eitaa logo
پایگاه اساتید و طلاب بسیجی آیت الله شهید دکتر سید محمد علی آل هاشم
282 دنبال‌کننده
2هزار عکس
932 ویدیو
63 فایل
کانال اطلاع رسانی پایگاه بسیج طلاب آیت الله شهید دکتر سید محمد علی آل هاشم حوزه علمیه حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) تبریز
مشاهده در ایتا
دانلود
باسلام واحترام همه شماعزیزان دعوتید به مراسم گرامیداشت شهداء منتظرقدوم پرخیروبرکتتان هستیم حوزه شهدای محراب بسیج اساتید، طلاب و روحانیون سپاه عاشورا
هفتمین روز از عزاداری مختص ایام فاطمیه در روز دوشنبه با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین محسن زاده از اساتید برجسته علمی و قرآنی حوزه علمیه و مداحی کربلایی بصیر برگزار گردید. 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹
پنجمین روز از عزاداری مختص ایام فاطمیه در روز دوشنبه با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین مجید زاده از اساتید فاضل حوزه علمیه و مداحی طلاب بسیجی عرفان اصل مهربان و سجاد پناهی برگزار گردید. 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥 🚨🚨 | نیرو های سپاه پاسداران در پی انتقام دو مستشار نظامی ایرانی در سوریه بلندی های جولان را با موشک های دارای کلاهک سنگین مورد هدف قرار داد 🔴هدف این حمله یک پادگان نظامی اسرائیل بوده است 🔴تلفات زیادی نیز گزارش شده است 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹
☑️🚨✊|☑️🚨| 📌اسرائیل زیر ضربات سنگین مقاومت 🚀🚀🚀 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹
☑️🚨 📌انفجار در ایلات (اسرائیل) با موشک بالستیک 🚀🔥 📌برای اولین بار در حدود دو هفته: آژیر خطر در شهر ایلات 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹
💠عقوبت هفت گناه در کلام امام صادق(ع)💠 ✍ هر گناهی که انسان انجام می دهد، عقوبتی دارد که شخص گناهکار گرفتار آن می شود. برخی از این گناهان علاوه بر عقوبت اخروی در همین دنیا هم عقوبت دارد و آثار آن متوجه شخص گناهکار می شود. 🌺امام صادق (ع)در مورد عقوبت هفت گناه می فرماید: 1⃣ گناهی كه نعمت ها را تغيير میدهد، تجاوز به حقوق ديگران است. 2⃣ گناهی كه پشيمانی می آورد، قتل است. 3⃣ گناهی كه گرفتاری ايجاد می كند، ظلم است. 4⃣ گناهی كه آبرو می بَرد، شرابخواری است. 5⃣ گناهی كه جلوی روزی را می گيرد، زنا است. 6⃣ گناهی كه مرگ را شتاب می بخشد، قطع رابطه با خويشان است. 7⃣ گناهی كه مانع استجابت دعا می شود و زندگی را تيره و تار می كند، نافرمانی از پدر مادر است. 📚 علل الشرايع، ج ۲، ص ۵۸۴ 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
به یاد آن مردان بی ادعا 🇮🇷کانال رسمی پایگاه مقاومت بسیج اساتید و طلاب حوزه علمیه امیر المومنین(ع)تبریز ╭┅───🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷───┅╮ 🆔@asatid_v_tollab_e_basiji 🌹🌹┈••✾•🌺•✾••┈🌹🌹
