنْ تَدْبِيرِي 💠 خدایا با تدبیر خودت مرا از تدبیر خودم مستغنی(بی نیاز) گردان. 📚 فرازی از دعای عرفه
💥 ماه محرم یک فرصت استثنائی است. 💥 در ماه محرم، دو رزق اصلی تقسيم می‌شود: رزق بُكاء و رزق زيارت. 💠 : «يكي از فرصت‌هاي استثنايي كه خداي متعال در طول سال قرار داده و رزق‌هاي خاصي در آن تقسيم مي‌شود، دهه محرم است. اين ایام، أيام معلومه‌اي است كه رزق‌هايي در آن تقسيم مي‌شود و انسان بايد خودش را براي برخورداري از اين رزق‌ها مهیا کند. در ماه محرم دو رزق اصلي تقسيم می‌شود: یکی و دیگری . در این ایام انسان باید به نقطه‌اي برسد كه اهل بكاء و اهل حزن بشود و واقعاً بتواند براي اهل بيت(ع) گریه کند و مصداق «يَحزَنون لِحُزنِنا» شود. اگر اين رزق را به انسان دادند خيلي بركات دارد، ازجمله اینکه انسان را به معيت و همراهي معصوم مي‌رساند. رزق دیگر، رزق زيارت است، چه از راه نزديک، چه از راه دور. لذا باید خودمان را مهيا و تنظيم كنيم و توسل پیدا كنيم كه ان‌شاءالله به ما اجازه ورود به محرم را بدهند. فضاي محرم فضایی است که يك عده‌أي اصلا واردش نمی‌شوند! مثل نماز مي‌ماند. يك عده‌اي أصلا نماز نمي‌خوانند و يك عده‌أي نماز مي‌خوانند ولی وارد نماز نمي‌شوند؛ یعنی از اول تا آخر نمازشان در مدرسه و بازار هستند! محرم هم همین‌طور است، يك عده‌اي أصلا وارد محرم نمي‌شوند و يك عده‌اي وارد فضاي محرم مي‌شوند. يك اجازه مي‌خواهد. ان‌شاء‌الله حضرت زهرا(س) به ما اجازه دهند وارد شويم و اين دو تا رزق را كه يكي رزق بكاء و دیگری رزق زيارت است درك کنیم. بعضي‌ها در این ایام، رزق بكائشان را مي‌گيرند و اهل حزن می‌شوند و حزن عاشورايي در وجودشان مي‌آيد.»
💥 چهار شرطِ همراهی با کاروان امام حسین(ع) «سیدالشهدا(ع) وقتی می‌خواستند در روز هشتم ذی‌الحجه ( روز ترویه) از مکه بیرون بیایند، یک خطبه‌ای دارند که ظاهرِ آن، خطاب به کسانی است که در سال ۶۰ هجری در مکه هستند و حضرت دارند آن‌ها را دعوت می‌کنند، ولی خطابِ ایشان عام است و همۀ ما هم گویا مخاطبِ این خطابِ حضرت هستیم. اگر اجابت کنیم حضرت از ما هم دستگیری می‌کنند و ما را هم به کاروان خودشان ملحق می‌کنند؛ حضرت می‌فرمایند: «مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ‏ مَعَنَا». در همین فراز کوتاه، چهار شرطِ همراهی با کاروان عاشورا ذکر شده است: 🔹 شرط اول: از جان گذشتن «بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَه‏». این مسیر، مسیری است که انسان باید از جان خودش عبور کرده باشد. اگر کسی می‌خواهد با امام حسین حرکت کند، باید جانش را در کفِ دست بگیرد و همه سرمایه‌اش را بیاورد. کسی که به تعلقات خودش چسبیده، و به مالش، به زندگی‌اش، به جانش علاقمند هست و می‌خواهد این‌ها را حفظ کند، نمی‌تواند به این کاروان راه پیدا کند. امام حسین(ع) با همه سرمایۀ ما کار دارند. با خودِ ما کار دارند؛ می‌خواهند این جان را از ما بگیرند و به خدا برسانند؛ کسانی پا به این میدان می‌گذارند که می‌دانند جان دادن در رکاب سیدالشهداء «غرامت» نیست، بلکه «غنیمت» است. 