می بندم این دو چشم پر آتش را تا ننگرد درون دو چشمانش تا داغ و پر تپش نشود قلبم از شعله ی نگاه پریشانش می بندم این دو چشم پر آتش را تا بگذرم ز وادی رسوایی تا قلب خاموشم نکشد فریاد رو می کنم به خلوت و تنهایی ای رهروان خسته چه می جویید در این غروب سرد ز احوالش او شعله ی رمیده ی خورشید است بیهوده می دوید به دنبالش او غنچه ی شکفته ی مهتابست باید که موج نور بیفشاند بر سبزه زار شب زده ی چشمی کاو را به خوابگاه گنه خواند ای آرزوی تشنه به گرد او بیهوده تار عمر چه می بندی ؟ روزی رسد که خسته و وامانده بر این تلاش بیهوده می خندی آتش زنم به خرمن امیدت با شعله های حسرت و ناکامی ای قلب فتنه جوی گنه کرده شاید دمی ز فتنه بیارامی می بندمت به بند گران غم تا سوی او دگر نکنی پرواز ای مرغ دل که خسته و بی تابی دمساز باش با غم او، دمساز... #فروغ_فرخزاد

#غلامحسین_بنان 🎶 بزم گدا

در ماتم عسگری جهان می گرید افلاک و تمام انس و جان می گرید با دیدهء جان ببین که در پرده غیب هر آینه صاحب الزمان می گرید #محمد_خوش‌آمدی شهریور ۱۴۰۳

به مُناسبتِ هَشتمِ ماهِ ربیعُ الاَوّل سالروزِ شهادتِ حضرتِ امام حسن عسکری(ع) _____________________________________ آن زهرِجفا شده نمایان اثرش خُشکیده لبش،نِموده بِریان جگرش مانندِ پرنده‌ای در آتش می سوخت هرگز نرسید آب بر بال و پَرَش #حسن_یزدان_پناهی_فَسا