حقیقت«مصحف» حضرت فاطمه (س): جهادتبیین: روحانی حسینی 📘واژه «صحف» در قرآن به معناى مطلق کتاب آمده است، چنان که مى فرمايد: - {وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَت}: «آنگاه که نامه هاى اعمال منتشر گردد».(1) - {إِنَّ هذا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولى‏* صُحُفِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى}: «اين، در صحيفه هاى نخستين، در کتاب ابراهيم و موسى است».(2) و همچنين «مصحف» نيز از همين ماده اخذ شده و به معناى دفتر يا کتاب جلد شده به کار مى رفت و در صدر اسلام حتى پس از درگذشت پيامبر، مصحف نام قرآن نبود بلکه هر کتاب مجلّدى را مصحف مى ناميدند. 🟪 ابن ابى داوود سجستانى در باب گردآورى قرآن، در مصحفى از محمد بن سيرين نقل مى کند: وقتى پيامبر درگذشت،امام على (ع) چنين گفت: (اقْسَمَ عَلىٌّ عَلى أَنْ لا يرْتَدى الرِّداءِ إِلّا لِجُمْعة، حَتّى يَجْمَعَ الْقُرآن فِى مُصحَف): «سوگند ياد کرد على که رداء بر دوش نيندازد مگر براى نماز جمعه تا اين که قرآن را در مجلدى جمع کنم». 🌿ونيز ابى العاليه نقل مى کند: (إنَّهُمْ جَمَعُوا القُرآنَ فى مُصْحَف فى خلافَةِ أبى بَکْر): «آنان قرآن را در خلافت ابى بکر در مصحفى جمع کردند». و نيز نقل مى کند: (إنَّ عُمَرَ بنَ الْخَطّابِ أَمَرَ بِجَمْعِ الْقُرآنِ وَکانَ أَوّلَ مَنْ جَمَعَهُ فِى الْمُصْحَفِ): «عمر بن خطاب فرمان به گردآورى قرآن داد و او اول کسى است که قرآن را در مصحف جمع کرد».(3) اين جمله ها حاکى است که در آن روزگار، مصحف به معناى دفتر بزرگ و يا کتابى مجلد بوده که اوراق را از پراکنده شدن حفظ مى کرده، سپس به مرور زمان اختصاص به قرآن يافته است. اتفاقاً روايات پيشوايان ما حاکى است که حتى در زمان آنان، لفظِ مصحف به معناى کتاب و يا دفتر مکتوب بوده است. امام صادق (ع) فرمود: (مَنْ قَرَأَ الْقُرآنَ فِى الْمُصْحَفِ يَتَمَتَع بِبَصَرِهِ): «هر کس قرآن را از روى برگ هاى مجلد بخواند، از چشم خود بهره مى گيرد».(4) و نيز در حديثى ديگر آمده است: (قِراءَةُ الْقُرآنِ فِى الْمُصْحَفِ تُخَفِّفُ الْعَذابَ عَنْ الوالِدَينِ): «خواندن قرآن از روى برگ هاى مجلد، عذاب را از پدر و مادر کم مى کند».(5) مورّخان درباره ترجمه خالد بن معدان مى نويسند: (إنّ خالدَ بنِ مَعْدانِ کانَ عِلمُهُ فى مُصْحَف لَهُ إِزارٌ وَعُرى): «خالد بن معدان دانش خود را در دفترى ضبط کرده بود که براى آن دکمه ها و دستگيره داشت».(6) خالد بن معدان از تابعين بوده و هفتاد صحابى را درک کرده است. و ابن اثير ترجمه او را در ماده کلاعى آورده است.(7) پس تا اينجا روشن شد که تا پايان قرن اول، لفظ «مصحف» به معناى کتاب مجلد و يا دفترچه جلد شده بود که افراد، دانش و آگاهىِ خود را در آن ضبط مى کردند. و اگر بعدها قرآن را مصحف گفته اند، چون از ذهن ها بيرون آمده و بر برگ ها نوشته شد و به صورت مجلّد درآمد. با توجه به اين مسأله، نبايد در شگفت باشيم که دخت گرامى پيامبر (ص)داراى مصحفى باشد و دانش و آگاهى هاى وي در آن‏ نوشته شود و براى فرزندانش، به صورت بهترين ميراث، به يادگار بگذارد. 