🔹 شرط دوم: آمادگی لقاء‏ اگر کسی خودش را آمادۀ لقاء‌الله کرده و مشغول به دنیا نیست، بلکه از دنیا بزرگ‌تر شده و دلش از دنیا بیرون رفته است، می‌تواند با سیدالشهدا(ع) حرکت کند. کسانی که هنوز از دنیا بزرگ‌تر نشده‌اند و تمام هَمّشان این است که به چرب‌وشیرین دنیا برسند، با امام همراه نمی‌شوند. 🔹 شرط سوم: کوچ از دنیا طالبان همراهی با امام حسین(ع) باید از دنیا کوچ کنند. «فَلْيَرْحَل‏». کوچ به‌معنی مسافرت نیست. «مسافر» غیر از «راحل» است. وطنِ مسافر در پشت‌سرش قرار دارد؛ می‌رود و برمی‌گردد! اما راحلْ آن کسی است که دل از وطن شسته، چشم از وطن برداشته و وطنش پیشِ روی اوست؛ لذا به فکر برگشتن نیست. اگر کسی مشتاق لقاء خدا شده، همه سرمایه‌اش را در دست گرفته که این سرمایه را ببرد و به لقاء خدا برساند، او باید از دار دنیا کوچ کند و دیگرْ دنیا را وطنش قرار ندهد و به هیچ وجه قصد برگشت نداشته باشد. 🔹 شرط چهارم: معیت با امام شرط چهارم که مهم‌ترین شرط است این است: فَلْيَرْحَلْ‏ «مَعَنَا». باید خودش را به امام برساند. مهم‌ترین نکته در سفر الی الله همین است: راهی به سوی خدا نیست الا با امام. این راه با پای ما رفتنی نیست؛ نه با پای دل، نه با پای عقل. آن‌هایی‌که با امام حرکت نمی‌کنند طعمۀ شیطان می‌شوند؛ گاهی اشتیاق و بی‌قراری هم دارد، شوری هم در دلش می‌افتد، دلش گرم می‌شود، می‌خواهد به سمت خدا حرکت کند، ولی اگر با امام حرکت نکند به مقصد نمی‌رسد. الان هم مسئله همین است، الان هم اگر کسی می‌خواهد به خدا برسد، باید خود را بسازد و با کاروان امام حسین(ع) حرکت کند.» 👤
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 از من گذشت لکن شما توجه کنید که خود را بسازید!
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
♨️عاقبت بخیری 🎤حجت الاسلام
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 ویژه 🔑شاه کلید 🎤حجت الاسلام
💠 رساله عهد ▪️ بزرگانی مثل مرحوم بوعلی یك رساله عهد نوشتند ـ كمتر كسی است که رساله عهد بنویسد ـ اصلاً رساله عهد را برای همین گذاشتند كه ما با خدایمان عهد كنیم. آن ‌قدر فیض ذات اقدس الهی ریزش دارد كه به ما اجازه داد كه یك طرف عهد باشیم و او طرف دیگر! ما کتاب ‌های نذر و وقف فراوان داریم، اما عهد كم است. عهد یعنی یك رساله که بخشی از اقسام فقهی مانند نذر و عهد و یمین است؛ این بزرگان رساله عهد می ‌نوشتند که طرف عهدشان خداست؛ من با خدا عهد كردم، تعهّد كردم، «عاهدتُ الله» كه قصّه نخوانم، علمی شوم یا استاد شوم یا مؤلف شوم یا مدرّس شوم كه شاگرد بپرورانم. من این‌جا نیامدم قصه بخوانم، فلان سریال را ببینم یا فلان داستان را گوش دهم، من آمدم محقّق و عالِم شوم و عالم‌ پرور باشم. این رساله عهد را مرحوم بوعلی نوشتند كه من عهد كردم قصّه نخوانم. كسی كه عهد كرده قصه نخواند، وقتی كه ماه باجلال و شكوه محرّم رسید، او با قصه مجلس را كه اداره نمی‌ كند، او راز نهضت حسینی را، رمز نهضت حسینی را كه حق ‌مدار و حق‌ محور بود بیان می ‌کند. فرمود: «أَ لَا تَرَوْنَ‏ أَنَ‏ الْحَقَ‏ لَا یعْمَلُ‏ بِهِ‏ وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لَا یتَنَاهَی عَنْهُ»،[1] مسئله امر به معروف، نهی از منكر، حق‌ مداری، حق‌ محوری، پرهیز از باطل، گرایش به حق، پرهیز