🔖 #پرونده_ویژه| روحانیون در گذر زمان 6️⃣ #محسن_غرویان/ بخش نهم 🔰 توجه به عنصر زمان، یا افتادن در دام #نسبیت_گرایی؟!! 🔺 بخش پنجم مصاحبه غرویان با #روزنامه_شرق: 🔸 خبرنگار: در اینجا این سوال پیش می‌آید که اگر روایتی سندیت آن اثبات شود ولی به لحاظ #زمانی بر ما دلالت نداشته باشد، چه باید کرد؟ 🔹 غرویان : این همان نقطه‌ای است که بسیار حساس است و نیازمند آن است که فقیه و کارشناسان عاقل و آگاه بر #تحولات_زمانه اشراف داشته باشند. 🔹 تشخیص آن، کار ظریفی است و مجتهدین پیش خدا حجت دارند و می‌توانند بگویند سند این روایت درست است ولی با #محکمات_دینی در عصر حاضر منافات دارد. 🔹 همانطور که در قرآن می‌گوییم متشابه داریم و محکم داریم. اگر متشابهات با محکمات نساخت، دست از آن برمی‌داریم. مثلا در قرآن داریم «الرحمن علی العرش استوی» این به معنای این است که خداوند عرشی دارد که عرش هم برای کرسی و صندلی بلند بکار می رود. خداوند بر منبرش می‌نشیند. 🔹 همه مفسرین می‌گویند که منظور از عرش کرسی و صندلی نیست چرا؟ زیرا با محکمات آیات قرآن نمی‌سازد. خداوند جسم نیست و جا و مکان عادی ندارد. 🔹 یا «یدالله فوق ایدیهم» همه مفسرین می‌گویند نمی‌توانیم قائل شویم به اینکه یدالله همان دست ظاهری است. چرا؟ چون با مبانی دیگر نمی‌سازد. 🔹در فقه هم همین‌طور است. اگر روایات را دیدیم که به لحاظ سند محکم است ولی در عصر حاضر بخواهیم به مدلول این روایت عمل کنیم با بسیاری از ارکان دیگر و مبانی دیگر سازگاری ندارد، اینجا باید بگوییم آن مدلولی را که فقها از این روایت درک می‌کردند، متناسب با شرایط زمانی خودشان بوده دیگر در زمان ما دلالت ندارد. 🔹پس مجتهدین هر اصل می‌توانند از یک روایت، دلالت‌های مختلفی بفهمند، مدلول‌های مختلفی بفهمند، ولی در #عصر_حاضر باید بداند که امروز با گذشته بسیار فرق کرده است. ادامه دارد ... ✍️ پژوهشگر اسباط 🆔 http://eitaa.com/joinchat/1866006547C4bbc9c7892