💐خوشبختانه فرزندان فاطمه (س) حقيقت و واقع اين مصحف را شناسانده وگفته اند: اين مصحف، جز يک رشته آگاهى هايى که حضرت فاطمه (س) از طريق فرشته الهي به دست آورده، چيز ديگرى نيست. امام صادق (ع) در توصيف «مصحف فاطمه» مى گويد: (وَاللّهِ ما فِيهِ مِنْ قُرآنِکُمْ حَرْفٌ واحدٌ. قُلتُ هذا وَاللّهِ العِلْمُ؟ قالَ: إِنَّهُ لَعِلْمٌ وَما هُوَ بِذاک): «به خدا سوگند، کلمه اى از قرآن شما در آن نيست. راوى مى گويد: پرسيدم: آيا در آن دانش است؟ امام در پاسخ مى گويد: بلى ولى نه از اين دانش هاى معمولى».(8) با توجه به آنچه گفته شد، روشن مى گردد که مصحف فاطمه (ع) ارتباطى به قرآن ندارد و کسانى که آن را دستاويزى براى تحريف قرآن قرار داده اند، اگر مغرض نباشند، ناآگاهانه و بدون تحقيق درباره واقعيت آن سخن مى گويند.(9) منابع 1. تکویر: 10. 2. اعلى: 18- 19. 3. کتاب مصاحف، نگارش حافظ ابوبکر عبداللّه بن ابى داوود سجستانى، ص 10- 9. 4. اصول کافى: 2/ 613. 5. اصول کافى: 2/ 613. 6. المصاحف سجستانى، صص 134 و 135. 7. اللباب فى تهذیب الأنساب، ابن اثیر: 3/ 62 و 63. 8. اصول کافى: 2/ 613، حدیث 1. 9. راهنماى حقیقت، شیخ جعفر سبحانی، ص: 261- 266.
نظرات علمای اهل سنت درباره مصائب فاطمه زهرا (س) : جهادتبیین : روحانی حسینی 📚روايات متعددي در کتب اهل سنت وجود دارد که نشان مي دهد حضرت صديقه کبري (س) بعد از پيامبر (ص)دچار مصيبت و غم و اندوه شد؛ در اينجا ما به اختصار به برخي از اين روايات اشاره مي کنيم: پيامبر اکرم (ص)به فاطمه (س)فرمود: دخترکم، مصيبت هيچ يک از زنان مؤمن با مصيبت تو برابرى نمى کند، صبر تو نيز نبايد کمتر از صبر هيچ زنى باشد. همچنين عبد الله بن حارث روايت کرده که: (مکثت بعد أبيها ستة أشهر، وهي تذوب، وما ضحکت بعده أبدا!!): «فاطمه پس از پدرش شش ماه زنده بود در حاليکه از غصه آب مي شد و هرگز بعد از رحلت پدر خندان نشد». ابونعيم،(1) از امام باقر (ع) نقل مى کند که: فاطمه هرگز پس از فوت رسول خدا، خندان ديده نشد مگر يک روز آن هم لبخندى کوتاه. او پس از رسول اکرم بيش از شش ماه زنده نماند. ابن سعد،(2) اين روايت را چنين نقل مى کند: فاطمه پس از رسول اکرم هرگز خندان ديده نشد. فقط گاهى تبسمى مى نمود. همچنين عسقلانى(3) به نقل از طبرى، از عايشه روايت مى کند که: رسول خدا به فاطمه فرمود: جبرئيل به من خبر داد، هيچ زن مسلمانى بيش از تو مصيبت نخواهد ديد، پس مبادا صبرت کمتر از آنان باشد. سبط بن جوزي از علي (ع) روايت کرده که آن حضرت فرمود: زماني که رسول خدا به خاک سپرده شد، فاطمه بر سر قبر آن حضرت آمد و مشتي خاک از آن بر گرفت و از جمله چنين فرمود: (.... صُبّت عَليّ مصائبٌ لو أنَّها صُبَّت عَلَي الأيام عُدن لياليا): «مصيبت هايي بر من وارد شد که اگر بر روز روشن وارد مي شد، آن را به شب بر مي گرداند».