از كذب، گرایش به صدق، جامعه دروغ نگوید، دروغ نبافد، دروغ اِسناد ندهد؛ مشكل جامعه الآن دروغگویی است، این دروغگویی را برداریم كه اطمینان در جامعه پیدا شود؛ این موارد همه عصاره بحث‌ های ایام محرّم خواهد بود. ▪️ معنای این عهد این است كه من با خدا تعهّد كردم حرف ‌های غیر علمی نزنم، داستان بی ‌مغز نگویم، وقت مردم را تلف نكنم؛ این كار و تعهّد من خواهد بود، مردم هم وقتی در مجالس حسینیه و مسجد و امثال آن شركت می ‌كنند، برای شنیدن مواعظ الهی و نهضت جهانی سالار شهیدان (سلام الله علیه)، آنها هم «مُسْتَمِعٍ‏ وَاعٍ» باشند؛ یعنی هم خوب گوش دهند و هم ظرف بیاورند كه این مطالب در آن ظرف جا بگیرد. ▪️ اگر وجود مبارك امیر مؤمنان (سلام الله علیه) در قرآن به این وصف شد كه ﴿تَعِیها أُذُنٌ واعِیةٌ﴾،[2] به ذیل این آیه که نگاه كنید، می‌ گویند یكی از مصادیق بارز این آیه وجود مبارك امیرالمؤمنین(سلام الله علیه) است كه حضرت «مُسْتَمِعٍ‏ وَاعٍ» بود، «واعی» بود یعنی «وعاء» و ظرف می ‌آورد،[3] این ظرف را خدای سبحان به ما داد؛ ولی اگر این ظرف را با قصه و داستان پُر كردیم جا برای مطالب دیگر نیست. اینكه می ‌بینید بعضی‌ ها حوصله‌ شان زود سر می‌رود، برای این است كه ظرفیتی ندارند. الآن شما بهترین غذا را به كسی بدهید كه این با پفك شكم خود را سیر كرده است، این شخص دیگر اشتها ندارد، به او گفتند که این ماده غذایی نیست، ولی گوش نداد و شكم خود را با آن پُر كرد، دیگر احتیاجی به غذای سالم ندارد و احساس نیاز نمی ‌كند! به او گفتند قصه سودمند نیست، حرف‌ های باطل سودمند نیست، طنز سودمند نیست، مطالب غیر علمی سودمند نیست! ▪️ اگر وجود مبارك حضرت را به عنوان امام پذیرفتیم كه پذیرفتیم! باید در محافل علمی مصداق ﴿تَعِیها أُذُنٌ واعِیةٌ﴾ باشیم. فرمود وقتی معارف الهی تنزّل كرد، گوشِ شنوایی كه «وعاء» باشد و ظرفیت داشته باشد این معارف را می ‌پذیرد. هم ما و هم گویندگان ما باید در محافل حسینی حرف‌ های با مغز، برهانی، استدلالی، قرآنی، روایی به مردم تحویل دهند و هم مستمعان ما «مُسْتَمِعٍ‏ وَاعٍ» باشند تا ﴿تَعِیها أُذُنٌ واعِیةٌ﴾. [1]. تحف العقول، ص245. [2]. سوره حاقة، آیه12. [3]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج1، ص423؛ «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ: لَمَّا نَزَلَتْ‏ ﴿وَ تَعِیها أُذُنٌ‏ واعِیةٌ﴾قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه و آله و سلّم) هِی أُذُنُكَ یا عَلِی». 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/08/01
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 بعضیا توی بهشت کنار امام حسین (ع) هستند بعضیا هم ۷۰۰ سال یه بار جلوه‌ی حضرت رو میبینن؛ کجای بهشتیم؟ کجای کاریم؟
👈 فرمود حرف این است: که انبیا، که نبی خاتم، که اوصیای او سفرای الهی از جنس ما هستند. اینچنین نیست که آنها از نوعی بوده باشند و ما از نوعی. از جنس ما هستند؛ ما از جنس آنها. همه ابنای یک نوع. و آنها گزاف گوی نیستند؛ معصوم اند. و خودشان هم که به ما فرمودند، ما را ببینید و به سوی ما بیایید. پس ما به سوی آنها بار داریم؛ راه داریم؛ اذن داریم.
