۵۸ (حضرت مسلم ابن عقیل ع) ای نور چشم مرتضی،ای یوسف زهرا کوفه میا مولی یاد غریبی ات حسین،اشکم شده دریا کوفه میا مولی این کوفیان بی وفا،با من همه بودند اما پی سودند در بین این نامردمان،گردیده ام تنها کوفه میا مولی کم شد میان کوفیان،صبر و شکیب من غم شد نصیب من در کوچه های بی کسی،با تو کنم نجوا کوفه میا مولی این کوفیان بی حیا،اهل جفا هستند دستان من بستند این جا شوی تو رو به رو،با لشکر اعدا کوفه میا مولی در انتظار تو همه،با نیزه و شمشیر با تیغ تیز و تیر حسین زهرا می شود،قتلگهت این جا کوفه میا مولی این جا شود صد پاره تن،اکبر گل لیلا از کینه ی اعدا خون می کنند قلب تو را،مردم بی پروا کوفه میا مولی در بین این اهل جفا،ای روح با احساس جان می دهد عباس این جا شود سقای تو،مقطع الاعضا کوفه میا مولی این جا زند تیر ستم،حرمله ی کافر بر حنجر اصغر از داغ شش ماهه علی،خیمه شود غوغا کوفه میا مولی این جا ز ظلم دشمنان،جانش رسد بر لب خواهر تو زینب بیند سرت بر نیزه ها،در روز عاشورا کوفه میا مولی در راه تو حسین من،سرم جدا گردد جانم فدا گردد بهر سفیرت زندگی،شد سخت و جانفرسا کوفه میا مولی گرچه برای غربتت،سر تا به پا دردم نقش زمین گردم در راه تو جان می دهم،تا دین شود احیا کوفه میا مولا (سبک: ای ساقی لب تشنگان) #رضا_یعقوبیان #حضرت_مسلم_ابن_عقیل_ع

۵۹ (حضرت مسلم ابن عقیل ع) من مسلمم و خادم درگاه حسینم بر حیدر کرار علی نور دو عینم دیدم ستم و کین،از دشمن بی دین خون کرده دل من،آن دشمن دیرین مظلوم حسین جان۲ در کوفه ی نامرد شده خون دل مسلم شد غربت تو آتش بر حاصل مسلم در لحظه ی اول،بیعت به تو بستند شب شد گل زهرا،عهدت بشکستند مظلوم حسین جان۲ این مردم کوفه همگی اهل ریایند نیرنگ نموده همگی اهل جفایند روز ای گل زهرا،آمدند به سویم شب زدند ز کینه،با سنگ به رویم مظلوم حسین جان۲ در کوفه میا که همگی مایه ی ننگند شمشیر به دست و همه آماده ی جنگند دشمنان بی دین،غارتگر و پستند بهر کشتن من،در کمین نشستند مظلوم حسین جان۲ جان می دهم و بهر تو در شور و نوایم در کوفه به یاد توام و کرب و بلایم مولی تن پاکت،کز کینه ی عدوان پامال بگردد،با سم ستوران مظلوم حسین جان۲ گر دارالعماره شده است قتلگه من بر تو بود از دور حسین جان نگه من رأس من جدا شد،از پیکر پاکم با پیکر بی سر،من بر روی خاکم مظلوم حسین جان۲ (سبک: من در بِدر عشق اباالفضل و حسینم) #رضا_یعقوبیان #حضرت_مسلم_ابن_عقیل_ع