(4) توفيق ابو علم نويسنده مصري مي گويد: در روايتي آمده است که: علي براي فاطمه زهرا خانه اي در بقيع ساخت که بيت الأحزان ناميده مي شد. آن خانه تا زمان ما باقي مانده که جايگاهي است معروف به مسجد فاطمه در جهت قُبّه حرم حسن و عباس و ابن جبير به همين مطلب اشاره کرده مي گويد: پشت سر قبّه عباسيه خانه حضرت فاطمه دختر رسول خدا که معروف به «بيت الحَزن» مي باشد گفته مي شود اين همان خانه اي است که حضرت بس از وفات پدرش در آنجا سکونت داشته و ماتم سراي او بود و پيوسته در حال غم و اندوه بسر مي بُرد.(5) نيز ابن ابي الحديد مي گويد: «بسياري از مردم نوحه سرايي و آه و ناله حضرت زهرا را بعد از رحلت پدر بزرگوارش نقل کرده اند». سپس وي مي نويسد: «شيعه روايت مي کند که گروهي از صحابه از گريه هاي طولاني او ناراحت شده از او خواستند از همسايگي مسجد به اطراف مدينه برود ...».(6) منابع 1. حلیةالاولیاء، ج 2، ص 43. 2. طبقات ابن سعد، ج 2، ص 40 3. فتح البارى، ج 9، ص 201 4. مناوی، اتحاف السائل بما لفاطمة من الفضائل ص 14. 5. توفیق ابو علم، اهل البیت ص 167. 6. شرح نهج البلاغه، ج 13، ص 43.
طبق دستور خداونددرقرآن فدک تملیک حضرت فاطمه (س) شد: قسمت اول جهاد تبیین : روحانی حسینی 💐فدک ملک حضرت زهرا (س) بوده است، و بر اين امر آيات و اخبار متعدد قائم است و خلاف آن احتياج به دليل دارد. همچنين جريان تسبيحات حضرت زهرا (س) ربطي به جريان خيبر ندارد بلکه مربوط به سالهاي ابتدايي ازدواجشان بوده است و منع از زينت و دلبستگي به دنيا[1] نيز ربطي به ملکيت مالي ندارد. آيا زنان پيامبر (ص) در طول عمرشان مالک چيزي نشدند؟در صورت تصديق اين سخن خليفه اول و دوم به چه دليلي در خانه پيامبر (ص) دفن شدند؟ آيا آنها خانه رسول خدا را مالک بودند؟يا اين امر به بخاطر ارث بردن عايشه و حفصه از پيامبر (ص)بوده است؟ ودر اين صورت چگونه آنها ارث ببرند و دختر پيامبر(ص) از ارث محروم باشند؟! توضيح مطلب: 🏞 الف:زمينهايي که بدون جنگ تصرف شوند متعلق به پيامبرند. از نظر قوانين اسلامي، سرزمين هايي که از طريق جنگ و نبرد فتح مي شوند متعلق به عموم مسلمانان است و به وسيله حاکمان اسلامي تحت عنوان «مفتوحة عنوة» اداره مي شود، ولي سرزميني که بدون نيروي نظامي، از طريق صلح و سازش در اختيار پيامبر قرار گيرد، «انفال» و يا «فيء» و به اصطلاح امروزي «املاک خالصه» ناميده مي شود و از آنِ شخص پيامبر (ص) مي باشد که از درآمد آن نيازمندي هاي مسلمانان را برطرف مي کند. 🟩در سال هفتم هجري که ارتش اسلام دژهاي مستحکم خيبر را محاصره کرد، همه آنها با قدرت نظامي فتح گرديد، جز «فدک» که مردم آنجا از در صلح و مسالمت وارد شدند و اراضي آنان به صورت املاک خالصه درآمد و در اختيار رسول خدا | قرار گرفت.