🍃 احَبَّ اللهُ مَن اَحَبَّ حُسَینا ؛ یعنی خدا به مقداری ما را دوست دارد که ما امام حسین را دوست داریم . چه قدر دوستش دارید❓ 📚بحار ج43 ص261
👁 درخت چناری است در زرآباد قزوین که هر ساله فقط از سحر تا ظهر روز خون گریه میکند 🏴
🍃علامه طباطبایی (ره) : تمام سرمایه و دارائی من این است که مانند ترک‌های پشت کوه ، صاف و بی‌غلّ و غشّ به حضرت ابوالفضل العباس ارادت و ایمان دارم. 📚خورشید اهل دل ، ص ۱۳۳
آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی قدس سره: کسانی که می گویند: در واقعه عاشوراء آنچه که حاکم بود مسأله عشق بود، اشتباه کرده اند؛ عشق منهای تعقل جنون، عشق جدای از مبانی شرع یعنی لا ابالی گری و خودکامگی، عشق به دور از موازین و مبانی یعنی هوس و سرکشی. عشقی در مکتب امام حسین علیه السلام ارزش دارد که براساس فهم و ادراک و تشخیص و تعقل و درایت باشد، نه بر اساس هوی و هوس و غلبه احساسات. 📕 اسرار ملکوت ج2 ص 186
محمود امجد، از شاگردان علامه: علامه طباطبایی از قول استادش آقای قاضی می‌فرمود: «تمام فیوضات به دست امام حسین (عليه‌السلام) می‌باشد و پیشکارش(حضرت) ابوالفضل(عليه‌السلام) است».
💠امام صادق علیه السلام 🔺منْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی جِوَارِ نَبِیِّهِ وَ جِوَارِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ فَلَا یَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ 🔰هر که می‌خواهد در همسایگی رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و حضرت علی و حضرت فاطمه (علیهاالسلام) باشد، زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکند. 📙وسائل الشیعه،ج١۴،ص۴٢۵
💠✨مرحوم آیت الله بهجت می فرمودند : 💠✨در شداید و سختی ها این است که از پیامبر (ص) به ما رسیده که فرموده اند : 💠✨ایمنی امت من از ناراحتی در این ذکر است : ⚜️ لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم لا ملجأ و لا منجا من الله الا إلیه
👤آیت الله 🔘 وای بر ما اگر معنویت و روحانیت را مقدمه و وسیلۀ رسیدن به مادیات و فانیات قرار دهیم!
✅ علامه چگونه علامه شد؟ آیت الله ممدوحی، از شاگردان علامه طباطبایی می گوید: مرحوم علامه می فرمودند: «پدر و مادرم را در سن کودکی از دست دادم و دو تا لَله[دایه] مرا بزرگ کردند؛ وقتی برای من استاد خصوصی گرفتند، استاد از من سئوالی کرد در جواب سئوال ماندم و استاد شکایت مرا به لَلِه کرد و گفت، سید محمد حسین نمی تواند جواب بدهد و درس نخوانده است، مرا توبیخ کردند و آنقدر این مسئله برای من سنگین بود با این که کودک بودم؛ وضو گرفتم، داخل مسجدی رفتم و دو رکعت نماز خواندم، سجده کردم و از خدای متعال درخواست کردم؛ خدایا یا همین الان مرگ مرا برسان یا استعدادی به من بده که بعد از این توبیخ و سرزنش نشوم، از مسجد بیرون آمدم، از آن به بعد محتاج استاد نبودم و تمام درسها را پیش مطالعه می کردم، بعد می‌فرمودند: در عین حال خودم را از استاد منقطع نکردم، چرا که می ترسیدم اعوجاج علمی پیدا کنم و می خواستم استاد همیشه هدایتگر من باشد.»
🔅اگر حق با شماست، به خشمگین شدن نیازی نیست؛ و اگر حق با شما نیست، هیچ حقی برای عصبانی بودن ندارید! صبوری با خانواده عشق است، صبوری با دیگران احترام است، صبوری با خود اعتماد به نفس است وصبوری در راه خدا ایمان است.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 امام خمینی (ره): چنانچه یک وقت دیدید که حب این را دارید که به مردم زور بگویید، حب این را دارید که مردم پیش شما خاضع باشند، بدانید که از آن ⭕️ پیشتان هست...
