تحریم که شدیم، تحلیل کردند که : به خاطر دشمنی تان با آمریکا است. اما وقتی امریکا از برجام خارج شد: نوشتند :به خاطر حمله شما به سفارت عربستان بود! از آب انتظار مزه نداریم رییسی بدون برجام، تحریم رابی اثرکرد،گفتند: پولش رو که نمی‌تونید بیارید چه فایده! پولها که آزاد شد، گفتند: همه رو دادید فلسطین! به همت دانشمندان جوانمان واکسن ساختیم. توییت زدند که :آب مقطره. واکسن را با پیگیری آقای رئیسی وارد کردیم، نوشتند: چینیه به درد نمیخوره! باعربستان جنگ دیپلماتیک داشتیم، فریادزدند: دیپلماسی بلد نیستید. با عربستان ارتباط برقرار کردیم، ناگهان گفتند: چی شد از شعارهای انقلاب عقب نشینی کردید؟! هیاتها رونق گرفت، نوشتند: عزا بسه مردم نیاز به شادی دارند. جشن شادی چند کیلومتری غدیر برگزار شد، گفتند: امارات ماهواره فرستاده هوا شما ایستگاه صلواتی می زنید. ماهواره فرستادیم هوا، ناجوانمردانه گفتند: وقتی مردم تو اجاره خونه مانده‌اند، ماهواره چه فایده داره با چین قرارداد ساخت مسکن و با روسیه قرارداد همکاری بلند مدت نوشتیم، تحلیل نوشتند:کشور رو فروختید به چین و روسیه. روسیه اسلحه از ما خرید: گفتند در جنگ اوکراین دخالت کردید! اعلام بی طرفی کردیم: گفتند از اسرائیل ترسیدید. اسرائیل رو بزنیم: مقصر مائیم،چون چوب کردیم لانه زنبور. نزنیم میگن: ایران ترسید. بر مرده دلان پند مده ، خویش میازار زیرا که ابو جهل مسلمان شدنی نیست هر گز با آدم وقیح، بحث و جدل نکن ، چون او چیزی برای از دست دادن ندارد‌.

هرچند دهانم بسته است... اما به بهانه آقای پویانفر نکته ای رو در مورد یسریا بگم... موقعی که زنده بود، از خوبی هاش میگفتید چیزی میشد؟ نمیگیم نقد نمیکردید؟ ولی چرا فقط نقاط تاریک رو میگفتید؟ بعدم اسم خودتون رو میذارید صدای مردم؟ مگه مردم فقط صداشون به شکایت باز بود؟ چرا صدای اون کارگری که تشکر میکرد به خاطر احیاء کارخونه و ایجاد شغل نمیشدید؟ چرا صدای اون مردمی که تا حالا یه مسئول هم ندیده بودن ولی رئیس جمهور بهشون سر زد نمیشدید؟ چرا صدای اون مردمی که خونه تحویل گرفتن نمیشدید؟ چرا صدای اون مردمی که از توسعه قدرت و ارتباط دیپلماسی راضی بودن نمیشدید؟ و . . . کلا جالبه... اگه فقط نقد کنی...اگه فقط مشکلات رو بگی...اگه فقط نقاط تاریک رو بگی...اگه فقط صدای آدمای معترض باشی، این میشه صدای مردم بودن... کلا انگار مردم یه بخش خاصی هستن...مثلا میگه مردم بی دین شدن...اینجا اون رویش های انقلاب اصلا مردم نیستن...مردم فقط ریزش ها هستن... در مقابل اگه صدای اون جماعتی باشی که معترض نیستن...اگه صدای اون جماعتی باشی که دارن تشویق میکنن...تعریف کنن...امیدوار شدن...ممکنه گله داشته باشن اما خوشحالن و معدل کار رو به سمت پیشرفت میبینن...اینجا دیگه اسمش صدای مردم بودن نیست...اینجا میشه صدای حکومت... عجب... کسی نمیگه نقد نکن...نقد مشکل نداره...اما فقط نقد کردن مشکل داره...فقط نقاط تاریک رو گفتن مشکل داره...فقط بدی ها رو گفتن، اسمش نقد نیست...سیاه نماییه...کاریکاتوری نشون دادن واقعیته... به نظرم به جای این حرفا صدای رهبری باشید...هم تعریف میکنه هم مشکلات رو میگه...هم حمایت میکنه هم مطالبه گری...

🤫پیام یکی از عزیزان...

وقتی خبر شهادت مالک به مولا رسید: چون خبر شهادت أشتر به أميرالمؤمنين (عليه السّلام) رسيد آهى بركشيد و بسيار افسوس خورد و فرمود: آفرين خدا بر مالك كه هر چه داشت از او بود، او اگر از كوه بود البتّه بزرگترين ستون و صخرۀ آن بود، و اگر از سنگ بود همانا سنگ سختى بود، مالكا! راستى كه به خدا سوگند مرگ تو جهانى را ويران ساخت، و مويه كنان بر چون توئى بايد مويه سر دهند. سپس فرمود: «إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌»، و الحمد للّٰه ربّ‌ العالمين. خداوندا من اين مصيبت بزرگ را به حساب تو مى‌گذارم كه مرگ او از مصائب روزگار است، خداوند مالك را رحمت كند كه او به عهد خود وفا كرد و پيمان خود را به انجام رساند و به ديدار خدايش شتافت، با اينكه ما با خود عزم كرده‌ايم كه بر هر مصيبتى پس از مصيبت رحلت رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) صبر پيشه سازيم كه راستى آن بزرگترين مصيبت است. وَ لَمَّا بَلَغَ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَفَاةُ اَلْأَشْتَرِ جَعَلَ يَتَلَهَّفُ وَ يَتَأَسَّفُ عَلَيْهِ وَ يَقُولُ لِلَّهِ دَرُّ مَالِكٍ لَوْ كَانَ مِنْ جَبَلٍ لَكَانَ أَعْظَمَ أَرْكَانِهِ وَ لَوْ كَانَ مِنْ حَجَرٍ لَكَانَ صَلْداً أَمَا وَ اَللَّهِ لَيَهُدَّنَّ مَوْتُكَ عَالَماً فَعَلَى مِثْلِكَ فَلْتَبْكِ اَلْبَوَاكِي، ثُمَّ قَالَ إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ، وَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ؛ إِنِّي أَحْتَسِبُهُ عِنْدَكَ فَإِنَّ مَوْتَهُ مِنْ مَصَائِبِ اَلدَّهْرِ فَرَحِمَ اَللَّهُ مَالِكاً فَقَدْ وَفَى بِعَهْدِهِ وَ قَضىٰ نَحْبَهُ وَ لَقِيَ رَبَّهُ مَعَ أَنَّا قَدْ وَطَّنَّا أَنْفُسَنَا أَنْ نَصْبِرَ عَلَى كُلِّ مُصِيبَةٍ بَعْدَ مُصَابِنَا بِرَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَإِنَّهَا أَعْظَمُ اَلْمُصِيبَةِ. الأمالي (للمفید)، ج ۱، ص ۷۹