آنچه گفته شد، مورد اتفاق فقيهان اسلامي و مطابق با حکم قرآن مجيد مي باشد، آنجا که مي فرمايد: {وَما أَفاءَ اللّهُ عَلي رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَما أَوْجَفْتُمْ عَلَيهِ مِنْ خَيل وَلا رِکاب وَلکِنَّ اللّهَ يسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلي مَنْ يشاءُ وَاللّهُ عَلي کُلِّ شَيء قَدِيرٌ. ما أَفاءَ اللّهُ عَلي رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ القُري فَلِلّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي القُرْبي وَاليتامي وَالمَساکِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ کَي لا يکُونَ دُولَةً بَينَ الأَغْنِياءِ مِنْکُمْ} [2] و آنچه را خداوند بر فرستاده خود از (اموال) آنها (به عنوان فى‏ء) بازگرداند (همه از آن رسول اوست، زيرا) شما براى (گرفتن) آن اسب و شترى نتاختيد (و بر سرش نجنگيديد) و لکن خداوند فرستادگان خود را بر هر کس بخواهد مسلّط مى‏سازد، و خدا بر هر چيزى تواناست. 🟪 بلاذري در رابطه با فدک مي نويسد: «ساکنان آن [فدک] طايفه اي از يهود است که تا سال هفتم هجرت در آن جا مستقر بودند؛ تا آن که خداوند ترس و رعب در قلب هاي اهالي آن انداخت. از همين رو حاضر شدند تا با رسول خدا بر نصف آن -و طبق برخي از روايات بر کلّ آن- صلح کنند».[3] ابن ابي الحديد نيز مي گويد: گروهي از اهل خيبر در آن جا باقي مانده، تحصّن کردند و از رسول خدا (ص)تقاضا کردند که جانشان محفوظ بماند. پيامبر (ص) نيز پيشنهاد آنان را پذيرفت. اهل فدک که از اين توافق خبردار شدند، آنان نيز اين توافق را پذیرفتند. 🌿سرزمين فدک به دليل آن که با صلح به دست آمد، ملک خاص پيامبر (ص) قرار گرفت، زيرا لشکر آن را با جنگ و قتال و به زور اشغال نکردند».[4] همچنين فخر رازي در ذيل آيه شريفه مي گويد: «صحابه از رسول خدا (ص) خواستند که فيئ را بين مردم تقسيم کند؛ همان گونه که غنيمت را تقسيم کرد. خداوند در اين آيه فرق بين فيئ و غنيمت را بيان کرد. در غنيمت از آنجا که مردم در تحصيل آن با جنگ و قتال شريکند، لذا بين همه جنگ جويان تقسيم مي شود، اما در تحصيل فيئ کسي دخالتي ندارد، لذا ملک خاص رسول خدا قرار مي گيرد و امر آن نيز به دست خود حضرت است و به هر کس که بخواهد مي بخشد».[5] 🟩علامه طباطبائي در رابطه با اين آيه مي فرمايد: مقصود از«فَلِلّهِ وَلِلرَّسُولِ» يعني اين که فييء مختصّ به خداوند و رسول است و در هر چيزي که رسول صلاح بداند مصرف مي کند و نيز مي تواند براي خود نگه دارد. و مقصود از«ذِي القُرْبي»قرابت رسول است؛ همان گونه که در روايات ائمه اهل بيت (ع) وارد شده است...».[6] از سوي ديگر، قرآن پيامبر را موظف مي سازد که حق «ذي القربي» را بپردازد. چنان که مي فرمايد: {وآتِ ذَا الْقُربي حقّه}[7] «حق خويشاوندان را بپرداز». نزديک ترين فرد به رسول خدا (ص) دخت گرامي او فاطمه (س) بود، از اين جهت (فدک)را به او بخشيد و تا زماني که پيامبر زنده بود، کارگران حضرت زهرا (س) آنجا را اداره مي کردند. ادامه دارد