💥 لذت‌های دنیا مثل «بادامِ بوداده» و «گوشتِ کباب‌شده» است. «انسان باید ارزیابی کند که آیا به قافله سیدالشهداء(ع) رسیده است یا نه؟ همراهی با ولیّ خدا دارای مراتبی است، اگر به قافله رسیده است در کدام مرحله است؟ اگر رسیده است، مراتب کامل‌تر را در نظر بگیرد و خود برای رسیدن به این مراتب را آغاز کند. اما اگر کسی جا مانده است باید مراقبه دیگری را آغاز کند. پس از ورود به این وادی خواهیم دید که همه این وادی آسایش، رحمت و امنیت است، اما برای کسی که بیرون از این مسیر است امتحانات و سختی راه، جلوۀ بسیار سخت و صعبی دارد: «ألجَنَّهُ حُفَّت بالمَکَارِهِ وَ النّارُ حُفَّت بِالشَّهَواه». لذّت‌هایی است که جهنم را در برگرفته‌اند و انسان را به جهنم دعوت می‌کنند، و مکارهی است که بهشت را محاصره کرده‌اند. سخت‌ترین مسئله برای یک دسته، اصل ورود و اهل راه شدن است؛ آنجایی که باید حجاب نفس و خودخواهی را کنار بزنند. از برخی علمای اخلاق نقل شده است که لذت‌های دنیا مثل و است. این‌همه بوی وسوسه‌برانگیز طعام برای آن است که او را در این بکشانند، تله‌ای که از آن نجات و رهایی نیست. باطن دنیا نیز مکاره است اما ظاهر اغواگر آن انسان را دعوت می‌کند.»
🍃🌺عارفی پرسید: دوست را چون دوستش داری نیازش داری؟ یا که چون نیازش داری دوستش داری؟ گفتم: "چون دارمش بی نیازم"
🔅حضرت آیت‌الله جوادی آملی: اگر وجود مبارك رسول گرامی(ص) فرمود كسی که در قیامت بتواند بگوید «لا اله الاّ الله» درهای_بهشت به روی او باز است، برای این است که بفهمیم چه كسی می‌تواند در آن روز این جمله را بگوید؟ آنكه هر روز یه عقیده دارد، یك روز می‌گوید خدا هست ولی، خدا هست اما، این خدا را با آن بیان می‌گوید «لا اله الاّ آلله و أنا، لا اله الا الله و حزبی، لا اله الا الله و جناحی، لا اله الا الله و ابنائی و اولادی»! لذا صریح قرآن این است كه اكثر مؤمنین مشرك‌اند، البته تا این غُده‌ها گرفته نشود فرد وارد بهشت نخواهد شد؛ این غدّه‌های بالأخره یا با فشار مرگ یا با فشار ساهره قیامت از انسان گرفته خواهد شد.
🔅مرحوم حاج اسماعيل دولابی: 🔅ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺿﻮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﯽ،ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﺑﺒﺮ ﻭ ﺑﺨﻮﺭ. ﺍﯾﻦ ﺁﺏ ﺩﺭﻭﻧﺖ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻓﻄﺮﺗﺖ ﺭﺍ ﺷﻔﺎﻑ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. 🔅ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﻧﻤﺎﺯ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﻗﻮﺭﺕ ﺑﺪﻫﯽ. 🔅ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ، ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺣﻀﻮﺭ ﻗﻠﺐ ﺩﺍﺭﯼ، ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯﯼ ﻭ ﺍﻻ‌ ﺩﻝ ﻫﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽ. 🔅ﺳﺠﺪﻩ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﮐﻮﻉ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺟﻼ‌ﻝ ﺧﺪﺍﺳﺖ. ﻭﻗﺘﯽ ﺟﻼ‌ﻝ ﺧﺪﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺭﮐﻮﻉ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﺧﺪﺍ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ. 🔅ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻦ، ﺑﮕﻮ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺗﻮ ﻏﻨﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﻦ ﻓﻘﯿﺮ؛ ﺗﻮ ﻋﺰﯾﺰ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺫﻟﯿﻞ، ﺗﻮ ﻣﺎﻟﮏ ﻫﺴﺘﯽ ﻭﻣﻦ ﻣﻤﻠﻮﮎ... ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯽ ﻧﻄﻘﺖ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻠﻖ ﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ. 🔅ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻫﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ.... 🔅 یا مُغیث 🔅